ตำแหน่งราชาปีศาจ ที่ผมไม่อยากเป็น

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 เมื่อผมได้เข้าไปทำงานกับสภาปีศาจ

      ณ หมู่บ้านเล็กๆ ในเขตการปกครองของสภาปีศาจ มีปีศาจรูปร่างคล้ายมนุษย์แต่มีหูเป็นหูสุนัขโกลเด้นกำลังเดินถามที่อยู่ของใครคนนึงกับปีศาจชราตรงหน้าของเขา

      "อ้อ บ้านจิลวาเนียนะรึ เจ้าเดินไปสุดทางนี่นะ บ้านจะอยู่ทางขวามือ เป็นบ้านสองชั้นข้างๆจะมีต้นไม้ต้นใหญ่ๆ" ปีศาจชราพูดพลางชีนิ้วไปทางขวาของตน

      "ขอบคุณมากครับ ท่านตา" ปีศาจหูสุนัขกล่าวขอบคุณ แล้วเดินไปตามทางที่ปีศาจชราบอกมา เมื่อมาบ้านสองช้้นที่มีต้นไม้ต้นอยู่ด้านข้าง ก็เดินเข้าไปเคาะประตูบ้าน แล้วส่งเสียงเรียก


      "มีใครอยู่รึเปล่าครับ" ปีศาจหูสุนัขถามออกไปได้ไม่กี่สิบวินาทีประตูบ้านก็เปิดออก พร้อมปรากฏปีศาจชายรูปร่างกำยำตนหนึ่ง 

      "มาหาใครรึ" 

      "ที่นี่ใช่บ้านของ เซนครอส จิลวาเนีย รึเปล่าครับ" ปีศาจหูสุนัขถามปีศาจตรงหน้าของเขา

      "อ่า ใช้แล้ว ข้านี่แหละเซนครอส จิลวาเนีย แล้วเจ้าละเป็นใครกัน หน้าตาไม่คุ้นเลย" 

      "ข้าชื่อ จีนอส จีโนซิส เป็นปีศาจจากสภาปีศาจ" ปีศาจหูสุนัขที่บอกว่าตนชื่อจีนอส บอกชื่อของตนพลางหยิบบัตรสีดำที่มีอักขระเวทมนต์สีแดงรวมตนกันเป็นรูปมุงกฏห้ายอดมีปีกลักษณะคล้ายค้างคาวอยู่ด้านหลังขึ้นมาชูแสดงหลักฐานว่าตนคือปีศาจจากสภาจริงๆ

      "อ่า แล้วท่านจีนอส มีธุระอะไรกับข้ารึ" เซนครอส ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงดูเป็นมิตรมากกว่าเดิม

      "ข้าไม่ได้มีธุระกับท่านเซนครอสหรอกครับ แต่มีธุระกับลูกชายของท่าน เซฟี่ จิลวาเนีย แล้วก็ไม่ต้องเรียกผมว่าท่านหรอกนะ แค่จีนอสเฉยๆก็พอครับ" จีนอสแย้งขึ้น เมื่อมีการเข้าใจผิด พร้อมกับขอให้เซนครอสเปลี่ยนคำเรียก เนื่องจากอีกฝ่ายดูจะมีอายุมากกว่าเขา

      "เอ๊ะ! ลูกชายข้า?  อ่ะ! โทดที เข้ามาก่อนๆ เข้ามารอมันก่อน เซฟี่มันไม่อยู่ตอนนี้" เซนครอสอุทานด้วยความตกใจ พลางคิดว่าคนจากสภาปีศาจมีธุระอะไรกับลูกชายของตน แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าควรจะชวนอีกฝ่ายเข้ามาคุยในบ้าน จึงเปิดทางให้อีกฝ่ายเข้ามา 

      "ขอบคุณครับ" จีนอสกล่าวขอบคุณแล้วเดินเข้าไปในด้าน

      


      ภายในห้องนั่งเล่นของบ้านจิลวาเนีย เซนครอสและลูซี่ภรรยาของเขากำลังนั่งคุยกับจีนอส

      "แล้วตกลงจีนอสมีธุระอะไรกับลูกชายข้ารึ รึว่ามันไปก่อเรื่องอะไรไว้" เซนครอสถามขึ้น พลางคิดว่าลูกชายของตนไม่น่าจะไปมีเรื่องกับใครได้เพราะมีนิสัยรับสงบ

