คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 4 แผนร้ายนายซาตาน
เอ๊กกก อี้...เอ๊ก เอ่กกกกก...เอ๊กกก อี้...เอ๊ก เอ่กกกกก...ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
"ฮ้าวววว ยังง่วงอยู่เลยอ่า แง่มๆ" เนเน่บิดซ้ายบิดขวาไปมาอยู่บนเตียงแบบไม่อยากตื่น แต่เสียงนาฬิกาปลุกก็ทำให้เธอต้องตื่น เพียงแต่ว่ายังตื่นไม่เต็มตาเท่านั้น เธองัวเงียอยู่สักครู่จึงตื่นมาอาบน้ำแต่งตัว (หึหึ กำลังคิดว่านางเอกเรื่องนี้จะงัวเงียไม่ยอมตื่นง่ายๆใช่ไหมล่ะ คิดผิดแล้วแหละ เพราะเนเน่ของเราเธอเป็นคนตรงต่อเวลา แล้วอย่างที่บอกว่าเธอรักความยุติธรรมมากกกก เธอก็เลยไม่รังแกแม้แต่นาฬิกาปลุกรูปไก่ตัวน้อย นั่นเป็นบุญของเจ้านาฬิกามันเนอะ ไม่งั้นคงแหลกละเอียดไม่เหลือซากแน่ๆ ลองนึกภาพยัยอ้วนเนเน่ขว้างนาฬิกาดิ น่ากลัวชะมัด ><)
เมื่อเสร็จภารกิจส่วนตัวแล้ว เนเน่ก็เดินลงมาทานอาหารเช้าข้างล่างพร้อมกับครอบครัวเช่นทุกวัน
"วันนี้มีอะไรทานบ้างคะ" ฉันเดินไปกอดเอวแม่พร้อมหอมแก้มหนึ่งที และฉันก็ทำแบบนี้กับพ่อด้วย
"ก็เหมือนเมื่อวานแหละจ้า ไส้กรอก ไข่ดาว แล้วก็นม1แก้วนะจ๊ะ ไว้พรุ่งนี้เน่อยากทานไรพิเศษก็บอกแม่แล้วกัน ถ้าไม่ลืมแม่จะทำให้นะจ๊ะ"
"เน่ มาทานข้าวได้แล้ว เดี๋ยวพ่อต้องรีบไปทำงานนะลูก คุณด้วยมาทานข้าวเช้าเร็ว เดี๋ยวก็เป็นลมเป็นแล้งไป"
"ค่า"
หลังอาหารมื้อเช้าอันแสนจะอบอุ่น ฉันก็อาศัยรถพ่อไปโรงเรียน(ทางผ่านเจ้าค่ะ) ตลอดทางที่พ่อขับรถ อยู่ๆตาขวาฉันก็กระตุกอย่างแรง สงสัยวันนี้ดวงจะซวย วันนี้มันจะเกิดอะไรเนี่ย หวังว่าคงไม่เกี่ยวกับนายวิวหรอกนะ แค่คิดก็สยองแล้ว บรู๊รรรรรรรร..><
"เอ้า เน่ ถึงแล้วลูก ใจลอยไปถึงหนุ่มที่ไหนเนี่ย" พ่อสะกิดเรียกฉันให้ตื่นจากภวังค์ พร้อมแซวแบบขำๆ
"เอ่อ..ค่ะ สวัสดีค่ะพ่อ บายๆ" ฉันโบกมือบายพ่อแล้วลงจากรถทันที (ขืนอยู่ต่อ มีแซวรอบ2แน่นอน)
ตอนนี้บรรยากาศโดยรอบของโรงเรียนถือว่าดีมากมีหมอกลงบางๆ เพราะมันยังเช้าอยู่ ฉันเดินไปเรื่อยๆตามทางเดิน เพื่อมุ่งสู่ห้องเรียนของฉันเอง ตอนเช้าๆ แบบนี้ นักเรียนยังไม่มากนัก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีนักเรียนเลย มีนักเรียนเดินประปราย บ้างมาเป็นคู่ บ้างมาเป็นกลุ่ม ฉันเดินไปก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ฉันนี่เป็นสาวช่างคิดช่างจินตนาการเสียจริงๆ เดินไปได้สักพัก ฉันก็สะดุดตากับใครบางคนที่สนามฟุตบอล นั่นนายวิวนี่หน่า มาโรงเรียนแต่เช้าเลยแฮะ มาวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าหรือยังไงกันนะ
