ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ศัตรูหมายเลข1...ปรากฎตัว
“กระจกวิเศษเอ๋ย บอกข้าเถิดใครงามเลิศในปฐพี”
- -+ ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอกกระจกจ๋า ก็ตอบๆมาเลยว่ามันคือฉันคนนี้นี่แหละ! 
--------------------------- ++ ---------------------------
(3 ปีที่แล้ว)
“มังคุด นี่พี่หนึ่งนะลูก”  เสียงของแม่ผ่านเข้าหูซ้ายและทุลุหูขวาฉันออกไป
ก็แหม พี่หนึ่งที่แม่ว่าเนี่ย หน้าตาถอดแบบมาจากเจ้าชายในฝันของฉันเดี๊ยะ  แก้มป่องๆ จมูกโด่ง ปากสวยน่ารัก แถมยังสูงได้ใจอีกต่างหาก ถ้านี่ไม่เรียกว่าพรมลิขิต เราก็คงเป็นคู่แท้อย่างไอ้ขวัญกับอีเรียมกลับชาติมาเกิดแน่><
วันชื่นคืนสุขระหว่างเราสองคนผ่านไปไวยังกะติดจรวด ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะโมดิฟายตัวเองใหม่เพื่อให้เหมาะสมกับว่าที่สามีในอนาคต ก็พี่หนึ่งออกจะหล่อซะขนาดนั้น จะให้มีภรรยาหน้าตาอย่างกะคนป่วยใกล้ตายก็คงไม่เหมาะ ฉันจึงจำเป็นจะต้องสวยขึ้น สวยขึ้น และสวยขึ้น!!
--------------------------- ++ ---------------------------
พรุ่งนี้แล้ว ที่ฉันจะย้ายเข้าไปอยู่บ้านเดียวกับพี่หนึ่ง เพราะความพยายามที่มีแรงจูงใจเป็นพี่หนึ่งสุดที่รัก ทำให้ฉันสอบติดhigh school ชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ อีกไม่นาน3ปีแห่งความสุขของฉันก็จะเริ่มขึ้น เย้!^O^
“คุด ลงมากินข้าวได้แล้วลูก” 
แม่หนอแม่ ทำไมไม่ตั้งชื่อฉันว่าแห้วไปเลยล่ะ -_-^
“ค่า”
ฉันขานรับ
“โหเจ๊! ทำไรมาอ่ะ”
ไอ้พุท(รา)น้องชายสุดเลิฟ ทักทันทีที่เห็นผมทรงใหม่ของฉัน(นี่ลงทุนไปหลายตังค์เลยนะเนี่ย)
“สวยใช่ป่ะ”
ฉันถาม
“มีหวังเจ๊ได้เป็นดาวโรงเรียนแหง”
ไอ้นี่มันมาแปลกแฮะ- -;
“ถ้าเจ๊อยู่โรงเรียนชายล้วนนะ!”
ไอ้ตัวแสบเตรียมวิ่งหนี
“ขอบใจ^-^”
วันนี้ฉันอารมณ์ดีย่ะ จะละเว้นหมาในปากแกสักวันก็ได้
ที่สำคัญชั้นสำรวจความสวยของตังเองมาชั่วโมงนึงแล้ว ชั้นรู้ว่าแกโกหก!