      "เปล่าครับ ลูกชายของท่านไม่ได้ไปก่อเรื่องอะไร แต่ทางสภาให้ข้าเดินทางมาพาลูกชายของท่านไปรายงานตัว"

      "รายงานตัว? เรื่องอะไรรึ"

      "รายงานตัวเตรียมเข้าทำงานกับสภานะครับ"

      "ทำงานกับสภา ทำไมถึงอยู่ๆก็ได้เข้าไปทำงานกับสภาปีศาจได้ละ" ลูซี่ที่นั่งฟังอยู่เงียบๆ ก็ถามขึ้นอย่างแปลกใจ เนื่องจากปีศาจที่จะได้เข้าไปทำงานในสภาได้ต้องเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์ในด้านต่างๆสูงมาก แล้วลูกชายของเธอเป็นแค่ปีศาจธรรมดาที่วันๆทำแต่ไร่นา อยู่ๆก็จะได้ทำเข้าไปทำงานกับสภามันแปลกเกินไป

      "อ้อ คือว่า ทางสภาต้องการคนสวนเพิ่มนะครับ แล้วเราก็ได้ข่าวมาว่าลูกชายของท่านมีฝีมือในเรื่องการดูแลต้นไม้ จึงส่งข้ามารับเขาเดินทางกลับไปด้วยกัน หากคุณเซฟี่ ยอมรับข้อเสนอ ทางสภามีที่พักให้ อาหารครบสามมื้อ สวัสดิการต่างๆอีกมากมาย พร้อมเงินเดือนๆละ ห้าสิบทอง และยังไม่หมดแค่นั้นนะครับ เนื่องจากเซฟี่มีอายุถึงเกณฑ์ต้องเข้าเรียน ทางสภาจึงส่งเข้าเรียนที่สถาบันปีศาจโครซิสอีกด้วยนะครับ" จีนอสบอกเหตุผลที่ตนเดินทางมาที่นี่ พร้อมบอกข้อดีมากมายของการเข้าทำงานในสภา

      "อ่า งั้นเหรอค่ะ" ลูซี่คิดว่าก็ดีเหมือนกัน ลูกชายของเธอจะได้มีงานเงินเดือนสูงๆทำ แถมยังเข้าเรียนที่โรงเรียนชื่อดังของอาณาจักรปีศาจฟรีๆอีก

 


      
      "อ่า...ในที่สุดก็เสร็จ" ระหว่างที่เด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังเก็บอุปกรณ์เครื่องมือทำไร่ อยู่ๆก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลัง เมื่อหันกลับไปมองก็เห็นเด็กสาวหน้าตาน่ารัก ผมยาวสีเหลือง อายุประมาณ10ปี กำลังวิ่งมาทางตน

      "พี่เซฟี่ๆ มีเรื่องใหญ่แล้ว อ๊ะ ว๊าย!" เด็กสาววิ่งมาพร้อมตะโกนเรียกเด็กหนุ่ม เมื่อมาถึงกลับสะดุดขาตัวเองล้มหน้าฟาดพื้น

      "อ่ะ! มีฟี่ เป็นอะไรรึเปล่า น้องเจ็บต้องไหนบ้าง" เด็กหนุ่มที่ถูกเรียกว่าเซฟี่ ทิ้งของในมือของตนแล้วรีบวิ่งเข้าไปหาเด็กสาว

      "ฮึ ฮึก ฮึก ฮือ ฮื้อๆๆ ฮื้อออ" เด็กสาวใช้สองมือยันพื้นแล้วพยายามเงยหน้าขึ้นมา เมื่อเห็นพี่ชายของเธอนั่งมองเธออยู่ตรงหน้า ก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่แล้วร้องออกมาเสียงดัง

      "ไหนพี่ขอดูหน่อย ก็ไม่มีแผลนี่นา โอ๋ๆ ไม่ต้องร้องนะเดี๋ยวพี่ให้ขี่หลังกลับบ้าน" เซฟี่พยุงน้องสาวของเขาขึ้นแล้วให้อีกฝ่ายขี่หลัง จากนั้นก็ไปหยิบเครื่องมือทำไร่แล้วเดินกลับบ้าน