"อ่า ถึงห้องซะที ขึ้นบันไดเหนื่อยจังเลย" ฉันพูดพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับเหงื่อ ตอนนี้ในห้องมีเพื่อนมาไม่มากนัก เมื่อฉันมองสำรวจไปรอบๆ ห้อง ดูว่ามีใครมาบ้างแล้ว ฉันก็วางกระเป๋า หยิบของออกจากกระเป๋า กะว่าจะเอาของมาจัดใส่ใต้โต๊ะ เวลาเรียนจะได้หยิบใช้สะดวกมากขึ้น เห็นการก็คงจะปกติ ถ้าไม่มีอะไรบางอย่างอยู่ใต้โต๊ะของฉัน มันอะไรนะ เมื่อวานฉันว่า ฉันเก็บของหมดทุกอย่าง แล้วนี่มันอะไรเนี่ย?
ตอนนี้ในมือของเนเน่มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายซองจดหมาย หน้าซองจ่าหน้าถึงฉัน "คุณเนเน่" นี่มันอะไรกัน ใครมันเอาไอ้นี่มาใส่ใต้โต๊ะฉันห๊า ฉันจึงเปิดมันออกช้าๆ ข้อความในจดหมายนั้น ทำเอาฉันแทบลมทั้งยืน ใครมันคิดจะแกล้งฉันหรือเปล่าเนี่ย แม่เจ้า!!! ไม่อยากจะเชื่อเลย O.O
ถึงคุณ..เนเน่ที่รัก(ของผม)
การกระทำเมื่อวานของคุณ ทำให้ผมประทับใจมาก ไม่เคยคิดว่าจะมีผู้หญิงที่ใจดีแบบคุณอยู่บนใบโลกนี้อีก คุณเหมือนนางฟ้าที่สวรรค์ประทานมาให้ผม มันอาจจะเร็วไปถ้าผมจะบอกคุณว่า ผมรักคุณ ผมรู้ๆ ว่ามันเร็วไป แต่สำหรับคนดีๆ แบบคุณ ผมไม่อยากให้คุณหลุดลอยไป ผมอยากบอกคุณไว้ตรงนี้เลย ผมรักคุณที่เป็นคุณจริงๆ นะ คุณอาจกำลังคิดว่าผมบ้า แต่เปล่าเลย ที่ผมเป็นแบบนี้ เพราะคุณทำให้ผมรู้ว่า คุณค่าของคน เขาดูกันที่ความดี และผมก็หลงรักความดีของคุณเข้าซะแล้ว เหตุการณ์เมื่อวานที่คุณช่วยเด็กคนนั้นไว้ ทำให้ผมรู้ว่า คุณเป็นคนที่อ่อนโยน และจิตใจดีแค่ไหน และนั่นก็เป็นเหตุผล ที่ทำให้ผมเขียนจดหมายฉบับนี้ เพื่อบอกรักคุณยังไงล่ะ คุณอาจคิดว่ามันเพ้อเจ้อ แต่ผมจริงใจนะ รักคุณเสมอเนเน่ที่รักของผม
ปล.ผมอาจจะเขียนได้ไม่ดีนัก เพราะผมตื่นเต้นจนเรียบเรียงคำพูดไม่ถูกจริงๆ
จาก ..SumOne craZy U
ฉันอ่านจดหมายลึกลับฉบับนี้กลับไปกลับมาหลายรอบมากๆ ต้องมีใครแกล้งฉันแน่ๆ และใครคนนั้นมันต้องกำลังหัวเราะฉันแน่ๆ นี่ใช่ไหมที่เมื่อวานนายถึงทำตัวเรียบร้อยขนาดนั้น นี่นะหรอแผนการของนาย ฮึ นายมันซาตานจริงๆ เห็นความรู้สึกของฉันเป็นเรื่องตลกใช่ไหม คุณคิดว่าฉันกำลังคิดมากไปใช่ไหม ไม่หรอก ฉันไม่ได้คิดมาก ฉันกำลังคิดถูก ถึงถูกที่สุดด้วย หมอนั่นแหละ มันไม่มีใครหรอก!!!