--------------------------- ++ ---------------------------
    ตอนนี้ฉันมาถึงหน้าบ้านพี่หนึ่งแล้ว พี่หนึ่งตะลึงไปเลยตอนเจอชั้นที่สนามบิน  แถมยังชมว่าฉันสวยขึ้นจนจำไม่ได้อีก///>.//  ไม่เสียแรงตื่นมาแต่งตัวตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่^^
“ยินดีต้องรับสมาชิกใหม่ครับ”
พี่หนึ่งพูดพลางเปิดประตูรถให้ฉัน (โอ้วพระเจ้า! อยากกระโดดจูบขอบคุณซะจริงๆ>o<)
    บ้านพี่หนึ่งเป็นบ้านขนาดกลางไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไป มีสวนหญ้าญี่ปุ่นอยู่ด้านหน้า ตัวบ้านทาด้วยสีชมพูอ่อนๆสะอาดตา มีระเบียงยื่นออกมาเล็กน้อย  จากนี้ไปบ้านหลังนี้แหละจะกลายเป็นรังรักระหว่างฉันกับพี่หนึ่ง  ฉันล่ะมีฟามสุขที่ซู้ด^O^(อุ๊ย! ลืมรักษาอิมเมจ)
“มาแล้วเหรอหนึ่ง ไหนล่ะน้องมังคุด”
เสียงใสใสของผู้หญิงดังขึ้นข้างหลังฉัน ฉันรีบหันไปทางต้นกำเนิดเสียง
“มังคุด นี่พี่บิวครับ แฟนพี่เอง สนิทกันไว้นะ^-^”
อะไรนะ! ฟะ แฟน!!  O_o ฉันมองหน้าพี่หนึ่งกับ ผู้หญิงคนนั้นสลับกันไปมา o_O
“อ้าว นี่น้าแพร ยังไม่ได้บอกเหรอว่า พี่อยู่กับแฟน^-^”
( -_- ) ((  -_-)  (-_-  )) ( -_- )
“ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ ^-^ “
ผู้หญิงที่ชื่อบิวพูดอย่างสดใส
( -_- ++)
ยัยนั่นเป็นผู้หญิงที่รูปร่างหน้าตาตรงกันข้ามกับฉันอย่างสิ้นเชิง หล่อนสูงซัก160เห็นจะได้ ผิวขาวมากๆ ผมซอยเทียมต้นคอ หน้าตาจิ้มลิ้มอย่างกับญี่ปุ่น(หน้าฉันออกไปทางตะวันตก) ถึงพี่หนึ่งจะบอกว่าหล่อนเป็นพี่ แต่ฉันว่าเธอหน้าเด็กกว่าฉันอีก อะไรกัน!!! ชั้นหลงนึกว่าพี่หนึ่งชอบผู้หญิงที่ดูเป็นสาวเสียอีก -_-^^
----------------------------------- ++ -----------------------------------
    แล้ววันแรกของชีวิตมอปลายของฉันก็เริ่มขึ้น พี่หนึ่งขับรถมาส่งฉันหน้าประตูโรงเรียนใหม่ โดยลงมาเปิดประตูให้ฉันอย่างเคย ดูเหมือนสายตาหลายสิบคู่จะจ้องมองมายังพี่หนึ่งสุดหล่อ เสียใจย่ะพวกหล่อน เพราะนี่น่ะแฟนฉัน^^( แต่สามีนังบิว-_-^)
 
“ว้า!! มีแฟนแล้วง่ะ เสียดาย T_T”
ฉันได้ยินหนึ่งในกลุ่มผู้หญิงสี่ห้าคนพูด ฮิฮิ ถูกใจ^-^
“น่าอิจฉาเนอะ ผู้ชายก็หล่อผู้หญิงก็สวย”
ก๊ากๆๆ อันนี้ถูกใจกว่า^O^
“แต่ฉันว่าน่าหมั่นไส้มากกว่า หน้าตาก็งั้นๆ”
พูดงี้อยากใช้ปากขัดpop teen ที่ตี นตูใช่ป่ะ-_-^^
“นั่นมันพี่เบสท์นี่นา!!!”
คราวนี้ เป็นเสียงกรี๊ดกร๊าดจากนักเรียนม.ต้นกลุ่มใหญ่
อะไรกันยะ! ที่มันดึงดูดความสนใจได้มากกว่าความสวยบนใบหน้าชั้น-_-+
ฉันรีบหันไปดู
“พี่เบสท์ ไม่เจอกันแค่สองเดือน หล่อขึ้นม๊าก!!”
