คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มาลีน่า
ณ ดินแดนสูงสุดบนชั้นฟ้าในที่ที่ห่างไกลร่างของเทพธิดาที่เหล่ามนุษย์ต่างเรียกว่า ‘นางฟ้า’ ผมยาวสลวยสีดำปลิวสยายไปมาบนร่างที่กำลังนั่งกึ่งนอนบนตั่ง รอบกายเต็มไปด้วยดอกไม้นานา ส่งกลิ่นหอมบริสุทธิ์ไปทั่ว เธอปิดหนังสือเล่มหนึ่งลงพลางใช้มืออีกข้างเคาะลงไปอย่างเบื่อหน่าย นิ้วมือขาวเนียนเอื้อมไปหยิบองุ่นของโปรดที่วางอยู่ข้างๆมากิน กลืนรสชาติหวานหอมลงคอก่อนจะขมวดคิ้วอย่างหมดความอดทน จนบริวารที่อยุ่รอบๆต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
“มาลีน่าหนอ มาลีน่า ชีวิตนี้อยู่อย่างสุขสบายบนที่ที่เรียกว่าสวรรค์ ไร้ทุกข์ ไร้พิษภัย ไร้ศัตรู เบื่ออออ”
“ทะ..ท่านหญิงมาลีน่าเพคะ มีหนังสือจากโลกมนุษย์มาเพิ่มแล้วให้หม่อมฉันนำมาให้เลยไหมเพคะ” บริวารคนหนึ่งเอ่ยอย่างกล้าๆกลัวๆ
“….อย่ามาเรียกว่าท่านหญิงนะ ฟังดูแก่ชะมัด" เธอหรี่ตาลงมองหน้าบริวารน้อยๆคนนั้นก่อนจะบุ้ยปาก
“มิได้เพคะ บนสวรรค์มีกฎ พวกเราเพียงต้องทำตาม”เธอก้มลงอย่างนอบน้อม
มาทำงานวันแรกล่ะสิ ชิ! อยากไปหาท่านพ่ออออ
ถึงแม้จะมีฐานะเป็นถึงนางฟ้าธิดาชั้นสูง บิดาผู้ให้กำเนิดเป็นถึงราชาแห่งยมโลกที่ควบคุมประตูแห่งยมโลกทั้งหมดบนโลก แน่นอนว่าต้องมีเรื่องตื่นเต้นมากมายเกิดขึ้นอยู่แล้ว มาลีน่าที่เคยไปหาท่านพ่อที่ยมโลกค้นพบว่าที่นั่นมีสิ่งที่เรียกว่าดวงวิญญาณ เป็นดวงจิตที่เคยอาศัยบนโลกมนุษย์มาก่อน หลากหลายนิสัย มากหน้าหลายตา เทียบกับแดนสววรค์คร่ำครึ เทวดา นางฟ้า ท่าทางเดิมๆล้นแดน ไม่ต้องถามว่าทำไมท่านแม่ถึงตกหลุมรักราชายมโลกดิบเถื่อนอย่างท่านพ่อเลย..
“ท่านหญิงอย่าคิดออกไปโลกมนุษย์เลยเจ้าเพคะ มันไม่ได้สวยงามอย่างที่เห็นหรอก”ดูเหมือนนางฟ้าบริวารคนนี้น่าจะเคยอยู่ที่โลกมนุษย์นานอยู่เหมือนกันแฮะ นางฟ้าและเทวดาที่นี่นับแต่เดิมก็เคยประจำดูแลเรื่องราวบนโลกมามากมาย ก่อนจะขึ้นมาที่นี่ได้
“มันเป็นยังไงหรอ? ฉันก็ไม่ได้หวังให้ที่นั่นสวยงามอยู่แล้วน่า ขืนไร้ทุกข์ก็จะน่าเบื่อย่างที่เห็นนี่ไง ฉันอยากมีหน้าที่อย่างอื่นบ้าง”
ถึงดินแดนนี้จะเป็นสวรรค์แต่จริงๆแล้วนางฟ้าและเทวดาต่างมีภารกิจในการคุ้มครองในแต่ละพื้นที่ของโลก ช่วยวิญญาณที่หลงทางได้กลับมายมโลก ผูกชะตาของเหล่ามนุษย์ ให้พร ยิ่งแรงศรัทธามากยิ่งทรงพลัง แต่ที่มาลีน่าไม่ได้ทำอะไรเลยเพราะ เชื้อสายของเธอเป็นชนชั้นเทพผู้สร้างโลก ส่วนมากจึงใช้ชีวิตอยู่แค่ดินแดนสวรรค์ ไม่ได้ลงไปเกี่ยวข้องกับโลกทั้งสองส่วน นรก และมนุษย์
“…”มาลีน่าที่มีสีหน้าตื่นเต้นขึ้นอีกครั้งหลังจากได้ฟังเรื่องราวต่างๆที่ได้รู้มาจากบริวารแต่เพียงครู่เดียวเธอก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าไร้อารมณ์ดั่งเคย
"...."
