วงการล่าแต้ม

ลำดับตอนที่ #18 : เจ้าของเทียน

" แต่ผมไม่เข้าใจทำไมตอนแรกคุณถึง
พูดว่าเราแพ้ละครับ " น้ำเสียงเขาสงสัยแววตา
ตั้งใจฟัง


" เกมกำลังจะเริ่มแล้วหลังจากนี้..."
เธอตอบไม่ตรงคำถามที่เขาถาม
สีหน้าเคร่งเครียดคิ้วที่ขมวดของเขา
จึงหมดคำจะถามไถ่

เขาใช้เวลาอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมคับแคบนี้
ช่วยเธอฝึกซ้อมร่างกายและความทึกทน
อยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะเรียนรู้กลิ่นและฤทธิ์ของยา
ต่างๆเพื่อล่าแต้มทว่าเธอรู้ไปเพียงป้องกันตัว
และไม่เคยคิดจะนำไปใช้เพื่อล่าแต้มแม้แต่น้อย


ก่อนจะเริ่มทำแต้มในอีกสองชั่วโมง...

" เตรียมตัวให้พร้อมนะครับ"
น้ำเสียงเข้มดังขึ้นขณะจ้องมองใบหน้าที่
มีหยดเหงื่อเต็มตัวหลังออกกำลังกาย

เธอพยักหน้ารับก่อนจะเดินกลับห้องเตรียม
แต่งกายเหมือนทุกที..

" คุณอยากจะไปไหนก่อนไหมครับ "


เธอกวาดสายตาไปยังเสียงนั้น
สายตาเต็มไปด้วยคำถามทว่าเธอไม่ถาม
ก่อนจะตอบกลับไป " ไม่อะ " และเดินออกไป


เธอที่พอเดินเข้ามาในห้องที่มีแต่เงามืดไร้ซึ่งแสงทว่ากลับมีกลิ่นหอมละมุนของเทียนหอม
ที่เธอไม่ได้จุดมันเธอตรงดิ่งไปยังที่ที่เธอวาง
เทียนหอม..ความมืดที่ไร้ซึ่งแสงไม่ใช่ปัญหาที่จะทำให้เธอต้องเปิดไฟเพื่อมองหาเทียนหอม


เธอหามันเจอด้วยความคุ้นชินและคิดถึง
จุดมันขึ้นแสงสีส้มปนสีใสเปล่งประกาย
สว่างเด่นส่งกลิ่นที่หอมยิ่งกว่าเดิม...
เธอนั่งนิ่งเป็นรูปปั้นหลับตาลงตั้งใจดมกลิ่น
หอมของเธอเจ้าของเทียน...

ครู่ใหญ่ผ่านไป..ในที่สุดถึงเวลาแล้ว
ที่เธอต้องหาแต้มแรกของวัน...


เธอเดินผ่านมามองร้านกาแฟร้านนั้น
ที่ว่าเงียบเหมือนป่าช้าทว่าตอนนี้กลับ
รื่นเริงไปด้วยผู้คนมากมายราวกับว่ากำลัง
แย่งกันหยิบของฟรี

" อยากดื่มกาแฟหรอครับ "
เขาถามหลังจากที่เห็นเธอก็ยืนนิ่ง


" เปล่า~ "

ทั้งที่ต้องเสียเงินเพื่อแลกกาแฟแก้วนั้น
ที่เธอชงแปลกสะจริงเปลี่ยนไปเยอะเลย
เธอไปทำอะไรมานะแม้แต่รอยยิ้มของเธอ
ฉันยังต้องจ่ายมันด้วยจิตวิญญาณของฉัน..