เด็กบ้าพวกนั้นยังกรี๊ดไม่หยุด
    ผู้ชายพี่เพิ่งเดินผ่านประตูเข้ามานั้น ผิวขาว ตัวไม่สูงมากนัก(ใช้พี่หนึ่งเป็นมาตรฐาน) หน้าตาสวยคล้ายผู้หญิง ปากสีชมพูอมส้มเป็นธรรมชาติ หน้าเหมือนลูกครึ่งญี่ปุ่น ที่สำคัญหน้าคล้ายยัยบิว บิ้วตี้ที่บ้านฉันเลย  -_-
ชั้นกะตานั่นสบตากับแวบนึงก่อนชั้นจะเดินขึ้นตึกเรียนไป
-(- เสียใจย่ะ ถึงนายจะหล่อลากแค่ไหนแต่นายไม่ใช่สเปคชั้นหรอก
“นี่! นั่งข้างเราป่าวคนสวย  เรานิสัยดีนา”
เสียงไอ้บ้าห้าร้อยที่ไหนก็ไม่รู้ดังผ่านหูชั้นไป
“โหย หยิ่งด้วย”
ไอ้บ้าตัวเดิมบ่นพึมพำ ฉันน่ะไม่ได้หยิ่งโว้ย ชั้นแค่ไม่โง่พอจะนั่งกะแกเท่านั้นเอง-_-^
“นั่งกะเรามั๊ย”
เสียงเล็กๆน่ารักของผู้หญิงที่ชั้นสบตาด้วยพูดอย่างเป็นมิตร
“อืม ขอบใจจ้ะ”
“เธอนั่งกับชั้นดีกว่า”
ผู้หญิงอีกคนพูด พร้อมกับดึงฉันให้นั่งหน้าโต๊ะข้างหน้าผู้หญิงเสียงน่ารักคนเมื่อกี้O_O
“เธอชื่อ’ไร เราชื่อแมงปอ”
ผู้หญิงคนนี้ตัดผมซอยสั้น ความสวยและความสูงพอๆกะชั้น จะต่างกันก็ตรงที่ห้าวๆ ดูเป็นผู้นำ
เฮ้ย! O_oชั้นไม่ชอบไม้ป่าเดียวกันหรอกนะเฟ้ย!
“ชั้น จะ ”
ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ หัวหน้าห้องก็สั่งทำความเคารพเสียแล้ว
“ว่าไง ชื่อ ”
“มังคุด”
ชั้นตอบแบบหัวเสีย
    บทเรียนในวันแรกไม่มีอะไรมากนัก  ฉันจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ทำความรู้จักกับแมงปอ เธอคนนี้ก็นับว่านิสัยดีน่าคบไม่เหมือนกับบุคลิกตอนแรกเลย แต่ก็นั่นแหละนะ ชั้นยังไม่ไว้ใจเธอหรอก เพราะยังไงๆ ชั้นก็ไม่ชอบผู้หญิงอยู่ดี-_-^
“มังคุด!”
แมงปอจ้องหน้าชั้น ขณะกำลังจะยัดช้อนใส่น้ำก๋วยเตี๋ยวเข้าไปในปาก
อ๋ายย ว่าแล้วมั๊ยล่ะ ชั้นไม่ชอบผู้หญิงจริงๆน้าาาT_T
“เธอจำชั้นไม่ได้จริงๆเหรอ-*- ”
“หือ-_-?”
“ก็ชั้นกับเธอเคยเรียนห้องเดียวกันมาตั้งแต่ประถม แล้วชั้นก็ย้ายตามพ่อมากรุงเทพตอนมอ1ไง”
O_oเดี๋ยวนะ!! ชั้นเคยมีเพื่อนแบบนั้นอยู่นี่นา แต่ยัยนั่นหัวฟูดูไม่น่าจะสวยขนาดนี้นี่
“จำได้รึยัง  เมื่อก่อนชั้นหัวฟูๆไง”
“ใช่! เธอมัน ยัยแมงปอหัวฟูจริงๆด้วย นี่ชั้นลืมเธอไปได้ยังงัยกันนะ ^O^”
ฉันแหลไปเรื่อย ความจริงฉันมัวแต่คิดแผนมัดใจพี่หนึ่ง เลยลืมคิดถึงเธอต่างหาก-.,-
“เออ จำได้ก็ดี ยัยณัชชา! ชั้นจำชื่อเธอได้ขึ้นใจเลยนะเนี่ย-_-^”
“โอีๆ อย่าน้อยใจไปหน่อยเลยน่า ปรยาคนสวย^O^”
