แสงแห่งจินเหลียน

เขาว่ากันว่าดอกบัวในทะเลสาบแห่งแดนสวรรค์ทางทิศหรดีหนึ่งดอกคือหนึ่งดวงจิตของมนุษย์ เมื่อบัวตูมคือสัญลักษณ์แสดงให้เห็นว่ามีหนึ่งชีวิตถือกำเนิดขึ้นในภพมนุษย์ และเมื่อร่วงโรยจนเหลือเพียงฝักแสดงถึงเจ้าของดวงจิตนั้นได้ถึงจุดสิ้นสุดของชีวิต และเมื่อฝักบัวนั้นสลายไปนั่นหมายความว่าดวงจิตนั้นได้ถูกนำเข้าสู่วัฏสงสารและรอการถือกำเนิดใหม่อีกครั้ง แต่จะถือกำเนิดเกิดเป็นมนุษย์ เป็นเซียน ปีศาจ หรือสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ก็สุดแล้วแต่ผลแห่งการกระทำเมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ วนเวียนครั้งแล้วครั้งเล่าเป็นเช่นนี้เรื่อยไปไม่มีจบสิ้น จนกว่าดวงจิตนั้นจะถูกทำลายดับสูญ “ตราบเท่าที่แสงแห่งประทีปจินเหลียนส่องสว่าง…”