★ สมัครตัวละคร ► My Own Character ◄

ลำดับตอนที่ #4 : Fairytale Flower

Application 

" ว่าไงฮะ เรามาสนุกกันเถอะนะ ไหนๆก็ได้มาสวนสนุกกันสักทีนี่นา :) "

✬ ชื่อ -นามสกุล :: เรโม่ คลินท์ ( Remo Clint )

     ชื่อเล่น :: เรโม่ ( Remo )

     เพศ :: เพศชาย [เป็นไบ แต่ชอบชายมากกว่าหญิง]

     อายุ :: 15 ปี

✬ รูปร่างภายนอก :: เป็นชายที่มีผิวขาวนุ่ม  รูปร่างผอมเล็ก ใบหน้าเรียว ผมสีออกชมพูขาวอ่อนๆ มีตากลมโตสีแดงอมชมพูหน่อยๆ ปากดูขาวซีดแต่ก็ยังขึ้นสีให้เห็นเล็กน้อยอยู่ว่ายังปกติ มีรอยยิ้มอยู่บนหน้าตลอดเวลา

     ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 162 | 45

✬ อุปนิสัย :: ไม่เรื่องมากเพราะเกิดมาเขาก็ใช้ชีวิตเรื่อยๆ พอมีพอกิน สบายๆกับทุกอย่าง รวมทั้งไม่ถือตัว

ตัดสินใจเองไม่เป็นเนื่องจากเขาโดนบังคับมาตลอด มักจะทำตามที่คนอื่นพูดมากกว่าตัดสินใจลงมือทำด้วยตัวเอง แต่ถ้าเขาต้องเลือกระหว่างสองคนเขาจะเลือกฟังคนที่ไว้ใจที่สุดบอกให้เลือก แต่ถ้าต้องตัดสินใจเอง เขาจะเลือกสิ่งที่เขาคิดว่ามันน่าจะใช่ที่สุดมากกว่าโดยใช้ความรู้สึกมากกว่าเหตุผล

อดทนได้ดี ปรับตัวได้ง่าย ไม่ค่อยคิดมากถ้ามันไม่ใช่เรื่องอะไรสำคัญของคนสำคัญ

พูดตรง คิดยังไงพูดอย่างงั้น ไม่ค่อยจะสนใจความรู้สึกของใครสักเท่าไหร่เพราะไม่ได้คิดอะไรมากกับสิ่งที่พูดออกไปอยู่แล้ว แต่ถ้าคนนั้นเขาเป็นคนที่สนิทหรือสำคัญ เขาก็คงพูดให้ดีกว่าเดิม และถ้าอายุมากกว่าจะรู้จักเล่นแบบพอดี ไม่เยอะจนเกินไป

ร่าเริงตลอดเวลา ทุกเวลาจะยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่ค่อยทำสีหน้าอื่นให้เห็นนอกจากสีหน้ากวนๆบางครั้งเวลากวนประสาทใส่ ยกเว้นเวลาตกใจจะทำหน้าเหวอนิดๆกับเวลาที่เขาเริ่มจะไม่สนุกด้วย (เริ่มทนไม่ได้)จะทำสีหน้าเรียบนิ่ง คาดเดาอารมณ์ไม่ถูก เป็นคนที่มีความรู้สึกแต่แสดงออกไม่เป็น ทำได้แค่ยิ้มรับอย่างเดียว

     ลักษณะการพูดจา :: พูดอย่างเป็นกันเองกับคนอื่น มักจะกวนประสาทคนอื่นอยู่บ่อยๆ ถึงแม้จะยังไม่สนิทด้วย แต่ถ้าคนที่พูดด้วยเขาไม่ชอบก็จะไม่ทำแต่ก็อาจจะทำให้เขาพูดด้วยน้อยลงด้วยบ้าง มีน้ำเสียงน่ารัก ขี้เล่น มักจะลงท้ายว่า "ฮะ" มากกว่า "ครับ"

" สวัสดีฮะ ผมเรโม่นะ พี่/นาย/เธอ ชื่อไรเหรอ?? " ร่างเล็กเอียงคอถามคนข้างหน้าเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้ม

