เด็กหนุ่มกับเพื่อนมาเฟีย

[ปัจจุบัน]

ตี๊ด ตี๊ด  ~ เสียงสายเข้าดังขึ้น“เอ๊ะ เกวินโทรมาหรือมีอะไรรึป่าวนะ..”ผมเอ่ยปากพูดพึมพำก่อนจะรับสาย“ว่าไง” [ สวัสดีครับผมลืมแนะนำตัวเอง ฮ่าๆ ผมเดวัน 17 ปี ส่วนคนที่ผมรับสายนั้นคือเกวิน 21 ปี ย้อนกลับไปเมื่อ2ปีก่อน]

 “เอ๋~ทำไมคนนี้ดูลึกลับจังนะ โปรไฟล์ก็ไม่ตั้งชื่อก็ตั้งแปลกๆ อื้มมทักเมคกับเขาดีมั้ยนะ” ในขณะที่ผมพึมพำอยู่ ผมก็ดันไปกดฟอลในไอจี 

“เชี่ยย แต่ไม่เป็นไร⊂⁠(⁠◉⁠‿⁠◉⁠)⁠つ ยังไงก็อยากไปเมคอยู่ล่ะ” แล้วหลังจากผมกับเกวิน

ก็สนิทจนถึงตอนนี้

[กลับมาปัจจุบัน] 

“มึงอยู่ไหน”เกวินพูดพร้อมกับเสียงสั่น “มะ..มึงเป็นอะไรทำไมมึ-” ผมพูดยังไม่ทันพูดจบประโยคเกวินก็พูดแทรกขึ้น “กูบอกว่ามึงอยู่ไหน!!” เกวินตะคอกเสียงใส่ จนทำให้ผมที่ไม่เคยโดนเกวินตะคอกใส่ถึงกับหงอย ก่อนที่ผมจะเอ่ยปากขึ้น“กูอยู่ห้าง”พร้อมกับกินไอติม

“รีบออกจากตรงนั้นแล้วรอกูที่หน้าห้องน้ำเดี๋ยวนี้!!”

คำพูดของเกวินทำให้ผมต้องชะงัก แต่ไม่ได้คิดอะไรมากเลยเดินตรงไปที่หน้าห้องน้ำ “เอ๋..มีเรื่องอะไรรึป่าวนะ” ผมคิดอยู่ได้สักพัก ก็มีรถคันหรูจอดด้านหน้าผม “ขึ้นรถ” เกวินเอ่ยปากพูดพรางมองมาที่ผม “อะไรวะเนี่ย”ผมพึมพำพรางกับขึ้นรถ 

“มึงมีอะไรรึป่าว”  ผมเอ่ยปากถามแล้วกันไปมองหน้าเกวิน  เกวินมองหน้าผมพร้อมกับยื่นมือเช็ดไอติมที่ปากผม “เอ๊ะ!? ทำอะไรของมึงเนี่ย” ผมถึงกับสะดุ้ง “ฮ่า ฮ่า มึงนี่ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ”

เกวินมองหน้าผมแล้วขำ “แล้วมึงมีอะไรรึป่าวเนี่ย มีเรื่องราวสำคัญอะไรรึป่าวทำไมเมื่อกี้มึงถึง-” เกวินก็พูดแทรก “กูแค่แกล้งมึง” เกวินเอ่ยปากพูดพรางยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ ทำให้ผมโมโหอย่างมาก “นี่! มึงกล้าแกล้งกูหรอวะ!!?” ผมพูดพร้อมกับตีแขนอีกฝ่ายแรงๆ “แรงมึงก็คงยังแรงไม่พอ” ผมถึงกับจะขยุ้มหัวอีกฝ่ายเพราะคำพูดนั้นทำให้ผมโมโหหนักกว่าเดิม “ชิ” ผมก็หันไปมองนอกกระจก “ไม่คิดถึงกูรึไง”

เกวินเอ่ยพูดพร้อมกับทำหน้าหงอย 

.

.

.

บุ้ยๆเจอกันใหม่