      "แล้วตกลงเมื่อกี้ ที่บอกว่ามีเรื่องใหญ่แล้ว มันเรื่องอะไรเหรอ มีฟี่" เมี่อสังเกตว่าเด็กสาวที่ขี่หลังตนอยู่หยุดร้องไห้แล้ว เซฟี่จึงถามถึงสาเหตุที่ทำให้เด็กสาวรีบวิ่งมาจนสะดุดขาตัวเองล้มลง

      "มีฟี่ หลับไปแล้ว ?" ร้องให้จนแล้วไปเลยเหรอเนี่ย เอาเถอะไว้ถามทีหลังก็ได้ เขาคิดแล้วเดินเข้าไปในบ้าน



      "กลับมาแล้วครับ" 

      "กลับมาแล้วเรอะเซฟี่ แล้วนั่นมีฟี่เป็นอะไร" ชายวัยกลางคนทักขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงลูกชายของตน เมื่อเห็นว่าบนหลังของลูกชายมีลูกสาวหลับอยู่จึงถามขึ้น

      "สะดุดขาตัวเองล้มแล้วร้องไห้นะครับ ผมเลยให้ขี่หลังมา สงสัยจะหลับไประหว่างทาง"

      "งั้นก็พาน้องขึ้นไปนอนก่อน แล้วลงมาคุยกับพ่อที่ห้องนั่งเล่นหน่อยนะ พ่อมีเรื่องสำคัญต้องบอกแก"

      "ครับ" เซฟี่รับคำ แล้วเดินขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านที่มีห้องของเขาและน้องสาว เมื่อพาน้องสาวไปนอนบนเตียงเรียบร้อย ก็ลงไปหาพ่อของตนข้างล่าง เมื่อไปถึงก็เห็นพ่อกับแม่และปีศาจแปลกหน้านั่งรออยู่ก่อนแล้ว  เขาเลยนั่งลงแล้วรอฟังว่ามีเรื่องสำคัญอะไร


      "คือ ปีศาจตนนี้ชื่อจีนอสมาจากสภาปีศาจ ทางสภาเขาต้องการให้แกไปทำงานด้วย เป็นคนดูแลต้นไม้ในสภา มีเงินเดือนให้ แล้วก็จะส่งแกเข้าเรียนที่สภาบันปีศาจโครซิสอีกด้วย" เซนครอสพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าลูกชายของตนพร้อมรับฟังแล้ว

      "เอ่อ คือว่า..." ขณะที่เซฟี่กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ก็โดนพ่อของเขาพูดขัดขึ้นมาซะก่อน

      "แกต้องไป แกอยู่นี่จะทำอะไรได้ เงินที่ได้จากไร่ของแกมันไม่พอกินหรอก แล้วไหนจะเรื่องเรียนอีก พ่ออยากให้แกได้เรียนจริงๆ แต่พ่อไม่มีเงินมากขนาดนั้น แต่ถ้าแกไปทำงานกับสภา แกก็จะได้ทั้งเงินแล้วก็ยังจะได้เรียนด้วย อย่างน้อยก็คิดถึงอนาคตของน้องสาวแกดูสิ ถ้าแกได้เงินจากการทำงานที่สภาเดือนละห้าสิบทอง แกก็จะสามารถส่งน้องสาวไปเรียนได้สบายๆเลยนะ"

      "อ่า ครับ" เซฟี่ได้แต่รับคำ พลางคิดว่า ส่งลูกเรียนมันหน้าที่พ่อแม่ไม่ใช่รึไง แล้วนี่ที่พยายามเกลี้ยกล่อมเขา เพราะเงินเดือนห้าสิบทองนั่นสินะ ถึงจะรู้ว่าหวังดีก็เถอะ แต่เขาไม่อยากไปอยู่คนเดียวไกลๆนี่ ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับมาอีก

      "ถ้างั้นก็ไปเก็บของเถอะ คุณจีนอสเขามารอแกนานแล้ว แล้วก็เรื่องมีฟี่ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวพ่อจะบอกเธอเอง" เซนครอสบอก เมื่อเห็นลูกชายยอมไปทำงานกับสภาแล้ว ถึงจะเป็นห่วงที่ต้องไปอยู่ไกลตา แต่ถ้าได้เรียนแล้วยังมีเงินเดือนสูง ยังไงในอนาคตก็ไม่ต้องลำบากเหมือนเขา




#แก้ไข คำแทนตัวเองของจีนอส จาก ผม เป็น ข้า