คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เพอร์ฟูมดานาเอ
( หมายเหตุ: เรื่องราวสงครามระหว่างผู้หญิงของป๋าในวรรคแรก อ้างอิงมาจากหนังสือพิมพ์ของพวกพรายน้ำที่ชอบซุบซิบนินทาพวกเทพเล่มหนึ่ง ในเครือ คิวเรียส เนชั่นแนล เอ็นเตอร์เทนเมนท์ (Curious National Entertainment) หรือ CNE ที่ผมไปยืมมาจากเทพวารี ผู้ดูเหมือนจะเกาะติดข่าวทุกแวดวง)
หลังจากความวุ่นวาย และศึกสงครามระหว่างบรรดาอีหนู( คนเก่าๆ ) และศรีภรรยา( เจ้าเดิม )กำลังเดือดปะทุ ตุ๊...ต๊ะ...ได้ที่นั้น ป๋าซูสของผมก็กำลังง่วนอยู่กับความรักครั้งใหม่ (กะสาวคนใหม่) ที่ดูท่าว่าจะไปได้สวย และสาวน้อยผู้มีโชค ที่จะได้มาร่วมฝ่าฟันอุปสรรคกับ ป๋า และ(คงจะ)ถูกฟันฝ่าโดยมามี้เฮร่าด้วย ก็คือ
<<“ดานาเอ”สาวน้อยหน้าใสผู้นี้ นี่เองงงงงงงงงงงง>>
****ตำนานรักโรแมนซ์ของซูส มหาเทพ กับเจ้าหล่อน( ดานาเอ )นั้น ป๋าซูสเป็นคนเล่าให้ผมฟัง ตั้งแต่ตอนที่ผมยังไม่โดนอัปเปหิออกจากราชวงศ์อ่ะ
มันเริ่มต้นขึ้นในวันที่หนาวเหน็บวันหนึ่ง ป๋ากำลังเดินทางกลับจากการไปเยี่ยม “น้องติ๋ม” เพื่อนเก่าสมัยเรียนอนุบาลด้วยกัน แต่ระหว่างการเดินทางอันแสนทุรกันดารนั้น สายตาของป๋าก็ได้เหลือบแลไปเห็นสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพรานางหนึ่งนอนสลบอยู่กับพื้น ทันทีที่ป๋าเห็น ก็ออกอาการ “ต๊กกะจาย.....แม่ตาเถรกระโถนร่วงหล่น” อย่างออกหน้าออกตาทันที
ป๋าซูสผู้ซึ่งมีนิสัยขี้สงสาร และเป็นห่วงเป็นใยกับทุกๆคนจึง รีบตะลีตะลานลงจากราชรถคันงาม โถมถลาเข้าไปเพื่อช่วยเจ้าหล่อนทันที ทันใด
ปั๊ก!!!!!.......ปิ้ดดด!!!!!
ไอ้หยา!!!! ป๋าซูสของผมผะเอิ๊น....เผอิญ สะดุดหกล้มเข้าจนได้ ทำให้ตัวของพระองค์ต้องล้มลงไปนอนทับร่างอันบอบบางของดานาเอสาวน้อยวัยทีน บังเกิดเป็นเสียงดัง(เสียงแรก) ซึ่งเป็นธรรมดาอยู่แล้วที่เวลามีของหนักตกจากที่สูงๆ จะมีเสียงเกิดขึ้นตามมา แต่เสียงที่ II ที่เล็ดลอดแทรกเสียงแรกนี่สิ มันไม่ใช่เสียงของของหนักตกกระทบลงมาจากที่สูง ไม่ใช่เสียงกระแทกหกล้ม และก็ไม่ใช่เสียงร้องอุทานของใครเวลาตกใจด้วย แต่มันเป็นเสียงที่เอ่อ.......แบบว่า_บ_ทว์จริงๆอะครับ
><’ อย่าบังคับให้ผมต้องพูดเลย แง้~ (ทันใดก็มีมือลึกลับกวัดแกว่งแบงค์?????? ตรงหน้าไปมา)
(เห็นเงินก็ใจอ่อนซะแล้ว ผม) “เอ่อ ตอนที่ป๋าล้มลงไปทับดานาเอนั้น อึของงเจ้าหล่อนมันบังเอิญเล็ดออกมา แต่ๆ...ออกมาเพียงนิดเดียวเท่านั้นนะ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นจริงๆ” (ทำหน้าตาเลิ่ก ลั่กเล็กน้อย....แว้กกกกกกก!!!!บอกว่าเล็กน้อยไง เดี๋ยวไม่หล่อ) ตายล่ะ ผมพูดอะไรออกไปเนี้ย แต่ช่างเหอะ แบงค์?????? มีค่ามากพอสำหรับเทพตกอับอย่างผมที่จะยอมเสี่ยง
กลับไปทางด้านป๋ากันต่อ เมื่อเสียงทั้ง II (รวมทั้งกลิ่น ><’) เข้าสู่ประสาทสัมผัสไปไม่กี่อึดใจเท่านั้น ป๋าก็รีบลุกพรวดขึ้นทันที แผนการฉวยโอกาส ที่จะแกล้งทำเป็นนอนต่อไปนั้น ไม่ประสบผลตามคาด
เพราะกลิ่นอะไรบางอย่างที่เหม็นเปรี้ยว และ.....ตุๆอย่างไม่ชอบมาพากล
เมื่อป๋าลุกขึ้นมาได้สักพัก ก็ต้องเซลงไปนอนฟุบอีกครั้งหนึ่ง เพราะในวงการแพทย์ของเหล่าทวยเทพนั้น จะมีโรคร้ายแรงชนิดหนึ่ง ที่มักเกิดขึ้นกับเทพอาวุโส (หรือที่เรียกว่า แก่ ตามภาษาชาวบ้าน) สาเหตุและอาการของโรค คือ "กลิ่น" ที่มาจากเหล่าของเสียของมนุษย์ ที่จะทำให้การทำงานภายในร่างกายของเทพล้มเหลว หน้ามืด ตาลาย บรึ๋ย!!! ผมล่ะ กลัวอาการแบบนี้มากเลย
ส่วนดานาเอ ที่ฟื้นเพราะกลิ่นอุจจาระของตนเอง ก็ต้องตกใจ เพราะสายตาของนางได้ไปจ๊ะเอ๋เข้ากับบุรุษร่างใหญ่คนหนึ่งที่นอนฟุบอยู่ใกล้ๆกัน
ทีแรกดานาเอรู้สึกงงมากที่จู่ๆ ก็มีชายแปลกหน้ามาสลบอยู่ข้างๆ แต่นางก็ได้ช่วยเหลือป๋าเอาไว้ โดยพาไปรักษาอาการที่กระท่อม ดานาเอนึกยังไงก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ที่เอาชายแปลกหน้ามาไว้ที่บ้านโดยไม่ถามเรื่องถามราวกันก่อน แต่ยังไงถึงแม้นางจะไม่ถามก็ไม่เป็นอันตรายอะไรมากนักหรอก (หึ หึ หึ) ป๋าได้รับการรักษาเยียวยาจากดานาเอ สาวน้อยผู้ลึกลับหลายวันเลยล่ะ....กว่าป๋าจะฟื้นขึ้นมาก่อเรื่องวุ่นๆอีก แต่ก็คงคุ้มค่าป๋าเขาล่ะนะ (เหอ-เหอ)
เพราะห้วงเวลาแห่งรักมักเกิดขึ้นตอนเจ็บไข้ได้ป่วยกันนี่นา
^หลังจากนั้นไม่นานดานาเอก็ตั้งครรภ์^
ความคิดเห็น