คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่สอง || วางแผน
บทที่สอง
วางแผน
พอทุกคนมาถึงบ้านหลังเล็กของเชเต้ต่างคนก็ต่างอยู่คนละมุมในห้องรับแขก
เชเต้พอถึงบ้านก็เดินไปที่ชั้นหนังสือพอเจอหนังสือที่ถูกใจก็เอามานั่งอ่านโซฟา
ไอรินกับเอ็นโซ่นั่งที่โต๊ะกินข้าวของเชเต้โดยที่ไอรินหาเกมมานั่งเล่นแก้เบื่อ และไนท์รูปปั้น?(เชเต้ตั้งให้)ก็ยืนพิงกำแพงกอดอกเหมือนคิดอะไรอยู่
แต่ถึงจะอยู่กันคนละมุมเพียงมีเสียงแค่นิดเดียวก็สามารถทำให้เสียงดังได้โดยคนเริ่มไม่ใช่ใครที่ไหนก็ยังเด็กน้อยน่ารักไอรินอย่างไงล่ะ!!
“ โว้ยย— เงียบๆซักทีจะได้ไหมไอริน!? อ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง!...
” เชเต้พูดออกมาอย่างอดไม่ได้เรียกว่าได้ว่าตะโกนแทบสะนั่นไปทั้งบ้าน
ทำเอาไอรินที่กำลังนั่งเล่นเกมหัวเราะคิคิอยู่สะดุดจนเกมแทบหลุดมือ
เอ็นโซ่ที่กำลังมองไอรินเล่นเกมเพลินๆก็สะดุ้งตามเสียงเชเต้เหมือนกัน
ขนาดไนท์รูปปั้นที่นั่งไม่ไหวติงก็มีสะดุ้งบ้างกับเสียง
“ ค.. คือขอโทษค่ะ พี่เชเต้ แหะแหะ(น่ากลัวจัง..) ”
ไอรินหัวเราะแห้งๆให้กับเชเต้ก่อนจะหันไปสบตากับเอ็นโซ่
เอ็นโซ่ก็รีบหันมองนู่นมองนี่จนไนท์ที่มองดูอยู่แอบถอนหายใจเบาๆ พอเห็นว่าไอรินเงียบเชเต้ก็หันมาอ่านหนังสือเหมือนเดิมจนไอรินผลอยหลับไป
ปึก! เสียงปิดหนังสือของเชเต้ทำให้ไนท์ที่พักสายตาลืมตาขึ้นตามสัญชาตญาณ
“
เฮ่ออ.. จบซักที อื้อ? ..ฉันทำนายตื่นเหรอ? ”
เชเต้บิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองไนท์ที่ตอนนี้ยังคงยืนพิงกำแพงอยู่
ไม่มีเสียงใดตอบจากไนท์มีเพียงใบหน้าขาวที่ส่ายปฎิเสธเบาๆ เชเต้เดินไปเก็บหนังสือเข้าที่เดิมพร้อมๆกับมองดูไอรินและเอ็นโซ่ที่ผล็อยหลับกันไปแล้วทั้งคู่
ถ้ามองดูดีๆเด็กสองนี้ไม่น่ามีพิษมีภัยหรือทำอันตรายกับใครได้เลย
“
ไนท์ช่วยเอาผ้าห่มที่ตู้ในห้องนอนฉันให้หน่อยสิ เดี๋ยวฉันจะไปเอานมอุ่นๆมาให้
..อ่อๆ เอาหมอนมาด้วยนะ ” เชเต้พูดสั่งไนท์ก่อนเดิมเข้าครัวไป
ผ่านไปซักพักเชเต้ก็ออกมาพร้อมกับนมอุ่น 4
แก้วและขนมอีกเล็กน้อยเธอวางถาดไว้ที่โต๊ะกินข้าวอย่างเบามือกลัวทั้งคนจะตื่นแต่ก็ไม่ทันด้วยความจมูกดีของไอรินพอได้กลิ่นนมก็ตื่นพร้อมกับปลุกเอ็นโซ่ด้วย
“ อะ .. อื้มม กลิ่นนมนิน่า .. เอ็นโซ่ ”
ไอรินเขย่าที่ไหล่เอ็นโซ่เบาๆ
เอ็นโซ่ก็ลืมตาตื่นก่อนจะหันมองเชเต้ที่ตอนนี้เธอกำลังวางแก้วนมอุ่นให้ทั้งสองคน
ไนท์กลับมาพร้อมกับเครื่องนอนที่เชเต้สั่งก่อนจะวางมันไว้ที่โซฟาแล้วเปลี่ยนจากพิงกำแพงมาพิงขอบโต๊ะแทน
โดยไม่ลืมมีแก้วนมอุ่นวางไว้ตรงหน้าโดยเชเต้
“ โทษทีนะ ได้ตั้งใจทำให้ตื่นเลย
แต่ว่าเวลาแบบนี้คงเหมาะที่สุดที่จะพูดเรื่องที่เราค้างไว้ละนะ ... ”
เชเต้พูดพร้อมกับดื่นนมรวดเดียวหมดแล้ววางแก้วลงพร้อมกับทำใบหน้าที่จริงจัง
ทุกคนต่างพากันวางแก้วลงและรับฟังสิ่งที่เชเต้จะพูด
“ อันดับแรกฉันรู้แล้วว่าพวกนายเป็นใคร
ฉันเป็นอะไร.. อันดับสองเราต้องหาคนที่เป็นแบบเดียวกับเราและให้พวกเขาพิพากษาโลกกับเรา
.. อันดับสามเพื่อให้แน่ใจกับแผนที่จะตามหาฉันอยากรู้ว่าใครมีอาวุธอะไร?..