"ช่างเถอะๆไม่ต้องเล่าแล้ว มาลีน่าจะพักผ่อน มีอะไรก็ไปทำเถอะ" เห็นนางฟ้าบริวารทำหน้าไม่ถูกเธอจึง ไหวมือเบาๆไปด้านนอก ก่อนจะฟุบหน้าหลับตาลงอีกครั้งอย่างเบื่อหน่าย คิดถึงท่านพ่ออออ
...... กา กา กา ฟึ่บ
ปึก! จู่ๆในอากาศว่างเปล่าปรากฎอีกาสีดำสนิท นั่น..ผู้ส่งศาลจากยมโลก ข้อความจากท่านพ่อรึ?
มาลีน่ารีบแกะศาลที่ทำจากกระดาษสีดำสนิท พอคลี่อ่านข้างในหมึกมนตราสีขาวทองก็เขียนขึ้นเป็นตัวอักษรความว่า
...มาลีน่าลูกรัก หลายวันมานี้แม่ของลูกมีภารกิจที่ต้องทำที่โลกฝั่งยุโรป พ่อเห็นว่าเจ้าคงจะเบื่อ หากอยากมาเที่ยวที่ยมโลกพ่อจะสั่งคนให้ไปรับเจ้าทันที เพียงแค่บอกกับไวนอฟ เขาจะพาเจ้ามาที่นี่...รักจากเดม่อน
มาลีน่าเบิกบานใจอย่างที่สุด เธอรีบหันซ้ายหันขวามองหาไวนอฟทันที ไหนล่ะ มาลีน่าจะไปเดี๋ยวนี้
"ไวนอฟ อยู่ไหนล่ะ" เห็นแค่อีกาหน้าตาอัปลักษณ์ข้างหน้านี้เอง เธอยืนจ้องหน้ามันซักพักก่อนจะละสายตาไปรอบๆบริเวณ มันร้องเสียงดังฟึดฟัด
ฟึ่บ!
"อ๊ะ!" ควันสีดำ พร้อมกับขนนกเงากริบฟุ้งขึ้นทั่วบริเวณจนนางฟ้าสาวตกใจ เธอกระพริบตาอีกครั้งกลับพบกับดวงตาสีแดงก่ำของ...เทพหรอ หรือจะเรียกว่าปีศาจผู้ล่อลวงมนุษย์กันนะ ผมสีดำสนิท ดวงตาเรียวรี กับริมฝีปากสวย ร่างสูงสง่าในชุดที่หรูหรา ใบหน้าราวกับเทพปีศาจนี่.. ไวนอฟหรอ? อีกาเมื่อกี้นั่นน่ะนะ?! มาลีน่ายืนตะลึงกับความฟู่ฟ่าของเวนอฟ ยมทูตหนุ่มจ้องเธอเหยียดๆทีหนึ่ง กับรสนิยมที่มองอีกาเป็นแค่อีกา ไร้แฟชั่นไร้จิตวิญญาณซะจริง
"ท่านราชาส่งข้ามารับเจ้าไปยมโลก ท่านหญิงมาลีน่า" เข้าจำใจผายมือมาข้างหน้า มาลีน่าที่ไม่เข้าใจสายตาแบบนั้นจึงยิ้มกว้างจนตาหยี ยื่นมือตอบรับ จากนั้นร่างทั้งสองก็หายไปจากดินแดนสวรรค์อันสงบสุขทันที
ความคิดเห็น