วงการล่าแต้ม

ลำดับตอนที่ #13 : ช่วยอะไรหน่อยสิ

หลังจากที่เงียบจากบทสนทนาไปครู่ใหญ่ๆเธอผู้มีฉายาอะตอมกล่อมเก่งได้ทำการเร่งไม้เร่งมือเก็บแต้มไปเรื่อยๆด้วยสีหน้าแน่นิ่งโดยมีคำพูดสุดท้ายของชายชุดสูทดังก้องในหัวตลอดเวลา


00:30นาที

" ถ้าจะพักก็ได้นะครับวันนี้พอแค่นี้
แต้มอยู่ในเกณฑ์สมควรแล้ว"
ชายชุดสูทพูดเสียงแผ่วขณะยืนมองเธอ
ที่กำลังนั่งเก็บแรงเพื่อที่จะทำแต้มต่อ

ผ่านไปสักพักใหญ่ๆเธอกระตุกตัวขึ้นยืน
โดยไม่พูดอะไรพยายามทรงตัวด้วยการ
ยันต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ข้างๆด้วยมือขวาและสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะเดินตรงไปบนเส้นถนน
เงียบสงัดที่ไม่มีผู้คนและไม่สนใจ
ชายชุดสูททั้งที่เขายืนอยู่ข้างหน้า



เธอไม่ได้เพลียจากการทำแต้มแค่รู้สึกมึนเมาและเพลียจากการดื่มแอลกอฮอล์ไปในปริมาณที่เยอะพอสมควรสำหรับแต้ม 1 แต้มบวกกับที่เธอเองก็แอบคิดถึงคำพูดนั้นอยู่ตลอดจึงทำให้ยิ่งดื่มเยอะขึ้นเพื่อลืมทว่ากลับทำเธอยิ่งคิด

ว่าตัวเองดูแปลกไปหลังจากเข้ามาอย่างในเมืองนี้และหลังจากเจอยัยเทียนหอม..

" จะไปไหนครับ...นั้นไม่ใช่ทางกลับห้องครับ"
เขาเร่งฝีเท้าขณะเพิ่งเสียงพูดให้ดังขึ้น

เธอเพียงเดินตรงไปเรื่อยๆไม่ตอบโต้อะไร
.............

" พอก่อนก็ได้ครับ สภาพนี้ล่าไปก็ไม่ได้แต้ม
กลับห้องไปนอนเอาแรง...วันนี้แต้มคุณดี แล้ว"

เขาเร่งฝีเท้าจนสามารถไปยืนขวางทางเดินของเธอก่อนจะพูดจนจบ


"ช่วยอะไรฉันหน่อยสิ"
เธอเปล่งเสียงสุขุมขณะที่สายตาโรยแรง

เต็มที