คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1 เปิดตัวนักแสดงนำ
เปิดมาหน้าแรกก็ต้องแนะนำตัวก่อนใช่ไหมค่ะ อิอิ ( o^^o" ) ฉันมีชื่อว่า "เนเน่" แต่เพื่อนๆมักจะเรียกฉันว่า ยัยอ้วน อิอ้วน นังอ้วน ฯลฯ สารพัดจะสรรหามาเรียกคนรูปร่างตุ้ยนุ้ยอย่างฉันนี่แหละค่ะ แต่ฉันก็ไม่เคยโกรธเพื่อนๆเลยจริงจริ๊งงง ( อย่าให้พวกแกอ้วนแบบฉันบ้างแล้วกัน...- - ^^^ ) แม้ว่าฉันจะอ้วนแต่ก็อ้วนไม่มากหรอกค่ะ หนักแค่ 70 กว่ากิโลเองค่ะ ส่วนสูงก็ 165 เซนพอดิบพอดี ( o^^o" ) อ๊ะ! อะไรนะคะ? แบบนี้เรียกว่าอ้วนมากหรอค่ะ ก็ได้ๆๆค่ะ ฉันยอมรับว่าอ้วนก็ได้ แต่ถึงฉันจะอ้วน ฉันก็น่ารักนะ ผิวฉันขาว แก้มอวบอิ่มอมชมพูนะ ขอบอกๆ ใบหน้าก็รูปไข่ ถ้าไม่มีแก้มย้วยๆบานออกมา ทำให้มันดูกลมมากกว่ารูปไข่ ( ๐ - - ๐ ) นอกจากใบหน้ารูปไข่แล้ว ฉันยังมีดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม ดูแล้วน่าดึงดูดใจเสียจริงๆ ฮี่ๆ ( O .,O ) จมูกก็โด่งรับกับใบหน้ารูปไข่ (บานๆ) ได้เป็นอย่างดี สำหรับปีนี้ ฉันก็อายุ 17 ปีใกล้จะ 18 แล้วเจ้าค่ะ ปัจจุบันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/2 โรงเรียนมัธยมปลายแห่งหนึ่ง ที่นี่โรงเรียนนี้เอง ที่ฉันได้พบรักแร้ของฉัน เฮ้ย ! รักแรก ฮี่ๆ คงอยากรู้ใช่ไหมค่ะ ว่ายัยอ้วน อุ๊ย! ไม่ใช่สิ ยัยตุ้ยนุ้ยแบบฉันจะรักผู้ชายแบบไหน? ฉันจะบอกให้ก็ได้ว่า เขานะ เป็นถึงหนุ่มป๊อบของโรงเรียนเลยนะ เก่งกีฬาทุกประเภท แถมยังเก่งวิชาภาษาอังกฤษเป็นที่สุด ฉันหลงรักเขามาเกือบ 2 ปีแล้วล่ะ
ฉันยังจำวันนั้นได้ดี วันแรกที่เราพบกัน (ฉันพบเขามากกว่า - -" ) วันนั้นเป็นวันเปิดเทอมวันแรกของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 แบบฉัน ฉันได้ยินเสียงกรี๊ดดังมากมาจากสนามฟุตบอล ต่อมความอยากรู้เรื่องชาวบ้านก็ทำงานอย่างหนัก ทำให้ฉันแบกร่างอันหนักอึ้งไปที่ขอบสนาม แต่แหม กว่าฉันจะฝ่าฝูงสาวๆทั้งหลายเข้าไปได้ก็เกือบจะผอมเพรียว เพราะโดนแรงเบียดซะแล้ว แต่ในที่สุดฉันก็ผ่านมันมาได้ และภาพที่เห็นตรงหน้าก็ทำให้ฉันอ้าปากค้างเลยทีเดียว ก็ภาพที่เห็นน่ะ มันเทพบุตรกำลังเตะบอลอยู่นี่น่า จะไม่ให้ฉันตกใจได้ยังไงกัน!!!! ฉันตะลึงอยู่ประมาณ 10 วินาที รู้สึกตัวอีกทีก็มีอะไรกลมตรงมาที่หน้าของฉัน โครม! ลูกบอลนั่นเองที่พุ่งตรงมาโดนฉันเข้าอย่างจัง อุ๊ย! เจ็บชะมัดเลย แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาประคองฉัน
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ" อุ๊ย! หล่อจังเลย ฉันรีบทำเป็นว่าฉันเจ็บเหลือเกิน ลุกไม่ไหว ฮี่ๆ นั่นไงๆ มันได้ผล พ่อเทพบุตรของฉัน กำลังเดินมาทางนี้ คงจะเดินมาช่วยประคองฉันอีกคนแน่ๆเลย กรี๊ดดด แค่คิดก็คันหัวใจยิกๆแล้ว แหม มีหนุ่มหล่อ 2 คนมาช่วยประคองฉันแบบนี้ ใครๆก็ต้องอิจฉาฉันแน่ๆ ฮ่าๆ