" คิก นี่พี่ชายชอบอะไรน่ารักๆแบบนี้ด้วยเหรอ " แอบยิ้มขำ ล้อใส่อีกคนเล็กน้อย

" นี่ๆพี่สาว ทำอะไรอยู่เหรอ? ให้ผมช่วยไหม " เขายิ้มกว้างให้ด้วยความจริงใจ

" ว้าว สวยจังเลยอ่ะ.. " มีรอยยิ้มบางๆบนใบหน้า ตาดูมีประกายเล็กน้อยเวลามอง

" ขอบคุณนะฮะ.. ดีใจจังที่(ชื่อ)เข้าใจผม " เรโม่ยิ้มหวานให้เล็กน้อย

*ตกใจ* ร่างบางหยุดชะงัก ตากลมโตหยุดนิ่ง เม้มปากเป็นเส้นตรง กำมือแน่น ใจหายอยู่สักพักก่อนจะเรียกสติกลับมาได้ " ว้าา เสียดายจัง.. เกือบจับได้ซะละ " รอยยิ้มกลับมาอยู่บนใบหน้าอีกครั้ง

" หยุดนะ.. บอกให้หยุดไง! ฮึก เงียบสักที!! " คนตัวเล็กปิดหูนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นเริ่มมีเสียงสะอื้น " ฮือออ " น้ำตาไหลลงบนใบหน้าเรียว ตัวเริ่มสั่น " ผมขอร้อง.. ฮึก ผมไม่อยากได้ยินแล้ว " ร่างบางนั้นร้องไห้ทั้งรอยยิ้ม..  *เหมือนเวลาที่เขาโดนแม่ทำร้ายเขาก็จะต้องยิ้มจนชิน เพิ่มเติมด้านล่าง

     ประวัติคร่าวๆ :: เรโม่เกิดมาโดยไม่มีพ่อเพราะตอนที่แม่ท้องพ่อกับแม่หย่ากันก่อนที่เขาจะเกิด ตามจริงเขาเกือบจะไม่ได้เกิดมาแล้วด้วยซ้ำเพราะแม่พยายามจะทำร้ายตัวเองอยู่ตลอด เขาเกิดขึ้นด้วยความไม่เต็มใจของแม่เขากับพ่อ ทั้งคู่โดนบีบบังคับให้แต่งงานกัน แม่เขาไม่ได้สมยอมจึงรับไม่ได้ที่มีเขา แต่เขาก็มีโอกาสที่จะได้เกิดมาลืมตาดูโลกเพราะมีคุณยายคอยห้าม ตั้งแต่เกิดมาเขาถูกคุณยายเลี้ยงดูมาอย่างดี ยายสอนให้เขารู้จักอดทนอดกลั้น ไม่คิดน้อยใจที่ไม่ได้มีทุกอย่างที่ดีเพรียบพร้อมแบบคนอื่น เป็นมิตรกับผู้คน เขามีความสุขมาก แต่พอเขาอายุ7ขวบ คุณยายก็ได้เสียชีวิตไป แม่เขาได้โอกาสจึงเริ่มลงมือทำร้ายเขา บีบบังคับเขาให้ทำหลายๆอย่างที่เขาไม่อยากทำ เขาไม่สามารถออกไปเล่นข้างนอกเหมือนเด็กคนอื่นเพราะเขาจะโดนแม่ตีและดุด่า เวลาเขาโดนแม่ทำร้ายทุบตีใส่ เขาก็ห้ามร้องไห้ เขาต้องยิ้มให้แม่เห็นตลอด ถ้าเขาไม่ทำตามก็จะโดนหนักกว่าเดิม แต่สุดท้ายก็ไม่ต่างกัน.. เขารู้ว่าแม่เขาพยายามจะยัดเยียดเหตุผลให้ทำร้ายเขาได้ตลอดเวลาอยู่ดีทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไรผิด ยิ่งเขาโตเขายิ่งโดนหนักกว่าเดิม เขาเคยโดนขังในห้องใต้ดินมืดๆ เขาได้ยินเสียงต่างๆจากชั้นบน มันทำให้เขากลัวที่สุด หลังจากนั้นแม่เคยคิดที่จะเอาเขาไปขายกับคนอื่น เขาจึงคิดว่านั่นคงเป็นเหตุผลสุดท้ายที่เขาไม่ต้องทนอยู่ที่นี่ต่อไปแล้ว จนวันนั้น.. วันที่เขาได้รับตั๋วใบแรกในชีวิตของเขา.. ตั๋วไปสวนสนุก เขาคิดว่าจะได้ไปที่ๆจะได้เล่นสนุก จะได้หลุดพ้นจากเรื่องเดิมๆนี่ แต่ใครจะไปรู้ว่าสุดท้ายก็ต้องไปเสี่ยงเจ็บตัวจนสามารถตายได้เหมือนเดิม..