    หลังจากนั้นเราสองคนก็ใช้เวลาที่เหลือรำลึกความหลังกัน แล้วชั้นก็เล่าให้แมงปอฟังถึงเรื่องพี่หนึ่ง ฉันรู้สึกดีจริงๆ ที่ได้เจอเพื่อนเก่า เพราะอย่างน้อยก็มีหนึ่งคนที่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉัน
----------------------------------- ++ -----------------------------------
“กรี๊ด!!! พี่เบสท์ควงผู้หญิงใหม่มาอีกแล้ว”
เสียงวี๊ดว๊ายกระตู้วู้ของนักเรียนหญิง ดังเสียยิ่งกว่าเมื่อวานอีก ทำไมน่ะเหรอ ก็ไอ้หน้าญี่ปุ่นนั่นเดินโอบผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่งผ่านประตูเข้ามาน่ะสิ ทำไมไม่รู้ชั้นรู้สึกไม่ถูกชะตากับนายนี่เลย อาจเป็นเพราะหน้าดันไปเหมือนศัตรูหมายเลขหนึ่งของฉันก็ได้-_-^^
“หวัดดี ไอ้คุด”
แมงปอตบหลังชั้น ด้วยแรงควา ย ทำไมนะการกระทำกับหน้าตาสวยๆของแก มันช่างขัดกันเหลือเกิน
“เฮ้ย! นั่นมันภูเบศนี่หว่า ใจคอเค้าจะเปลี่ยนผู้หญิงทุกอาทิตย์เลยหรือไงเนี่ย”
ดูเหมือนแมงปอจะสนอกสนใจ ไอ้หนุ่มนั่นเป็นพิเศษ
“เธอรู้จัก ด้วยเหรอปอ-_-?”
“อืม เคยควงกันอยู่พักนึงน่ะ”
โถ! ขอโทษนะที่ฉันเคยนึกว่าแกไม่ชอบผู้ชาย
“ไอ้นี่น่ะ มันเสือผู้หญิง เธออย่าไปยุ่งกับมันละกัน-_-+”
นี่แกหวงหรือหวังดีไม่ทราบ แต่ไงๆชั้นก็ไม่คิดจะข้องเกี่ยวกับหมอนั่นอยู่แล้ว-.,-
----------------------------------- ++ -----------------------------------
- -+ ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอกกระจกจ๋า ก็ตอบๆมาเลยว่ามันคือฉันคนนี้นี่แหละ! 
--------------------------- ++ ---------------------------
(3 ปีที่แล้ว)
“มังคุด นี่พี่หนึ่งนะลูก”  เสียงของแม่ผ่านเข้าหูซ้ายและทุลุหูขวาฉันออกไป
ก็แหม พี่หนึ่งที่แม่ว่าเนี่ย หน้าตาถอดแบบมาจากเจ้าชายในฝันของฉันเดี๊ยะ  แก้มป่องๆ จมูกโด่ง ปากสวยน่ารัก แถมยังสูงได้ใจอีกต่างหาก ถ้านี่ไม่เรียกว่าพรมลิขิต เราก็คงเป็นคู่แท้อย่างไอ้ขวัญกับอีเรียมกลับชาติมาเกิดแน่><
วันชื่นคืนสุขระหว่างเราสองคนผ่านไปไวยังกะติดจรวด ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะโมดิฟายตัวเองใหม่เพื่อให้เหมาะสมกับว่าที่สามีในอนาคต ก็พี่หนึ่งออกจะหล่อซะขนาดนั้น จะให้มีภรรยาหน้าตาอย่างกะคนป่วยใกล้ตายก็คงไม่เหมาะ ฉันจึงจำเป็นจะต้องสวยขึ้น สวยขึ้น และสวยขึ้น!!
