OKAMI สงครามสัตว์อสูร [Rewrite]

ลำดับตอนที่ #3 : หมาป่าสีขาว

"ว้าก..!!"

โครม..!!

โซลร้องลั่นเสียงดังแล้วสะดุ้งตื่นขึ้น เมื่อรู้สึกตัวปรากฎว่าตอนนี้ร่างของเขาตกลงมาจากเตียงหัวฟาดกับพื้นเต็มๆ

"ฝันอะไรกันเนี่ยเรา"เขาพูดกับตัวเองขณะเอามือลูบส่วนหัวที่กระแทกกับพื้นซักพัก

เพล้ง..!!

เสียงกระจกหน้าต่างแตกดังมาจากที่ใดที่หนึ่งทำให้เขาสะดุ้งจนลืมอาการเจ็บปวดซักพักเสียงร้องก็ดังขึ้น

"กรี้ดดดดดด..!!"

เสียงเด็กสาวร้องอย่างตกใจดังขึ้น โซลรู้ทันทีว่าเป็นเสียงร้องของใคร

"ลูน่า !!"

ทันทีที่เขามาถึงห้องและเปิดประตูเข้าไปสิ่งที่เขาเห็นสร้างความตกตะลึงสุดขีด

สัตว์ประหลาดรูปร่างคล้ายค้างคาว มีคอยาว ศีรษะเป็นรูปสามเหลี่ยมลูกศรมีฟันที่แหลมเหมือนฉลาม มีเป็นหางปลายลูกศรยืนด้วยสองขาอยู่ในห้อง ดวงตาที่เรืองแสงสีแดงหันมาจ้องมาที่เหยื่อที่นั่งตัวสั่นอยู่บนเตียง

"เนโครแบ็ท..!!"โซลมองเห็นสัตว์ประหลาดที่บุกเข้ามาในห้องก็จำได้ทันที เนโครแบ็ทนักล่ายามวิกาล มักออกล่าเหยื่อตอนพระอาทิตย์ตกดินโดยจับความร้อนที่แผ่ออกมาจากร่างของเหยื่อเอง

ขณะที่โซลกำลังยืนตะลึงอยู่ เนโครแบ็ทที่จ้องเหยื่อและเห็นรูปร่างเหยื่อเป็นสีแดงขอบส้มกำลังเคลื่อนอยู่ในฉากหลังที่เป็นสีน้ำเงิน ทันทีที่เห็นเหยื่อเคลื่อนที่มันก็ร้องและกระโจนเข้าใส่ ลูน่ากรีดร้องแล้วหลังตาลง

ผัวะ..!!

โซลเห็นน้องสาวอยู่ในอันตรายก็หยิบไม้ท่อนหนึ่งขึ้นมาแล้วฟาดใส่นักล่ายามวิกาลจนคอหัน เนโครแบ็ทหันมาร้องขู่คอรามใส่แล้วเอาหางลูกศรฟาดเด็กหนุ่มกระเด็น

"พี่คะ..!!"ลูน่าเห็นพี่ชายถูกทำลายก็จะวิ่งไปหา เนโครแบ็ทหันมาร้องขู่ใส่เหยื่อแล้วกระโจนใช้กรงเล็บจับเหยื่อที่กำลังหนีแล้วกระพือปีกที่เป็นหนังบินขึ้น โซลได้สติหันมาเห็นน้องสาวกำลังจะถูกนักล่าโฉบออกไป

"ลูน่า..!!"โซลเห็นก็รีบวิ่งปช่วยแต่เนโครแบ็ทไวกว่า มันบินผ่านหน้าต่างพาน้องสาวของเขาบินออกไป

"ลูน่า..!!"โซลเห็นน้องสาวถูกจับตัวไปแล้วก็รีบกระโดดออกจากหน้าต่างแล้วตามออกไป

ขณะเดียวกันที่ห้องรับแขก บริเวณชั้นวางของซึ่งมีกระจกทองสำริดที่วางอยู่บนชั้น ซักพักกระจกดังกล่าวก็เปล่งแสงและฉายภาพเด็กหนุ่มที่กำลังวิ่งอยู่ในป่า


"ลูน่า..!!"