"ลุกขึ้นได้แล้วยัยอ้วน!! อย่าทำสำออยอยู่เลย" ฉันอึ้งไปพูดไม่ออกค่ะ ( O.O )
"เฮ้ยไอ้วิว ไมพูดกับผู้หญิงแบบนั้นว่ะ เราเป็นฝ่ายผิดที่เตะบอลไปโดนเขานะ"
"เฮอะ! ฉันเห็นยัยนี้เอาหน้ามารับบอลเอง ไม่ยอมหลบต่างหาก ใช่มั๊ยยัยอ้วน" เอ่อ ฉันได้ยินพ่อเทพบุตรของฉันพูดแบบนั้นก็พูดไม่ออกสิค่ะ อึ้งไปแปดร้อยล้านตลบก็ยังไม่หายอึ้งเลย ตกลงนายมันเป็นพ่อเทพบุตร หรือ ซาตานกันแน่นะนายวิว!!! ส่วนใครๆที่ฉันคิดไว้ว่าพวกเขาจะต้องอิจฉาฉัน เขากำลังหัวเราะฉันอย่างสนุกสนานที่โดนเรียกว่า "ยัยอ้วน" พอฉันได้สติ ก็คิดได้ซะทีว่าไม่ควรมานั่งให้คนพวกนี้หัวเราะฉัน
"อืม ไม่เป็นไรแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณที่ช่วยประคองนะคะ" จากนั้นฉันก็รีบเดิน (แบบมึนๆ) ออกจากบริเวณนั้นให้เร็วที่สุด มันเป็นเรื่องซวยอะไรของฉันนะเนี่ย เจ็บตัวแต่เช้า แถมยังโดนล้ออีก เฮ้อ..เซ็ง
"อ้าว เนเน่ หน้าไปโดนอะไรมาน่ะ" เสียงเพื่อนซี้ของฉันเอง ยัยปุ๊กกี้ ฉันรู้จักกี้มาตั้งแต่อยู่ม.1 แล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่จัดว่าสวยมากคนหนึ่ง ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่ง ตากลมโต รับกับใบหน้าได้อย่างดี รูปร่างก็ได้สัดส่วน สูงประมาณ 168 เซน น้ำหนักก็ประมาณ 47 เองมั้ง คนอะไรก็ไม่รู้เพอร์เฟคจริงๆ (((อิจฉาๆ)))
"เฮ้ย!! เน่!! ช้านนนนนพูดกับแก ได้ยินไหมห๊า"
"เอ่อ เออ ได้ยินแล้ว ไม่ต้องตะโกน"
"ฉันถามว่าหน้าแกไปโดนอะไรมา"
"ก็โดนบอลอัดอ่ะดิ"
"เฮ้ย แล้วเรื่องมันเป็นมายังไงเล่ามาให้ฟังดิ" ฉันก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นหมดให้ฟัง ยัยกี้มันก็แอบขำฉันนะ แต่มันก็ยังโกรธนายซาตานวิวแทนฉันอยู่ดี นับได้ว่ายัยกี้มันยังมีความเป็นเพื่อนแท้อยู่ ฮี่ๆ
หลังจากเข้าแถวเคารพธงชาติแล้ว ชั่วโมงแรกเป็นชั่วโมงที่ครูประจำชั้นจะมาพูดถึงข้อตกลง และรายละเอียดในภาคเรียนแรกนี้ที่เราจะต้องเจอ แค่คิดก็อยากจะหลับซะแล้ว
"สวัสดีนักเรียนทุกคน ก่อนอื่นวันนี้ครูอยากจะแนะนำเพื่อนใหม่ให้พวกเธอรู้จัก ความจริงแล้วภาคเรียนนี้มีนักเรียนเข้าใหม่หลายคนนะ แต่ห้องของเรามีเพื่อนใหม่มา 2 คน คือ นายภูมิทัศน์กับนายทรรศนะ อ่ะเข้ามาสิจ๊ะ อืม แนะนำตัวกับเพื่อนๆหน่อยสิจ๊ะ"