ของฉันเป็นปืนกับดาบ ”
เชเต้พูดพร้อมกับเอาปือกับดาบที่ตนซ่อนออกมาวางบนโต๊ะให้ทั้งเอ็นโซ่ ไอรินและไนท์เห็น
“ ขะ ของหนูเป็นมีดสั้นคู่
ส่วนเอ็นโซ่เป็นปืนคู่กับสไนเปอร์ค่ะ ” ไอรินเองก็หยิบมีดสั้นของตัวเองออกมาวางบนโต๊ะ
เอ็นโซ่ก็เอาปืนคู่ออกมาวาง
“ เข้าใจล่ะ .. แล้วนายล่ะไนท์? ”
เชเต้พิจารณาระดับอาวุธของแต่ละคนและหันไปหาไนท์
“ Mechanical blade ”
ไนท์พูดเพียงแค่นั้นก่อนจะหันตัวให้เชเต้เห็นอาวุธชัดๆแล้วยืนพิงโต๊ะเหมือนเดิม
เชเต้นั่งคิดไตร่ตรองแผนการที่พอจะเป็นไปได้ในการหาเพื่อนพ้องของเรา
อะ ใช่!
“ พวกนาย.. ”
“ ที่หาฉันได้เพราะสายสัมพันธ์ของธาตุสินะ ” ทุกคนพยักหน้าตอบรับคำของเชเต้
“ ที่พวกนายหาฉันเจอได้... ก็คงเพราะไอรินหรือเอ็นโซ่ที่มีธาตุแสงเพราะฉันเป็นธาตุไฟที่ทำให้เกิดแสงจึงหากันได้สินะ..
” ไอรินเกาแก้มเล็กน้อยแสดงถึงว่ามันเป็นความจริง
(
พี่เชเต้เนี่ย .. ฉลาดและสมกับตำแหน่งผู้นำจริงๆเลย แค่เอาสถานการณ์มารวมกันก็สามารถพิจารณาได้ขนาดนี้...
คิดถูกจริงๆที่มาหาพี่ก่อน...)
“
แล้วถ้าเกิดใช้สายสัมพันธ์ดินกับลมให้เป็นประโยชน์ละ? จะเป็นยังไง.. ” ประโยคที่เชเต้พูดออกมากับรอยยิ้มมุมปากทำให้ไอรินและเอ็นโซ่
หันไปมองไนท์ที่แอบชื่นชมในตัวเชเต้ไม่น้อยกับแผนการที่เธอพูดกล่าวมา
“
ถ้าอย่างงั้นเราเริ่มแผนกันพรุ่งนี้วันนี้พักผ่อนได้แล้วล่ะนะ ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อีกด้านของประเทศญี่ปุ่น นอกเมืองโตเกียว ณ ร้านขายผลไม้แห่งหนึ่ง
“ ขอบคุณมากนะพ่อหนุ่ม เธอเนี่ยแข็งแรงดีจริงๆเลยนะ...
“ ยายแก่เจ้าของร้านผลไม้เล็กนอกเมืองพูดด้วยความดีใจที่ในที่สุดก็มีคนมาช่วยเธอเอาของสินค้าที่หนักเกินกว่าเธอจะลงมาเองได้
เพราะเธอเองก็ขอความช่วยเหลืออยู่นานจนค่ำถึงมีคนช่วย
“ หึหึ ... ไม่เป็นไรครับ เรื่องแค่นี้เองครับ
“ แล้วชายหนุ่มผู้ใจดีก็เดินจากไปพร้อมกับสายลมที่พัดอ่อนๆ
ความคิดเห็น