"อ้าวเน่ เป็นอะไรห๊า หน้าบูดเชียว" กี้ทักฉันหลังจากวางกระเป๋าที่เก้าอี้ของเธอ
"เธอก็ดูนี่สิ มันแกล้งกันชัดๆ" ฉันกำลังโมโหแบบสุดๆ
"ฮ่าๆ เฮ้ย นี่มันจดหมายรักนี่หว่า ฮิ้ววว..เพื่อนกี้ขายออกแล้วเว้ย"
"มันไม่ตลกเลยนะกี้ คนๆ นี้เขาเห็นฉันเป็นตัวตลกอยู่นะ"
"เน่คิดมากไม่หรือเปล่า"
"ไม่มากหรอกกี้ คนเราอ่ะนะ ถ้ามันจะรักกันจริง มันต้องกล้าเปิดเผยตัว ไม่ใช่ทำเป็นโรคจิตแบบนี้"
"แบบนี้เค้าเรียกโรแมนติกต่างหาก อิอิ หวานจะตาย"
"หวานบ้าอะไรล่ะ ฉันไม่ชอบแบบนี้ มันต้องเป็นไอ้โรคจิตวิวแน่ๆ"
"ทำไมเน่ว่าวิวมันแบบนั้นล่ะ"
"ก็มีมันคนเดียวที่ชอบแกล้งฉัน เห็นฉันเป็นตัวตลกตลอดนี่" ฉันกำจดหมายในมือแน่นด้วยความโกรธ
"อ้าว วิวมาพอดีเลย วิวมานี่หน่อยสิ วิวแกล้งเน่เค้าจริงหรือเปล่า"
"หืม? อะไรหรอกี้" นายวิวเดินมาหากี้แบบงงๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
"ก็นี่ไง นี่ของนายใช่มั๊ยย" ฉันพูดแบบสกัดความโกรธสุดขีด พร้อมส่งจดหมายให้หมอนั่นดู
"ฮ่าๆๆๆๆๆ ใครมันหลงผิดฟ่ะเนี่ย" ดูถ้านายวิวจะสะใจมากเลย หัวเราะไม่ยอมหยุด
"นายเห็นความรู้สึกของคนอื่นเป็นเรื่องตลกขนาดนั้นเลยใช่มั๊ย ดี! งั้นฉันขอบอกนายไว้ตรงนี้นะ ว่าแผนการโง่ๆ ของนายมันไม่สำเร็จหรอก จะแก้แค้นคนอย่างฉันน่ะ สายไป10ปีย่ะ" ฉันพูดรัวมากพร้อมกับจ้องนายนั่นเขม็ง สีหน้าของฉันคงจะแสดงออกว่าโกรธมากจริงๆ เพราะหน้านายวิวซีดลงไปนิดนึง แต่ก็ยังพอมีแรงเถียงกลับออกมาว่า
"หรอออ..แล้วทำไมฉันจะต้องแก้แค้นเธอด้วยล่ะ หรือเธอทำอะไรผิดกับฉันไว้หรอ" หมอนั่นเปลี่ยนสีหน้าได้รวดเร็วมากจากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลยทีเดียว ตอนนี้นายนั่นกำลังแสดงสีหน้าท้าทายฉัน เหมือนกับจะบอกออกมาว่าแน่จริงก็พูดเลยสิ ประจานความผิดของตัวเองเลย เอาเลย แน่จริงก็ทำเลยสิ หึหึ
"ก็ฉัน..." ฉันไม่สามารถจะบอกใครๆได้หรอกว่า ฉันแกล้งหมอนั่นก่อน โดยการให้กินอาหารที่ห่วยที่สุดในโรงเรียน ฉันก็เลยได้แต่กำหมัดแน่ แล้วนั่งลงด้วยความโมโห คอยดูทั้งวันนี้ฉันจะไม่พูดกับนายเลยจริงๆ ไอ้โรคจิต!!
