กลรักลิขิตเสน่หา(ภคินท์+ทิพย์ลดา)

     สวัสดีแฟนๆ ที่น่ารักทุกคน ไรท์จูงมือคุณภคินท์มาแนะนำให้รู้จักค่ะ เรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ทัชมาแล้ว 

และมีให้โหลดใน meb แต้มีคนถามเข้ามามากว่ามีเรื่องลงให้อ่านไหม ดังนั้นเพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจ

จะนำคุณภคินท์มาอัพลงให้อ่านในเด็กดีนะคะ

ใครที่ชอบก็ฝากติดตามอุดหนุนผลงานกันด้วยนะคะ

หญิงสาวต้องชะงักเมื่อริมฝีปากอิ่มฉกวูบลงมา ทิพย์ลดาตาค้างรับรู้ได้ถึงความอุ่นร้อนที่กำลังแทรกผ่านเข้ามาในปากของเธอ ก่อนจะกลืนข้าวต้มลงช้าๆ ด้วยความมึนงง ภคินท์ค่อยๆ ขยับห่างออกไปแต่ดวงตายังจับจ้องหญิงสาวไม่ลดละ ก่อนจะเลียริมฝีปากเบาๆ กิริยาดังกล่าวทำให้ทิพย์ลดารู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว

“คุณทำบ้าอะไรเนี่ย” เสียงนั้นเบาจนแทบไม่ได้ยิน

“ก็ป้อนข้าวคุณไง” ชายหนุ่มตอบกลับคล้ายเป็นเรื่องปกติ

“คุณกำลังล้ำเส้นนะ ร่างนี้เป็นร่างของคุณ”

“แล้วไง”

หญิงสาวถึงกับตะลึงกับคำถามที่สวนกลับ “คุณไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไงที่จูบตัวเอง”

“ผมไม่ได้จูบตัวเอง แต่ผมจูบคุณ”

หญิงสาวอึ้งอีกรอบก่อนขยับจะลุก แต่ช้ากว่าเมื่อมือเรียวตะครุบร่างกดลงบนเตียงก่อนจะรวบสองมือใหญ่ไว้เหนือศีรษะตรึงจนแน่น แม้ทิพย์ลดาจะพยายามขัดขืนแต่เพราะร่างกายไม่เอื้ออำนวยจึงทำให้เธอไม่สามารถสู้แรงได้

“ปล่อยนะคุณภคินท์ คุณอย่าทำอะไรบ้าๆ นะ ปล่อยเดี๋ยวนี้ไม่งั้นฉันจะร้องให้บ้านแตกเลยคอยดู”

“ก็ร้องสิ”

“ปล่อยนะคุณภคินท์ คุณกำลังทำให้ฉันปวดหัวนะ”

“คุณก็อยู่นิ่งๆ สิจะได้ไม่ต้องปวดหัว”

“คุณก็ปล่อยฉันแล้วถอยไปสิ”

“ยอกย้อน”