เรื่องของหนู หม่าม้าและปะป๊า YAOI

ลำดับตอนที่ #3 : ปะป๊ารักหม่าม้า

ปะป๊ารักหม่าม้า

ฮึก ..ฮึก

"อย่าร้องนะน้องหวาน หม่าม้าหนูไม่เป็นไรหรอกลูก"

ฮืออออ

"เงียบลูก"

"ฮืออออ ป้านวล...ทำไมป๊าต้องตีม้า  แล้วก็บอกว่าม้ามีชู้ล่ะ"

"เรื่องของผู้ใหญ่เค้าน่ะ"

ฮึก...เรื่องของผู้ใหญ่...ไม่เกี่ยวกับเด็ก

ทำไมใครๆก็พูดแบบนี้กัน

ภาพที่ป๊าตบหน้าหม่าม้ายังติดอยู่ในหัวอยู่เลย

หม่าม้าหน้าหัน เลือดไหลซิบ  แก้มแดงเป็นรูปนิ้ว ดูน่ากลัวมาก

ปะป๊าทำท่าจะตบต่อแต่ว่าเห็นหนูก่อนเลยหยุด แล้วอุ้มหม่าม้าขึ้นรถ ขับหายไปไหนก็ไม่รู้

แต่ก่อนไปได้ฝากหนูไว้กับป้านวลป้าใจดีข้างบ้าน

ตอนนี้หนูเลยอยู่บ้านป้านวลมาตั้งแต่ฟ้าสว่างจนฟ้ามืด

เสียงเงียบๆกับสีมืดๆทำให้หนูใจเสีย

ทีแรกหนูหยุดร้องไปแล้ว

แต่มาร้องอีกทีตอนป้านวลหายไปอาบน้ำ

หนูกลัว...

หนูเป็นห่วงหม่าม้า....

.....

ง่วงจัง

ใครมาคุยกันเสียงดังรบกวนหนูนะ

"ขอบคุณนะครับป้านวลที่ดูน้ำหวานให้"

"ไม่เป็นไรหรอกจ้า  แล้วแผลเป็นไงบ้างล่ะ"

"เย็บห้าเข็มเองครับ..ไกลหัวใจเยอะ"

อือ...เสียงหม่าม้าเองเหรอ

เย็บห้าเข็มเชียว  ต้องเจ็บมากแน่ๆ  แค่หนูโดนมีดบาดหนูก็ร้องไห้แล้ว

"เดี๋ยวพี่อุ้มเอง"

อืมมม ปะป๊า...

ปะป๊าอย่าดุหนูนะ หนูกลัว..

"วิว...ป้าอยากถามสูตรไก่อบ  คุยกับป้าสักแป้บนึงสิ"

"ครับ"

"อือ....ปะป๊า.."  หนูรู้สึกได้ว่ามีคนอุ้มหนูท่าเจ้าชายอุ้มเจ้าหญิง

แต่ว่าเจ้าชายคนนี้ต้องเป็นปะป๊า เพราะหนูจำกลิ่นหอมๆอบอุ่นนี้ได้

"ป๊าอย่าตีหนูนะ"

"ครับเด็กดีของป๊า"

ในเมื่อปะป๊าไม่ทำท่าจะตี  หนูก็ยังไว้ใจอยู่

หนูเลยขยับกอดรอบคอปะป๊า 

ลืมตาปรือๆได้หน่อยเดียว

เห็นม้ากำลังคุยกับป้านวลที่ไกลๆ

เมื่อเย็นป้านวลทำไก่อบนี่นา

อร่อยมากด้วย

แล้วจะถามสูตรอีกทำไมก็ไม่รู้

ผู้ใหญ่นี่เข้าใจยากจัง...

.

.

.

คิกๆ 

หม่าม้านอนทางซ้าย

ปะป๊านอนทางขวา

ม้าตอนหลับสวยอ่า เหมือนดาราในละครเลย

หม่าม้าขนตาย้าวยาวเหมือนหนู

 แถมแก้มข้างที่ตะแคงก็แดงแจ๋

ถ้านางฟ้าเสกหิมะได้คงจะน่ารักมากๆ

หม่าม้าจะเหมือนอันนาในเรื่องโฟรเซ่น!

เสียแต่ว่ารอยแดงมันมาจากฝีมือปะป๊า...

ส่วนปะป๊าเหรอ...ไม่เหมือนคริสตอฟหรอก

ปะป๊าเหมือนพระเอกหนังฝรั่ง ที่ชอบเตะต่อยกัน  ป๊าอ่ะดูทำไมก็ไม่รู้   หวาดเสียวจะตาย  แถมบังคับหนูให้ดูเป็นเพื่อนตลอดๆ  ปะป๊าเป็นงี้แหละ  เด็กไม่ดี  ชอบแกล้ง

แต่หนูรักปะป๊ามากกว่าต้อมอยู่แล้ว

ปะป๊าอย่าน้อยใจน้า

.

