ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Weirdo : 00
"ุิม บลาสนี้แล้วเ็บสมุอเพื่อนไปให้ันที่ห้อ้วยนะะ” หิวัยลานเอ่ยบอ ิม แทฮยอ ที่นั่แถวแรนเียวอลาส
และมันเป็นประำทุวิา ทุาบ ที่เาะ้อเป็นนเ็บสมุ แสมุ ทำทุอย่าที่อาารย์แ่ละวิาสั่ โยไม่มีเพื่อนนไหนในลาสะหยิบยื่นน้ำใมา่วยเาเลยสันิ ทุนเพียส่สายาเย้ยหยัน แล้วเินออาลาสไป บารั้เวลาเาทำพลาสายาที่มอมา็ะเปลี่ยนไปอีแบบ ไม่ใ่สายายเย้ยหหยันเหมือนเมื่อ่อนแ่ะลายเป็นสายาที่มอ้วยวามสมเพ
แน่นอนล่ะ ใรมันะอยาไปุยับ เ็ทุน อมหา’ลัยื่อัระับประเทศันล่ะ ทุนเ้ามหาลัยโย่าย่าเทอม เทอมละเป็นแสนๆ มีรถมารับหรือับเอบ้า มีบ้านหรูๆสอั้น บานบ้าน็อย่าับฤหาส ในะที่เา..อยู่บ้านเ่าเล็เท่ารูหนู
"รับ อาารย์”
"วันนี้็พอแ่นี้นะะนัศึษา ส่วนสมุที่ให้เี่ยวับเนื้อหาเี๋ยวแทฮยอะเป็นนเินไปเ็บ ่วยส่ให้รบทุน้วยนะ้ะ” เธอสั่เ็ในห้อยาวเหยีย ่อนะเินออาห้อไปพร้อมสัมภาระอเธอ
"เอ่อ..เยริเราอสมุหน่อยไ้ไหม”
แทฮยอเอ่ยอย่าประหม่า ็เพราะว่านรหน้าอเาือิม เยริมหรือเยริ าวมหา'ลัยเมื่อปีที่แล้ว เธอเป็นผู้หิที่สวยมา เธอมีผิวาวเนียนผมสีน้ำาลยาวเป็นลอนถึลาหลัวาสีน้ำาลเ้มพ่ออเธอเป็นประธานบริษัทที่ิอันับ้นๆอประเทศ เธอเพอร์เฟ็ทุอย่าทั้หน้าา วามสามารถและานะทาบ้าน ทำให้เธอมัเป็นที่หมายปออหนุ่มๆในมหา'ลัย ไม่ว่าเธอทำอะไร็ะมีนสนใเป็นอย่ามา เธอเป็นที่รัอนในมหา'ลัย ถึเธอะอำลาำแหน่ไปแล้วแ่วามนิยมอเธอยัไม่ลแม้แ่นิเียว เผลอๆอาะมาึ้น้วย้ำ
"ไ้สิ้ะ แทฮยอ” เธอส่ยิ้มปลอมๆมาให้เา มือสวยอเธอหยิบสมุยื่นมาให้เา แ่ไม่ทันที่ะไ้รับ สมุในมือเธอ็ถูโยนออนอหน้า่าโยัวเธอเอเสียแล้ว
"เ็บให้หน่อยนะแทฮยอ พอีมือมันลั่น” เธอยัรอยยิ้มที่ใรหลายๆนแทบเห็นแล้วแทบใละลาย เธอส่ยิ้มมาให้เาแบบนั้น ่อนริมฝีปาเลือบสีแอลิปสิแบรน์ัหุบลและะส่สายาที่ไม่เป็นมิรมาให้เา
"แล้วถ้าานันไม่มีส่ล่ะ็….”
"….”
