ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ฉายา
" คิดว่าจะไม่มาแล้วสะอีก " เสียงดังสุขุม
อะตอมเธอหันมองรอบข้างหลังจากที่ได้ ยิน
เสียงดังกล่าวขณะที่ยืนอยู่ในห้องโถงของตึก
ที่ภายนอกคล้ายตึกร้างภายในเป็นตึกหรู
" ตอมว่าจะไม่มาแล้วละทีแรก "
เธอเดินไปนั่งบนโซฟาหนังใกล้ตัวขณะพูด
รอเจ้าของเสียงปรากฏตัว
ชายร่างสูงใหญ่สวมชุดสีทึบคลุมด้วยเสื้อคลุมยาวถึงพื้นอีกทีดวงตาคมขนคิ้วดกดำจมูกโด่ง
ทรงรอบปากมีหนวดหลอมแหลมเป็นชายอายุ
ยี่สิบห้าปีที่ดูสุขุมราวคนอายุสามสิบกว่าปี
เขาเดินไปนั่งที่ประจำโซฟาตัวเดียวโดด ๆ
อยู่ห่างจากกลุ่มโซฟาที่อะตอมนั่งไปเพียงสี่ห้าก้าว "ทำไม" เขาเอ่ยถามอย่างสงสัย
"ไม่มีอะไรหรอกแค่ว่าจะนอนพัก "
อะตอมเธอลุกเดินไปที่ตู้เย็นใกล้ๆเปิดเอาเบียร์
กระป๋องเล็กถือกลับมานั่งที่กลุ่มโซฟาก่อนจะเปิดดื่ม
"เข้ามาแสดงตัวแปบเดียวคงไม่เสียเวลานานขนาดนั้นจนไม่ได้นอนหรอก..ตอมก็เลยมา "
เธอพูดขึ้นหลังจากดื่มเบียร์ไปอึกหนึ่ง
" ขออนุญาตครับ " เสียงชายอายุยี่สิบหกดังนำมาก่อนจะมีร่างเผยเปิดประตู
" ผมเอาคะแนนของอะตอมมาให้ดูครับ "
เขายิ้มมุมปากให้น้องสาวก่อนจะแตะไหล่เบา
ๆแล้วเดินเอาคะแนนในจอไอแพดให้หัวหน้าค่ายดู
ระหว่างที่รอเอ็ตต้าพี่ชายเดินมานั่งด้วยเธอไม่รีรอลุกไปหยิบเบียร์อีกกระป๋องมาวางไว้รอดื่ม
ด้วยกัน " คะแนนเธอไม่เคยทำให้เป็นหวัง"
"ครับ อะตอมไม่เคยแพ้ใคร " ชายหน้าคมเดินไปนั่งกับน้องสาวก่อนจะเปิดเบียร์ดื่ม
"อย่าอวยกันมาก..ไม่ขนาดนั้น ที่ไม่เคยแพ้
เพราะเจอแต่คู่แข่งที่ไม่มีความสามารถตั้งหาง"
ขณะพูดก็ไม่วายที่จะหยิยเบียร์ขึ้นมาชนกับพี่ชาย
"ก็เพราะตัวเล็กของพี่เก่งเกินจะมีใครเทียบได้ไง " เขาจิบเบียร์เล็กน้อยหลังพูดจบ
" มาขนาดนี้แล้วคงต้องรับข้อเสนอนั้นแล้วละ" เสียงสุขุมดังขึ้นอีกครั้งก่อนจะเดินลงมานั้ง
รวมกับสอง พี่น้อง
" อะไรอย่างงั้นหรอ" น้ำเสียงงุนงงขณะถาม
" มีค่ายดังแห่งหนึ่งเขาได้ยินฉายาเธอแล้ว
อยากที่จะลองประลองความสามารถ"
เธอจิบเบียร์หลังพูดโดยไม่ได้คิดอะไร
" ไม่ธรรมดา "
" 1 เดือนไม่จำกัดจำนวน
ใครได้เยอะสุดชนะ "
สองพี่น้องนั่งเงียบมองหน้ากันอยู่พักหนึ่ง
"ว่าไงกล้าไหมล่ะ" ชายสวมเสื้อคลุ้ม
"ในระยะเวลา 1 เดือนเราไม่มีทางรู้เลยว่าคู่แข่ง
เก็บแต้มได้เท่าไหร่อย่างนั้นน่ะหรอครับ "
เขาถามแทนน้องสาวอย่างกระหายคำตอบ
"ใช่" เสียงเข้มตอบขณะจ้องมองใบหน้าของ
เธอที่นั่งนิ่งยิ่งกว่ารูปปั่น
" ขอคำตอบให้สมกับฉายา อะตอมกล่อมเก่งหน่อยสิ"
เขาเร่งอย่างให้เธอพูดทว่าเธอยังคงนั่งเงียบ
อะตอมเธอหันมองรอบข้างหลังจากที่ได้ ยิน