.

เฮ้อ..หนูไม่ได้นอนเตียงใหญ่นี้มานานจนจำไรไม่ได้และ  

แต่ชอบมาแอบดูผู้ใหญ่เค้าจู๋จี๋กัน

ทุกๆเช้าป๊าจะจุ๊บปลุกเจ้าหญิงวิวให้ตื่น  ถึงม้าจะเป็นแม่บ้าน แต่ม้าขี้เซามาก  ป๊ายังตื่นเช้ากว่าอีก

ส่วนม้าก็โวยวายทุกครั้งเพราะม้ารู้ว่าหนูมาแอบดู  ฮ่าๆ

..

แล้วมัน....กี่วันแล้วนะ ที่ไม่มีจูจุ๊บ

..

หนูนอนนิ่งๆมองเพดานไป  คิดถึงวันเก่าๆเหมือนคนแก่

ทั้งๆที่หนูไม่ได้แก่

ทำไงดีน้า...ให้ปะป๊าไม่ขี้โมโห

หนูรู้ว่าป๊าเครียดเรื่องงาน  เพราะม้าบอก

ถ้างั้นต้องไม่ให้ป๊าทำงาน จะได้ไม่เครียด

อยากตบมือให้ตัวเองจัง แต่เดี๋ยวม้าตื่น

..เซ็งจุง...

“ตื่นแล้วเหรอคนเก่ง”

“ป๊า....”  หนูสะดุ้ง

ก็คนมันตกใจนี่นา

“กลัวป๊าเหรอครับ....”

อ่า...ป๊าหน้าเศร้าจัง  จะกลัวหรือไม่กลัวดี

หน้าตอนตื่นหล่อมากด้วย

เครียด ๆ

“ป๊าไม่ทำไรม้าแล้ว เราคุยกันแล้วครับ”

“คุยว่าอะไรคะ”

“ป๊าขอโทษม้าแล้ว”

“แล้วที่ป๊าว่าหม่าม้า...”

“ไม่ใช่หรอกครับ  คนนั้นเป็นเพื่อน  ป๊าใจร้อนไปหน่อย  น้ำหวานอย่าเอาเป็นตัวอย่างนะ  หวานต้องดูแบบม้าสิ  ใจเย็น อ่อนโยน  แบบนั้นใครๆก็ชอบ....”

“ป๊าก็เลยรักม้าสุดๆเลยใช่ป่ะคะ?”

“.........ครับ”

“แล้วคนรักกันเขาตีกันด้วยเหรอคะ?”

“เอ่อ...”

“ว่าไงคะ  ป๊าอ่ะตอบช้าจัง”

“ไอ้ตัวเล็กเอ๊ย เหม็นขี้ฟันจริงๆ ไปๆ ป๊าพาไปอาบน้ำ  คุยกันเสียงดังเดี๋ยวม้าตื่น”

“หวา!”

จู่ๆ ปะป๊าก็แบกหนูขึ้นบ่า 

ป๊าแข็งแรงตัวใหญ่  ชอบเล่นอะไรหวาดเสียวๆ 

ป๊าน่ะเหวี่ยงหนูเป็นวงกลมจนหนูมึนหัว  แต่ป๊าก็แกล้งอยู่นั่น!

พอสะใจก็พาไปอาบน้ำปะแป้ง 

ป๊าชอบเปิดน้ำให้หนูแช่ แล้วลงมาแช่ด้วยกัน  มีสบู่หอมๆราดๆ ตีๆ จนฟองฟ่อง

หนูช้อบชอบล่ะ!

 .

.

.

.

“ปะป๊าพาหนูไปกินติมนะ แล้วห้ามตีม้าอีก หนูสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีนะคะ...นะคะๆ”

“คร้าบๆ ไอ้ตัวดื้อ”

“อ้ะ! ม้าตื่นแล้ว”

หนูวิ่งตุบๆออกจากห้องน้ำ  ทั้งตัวมีผ้าขนหนูสีชมพูพันจนกลม  แต่หนูก็ยังสวยด้วยผ้าผืนเล็กอีกผืนบนหัว หนูเอามาพันให้เป็นผมยาวๆ สีแดงๆเหมือนแอเรียล!