หลังจากเช้านั้นฉันก็ไม่พูดอะไรกับนายวิวอีกเลยจนเย็น ตลอดทั้งวันมานี้ ฉันคิดเพียงอย่างเดียวว่า ถ้าพรุ่งนี้มีจดหมายบ้าๆ แบบนั้นอีก ฉันจะเอาเรื่องนายวิวให้ถึงที่สุด มันอาจจะดูไร้เหตุผลก็จริง แต่สำหรับฉันแล้ว ฉันอยู่โรงเรียนนี้มา 3 ปีกว่าๆ ไม่เคยมีปัญหากับใคร ไม่เคยทะเลาะกับใคร ฉันจึงแน่ใจได้เลยว่า ฉันไม่มีศัตรูที่ไหนมาก่อน(แน่ๆ) นอกจากนายวิวคนเดียวเท่านั้น!! ดังนั้น มันคงไม่แปลกหรอกนะ ถ้าฉันจะสงสัยนายนั่นเป็นคนแรก คนที่ดูเถื่อนๆ บ้าๆ เจ้าคิดเจ้าแค้นแบบนั้นน่ะ อ่อ! แล้วถ้าคุณกำลังคิดว่า มันอาจจะเป็นจดหมายรักจริงๆก็ได้ ฉันบอกได้เลยไม่มีทาง เพราะฉันไม่เคยเชื่อในรักครั้งแรกประเภทสบสายตาแล้วปิ๊งแบบสายฟ้าแล๊บ หรือฉันเห็นเธอ ฉันก็แพ้ความดีของเธอเข้าซะแล้ว ฉันไม่เคยเชื่อ ไม่เคยคิดจะเชื่อ และไม่ขอรับรู้ด้วยว่ามันมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในโลกเบี้ยวๆ ใบนี้ คนที่ไหนมันจะรักใครง่ายขนาดนั้น ฮึ! พอกลับถึงบ้านฉันก็ทานอาหารเย็นกับครอบครัวเหมือนเคย แล้วก็ขึ้นห้องหลับเป็นตาย (แบบที่เขาเรียกว่า หนังท้องอิ่มหนังตาหย่อนค่ะ ฮิๆ)
"เร็วๆ สิลูก วันนี้พ่อมีประชุมแต่เช้านะ"
"ค่ะๆ รีบสุดๆ แล้วค่ะ" ฉันรีบวิ่งกระหืดกระหอบมาที่รถ
นี่เป็นบทสนทนาสั้นๆ ก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกไป
"เอ้า ลงได้แล้วลูก วันนี้พ่อรีบจริงๆ ขอโทษทีนะ"
"ค่ะๆ ไม่เป็นไร T^T"
ยามเช้าของโรงเรียนยังคงเป็นเหมือนทุกๆ วัน อากาศดีเย็นสบาย สดชื่นจังเลย ฉันเดินไปฮัมเพลงไป อ๊ะ! นั่นนายวิวนี่น่า มาโรงเรียนแต่เช้าอีกแล้ว หรือว่า..ดูเหมือนเนเน่จะนึกถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมา เธอจึงรีบวิ่ง ไปที่ห้อง เพื่อดูว่าวันนี้จะมีจดหมายลึกลับจากคนโรคจิตอีกหรือไม่
แฮ่กๆ ..สงสัยจะวิ่งเร็วไปหน่อย เหนื่อยจังเลยแฮะ เนเน่หยุดพักหายใจซักพัก จึงลงมือคว้านใต้โต๊ะ เพื่อตรวจดูว่า วันนี้จะมีจดหมายลึกลับนั่นหรือเปล่า เธอใช้เวลาตรวจดูอยู่สักครู่ จนแน่ใจแล้วว่าไม่มีจดหมายจริงๆ เฮ้อ โล่งอกไปที ขอบใจนายมากที่เลิกแกล้งฉันแบบนี้ซะที ไปเข้าห้องน้ำดีกว่า