--------------------------- ++ ---------------------------
พรุ่งนี้แล้ว ที่ฉันจะย้ายเข้าไปอยู่บ้านเดียวกับพี่หนึ่ง เพราะความพยายามที่มีแรงจูงใจเป็นพี่หนึ่งสุดที่รัก ทำให้ฉันสอบติดhigh school ชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ อีกไม่นาน3ปีแห่งความสุขของฉันก็จะเริ่มขึ้น เย้!^O^
“คุด ลงมากินข้าวได้แล้วลูก” 
แม่หนอแม่ ทำไมไม่ตั้งชื่อฉันว่าแห้วไปเลยล่ะ -_-^
“ค่า”
ฉันขานรับ
“โหเจ๊! ทำไรมาอ่ะ”
ไอ้พุท(รา)น้องชายสุดเลิฟ ทักทันทีที่เห็นผมทรงใหม่ของฉัน(นี่ลงทุนไปหลายตังค์เลยนะเนี่ย)
“สวยใช่ป่ะ”
ฉันถาม
“มีหวังเจ๊ได้เป็นดาวโรงเรียนแหง”
ไอ้นี่มันมาแปลกแฮะ- -;
“ถ้าเจ๊อยู่โรงเรียนชายล้วนนะ!”
ไอ้ตัวแสบเตรียมวิ่งหนี
“ขอบใจ^-^”
วันนี้ฉันอารมณ์ดีย่ะ จะละเว้นหมาในปากแกสักวันก็ได้
ที่สำคัญชั้นสำรวจความสวยของตังเองมาชั่วโมงนึงแล้ว ชั้นรู้ว่าแกโกหก!
--------------------------- ++ ---------------------------
    ตอนนี้ฉันมาถึงหน้าบ้านพี่หนึ่งแล้ว พี่หนึ่งตะลึงไปเลยตอนเจอชั้นที่สนามบิน  แถมยังชมว่าฉันสวยขึ้นจนจำไม่ได้อีก///>.//  ไม่เสียแรงตื่นมาแต่งตัวตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่^^
“ยินดีต้องรับสมาชิกใหม่ครับ”
พี่หนึ่งพูดพลางเปิดประตูรถให้ฉัน (โอ้วพระเจ้า! อยากกระโดดจูบขอบคุณซะจริงๆ>o<)
    บ้านพี่หนึ่งเป็นบ้านขนาดกลางไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไป มีสวนหญ้าญี่ปุ่นอยู่ด้านหน้า ตัวบ้านทาด้วยสีชมพูอ่อนๆสะอาดตา มีระเบียงยื่นออกมาเล็กน้อย  จากนี้ไปบ้านหลังนี้แหละจะกลายเป็นรังรักระหว่างฉันกับพี่หนึ่ง  ฉันล่ะมีฟามสุขที่ซู้ด^O^(อุ๊ย! ลืมรักษาอิมเมจ)
“มาแล้วเหรอหนึ่ง ไหนล่ะน้องมังคุด”
เสียงใสใสของผู้หญิงดังขึ้นข้างหลังฉัน ฉันรีบหันไปทางต้นกำเนิดเสียง
“มังคุด นี่พี่บิวครับ แฟนพี่เอง สนิทกันไว้นะ^-^”
อะไรนะ! ฟะ แฟน!!  O_o ฉันมองหน้าพี่หนึ่งกับ ผู้หญิงคนนั้นสลับกันไปมา o_O
“อ้าว นี่น้าแพร ยังไม่ได้บอกเหรอว่า พี่อยู่กับแฟน^-^”
( -_- ) ((  -_-)  (-_-  )) ( -_- )
“ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ ^-^ “
ผู้หญิงที่ชื่อบิวพูดอย่างสดใส
( -_- ++)
ยัยนั่นเป็นผู้หญิงที่รูปร่างหน้าตาตรงกันข้ามกับฉันอย่างสิ้นเชิง หล่อนสูงซัก160เห็นจะได้ ผิวขาวมากๆ ผมซอยเทียมต้นคอ หน้าตาจิ้มลิ้มอย่างกับญี่ปุ่น(หน้าฉันออกไปทางตะวันตก) ถึงพี่หนึ่งจะบอกว่าหล่อนเป็นพี่ แต่ฉันว่าเธอหน้าเด็กกว่าฉันอีก อะไรกัน!!! ชั้นหลงนึกว่าพี่หนึ่งชอบผู้หญิงที่ดูเป็นสาวเสียอีก -_-^^
----------------------------------- ++ -----------------------------------
    แล้ววันแรกของชีวิตมอปลายของฉันก็เริ่มขึ้น พี่หนึ่งขับรถมาส่งฉันหน้าประตูโรงเรียนใหม่ โดยลงมาเปิดประตูให้ฉันอย่างเคย ดูเหมือนสายตาหลายสิบคู่จะจ้องมองมายังพี่หนึ่งสุดหล่อ เสียใจย่ะพวกหล่อน เพราะนี่น่ะแฟนฉัน^^( แต่สามีนังบิว-_-^)
 
“ว้า!! มีแฟนแล้วง่ะ เสียดาย T_T”
ฉันได้ยินหนึ่งในกลุ่มผู้หญิงสี่ห้าคนพูด ฮิฮิ ถูกใจ^-^
“น่าอิจฉาเนอะ ผู้ชายก็หล่อผู้หญิงก็สวย”
ก๊ากๆๆ อันนี้ถูกใจกว่า^O^
“แต่ฉันว่าน่าหมั่นไส้มากกว่า หน้าตาก็งั้นๆ”
พูดงี้อยากใช้ปากขัดpop teen ที่ตี นตูใช่ป่ะ-_-^^
“นั่นมันพี่เบสท์นี่นา!!!”