“หม่าม้าวันนี้หนูเป็นแอเรียล”  หนูปีนขึ้นเตียง  ซุกหน้ากับอกอุ่นของหม่าม้า  คนสวยของหนูลูบผมเบาๆ  ม้ายิ้มนิดๆ แต่ว่า...ไม่สดใสเท่าไหร่

“ม้าไม่สบายเหรอคะ”  หนูเอาหลังมือแตะหน้าผาก  แต่ดูไม่เป็นอ่า  เห็นป๊าทำเลยทำมั่ง 

“ไม่สบายเหรอ”  ปะป๊ายื่นหน้ามาถาม  แตะซอกคอม้าที่แดงแจ๋  ลามไปถึงแก้มทั้งสองข้าง  ลามไปหูด้วย!

น่ารักจังเลยอ่า >_<

“ดูลูกก่อนละกัน  เดี๋ยวพี่ไปซื้อโจ๊กให้”  ป๊าสั่งด้วยหน้าเครียดๆ ก่อนเดินออกไป

หนูเลยต้องเป็นฝ่ายปลอบใจคนไม่สบาย  เวลาหนูไม่สบายก็ชอบให้ม้ากับป๊าคอยอยู่ใกล้ๆ คอยดูแล  จะได้หายไวๆ

“ม้าเจ็บแผลเหรอคะ”

“ไม่ครับ......เจ็บที่ใจมากกว่า”

“อะไรนะคะ?”  เสียงม้าอู้อี้ๆบนหัวเลยได้ยินไม่ชัด  หนูดันตัวเองออกห่างจะได้คุยกับม้าสะดวกๆ 

เห็นม้ายิ้มให้ก็อุ่นใจแล้วแหละ

“เปล่าครับ...”

“เอ้อ..หนูมานอนนี่ได้ไงอ่ะคะ ป๊าอุ้มมาเหรอ”

“ชอบหรือเปล่าล่ะ  จะได้ให้มานอนทุกวัน”

“ไม่เอาหรอก เดี๋ยวม้ากับป๊าไม่ได้สวีทกัน  คืนดีกันแล้วก็ต้องดีกันสิคะ  เนี่ยม้าไม่สบายใครจะเช็ดตัวให้นอกจากปะป๊า”

ฮิๆ หนูจะวางแผนแล้วน้า  จะได้ดีกันสักที

หนูเบื่อนะไม่รู้กันบ้างเลย

“ไม่เอาหรอก  ให้หวานเช็ดตัวดีกว่า” หม่าม้าเอาจมูกมาถูจมูกหนู   จมูกม้านิ่ม  เวลาม้าหมั่นเขี้ยวก็จะเล่นแบบนี้  แล้วหนูก็ชอบมาก

แต่หนูไม่ยอมเช็ดตัวให้ม้าหรอก   เป็นแฟนกันก็ต้องใกล้กันสิ  หม่าม้านี่ม่ายด้ายเรื่อง 

หนูน้ำหวานคนเก่งที่สุดในสามโลกเดินไปเอาถังน้ำ  กับผ้าผืนเล็กมาวางข้างเตียง  ทำเป็นเช็ดมั่วๆ รอปะป๊า

แต่ว่าสงสัยจะดีเกินไป ตัวม้าเลยแฉะ

หนูว่าม้าไปอาบน้ำยังง่ายกว่าเลย  แขนม้าหนักอ่า

แล้วหนูต้องเช็ดในเสื้อด้วยป่าวเนี่ย?!

“โห! จะอาบน้ำหม่าม้าบนเตียงเลยเหรอครับคนเก่ง มานี่มา เดี๋ยวป๊าทำเอง”

คิกๆ  แผนสำเร็จ!!

ปะป๊าผู้ระเบียบจัดจะทนได้เร้อ  เตียงเปียกไปซะขนาดนี้

หนูยืนมองปะป๊าตัวล่ำบึ้กอุ้มม้าไปวางอีกฝั่งที่ไม่เปียก  ม้าก็ดิ้นๆนะ  ม้าบอกว่าขยับเองได้  ปะป๊าทำเว่อร์อยู่เรื่อย  จากนั้นป๊าก็ลงมือเช็ดตัวเบาๆ  เหมือนพระเอกเช็ดตัวให้นางเอกที่ป่วยในละครเลย

ม้าดูมีความสุขมาก หน้าแดงๆ (แต่บวมๆ) มองป๊าไม่วางตา 

ป๊าก็....หนูม่ายอยากจะพูด

หน้านิ่งเหมือนกิงก่องแก้วของยายบีม

หนูยืนมองเขาสวีทกันจนท้องร้องจ๊อกๆ  เลยเดินลงข้างล่าง  กลิ่นโจ๊กหอมจัง

สงสัยป๊าแกะไว้แล้วลืมแน่  หนูว่าเอาไปให้ม้ากินข้างบนดีกว่า

“น้ำหวานนนนน  สุดที่รักของยาย จุ๊บ..จุ๊บ”

อึ๋ย.....ป๊าไปพาคุณยายมาทำไมเนี่ย!