"ลั่นล้าๆๆ.." ฉันเดินไปฮัมเพลงไป สบายใจจริงๆ เดี๋ยวนายวิวมา ฉันจะต้องขอบใจซะหน่อยแล้ว
หลังจากทำธุระในห้องน้ำเสร็จ ฉันก็เดินกลับไปที่ห้อง นายวิวขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แต่ก็ดีเลย จะได้ขอบคุณหมอนี่ซะหน่อย
"นี่นายวิว"
"หืม? ว่าไงยัยอ้วน" นายนี่ทำหน้าตากวนประสาทฉันอีกแล้ว ไม่ขอบใจมันแหละ หมั่นไส้ ชิ!
"มีไม่หรอก ลองเสียงดูน่ะ ว่าหมาแถวนี้มันจะตอบหรือเปล่า"
"นี่เธอ" นายซาตานชี้หน้าฉันด้วยแววตาโมโหเล็กน้อย
"แหะๆ ฉันล้อเล่นน้า โอ๋ๆๆๆ วันนี้ฉันอารมณ์ดี ขอโทษแล้วกันนะจ๊ะ ฮิๆ"
"เออๆ " พอหล่อนั่นได้ยินคำขอโทษจากปากฉัน ก็ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ แล้วไม่สนใจฉันอีกเลย
ฉันก็เลิกสนใจนายนั่นเหมือนกัน หันมานั่งอ่านการ์ตูนดีกว่า (ยังจำได้ใช่ไหม ว่าฉันชอบอ่านการ์ตูน) ฉันล้วงมือเข้าไปหยิบหนังสือการ์ตูน แต่อนิจจามีจดหมายบางๆร่วงมาด้วย ไม่นะ มันมาอีกแล้วหรอเนี่ย คราวนี้อะไรอีกล่ะ ฉันรีบเปิดจดหมายลึกลับฉบับที่ 2 ทันที ในจดหมายมีเนื้อความว่า
ถึงคุณ..เนเน่ที่รัก(ของผม)
เมื่อวานคุณคงได้รับจดหมายของผมแล้ว ผมหวังว่าคุณคงจะรู้สึกดีๆ กับผมบ้างนะ ได้แค่หวังจริงๆ เพราะเมื่อวานผมเห็นสีหน้าของคุณแล้ว(ผมแอบดูอยู่ห่างๆ) เอาเป็นว่าถ้าจดหมายของผมทำให้คุณไม่สบายใจ ผมขอโทษนะครับ แต่ผมบอกคุณไว้ตรงนี้เลยนะ ผมชอบคุณจริงๆ ไม่เคยคิดหลอกคุณแม้แต่น้อย ผมมีแต่ความรักและความหวังดีให้คุณเสมอ ^^
ปล.หวังว่าคุณคงไม่โกรธผมนะ ผมคิดถึงคุณจริงๆ (ขอโทษที่รบกวนคุณ)
จาก ..SumOne craZy U
หน๊อยยยยยย เอาอีกแล้วนะ ฉันคิดว่านายจะเลิกแล้วซะอีก
"นี่นายวิว ตื่นมาคุยกับฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!!!" ฉันไม่พูดเปล่า เอาตีนายนั่นด้วย
"โอ๊ย เจ็บนะยัยอ้วน ทำบ้าไรของเธอห๊ะ!!"