โซลวิ่งบุกป่าฝ่าดงแล้วเงยหน้ามองเงาขนาดใหญ่ที่บินอยู่เหนือท้องฟ้ายามค่ำคืน โนโครแบ็ทบินอยู่ซักพักก็เหลือบไปเห็นเนินหินอ่อนก็ร้องแล้วมุ่งหน้าไปที่นั่น

เนโครแบ็ทร่องลงที่เนินหินแล้ววางเหยื่อลง ทันทีที่ร่างของเด็กสาวตกลงบนเนินเธอก็รู้สึกตัว

"ที่นี่ที่ไหน ?"ลูน่ารู้สึกตัวอีกทีเธอก็อยู่บนพื้นที่แข็ง เมื่อมองลงไปก็เห็นพื้นหญ้าอยู่เบื้องล่าง

ตึง..!!

เสียงของหนักตกลงบนพื้นดังจากด้านหลัง เมื่อลูน่าหันไปมองก็เห็นร่างของสัตว์ประหลาดหัวสามเหลี่ยมยืนอยู่ด้านหลัง ชูคอมองมายังเธอ ลูน่าเห็นก็รีบถอยจนสุดไม่มีทางให้หนีอีก

"กี๊ซ...!!"

เนโครแบ็ทร้องคำรามแล้วโฉบเข้าใส่ เด็กสาวผมชมพูหลับตายอมรับชะกรรม

ปึก..!!

หินก้อนหนึ่งลอยมากระแทกเข้าที่ศีรษะ เนโครแบ็ทถอยผงะทันที ลูน่าหันไปเห็นพี่ชายของเธอยืนอยู่บนพื้นเบื้องล่าง

"อย่าแตะต้องน้องสาวชั้นนะไอ้ค้างคาวประหลาด"โซลตะโกนด่าแล้วหยิบหินขึ้นมาอีกก้อนแล้วปาใส่นักล่ายามวิกาลอย่างแม่นยำ

"พี่โซล..!!"ลูน่าเห็นพี่ชายของเธอก็ดีใจจนน้ำตาไหล

"ลูน่ารออยู่ตรงนั้นก่อน เดี๋ยวพี่ไปช่วย"โซลตะโกนขึ้นไปบนเนินหิน แล้วปาหินใส่อีกก้อน

"กี๊ซ..!!"

เนโครแบ็ทถูกหินก้อนที่สามปาใส่อย่างแม่นยำก็รู้สึกโกรธแล้วมองไปที่คนที่ขว้างหินมาทำร้ายมันแล้วบินโฉบลงมาบนพื้นหญ้าแล้วมองไปที่เหยื่ออีกคน โซลมองนักล่ายามวิกาลตัวนี้แล้วก้มลงไปหยิบท่อนไม้ขึ้นมาเผชิญหน้ากับมัน

"เข้ามาเลยไอ้ค้างคาวบ้า ชั้นไม่กลัวแกหรอก"

"กี๊ซ..!!"

เนโครแบ็ทร้องขานรับคำท้าทายแล้วกระโจนเข้าใส่ โซลเหวี่ยงท่อนไม้ฟาดศีรษะเนโครแบ็ท โจมตีต่อโดยใช้หางฟาด โซลตัวก้มหลบอย่างคล่องแคล่ว เนโครแบ็ทหันมาร้องใส่อีกครั้งแล้วฉกใส่เด็กหนุ่มผมแดง โซลเบี่ยงตัวหลบ เนโครแบ็ทชักหัวกลับแล้วฉกต่อ โซลยกท่อนไม้รับเขี้ยวของเนโครแบ็ท

กรอบ..!!

ทันทีที่เนโครแบ็ทออกแรง เขี้ยวของมันก็ขย้ำท่อนไม้จนหักเป็นสองท่อน โซลเสียหลักล้มลง เนโครแบ็ทไม่รอช้าเหวี่ยงหางฟาดเด็กหนุ่มลอยหมอบกับพื้น

"พี่โซล..!!"พี่ชายถูกทำร้าย น้องสาวก็ร้องด้วยความเป้นห่วง โซลดันร่างที่เจ็บหนักลุกขึ้น

ตึง..!!

