ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 2 ถูกบอกเลิก
บทที่ 2 ถูบอเลิ
หนึ่ปี่อมา...
วันนี้มันเป็นวันวยอะไรวะเนี่ย รถ็ันมายาแบนอนเลิานสามทุ่ม ไม่พอแ่นั้น แมนที่ำลัะมารับ็ันรถเสียเ่นัน แล้วที่นี่ะทำไ ร้าน่อมรถ็ปิแล้ว้วย
' ปี๊นนนน '
“ ว้าย ” มือเล็ทาบ'อ' ใหมเลย ไม่รู้ใร ู่ๆมาบีบแรใส่ แล้วเป็นอนนี้้วย มันไม่อบมาพาลแล้วอะ แถมเานนั้นยัใส่หมวันน็อปิใบหน้าหม หัวใ็เ้นึั ลัวมา
“ รอนานไหม ” พอเปิหมวออ เห็นใบหน้านั้นพร้อมน้ำเสียทีู่ะุ้นเย เธอถึับถอนหายใอย่าโล่อ
“ ใรรอนาย ”
“ แมนบอให้ผมมารับพี่ ”
“ ไอ้ัวี ไม่บอไม่ล่าวันเลย แล้วนายมาาบ้านเหรอ ”
“ เปล่ารับ ผมมาาหอพั ” ิูเธอยัทำานแถวััวอำเภอ ส่วนเาไปเรียนที่ัวเมือ มันไลันมาเลยนะ
“ ห้ะ ”
เินไปไหม ลทุนนานี้เลย แล้วูเาสิ อุสาห์ับรถมาไล มาเพื่อเธอเลย ทำไมรู้สึผิั อน้นปี่อน เธอบอับเาว่าห้ามมายุ่วุ่นวาย ไม่อบ ถ้าไม่ฟั ะไมุ่ย้วยอีเลย เา็หายเ้าลีบเมไป เพราะไปเรียน้วย พวเราึไม่เอันอี แ่มอผ่านในโลโเียล็แ่นั้น แล้ววันนี้รถเธอันเสีย เา็อุสาห์ถ่อมารับ หมายวามว่าเายัมีใ เายัไม่เลิอบเธอสินะ
“ ไม่้อิมาแล้ว พี่มาับรถผม เี๋ยวผมับรถพี่เอ ”
“ ะีเหรอ ”
“ ีรับ ”
ร้าน่อมรถ
ในวามโร้ายยัมีวามโีอยู่ ที่มาทันร้านยัไม่ปิ
“ อบในายมาเลยนะ ไปเถอะ เี๋ยวรถ่อมเสร็ ัน็ลับบ้านแล้ว ”
“ ไม่เป็นไร ่อยลับพร้อมัน ให้รถพี่เสร็่อนเถอะ ”
“ แล้วนายะลับบ้านเหรอ ”
“ รับ ี้เียับรถลับหอแล้วอะ ”
รื รื
( ้อวามาทอม )
' เลิันเถอะ เธอไม่มีเวลาให้เราเลย เมษา '
อะไรอเาเนี่ย เธอรีบโทรลับไปปลายสาย แ่เหมือนเาะปิทุ่อทาไปแล้ว
“ อึ ” ในที่สุ็ปล่อยน้ำาให้ไหลออมา
“ พี่ เป็นไร ” เสียอโ่เอ่ยทัเธอรีบปาน้ำาทันที มอหน้าเาแล้วแบะปา
“ แฟนันมันบอเลิ ฮื่อๆ ”
“ แฟน! พี่มีแฟนเหรอ? ”
“ อืม เป็นทอม บันห้าเือนแล้ว ”
“ โอ๋ๆ ” เาว้าร่าบาไปอปลอบ แ่เธอิ้น
“ ปลอบอะไรเล่า ”
“ อหัไม่ใ่เหรอ ะปลอบนี่ไ ”
“ ใรเสียใ ”
“ ็พี่ไ ร้อไห้อยู่นี่ ” มือหนายื่นมาปาน้ำาที่เปื้อนแ้ม
“ ไม่ไ้เสียใที่ถูบอเลิ ”
“ แล้วเสียใเรื่ออะไร หรือผมเหยียบเท้าพี่ ” เาถอยห่าแล้ว้มลมอเท้า
“ เปล่า ที่ร้อไห้เพราะมันิเินันอยู่หมื่นห้า มันยัไม่ใ้ืน แล้วเิน็ไม่ใ่น้อยๆเลยนะ ฮื่อๆ ”
“ อ้าว โอ๋ๆ ” เาปรับอารม์ามไม่ทันันบ้าแหละ
“ มันะะไม่่ายเลยมาบอเลิัน ฮื่อๆ ไอ้ทอมบ้า ไอ้หน้าม่อ ”
“ รับๆ พี่รู้ับ้านเาไหม เี๋ยวผมพาไปทวหนี้ ”
“ อย่าไปเลยพรร์พวมันเยอะ แ่ละนูหน้าไม่่อยไว้ใ ”
“ ผม็มีเพื่อนนะพี่ รับรอไ้ืน ”
“ ไม่อยาเอานายมาเี่ยว้อเลย เี๋ยวันหาทาเอาืนเอ ันมีเบอร์โทรแม่เา ”
“ มันอันราย เี๋ยวผมัารให้ ผมพอะรู้ันเยอะเลยนะ ” มอหน้าเา หัวใมันสั่ให้พยัหน้า เพราะเาูะหวัพึ่ไ้ในอนนี้
????_______????