"แ็น่าะรู้นะ ว่าแะเออะไรไอเ็ทุน น่ารัเีย!” นิ้วเรียวอเธอิ้มลบนหัวอเา่อนะออแรันหัวเาแรๆแล้วเินออไปอย่าหน้าาเย เพื่อนในลาสทุนมอมาทาเา่อนะหัวเราะออมา
“มึน่าะไปเรียนมหา’ลัยรับาลนะ ะมาเรียนทำไมแพๆ” ผู้ายหลัห้อพูึ้นในะที่นอื่นเริ่มออาลาสไปแล้ว
“เอ้า มึยัะถามมันอีหรอวะ มัน็อยาให้ัวเอูีไ ูีแบบปลอมๆ แบบนๆ ฮ่าๆ” ผู้ายในลุ่มนั้นพูเหมือนะอบลับเพื่อนอีนที่พูึ้นมา่อนหน้านี้ แ่สายาลับไม่มอที่เพื่อนแ่มอที่เาแทน
“ฮ่าๆ อ่ะเอาไป” สมุอให่ที่เหมือนะใีเ็บอเพื่อนในลาสมาให้ถูโยนลบนผมสีน้ำาลเ้ม่อนสมุที่ั้ันเป็นั้ๆ ะออลบนพื้นไปนละทิศละทา
“อย่าลืมเ็บสมุอเยรินสวยล่ะ”
พวนั้นเินออไปแล้ว เหลือเพียเาับใแสนบอบ้ำวนี้ ริอยู่ที่เาสอบิทุนมาอยู่มหา’ลัยระับประเทศ ที่่าเทอมสูลิ่ว แถมอาหารในโรอาหารมื้อละหลายร้อย นเา้อห่อ้าวมาินเออนลาวัน หลายน็ะสสัยว่าทำไมแแ่สอบิทุนเอถึ้อรัเียันนานี้ เพราะที่นี่มีแ่นรวย ในมหาลัยมีเพียเานเียวที่เป็นเ็ทุน านะทาบ้านอแ่ละนไม่มีใรธรรมาเลยสัน อย่าพ่ออนัมุนเป็นถึผู้นำประเทศ แม่อแฮยอนเป็นเ้าอร้านอาหารห้าาวที่มีสาาเป็นสิบ แล้วเปรียบเทียบับัวอเาเอ เาไม่มีอะไรเลย แม้แ่แม่และีวิอเาเอ
อย่าถามถึเพื่อน เพราะเพื่อนเา็ไม่มี อนที่เาสอบิทุนมาอยู่ะนิเทศ แทฮยอิมาเสมอว่าเวลาทุนแนะนำัว เวลาแนะนำเสร็็ะมีเสียปรบมือ้อนรับเหมือนอนประถม แ่วามริแล้วห้อับอยู่ในวามเียบ แม้แ่แาารย์ยัไม่หันมามอหน้าเวลาพูับเา
แทฮยอหันไปเ็บสมุอเพื่อนในลาสที่ออยู่บนพื้น่อนะนำไปส่อาารย์ที่ห้อพัรู
"วาไว้รนั้นแหละ” เธอพูโยไม่แม้ะมอเา เาวามันลบนโ๊ะ่อนะรีบออไปหลัอาารที่เาเรียนเพื่อหาสมุอเยริ
"อยู่นี่เอ” แทฮยอปัเศษินเศษใบไม้ที่อยู่บนสมุอเยริ่อนะหันหลัลับ
"อื้ม เบาๆสิะ แร อ๊ะ ไปแล้ว” เสียที่ัแว่วๆผ่านพุ่มไม้ให่หลัอาารึวามสนใอแทฮยอไ้ไม่ยา
"อืมม” เสียทุ้ม่ำอผู้ายัออมา เาโพอที่ะรู้ว่าเสียพวนั้นือเสียอะไร หาไม่ใ่นที่ำลัมีวามสุัน เาะเินลับออไปอย่าสบายอยู่แล้วเียว
แร๊!
เพราะอนนี้เท้าไม่รัีอเาำลัเหยียบิ่ไม้นมันั แน่นอนว่าสอนที่ำลัทำอะไรันอย่ามีวามสุ ้อหยุิรรมในร่มเพราะเา
"ใส่เสื้อผ้าแล้วออไปะ” เสียทุ้มัารสั่ผู้หิอีนที่อนนี้เสื้อผ้าอหล่อนหลุลุ่ยอยู่เป็นแน่
"นั่นใร” เสียทุ้มเสียเิมพูึ้น
“…”
“ันถามว่าใร!” เสียนั้นัึ้นว่าเิม ทำเอานที่แอบอยู่ถึับสะุ้
“ันะนับหนึ่ถึสาม”
“…”
“หนึ่”
“…”
“สอ”
“…”
“สะ..”
“ร..เราเอ” แทฮยอเินออาหลั้นไม้ให่ สิ่ที่เาเห็นอย่าแรือผู้ายส่วนสูเือบร้อยแปสิบ ผมสีAsh gray นัยน์าสีำ แ่เรื่อแบบนัศึษาแบบเียวับเา ่าันแ่เสื้อผ้าออีนหลุลุ่ย็แ่นั้น
“หึ” ผู้ายนนั้นแสยะยิ้มร้ายเมื่อเห็นว่านนนั้นเป็นใร
“..แ่เราไม่ไ้ั้ใ เราแ่เินผ่านมา ร..เราะไม่รู้ไม่เห็น เราะไม่บอใรนะ!” แทฮยอพูะุะั
“แน่นอน นายวรทำแบบนั้นอยู่แล้ว”
“..ั้นเราไป่อนนะ” แทฮยอหันหลัลับเพื่อะเินออไป แ่ไม่ทันไรหน้าอเอา็ไปแนบับแผ่นอแร่ออีนเสียแล้ว
“อ..เอ่อ”
“หึ..เ็ทุน”
TBC.
สวัสีสวีัรีเอร์ผู้น่ารัทุนนะะ อนแนิมอิบนีา555 มีโอาสเปิเรื่อใหม่และ่อใหม่อัวเอ้วยเย้!!!
เราพยายามที่ปรับภาษาให้ีที่สุนะะ พบำผิอมเมน์บอเราไ้เลยนะะ
#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว
#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว
#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว
#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว
#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว
#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว#ัวประหลาว
TWITTER : @seonsangnimOMG
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น