"นี่ของนายใช่ไหม" ฉันยื่นจดหมายลึกลับฉบับสองให้หมอนั่นดู
"ปลุกฉันมาเรื่องนี้อีกแล้วหรอ อะไรของเธอห๊ะ ฉันบอกว่าไม่ใช่ๆๆๆก็ไม่ใช่สิ!!! เอ๊ะ หรือเธอแอบชอบฉันอยู่ เลยทำเป็นเอาเรื่องจดหมายบ้าบอนี้มาพูดจ๊ะ หึหึ ต้องใช่แน่ๆ เธอชอบฉันใช่ไหม ฮ่าๆ"
"เฮ้ย ไอ้หลงตัวเอง ใครชอบนายหว่ะ ไอ้บ้า ฉันแค่ไม่ชอบให้คนแกล้งฉันแบบนี้ เข้าใจมั๊ยห๊า"
"แล้วไง? มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันนี่" นายนั่นยักไหล่แสดงท่าทีว่า มันไม่ใช่เรื่องของฉัน
"แล้วไงหรอ ก็นี่ไง โครม" ความอดทนฉันขีดสุดแล้ว ตอนที่ฉันมา จดหมายมันไม่มี ฉันไปเข้าห้องน้ำกลับมาจดหมายนั่นมันก็มา พร้อมกับที่นายนี่นั่งอยู่ในห้อง ไอ้หน้าด้าน ฉันต่อยนายวิวไปที่แก้มซ้ายโครมใหญ่ ค่อยหายโกรธ
"นี่เธอ มันจะมากไปแล้วนะ ฉันบอกว่าไม่ได้ทำก็ไม่ได้ทำสิ" หมอนั่นเอามือจับแก้มแล้วพูดด้วยความโกรธ ก่อนที่จะหันมาทางฉัน และบีบข้อมือฉันแน่จนรู้สึกเจ็บ
"โอ๊ย ฉันเจ็บนะ"
"เจ็บสิดี เธอจำไว้เลยนะ คนแบบฉัน ไม่เคยแกล้งใครลับหลัง ถ้าเธอคิดว่าฉันทำ เธอหาหลักฐานมาสิ หาได้หรือเปล่า หลักฐานน่ะ มาตัดสินคนอื่นด้วยความรู้สึกตัวเองแบบนี้ได้ยังไงกัน งี่เง่าที่สุด" นายวิวผลักข้อมือฉันแรงๆ แล้วนั่งลงไปที่เก้าอี้แบบสกัดกั้นอารมณ์ ส่วนฉันก็ไม่มีวันยอมแพ้หรอก ถ้าอยากได้หลักฐาน ฉันก็จะหาให้ได้ ค่อยดูนะ เห็นดีกันแน่ ไอ้ซาตาน
"เออ อยากได้ใช่ไหม หลักฐานอ่ะ อีกไม่นานหรอก นายได้เห็นแน่" ฉันพูดทิ้งท้ายไว้แบบนั้น แล้วต่างคนต่างก็อยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง ไม่สนใจกันอีกเลย
ถ้าจดหมายนั่นมันไม่ใช่ของนาย แล้วมันจะเป็นของใครกันล่ะ ฉันจะพิสูจน์เรื่องนี้ให้ได้ หรือจะพูดให้ถูก ฉันจะต้องจับนายให้ได้คาหนังคาเขา คอยดูแล้วกัน ระหว่างนายกับฉัน ใครกันแน่ที่จะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ฮึ! แผนการของนายจะต้องพังทลายด้วยน้ำมือของฉันคนนี้แหละ คอยดู - -^^^
**********************************To be continued 5 ความจริงเปิดเผย************************
**********************************To be continued 5 ความจริงเปิดเผย************************
ความคิดเห็น