คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความฝันของเรจิส
"เจ้าพี่ขา เจ้าพี่รอหญิงด้วย พักก่อนได้ไหม หญะหญิงเหนื่อยแล้วค่ะ" เจ้าหญิงองค์น้อยส่งเสียง
เรียกชายหนุ่มที่เดินนำลิ่วอยู่ข้างหน้าให้หยุดพักเหนื่อยก่อน
เสียงเรียกแสนหวานขอเจ้าหญิงเรียกให้ชายหนุ่มหยุดเดินแล้ววิ่งกลับมาหา
"เจ้าพี่หญิงเหนื่อย พักก่อนได้มั๊ย"สาวน้อยขอร้องเสียงอ่อย
"ไม่ได้หรอกตอนเราออกมาก็ช้ามากแล้วเดี๋ยวไม่ทัน"
"ก็หญิงเหนื่อยแล้ว"
"งั้นมา"แล้วชายหนุ่มก็นั่งลงให้เจ้าหญิงขึ้นหลังแต่
"ไม่เป็นไรค่ะหญิงเดินเองได้แค่เหนื่อยนิดหน่อย จะเปลื่องแรงเจ้าพี่เปล่าๆ"เจ้าหญิงปฏิเสธแต่ร่างกาย
ของเจ้าหญิงก็แสดงถึงความเหนื่อยล้า
"งั้นมา"แล้วชายหนุ่มก็นั่งลงให้เจ้าหญิงขึ้นหลังแต่
"มาเถอะเดี๋ยวก็อดดูหรอก"
"ดูอะไรเจ้าพี่"
"เดี๋ยวก็รู้"หนุ่มน้อยทำมีเล่ห์นัยน์ แล้วเจ้าหญิงองค์น้อยก็กระโดดขึ้นหลังพี่ชายไป
ภายในถ้ำที่มืดมิด
"เจ้าพี่หญิงมองอะไรไม่เห็นเลย"
"แล้วหญิงจะมองอะไรเห็นเมื่อมันมืด"
"แล้วพี่เห็นได้ไง"
"พี่เก่ง"
"หลงตัวเอง"
"ว่าพี่หรอ"
"เชอะ" ไรเนี้ย เจ้าหญิงงอนอีกแล้ว
"ถึงแล้ว"
แสงสว่างจุดเล็กที่ปลายทาง แล้วเจ้าหญิงก็กระโดดลงจากหลังแล้วเดินเอง พอถึงปลายทางเจ้าหญิง
เหมือนต้องมนต์สะกดยืนนิ่งไม่รู้สึก
"มาเร็ว"แล้วเค้าก็เดินนำไป
แล้วทั้งสองก็มานั่งเล่นริมน้ำตกด้วยกัน
"เจ้าพี่"
"หือ"
"หญิงมีเรื่องจะบอก"
"ว่ามาสิ"
"แต่พรุ่งนี้เจ้าพี่จะไปแล้ว"
"ไม่เป็นไร"
"แต่"
"เอาไว้พอพี่ว่างอีกพี่จะกลับมาหา"
"จริงนะ"
"เกี่ยวก้อยสัญญา"
"ค่ะ"แล้วเจ้าหญิงองค์น้อยก็ยิ้มออกมาได้
"ว่าแต่หญิงจะบอกอะไรพี่"
"ถ้าหญิงบอกเจ้าพี่ความสัมพันธ์ของเราจะไม่เหมือนเดิม"
"เราสองคนจะไม่เปลี่ยนความสัมพันธ์แต่ความสัมพันธ์ของสองเราจะแน่นแฝนยิ่งขึ้น" เท่านั้นเจ้าหญิง
องค์น้อยก็ร้องไห้ออกมากและกอดเจ้าพี่ไว้ไม่ให้ห่างกาย
"หญิงรักเจ้าพี่"คำบอกรักง่ายๆจากปากเจ้าหญิงทำให้ดวงหน้าของคนพูดและคนฟังหน้าแดงและไม่กล้า
พูดอะไรอีก
......................................................................^^
"อ้ากกกกกกกกกก ไม่ไหวแล้วฝันต่อไม่ไหว" สาวน้อยผมสีเงินโวยวายขณะตื่น
"เป็นไรไปค่ะท่านเรจิส" หญิงสาวที่เดินเข้ามาทักทาย