✬ งานอดิเรก :: วาดรูป , เย็บปักถักทอผ้า(?) , ทำอาหาร , เพ้อฝันไปวันๆ

     ชอบ :: แมว , ตุ๊กตา , อมยิ้ม ขนมต่างๆ

     ไม่ชอบ :: คนที่ทำร้ายคนอื่น , ตีสองหน้า/โกหกหลอกลวง , เห็นแก่ตัว

     กลัว/แพ้ :: เสียงสิ่งของที่เสียดสีกับสิ่งต่างๆจนมีเสียงแหลมๆแสบหู เช่น เสียงของมีคมกรีด/ขูดอยู่กับกระดาน/ผนัง , เสียงเก้าอี้ลากกับพื้น ฯลฯ | ไม่แพ้อะไร

❧ เพิ่มเติม ::เรโม่ลึกๆก็กลัวผญ.อยู่แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา แค่จะยังไม่ค่อยไว้ใจเท่าไหร่ ส่วนผช.อาจจะกลัวน้อยกว่านิดหน่อยเพราะมารยาไม่เยอะเท่าผญ.เท่าไหร่..

*ตรงนี้ไม่มีในใบสมัคร แค่อยากอธิบายเกี่ยวกับตัวละคร

อยากให้ไรท์เข้าใจคาแรคเตอร์น้องเรโม่สักหน่อย คือน้องเขาเกิดมาก็ปกติดีทุกอย่างแล้ว แต่หลังจากที่โดนแม่ทำร้ายบ่อยๆ โดนปิดกั้นตัวเองจากโลกภายนอกหลายๆอย่างก็ทำให้น้องเขามีจิตใจที่ย่ำแย่ลง มีสภาวะเครียด แต่ก็ไม่ใช่ว่าน้องเขาจะเป็นซึมเศร้า แค่เป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ไม่เป็นอะค่ะ เหมือนจะทำอะไรก็ต้องยิ้มตลอดเวลาจนชิน เสียใจแค่ไหนก็ต้องยิ้มรับตลอดจนแยกไม่ออกว่าอะไรเป็นยังไง แต่ความเป็นเด็กยังไงก็ยังรักสนุกเหมือนเดิมนั่นแหละค่ะเลยยังเข้ากับคนอื่นได้เป็นปกติ ไม่เชิงว่าไม่เต็มอย่างเดียว ส่วนเรื่องได้ไปสวนสนุกน้องเขาก็ใจหายไปบ้างเวลาที่เจออะไรน่ากลัว แต่เขาก็ปรับเปลี่ยนอารมณ์ไม่เก่งจริงๆนั่นแหละ.. อาจจะดูเหมือนว่าไม่กลัวแต่ตามจริงใจก็สั่นไม่แพ้คนอื่นเลยล่ะ ดีไม่ดีไปเจอผีเข้า น้องเขาอาจจะยิ้มให้ด้วย(?)

ปล. ถ้าไรท์มีปัญหากับรูป เดี๋ยวจะเปลี่ยนรูปให้นะคะ พอดีว่าหารูปที่เข้ากับบทยากหน่อย..

รับลูกคนนี้ไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะไรท์ ;-; //กอดขาแน่น คาดหวังกับน้องเรโม่หนักมาก TwT

.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•♥

Character Made By Mystery V