"เอ่อ..สะ..หวัด..ดี..ครับ ผมชื่อทรรศนะ สรนานนท์ครับ เพิ่งย้ายมาจากรัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกาครับผม เอ่อ..ผมออกจะตื่นเต้นไปนิด ขอโทษนะครับ เพื่อนๆจะเรียกผมว่า คริส ก็ได้ครับ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน และถ้ามีอะไรอยากจะถามผมก็ได้นะครับ แต่ขอเป็นหลังไมค์นะครับ พูดตรงนี้ผมเขิน"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดๆๆๆ" หลังจากนายคริสพูดจบ บรรดาหลอดเสียงของห้องก็กรี๊ดแบบบ้าคลั่ง จนทำให้ฉันต้องเงยหน้าขึ้นจากหนังสือการ์ตูนสุดที่รักของฉัน นายคริสคนนี้มีอะไรดีนัก โอ้ว OoO!! นั่นมันคนที่ช่วยประคองฉันนี่หน่า ดีจริงๆเลย ฉันจะได้เรียนห้องเดียวกับนายนี่หรอ ฮี่ๆ ( o^^o )/ ฉันรีบโบกมือทักเป็นเชิงว่าฉันรู้จักนายนั่น นายคริสก็ยิ้มตอบมาให้ฉัน แล้วก็โบกมือตอบด้วย กรี๊ดๆ บรรดาแม่หลอดเสียงในห้องทั้งหลายก็หันมามองฉันตาแดงแปร๊ดด้วยความอิจฉา ฮี่ๆ ถึงคราวฉันหัวเราะเยาะมั่งแล้วย่ะ คิคิ ( o^.,^o ) แล้วครูก็ให้นายคริสมานั่งหลังสุด ที่มีโต๊ะว่างอยู่ 2 ตัว ซึ่งมันก็อยู่ทางซ้ายมือใกล้ๆฉันนั่นเอง นายคริสเลือกที่จะนั่งใกล้ประตู คือ ซ้ายสุดเลย แล้วปล่อยให้โต๊ะตัวที่ใกล้ฉันว่างไว้ พอนายคริสนั่งที่เรียบร้อย ฉันก็ลงมืออ่านหนังสือการ์ตูนสุดที่รักของฉันต่อ โดยไม่ได้สนใจหรือทันมองเพื่อนใหม่อีกคนเลย เพราะฉันไม่ค่อยสนใจใครอยู่แล้ว
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆ" อะไรกันนักหนาเนี่ย ขอฉันอ่านการ์ตูนแบบสงบๆไม่ได้หรือไง คราวนี้ใครมันจะมาอีกล่ะ ทำอย่างกับดารามางั้นแหละ แล้วต่อมความอยากรู้ของฉันก็ทำงานอีกครั้ง ฉันเงยหน้าขึ้นมองผู้มาเยือนคนใหม่ โอ้ ไม่นะ!!!!!! นั่นมันนายซาตานนี่ ฮือๆ ทำไมนายมาอยู่ที่นี่ ไม่ๆๆๆๆๆๆ ไม่จริงใช่ไหมมมมมมมมมม T^T
"สวัสดีครับ ผมชื่อภูมิทัศน์ วรรณนุกูล หรือจะเรียกผมว่า วิวก็ได้ครับ ผมเป็นเพื่อนสนิทคริสครับ ย้ายมาจากรัฐแคลิฟอร์เนีย USA เหมือนกัน ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆ" พอนายซาตานพูดจบแม่หลอดเสียงทั้งหลายก็เริ่มทำงานอีกครั้ง ฉันไม่เห็นว่านายซาตานนั่น มันจะน่ากรี๊ดตรงไหนเลย ตอนพูดก็ทำหน้าขรึม ไม่ยิ้มซักนิด โธ่เอ๊ย ขี้เก๊กชะมัด จะมีดีก็แต่หล่อนั่นแหละมั้ง เชอะ!! เออว่าแต่นายนั่นมันจะนั่งตรงไหนเนี่ย เฮ้ย อย่าบอกนะข้างคริส ตายแล้วแม่เจ้าช่วยลูกด้วย ความซวยกำลังจะมาเยือนแล้ว ไม่นะไม่ ฮือๆ T^T
"ภูมิทัศน์ไปนั่งข้างทรรศนะแล้วกันนะจ๊ะ" นั่นเป็นเสียงจากนรกชัดๆ ทำไมต้องให้นายซาตานมานั่งใกล้ๆฉันด้วยนะ ถึงมันจะคั่นด้วยทางเดินระหว่างโต๊ะก็เหอะ แต่ฉันไม่อยากนั่งข้างนายนี่ นายขี้เก๊กปากหมาเอ้ย
******************************************************* to be continued 2 เปิดศึกระหว่างสองเรา***********************
ความคิดเห็น