คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกริ่นนำ
“ืนนี้พระันทร์สวยัเลยเน่อะ” เธอเอ่ยึ้นในะที่วาำลั้อมอพระันทร์ลมโบนท้อฟ้าทาทิศะวันออ
“ใ่ สวยมา” เาที่ำลัับรถเหลือบามอพระันทร์รู่หนึ่ แล้วเอ่ยอบเธอเสียเบา
หิสาวหัวใเ้นถี่ระรัว อรู้สึื่นเ้นไม่ไ้ เพราะเธอเพิ่นึออ เยมีนบอว่า เวลาเราบอับใรันว่าืนนี้พระันทร์สวยนะ ือารที่เราำลับออบนๆ นั้นอยู่ แล้วถ้าเาอบลับมา ว่าพระันทร์สวยมาั้นานแล้ว ็ือ เาำลัอบเราเหมือนัน แล้วเมื่อี้เา็บอว่าพระันทร์สวย หรือเาะอบเรา หรือเาไม่รู้วามหมายอมัน หรือพระันทร์สวยริๆ
“ื้อออออ” หิสาวมวิ้ว ส่ายศีรษะไล่วามิสับสน
“เป็นอะไร”
“ปวหัว”
“แวะพั่อนไหม”
“ไม่ไ้ปวแบบนั้น”
“แล้วแบบไหน”
“แบบที่ไม่เ้าใ แบบที่อยารู้แ่ไม่อยาถาม แบบที่ิว่าเราำลัิไปเอหรือเปล่า” เธอสาธยายออมา นนที่ำลัับรถเริ่มมวิ้วาม
“เรื่ออะไร ถึวุ่นวายนานั้น”
“เรื่อหัวใ”
“ยัไ” เาเลี้ยวรถเ้าอ้าทา “ว่ามาิ”
“อทำไม”
“ว่ามา สับสนอะไร รอฟัอยู่”
“็เมื่อี้อนที่พี่บอว่าพระันทร์สวย แล้วแอบว่าสวยเหมือนัน”
“แล้ว”
“็มันมีวามหมายไ” หิสาวเห่อร้อน เป็นสีแั
“หมายวามว่า?”
“็แปลว่า...”
“ผม็อบพี่เหมือนัน”
“เฮ่ย! แรู้ไ้ไ”
“ำไม่ไ้หรือไ ว่าัวเอเยพู สรุปพี่อบผม และผม็อบพี่” เาเอ่ยึ้นสีหน้ายิ้มล้อเลียน
“ฮาววว ับรถนเียวนะ พี่่ว” แล้วเธอ็นั่หันหลัให้เา ่อนะหลับาลหนีวามเินอายทันที
“นี่ มาบออบเ้าแล้วะหันหน้าหนีแบบนี้ใ้ไ้ที่ไหน” เาับไหล่เธอให้หันมาทาเบาะนั่อัวเอ
“อะไรเล่า นะนอน วนอยู่ะ...อื้อ” ายหนุ่มยื่นหน้าุมพิริมฝีปา่าเราทันที
“แูบพี่”
“ทำไมละ”
"..."
ความคิดเห็น