นามปาาผายมาส
หนึ่ปี่อมา...
วันนี้มันเป็นวันวยอะไรวะเนี่ย รถ็ันมายาแบนอนเลิานสามทุ่ม ไม่พอแ่นั้น แมนที่ำลัะมารับ็ันรถเสียเ่นัน แล้วที่นี่ะทำไ ร้าน่อมรถ็ปิแล้ว้วย
' ปี๊นนนน '
“ ว้าย ” มือเล็ทาบ'อ' ใหมเลย ไม่รู้ใร ู่ๆมาบีบแรใส่ แล้วเป็นอนนี้้วย มันไม่อบมาพาลแล้วอะ แถมเานนั้นยัใส่หมวันน็อปิใบหน้าหม หัวใ็เ้นึั ลัวมา
“ รอนานไหม ” พอเปิหมวออ เห็นใบหน้านั้นพร้อมน้ำเสียทีู่ะุ้นเย เธอถึับถอนหายใอย่าโล่อ
“ ใรรอนาย ”
“ แมนบอให้ผมมารับพี่ ”
“ ไอ้ัวี ไม่บอไม่ล่าวันเลย แล้วนายมาาบ้านเหรอ ”
“ เปล่ารับ ผมมาาหอพั ” ิูเธอยัทำานแถวััวอำเภอ ส่วนเาไปเรียนที่ัวเมือ มันไลันมาเลยนะ
“ ห้ะ ”
เินไปไหม ลทุนนานี้เลย แล้วูเาสิ อุสาห์ับรถมาไล มาเพื่อเธอเลย ทำไมรู้สึผิั อน้นปี่อน เธอบอับเาว่าห้ามมายุ่วุ่นวาย ไม่อบ ถ้าไม่ฟั ะไมุ่ย้วยอีเลย เา็หายเ้าลีบเมไป เพราะไปเรียน้วย พวเราึไม่เอันอี แ่มอผ่านในโลโเียล็แ่นั้น แล้ววันนี้รถเธอันเสีย เา็อุสาห์ถ่อมารับ หมายวามว่าเายัมีใ เายัไม่เลิอบเธอสินะ
“ ไม่้อิมาแล้ว พี่มาับรถผม เี๋ยวผมับรถพี่เอ ”
“ ะีเหรอ ”
“ ีรับ ”
ร้าน่อมรถ
ในวามโร้ายยัมีวามโีอยู่ ที่มาทันร้านยัไม่ปิ
“ อบในายมาเลยนะ ไปเถอะ เี๋ยวรถ่อมเสร็ ัน็ลับบ้านแล้ว ”
“ ไม่เป็นไร ่อยลับพร้อมัน ให้รถพี่เสร็่อนเถอะ ”
“ แล้วนายะลับบ้านเหรอ ”
“ รับ ี้เียับรถลับหอแล้วอะ ”
รื รื
( ้อวามาทอม )
' เลิันเถอะ เธอไม่มีเวลาให้เราเลย เมษา '
อะไรอเาเนี่ย เธอรีบโทรลับไปปลายสาย แ่เหมือนเาะปิทุ่อทาไปแล้ว
“ อึ ” ในที่สุ็ปล่อยน้ำาให้ไหลออมา
“ พี่ เป็นไร ” เสียอโ่เอ่ยทัเธอรีบปาน้ำาทันที มอหน้าเาแล้วแบะปา
“ แฟนันมันบอเลิ ฮื่อๆ ”
“ แฟน! พี่มีแฟนเหรอ? ”
“ อืม เป็นทอม บันห้าเือนแล้ว ”
“ โอ๋ๆ ” เาว้าร่าบาไปอปลอบ แ่เธอิ้น
“ ปลอบอะไรเล่า ”
“ อหัไม่ใ่เหรอ ะปลอบนี่ไ ”
“ ใรเสียใ ”
“ ็พี่ไ ร้อไห้อยู่นี่ ” มือหนายื่นมาปาน้ำาที่เปื้อนแ้ม
“ ไม่ไ้เสียใที่ถูบอเลิ ”
“ แล้วเสียใเรื่ออะไร หรือผมเหยียบเท้าพี่ ” เาถอยห่าแล้ว้มลมอเท้า
“ เปล่า ที่ร้อไห้เพราะมันิเินันอยู่หมื่นห้า มันยัไม่ใ้ืน แล้วเิน็ไม่ใ่น้อยๆเลยนะ ฮื่อๆ ”
“ อ้าว โอ๋ๆ ” เาปรับอารม์ามไม่ทันันบ้าแหละ
“ มันะะไม่่ายเลยมาบอเลิัน ฮื่อๆ ไอ้ทอมบ้า ไอ้หน้าม่อ ”
“ รับๆ พี่รู้ับ้านเาไหม เี๋ยวผมพาไปทวหนี้ ”
“ อย่าไปเลยพรร์พวมันเยอะ แ่ละนูหน้าไม่่อยไว้ใ ”
“ ผม็มีเพื่อนนะพี่ รับรอไ้ืน ”
“ ไม่อยาเอานายมาเี่ยว้อเลย เี๋ยวันหาทาเอาืนเอ ันมีเบอร์โทรแม่เา ”
“ มันอันราย เี๋ยวผมัารให้ ผมพอะรู้ันเยอะเลยนะ ” มอหน้าเา หัวใมันสั่ให้พยัหน้า เพราะเาูะหวัพึ่ไ้ในอนนี้
????_______????
นามปาาผายมาส
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น