คราวนี้ เป็นเสียงกรี๊ดกร๊าดจากนักเรียนม.ต้นกลุ่มใหญ่
อะไรกันยะ! ที่มันดึงดูดความสนใจได้มากกว่าความสวยบนใบหน้าชั้น-_-+
ฉันรีบหันไปดู
“พี่เบสท์ ไม่เจอกันแค่สองเดือน หล่อขึ้นม๊าก!!”
เด็กบ้าพวกนั้นยังกรี๊ดไม่หยุด
    ผู้ชายพี่เพิ่งเดินผ่านประตูเข้ามานั้น ผิวขาว ตัวไม่สูงมากนัก(ใช้พี่หนึ่งเป็นมาตรฐาน) หน้าตาสวยคล้ายผู้หญิง ปากสีชมพูอมส้มเป็นธรรมชาติ หน้าเหมือนลูกครึ่งญี่ปุ่น ที่สำคัญหน้าคล้ายยัยบิว บิ้วตี้ที่บ้านฉันเลย  -_-
ชั้นกะตานั่นสบตากับแวบนึงก่อนชั้นจะเดินขึ้นตึกเรียนไป
-(- เสียใจย่ะ ถึงนายจะหล่อลากแค่ไหนแต่นายไม่ใช่สเปคชั้นหรอก
“นี่! นั่งข้างเราป่าวคนสวย  เรานิสัยดีนา”
เสียงไอ้บ้าห้าร้อยที่ไหนก็ไม่รู้ดังผ่านหูชั้นไป
“โหย หยิ่งด้วย”
ไอ้บ้าตัวเดิมบ่นพึมพำ ฉันน่ะไม่ได้หยิ่งโว้ย ชั้นแค่ไม่โง่พอจะนั่งกะแกเท่านั้นเอง-_-^
“นั่งกะเรามั๊ย”
เสียงเล็กๆน่ารักของผู้หญิงที่ชั้นสบตาด้วยพูดอย่างเป็นมิตร
“อืม ขอบใจจ้ะ”
“เธอนั่งกับชั้นดีกว่า”
ผู้หญิงอีกคนพูด พร้อมกับดึงฉันให้นั่งหน้าโต๊ะข้างหน้าผู้หญิงเสียงน่ารักคนเมื่อกี้O_O
“เธอชื่อ’ไร เราชื่อแมงปอ”
ผู้หญิงคนนี้ตัดผมซอยสั้น ความสวยและความสูงพอๆกะชั้น จะต่างกันก็ตรงที่ห้าวๆ ดูเป็นผู้นำ
เฮ้ย! O_oชั้นไม่ชอบไม้ป่าเดียวกันหรอกนะเฟ้ย!
“ชั้น จะ ”
ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ หัวหน้าห้องก็สั่งทำความเคารพเสียแล้ว
“ว่าไง ชื่อ ”
“มังคุด”
ชั้นตอบแบบหัวเสีย
    บทเรียนในวันแรกไม่มีอะไรมากนัก  ฉันจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ทำความรู้จักกับแมงปอ เธอคนนี้ก็นับว่านิสัยดีน่าคบไม่เหมือนกับบุคลิกตอนแรกเลย แต่ก็นั่นแหละนะ ชั้นยังไม่ไว้ใจเธอหรอก เพราะยังไงๆ ชั้นก็ไม่ชอบผู้หญิงอยู่ดี-_-^
“มังคุด!”
