เทพนิยายอลเวง

เรื่องนี้ก็ความจริงเป็นเรื่องสั้น แต่เอามาให้ในวิชาดนตรีสมัยม.ปลาย ใช้แสดงละครกับเพื่อนๆ แล้วก็ดองมันไว้ในเครื่องมานานหลายปี แล้วทีนี้เกิดปิ้งไอเดีย

เอามาทำเป็นนิยายซะเลยค่ะ ความจริงตอนแรกเลยที่เขียนเนี่ย มันเป็นบทละครค่ะ แบบนี้

เจ้าหญิงชาช่า : เราจะนอน บอกให้ออกไป ออกไปให้พ้นเดี๋ยวนี้นะ(แผดเสียงต็มที่)

นางกำนัล : (หันรีหันขวาง แบบไม่รู้จะทำยังไงแล้วบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ) ไปก็ได้ แต่แล้วเดี๋ยวก็ต้องมาอารมณ์เสียใส่แหงๆเลย

ประมาณนี้พอจะเอามาลงเป็นนิยา เลยต้องเอามา rewrite กันใหม่