ขาที่มีเล็บที่แหลมคมเหมือนขาของนกเหยียบบนพื้นหญ้าเบื้องหน้าของเด็กหนุ่ม เด็กหนุ่มผมแดงเงยหน้าขึ้นเห็นนักล่ากำลังจ้องมาที่เขา

"บ้าชิบ..!!"โซลร้องสบถเวลานี้เขาควรช่วยตัวเอง แต่ร่างเขาเจ็บหนักจนขยับแทบไม่ไหวแล้ว

"กีซ..!!"

เนโครแบ็ทร้องอีกครั้งแล้วชูคอขึ้นเตรียมเผด็จฉึก โซลได้ยินเสียงของน้องสาวเรียกเขาดังก้องอยู่ในหัว แต่ร่างของเขาบอบช้ำหนักได้แต่หลับตาลงด้วยความเจ็บใจ ขณะที่เนโครแบ็ทเตรียมพร้อมและโจมตีใส่เขา

"พี่คะ..!!"

เปรี้ยง...!!

จังหวะที่หัวสามเหลี่ยมกำลังจะปิดฉากอยู่นั้น เนโครแบ็ทก็ถูกอำนาจบางอย่างผลักมันจนกระเด็น โซลเงยหน้าขึ้นมาแล้วเห็นดวงไฟสีขาวลอยอยู่เบื้องหน้าเขา

ทันทีที่ดวงไฟดับลง เบื้องหน้าเขาก็ปรากฎร่างของหมาป่าสีขาวตัวหนึ่งปรากฎขึ้น โซลเห็นก็จำด้ทันทีว่าเป็นหมาป่าตัวเดียวกับที่เขาเห็นในฝัน

"นาย..!?"ขณะที่โซลกำลังตะลึงอยู่ หมาป่าสีขาวก็หันมามองเขา

"ดูไม่ได้เลยนะนาย"เสียงหญิงสาวดังก้องเข้ามาในหัวเขา โซลเงยหน้ามองหมาป่าตัวนี้อีกครั้ง

"กี๊ซ..!!"

เนโครแบ็ทยืดตัวขึ้นอีกครั้งและจ้องไปที่หมาป่าสีขาวก็ร้องคำรามแล้วบินขึ้นฟ้าแล้วโฉบลงมาด้วยเล็บเท้าทั้งสองข้าง ขณะที่หมาป่าสีขาวยังยืนเฉย

ฝุบ..!!

ร่างของหมาป่าสีขาวหายตัวไป และไปโผล่ที่ด้านหลัง โซลมองไปที่เนโครแบ็ทแล้วเห็นปีกข้างขวาของมันมีรอยฉีกขาด แล้วเมื่อมองไปที่หมาป่าสีขาวอีกครั้งก็เห็นในปากของหมาป่าสีขาวคาบเศษปีกของมันอยู่ 

"คนเขากำลังคุยกันอยู่ดันมาสอดซะได้ เสียมารยาทชะมัด"เสียงหมาป่าสีขาวดังก้องในหัวอีกครั้ง แล้วโยนเศษปีกลงพื้น

เนโครแบ็ทหันมามองหมาป่าสีขาวอีกครั้งด้วยความเคียดแค้น เนโครแบ็ทร้องคำรามแล้วบินโฉบเข้าใส่ หมาป่าสีขาวแววตาแหลมขึ้นแล้วอ้าปาก ลูกไฟขนาดเล็กลอยอยู่ในปากหมาป่า หมาป่าสีขาวพ่นไฟออกไปลูกไฟเพิ่มขนาดใหญ่ขขึ้นก่อนถึงเป้าหมายและ

ตูม..!!

ลูกไฟขนาดใหญ่กระแทกใส่ร่างนักล่ายามวิกาล เนโครแบ็ทกรีดร้องจนสุดเสียงขณะที่ร่างที่ไหม้ไฟตกลงสู่พื้นและสลายกลายเป็นขี้เถ้า

โซลมองการต่อสู้ที่ปิดฉากลงด้วยความตะลึง ขณะที่หมาป่าสีขาวมองเปลวไฟที่กำลังลุกไหม้ก่อนมองมาที่เขาอีกครั้งแล้วเดินมาหาเขา

"พี่..!!"

ลูน่าตะโกนเรียกจากก้อนหิน โซลเห็นน้องสาวปลอดภัยก็โล่งใจแล้วหมดสติลง