"แค่ฝันประหลาดค่ะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ อย่าใส่ใจเลย ท่านแม่ล่ะค่ะ"
"นายท่านออกไปกับเพื่อนแต่เช้าเดี๋ยวบ่ายๆก็กลับมาค่ะ"
"ขอบใจ"แล้วหญิงสาวก็เดินเข้าห้องน้ำไป
เฮ่อ วันนี้วันเกิดฉันแล้วทำไมท่านแม่ไม่มาพาฉันไปเที่ยวซักที นัดกันแล้วแท้ๆ
"ท่านเรจิสค่ะ หนังสือค่ะ เออแล้วก็หนังสือเกี่ยวกับการทำนายฝันด้วย"หญิงสาวรับใช้รวบรวม
หนังสือที่เด็กสาวต้องอ่านเพื่อให้เสริมความรู้
"ขอบคุณนะค่ะคุณเนริล"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะอ่านให้สนุกนะค่ะ แล้วถ้านายหญิงกลับมาจะมาเรียนให้ทราบนะค่ะ"
"ค่ะ"
แล้วเนริลก็เดินออกไป
เอ๋หนังสือเล่มนี้หน้าสนใจ ปกสีเงินคาดด้วยที่ล๊อกสีทอง
"My dream หรอ" ความฝันเกี่ยวอะไรด้วย
อาจจะหมายถึงทำนายฝันก็ได้นะ เสียงในใจตอบฉัน
เสียงในใจตอบฉัน
พอเอามือเข้าไปสัมผัสตรงสีทองประกายแวววาวก็ล่วงลงมาจากมือ แล้วหนังสือก็เปิดออกไปหน้าทำนาย ความฝันของฉันคำทำนาย
ผู้ที่ได้ฝันดังนี้จะได้พบกับบุคคลในฝันและได้เดินทางไปยังที่นั้น
บ้าไปแล้ว เรจิสรีบปิดหนังสือโดยเร็วแล้วมองนาฬิกา
"บ่ายโมงแล้วหรอ ลงไปข้างล่างซักหน่อยดีกว่า"
ข้างล้างเงียบจังเลย
"เนริล เนริล อยู่ไหน"
"อยู่นี่ค่ะ ท่านเรจิส" เนริลวิหน้าเลิกมาหา
"ท่านแม่ยังไม่มาอีกหรอค่ะ"
"ยังมาไม่ถึงค่ะ คงอีกซักพัก"
เพียงพูดเสียงอัศวะก็ดังขึ้นแล้วเสียงประตูบ้านก็เปิดออก
"เรจิส แม่ขอโทษเพื่อนแม่มีเรื่องด่วนให้แม่ไปแก้ไขนะ อะนี้ของขวัญวันเกิด"
แล้วแม่ก็ส่งกล่องสี่เหลี่ยมเล็กๆให้มันห่อด้วยผ้ากำมะหยี่สีแดงพอเปิดออกก็มีจี้สีเงินสีเดียวกับผม
มันให้ความรู้สึกดี น่าสงสัย อบอุ่นเหมือนเป็นของจากพ่อและแม่
"แม่ทำไม พ่อไม่กลับมาหาเรจิสละค่ะ"
"แม่ไม่รู้เหมือนกัน แต่แม่เชื่อว่าลูกจะได้เจอกับพ่อแน่นอน"แต่คำท่อนท้ายมันเบาดังสายลม
เหมือนไม่มั่นใจซักเท่าไรแล้วแม่ก็พูดขึ้นว่า "เออ เรจิส ลูกก็อายุสิบห้าปีแล้ว แม่อยากให้ลูกได้เข้าเรียนที่
โรงเรียนวานาซานะลูก เป็นโรงเรียนสอนเจ้าหญิงเจ้าชายแล้วก็สอนบุคคลทั่วไปนะลูก ดีนะพอเราจบเราก็
จะได้มีงานดีๆทำเรียนแค่ แปดปีเองไม่นานหรอกเป็นโรงเรียนหอพักนะจะ"
"ท่านแม่จะให้เรจิสไปเรียนที่โรงเรียนประจำหรอค่ะ"
"เออจะว่างั้นก็ได้"
โพสๆกานบ้างนะจ๊ะ
ติชมกันบ้างยิ่งดี
ขอบคุณเจ้าค่ะที่เข้ามาเยี่ยมชม
ความคิดเห็น