แมงปอจ้องหน้าชั้น ขณะกำลังจะยัดช้อนใส่น้ำก๋วยเตี๋ยวเข้าไปในปาก
อ๋ายย ว่าแล้วมั๊ยล่ะ ชั้นไม่ชอบผู้หญิงจริงๆน้าาาT_T
“เธอจำชั้นไม่ได้จริงๆเหรอ-*- ”
“หือ-_-?”
“ก็ชั้นกับเธอเคยเรียนห้องเดียวกันมาตั้งแต่ประถม แล้วชั้นก็ย้ายตามพ่อมากรุงเทพตอนมอ1ไง”
O_oเดี๋ยวนะ!! ชั้นเคยมีเพื่อนแบบนั้นอยู่นี่นา แต่ยัยนั่นหัวฟูดูไม่น่าจะสวยขนาดนี้นี่
“จำได้รึยัง  เมื่อก่อนชั้นหัวฟูๆไง”
“ใช่! เธอมัน ยัยแมงปอหัวฟูจริงๆด้วย นี่ชั้นลืมเธอไปได้ยังงัยกันนะ ^O^”
ฉันแหลไปเรื่อย ความจริงฉันมัวแต่คิดแผนมัดใจพี่หนึ่ง เลยลืมคิดถึงเธอต่างหาก-.,-
“เออ จำได้ก็ดี ยัยณัชชา! ชั้นจำชื่อเธอได้ขึ้นใจเลยนะเนี่ย-_-^”
“โอีๆ อย่าน้อยใจไปหน่อยเลยน่า ปรยาคนสวย^O^”
    หลังจากนั้นเราสองคนก็ใช้เวลาที่เหลือรำลึกความหลังกัน แล้วชั้นก็เล่าให้แมงปอฟังถึงเรื่องพี่หนึ่ง ฉันรู้สึกดีจริงๆ ที่ได้เจอเพื่อนเก่า เพราะอย่างน้อยก็มีหนึ่งคนที่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉัน
----------------------------------- ++ -----------------------------------
“กรี๊ด!!! พี่เบสท์ควงผู้หญิงใหม่มาอีกแล้ว”
เสียงวี๊ดว๊ายกระตู้วู้ของนักเรียนหญิง ดังเสียยิ่งกว่าเมื่อวานอีก ทำไมน่ะเหรอ ก็ไอ้หน้าญี่ปุ่นนั่นเดินโอบผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่งผ่านประตูเข้ามาน่ะสิ ทำไมไม่รู้ชั้นรู้สึกไม่ถูกชะตากับนายนี่เลย อาจเป็นเพราะหน้าดันไปเหมือนศัตรูหมายเลขหนึ่งของฉันก็ได้-_-^^
“หวัดดี ไอ้คุด”
แมงปอตบหลังชั้น ด้วยแรงควา ย ทำไมนะการกระทำกับหน้าตาสวยๆของแก มันช่างขัดกันเหลือเกิน
“เฮ้ย! นั่นมันภูเบศนี่หว่า ใจคอเค้าจะเปลี่ยนผู้หญิงทุกอาทิตย์เลยหรือไงเนี่ย”
ดูเหมือนแมงปอจะสนอกสนใจ ไอ้หนุ่มนั่นเป็นพิเศษ
“เธอรู้จัก ด้วยเหรอปอ-_-?”
“อืม เคยควงกันอยู่พักนึงน่ะ”
โถ! ขอโทษนะที่ฉันเคยนึกว่าแกไม่ชอบผู้ชาย
“ไอ้นี่น่ะ มันเสือผู้หญิง เธออย่าไปยุ่งกับมันละกัน-_-+”
นี่แกหวงหรือหวังดีไม่ทราบ แต่ไงๆชั้นก็ไม่คิดจะข้องเกี่ยวกับหมอนั่นอยู่แล้ว-.,-
----------------------------------- ++ -----------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น