เสียงดังกล่าวขณะที่ยืนอยู่ในห้องโถงของตึก
ที่ภายนอกคล้ายตึกร้างภายในเป็นตึกหรู
" ตอมว่าจะไม่มาแล้วละทีแรก "
เธอเดินไปนั่งบนโซฟาหนังใกล้ตัวขณะพูด
รอเจ้าของเสียงปรากฏตัว
ชายร่างสูงใหญ่สวมชุดสีทึบคลุมด้วยเสื้อคลุมยาวถึงพื้นอีกทีดวงตาคมขนคิ้วดกดำจมูกโด่ง
ทรงรอบปากมีหนวดหลอมแหลมเป็นชายอายุ
ยี่สิบห้าปีที่ดูสุขุมราวคนอายุสามสิบกว่าปี
เขาเดินไปนั่งที่ประจำโซฟาตัวเดียวโดด ๆ
อยู่ห่างจากกลุ่มโซฟาที่อะตอมนั่งไปเพียงสี่ห้าก้าว "ทำไม" เขาเอ่ยถามอย่างสงสัย
"ไม่มีอะไรหรอกแค่ว่าจะนอนพัก "
อะตอมเธอลุกเดินไปที่ตู้เย็นใกล้ๆเปิดเอาเบียร์
กระป๋องเล็กถือกลับมานั่งที่กลุ่มโซฟาก่อนจะเปิดดื่ม
"เข้ามาแสดงตัวแปบเดียวคงไม่เสียเวลานานขนาดนั้นจนไม่ได้นอนหรอก..ตอมก็เลยมา "
เธอพูดขึ้นหลังจากดื่มเบียร์ไปอึกหนึ่ง
" ขออนุญาตครับ " เสียงชายอายุยี่สิบหกดังนำมาก่อนจะมีร่างเผยเปิดประตู
" ผมเอาคะแนนของอะตอมมาให้ดูครับ "
เขายิ้มมุมปากให้น้องสาวก่อนจะแตะไหล่เบา
ๆแล้วเดินเอาคะแนนในจอไอแพดให้หัวหน้าค่ายดู
ระหว่างที่รอเอ็ตต้าพี่ชายเดินมานั่งด้วยเธอไม่รีรอลุกไปหยิบเบียร์อีกกระป๋องมาวางไว้รอดื่ม
ด้วยกัน " คะแนนเธอไม่เคยทำให้เป็นหวัง"
"ครับ อะตอมไม่เคยแพ้ใคร " ชายหน้าคมเดินไปนั่งกับน้องสาวก่อนจะเปิดเบียร์ดื่ม
"อย่าอวยกันมาก..ไม่ขนาดนั้น ที่ไม่เคยแพ้
เพราะเจอแต่คู่แข่งที่ไม่มีความสามารถตั้งหาง"
ขณะพูดก็ไม่วายที่จะหยิยเบียร์ขึ้นมาชนกับพี่ชาย
"ก็เพราะตัวเล็กของพี่เก่งเกินจะมีใครเทียบได้ไง " เขาจิบเบียร์เล็กน้อยหลังพูดจบ
" มาขนาดนี้แล้วคงต้องรับข้อเสนอนั้นแล้วละ" เสียงสุขุมดังขึ้นอีกครั้งก่อนจะเดินลงมานั้ง
รวมกับสอง พี่น้อง
" อะไรอย่างงั้นหรอ" น้ำเสียงงุนงงขณะถาม
" มีค่ายดังแห่งหนึ่งเขาได้ยินฉายาเธอแล้ว
อยากที่จะลองประลองความสามารถ"
แววตาแข็งกร้าวพูดทว่าไม่มอง
หน้าคนถาม
เธอจิบเบียร์หลังพูดโดยไม่ได้คิดอะไร
" ไม่ธรรมดา "
สายตากวาดมองไปยังอะตอมอย่างแน่วแน่
" 1 เดือนไม่จำกัดจำนวน
ใครได้เยอะสุดชนะ "
สองพี่น้องนั่งเงียบมองหน้ากันอยู่พักหนึ่ง
"ว่าไงกล้าไหมล่ะ" ชายสวมเสื้อคลุ้ม
กดเสียงต่ำถาม
หลังเห็นสองพี่น้องนั่งถือกระป๋องเบียร์นิ่งเงียบ"ในระยะเวลา 1 เดือนเราไม่มีทางรู้เลยว่าคู่แข่ง
เก็บแต้มได้เท่าไหร่อย่างนั้นน่ะหรอครับ "
เขาถามแทนน้องสาวอย่างกระหายคำตอบ
"ใช่" เสียงเข้มตอบขณะจ้องมองใบหน้าของ
เธอที่นั่งนิ่งยิ่งกว่ารูปปั่น
" ขอคำตอบให้สมกับฉายา อะตอมกล่อมเก่งหน่อยสิ"
เขาเร่งอย่างให้เธอพูดทว่าเธอยังคงนั่งเงียบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น