รัก(แรก) ผูกพัน

บทนำ

เขาว่ากันว่า...

คำสัญญามีไว้...เพื่อรักษาคำพูด คำพูดที่เราจะต้องทำให้ได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม และถ้าหากทำไม่ได้หรือเลือกที่จะไม่ทำนั้นก็จะแปลว่าเรากำลังทำผิดสัญญา…ผิดสัญญาที่เคยให้ไว้กับใครบางคน 

ใครบางคนที่ทำให้เขารู้สึกผิด รู้สึกโกรธ และโมโหตัวเองจนกระทั่งต้องรีบโทรหาเลขาเพื่อวานให้จัดการมัน จัดการให้เขาได้กลับมาไทยอีกครั้งในรอบหลายปี

เพราะเพียงแค่ว่า...จะกลับมาขอโทษ

ขอโทษ…ที่เขารักษาสัญญาไม่ได้

ขอโทษ…คนที่เขาจากมา

ขอโทษ…เพื่อให้ตัวเองหายจากความรู้สึกผิดที่ค้างคามานาน

แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นไปตามที่เขาคิดไว้…

เพราะเพียงแค่ได้เจอ ได้เห็นหน้า เห็นแววตาของเธอก็ทำให้เขาอยากจะกลับมารักษาสัญญานั้นอีกครั้ง สัญญาที่เคยให้ไว้ สัญญาที่ให้ไว้ว่าจะกลับมาหาเธอ กลับมาอยู่ด้วยกันอย่างที่เคยเป็น…

ก่อนหน้านี้เขาเคยคิดว่า…การห่างกันจะช่วยให้ความรู้สึก…นั้นมันจะจางหายไปตามกาลเวลาได้แน่นอน แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่ามันไม่ใช่

เวลาไม่ได้ทำให้เขาเลิกรู้สึกแบบนั้นได้เลย เพราะการกลับมาเจอกันอีกครั้ง ยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าความรู้สึกเหล่านั้นยังคงอยู่…ยังไม่เคยจางหายไปไหนเลยสักนิดเดียว

แต่เขาจะทำยังไงได้ล่ะ…

เพราะเขาต้องแต่งงาน…ภายในหนึ่งเดือนข้างหน้าที่จะถึงนี้แล้ว

สิ่งที่ใจอยากจะทำและอยากให้เป็น…เขาคงจะต้องหยุดคิดมันได้แล้วล่ะ หยุดคิดที่จะกลับมาอยู่กับเธอ…เพราะเขาจะต้องรีบกลับไปเตรียมงานแต่งงานแล้ว เขาควรจะปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปอย่างที่ควรจะเป็น

แต่ว่าเขากลับทำไม่ได้ !

เพราะเพียงแค่คิดว่าจะต้องจากกันอีกครั้ง…เขาก็รู้สึกใจหายวูบขึ้นมาทันที ยิ่งเห็นแววตาของเธอ…ก็ยิ่งทำให้เขาทำมันไม่ลง

เขาทิ้งเธอไปไม่ได้ ! 

แล้วเขาก็ไม่อยากทิ้งเธอไปไหนอีกแล้ว…