วงการล่าแต้ม

ลำดับตอนที่ #1 : เราชนะ

ณ โรงแรมหรูแห่งหนึ่งอะตอมหญิงผู้มีใบหน้าฟ้าประทาน 

ขณะนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มนิดๆเธอเดินออกมาจากห้องสุดท้ายของชั้น

มาด้วยสีหน้าแววตาแน่นิ่งกระตุกยิ้มมุมปากเบาๆ      

 หยิบโทรศัพท์คู่ใจ
        ขึ้นมากดส่งรูปภาพบางอย่าง
        ก่อนจะส่งข้อความ   

" แต้ม สุดท้ายของวันนี้ "   หลังจากนั้นแววตาเธอสาดไปด้วยความดื้อรั้นแล้วรีบออก         จากโรงแรม  ทันทีที่มีข้อความส่งกลับมา " เราชนะ "

สั้นๆแต่ทำเอาเธอดีใจจนไม่สามารถที่จะหุบยิ้มได้

เธอเดินทางกลับคอนโดที่พักอาศัยของเธอ สิ้นสุดการปิดประตูห้องเธอไม่รอช้าที่จะล้มตัวลงนอนบนเตียงนอนกว้างใหญ่ด้วยความเหนื่อยล้าบนผ้าปูที่นอนและผ้าห่มหนาขนาดใหญ่เป็นสีดำเทา

 เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ราวกับได้ปลดปล่อยอารมณ์อึดอัดที่กักไว้ตั้งนานภายใต้            ร่างกายที่ดูสมบูรณ์และแข็งแกร่งของเธอ  

" ตอมพรุ่งนี้เป็นวันพักของแก  อยากจะพักหรือเข้ามารับรางวัลที่ค่าย "

เสียงข้อความดังขึ้นติ๊งเดียวจากโทรศัพท์คู่ใจสีเทาดำ

เธอหยิบมันขึ้นมาเปิดดูข้อความแล้ววางมันไว้ข้างตัว

หลับตาลงนอนโดยไม่ได้ตอบกลับแต่อย่างใด

เช้าวันใหม่แสงแดดส่องสว่างปลุกเธอตื่นจากห้วงนิทรา
      เพราะเธอไม่ได้ปิดม่านไว้แสงแดดจึงสอดส่องเข้ามา
    ปลุกอย่างไม่ตั้งใจผ่านผนังกระจกขนาดใหญ่  

สิ่งแรกที่เธอทำหลังจากตื่นนอนคือควานหาโทรศัพท์
ที่โดนผ้าห่มขนาดใหญ่ทับอยู่ตรงไหนสักที่บนเตียงนอนขึ้นมากดส่งข้อ ความ

" ตอมจะเข้าไปที่ค่ายนะเจอกัน " หลังจากที่เมื่อคืนเธอไม่ได้ตอบกลับข้อความนั้น

เธอประคองร่างกายสูงยาวขาวดีของเธอ

เดินตรงไปปิดผ้าม่านตรงที่มีแดดสอดส่องก่อนจะกลับไปนอนต่อ

ครู่ใหญ่จึงลุกไปเข้าห้องน้ำอาบน้ำเตรียมพร้อมร่างกาย
เธอยืนมองดูหน้าท้องที่แบนราบของเธอก่อนจะเช็ดหยดน้ำที่เกาะด้วยผ้าขนหนูสีขาวอย่างทะนุถนอม

เธอสวมกางเกงยีนส์สีฟ้าซีด
เอวสูงเสื้อยืดสีดำทับด้วยเสื้อแจ็คเก็ตยีนส์แขนยาวมีหมวกอีกชั้นก่อนจะออกจากห้อง

เดินทางตรงไปที่ค่ายรากของเกม เป็นค่ายที่เธอเซ็นสัญญาทำงานด้วยในตอนนี้