OKAMI สงครามสัตว์อสูร [Rewrite]

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

นานแสนนานมาแล้ว ในดินแดนทางตะวันออก ได้มีมหาทวีป ซึ่งปกครองโดยอาณาจักรที่รุ่งเรืองแห่งหนึ่งตั้งอยู่บนทวีปแห่งนั้น

จนกระทั่งวันหนึ่งหายนะได้มาเยือนอาณาจักรแห่งนี้ โดยภัยธรรมชาติที่โหมกระหน่ำถาโถม และท่ามกลางภัยธรรมชาตินั้นเองสัตว์ประหลาดยักษ์เก้าตนได้ถือกำเนิดขึ้น ผู้คนเรียกสัตว์ประหลาดเหล่านั้นว่า สัตว์หาง

อสูรหางเดี่ยว ซูคาคุ ใช้อำนาจที่ควบคุมลมและทรายบัลดาลให้เกิดพายุทรายพัดโหมกระหน่ำกลืนบ้านเรือนและอาคารหลายหลังให้จมอยู่ใต้ผืนทราย

อสูรสองหาง เนโกะมาตะ ซึ่งกำเนิดจากวิญญาณพยาบาท ใช้อำนาจของตนบัลดาลให้สุริยัน และจันทราถูกบดบังด้วยความมือมิด ทำให้วิญญาณคนตายผุดขึ้นมาจากขุมนรกหลอกหลอนเหล่าคนเป็น สร้างความหวดกลัวไปทั่วทุกหย่อมหญ้า

อสูรสามหาง อิโซนาเดะ อสูรกายที่อาศัยอยู่ใต้ท้องทะเลโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำและบัลดาลให้เกิดคลื่นยักษ์ถาโถมทำลายบ้านเมืองแถบชายฝั่งจนพินาศ และปล่อยลูกสมุนออกมาเข่นฆ่าชาวบ้านผู้รอดชีวิตที่ว่ายหนีเอาตัวรอด

อสูรสี่หาง โชโกะ กระพือปีกบินสูงขึ้นเหนือเมฆ ปล่อยละอองพิษจากปีกทั้งสองข้างโปรยลงสู่พื้นเบื้องล่าง ชาวบ้านที่สูดเอาละอองพิษเข้าไปพากันล้มตายเป็นใบไม้ร่วง และพ่นพิษเหลวทำลายอาคารบ้านเรือนและต้นไม้ใบหญ้า

อสูรห้าหาง โฮโค แผดเสียงคำรามพร้อมกับควบคุมพลังแห่งเพลิง น้ำ สายฟ้า ดิน และลม ทำลายทุกอย่างจนพินาศ และสร้างภาพมายาหลอกหลอนชาวเมืองให้ตกอยู่ในความสับสนอลหม่าน

อสูรหกหาง ไรจู ทะยานอยู่เหนือเมฆ และปล่อยพายุสายฟ้ากระหน่ำลงสู่พื้นโลกราวห่าฝน ทำลายบ้านเรือนและเหล่มนุษย์จนแหลกเป็นผุยผง



อสูรเจ็ดหาง คาคุ อาศัยอยู่ใต้ดินและบัลดาลให้เกิดแผนดินไหวและธรนีสูบ ทำให้แผ่นดินทรุดตัวลง และกัดกินมนุษย์ที่ตกเป็นเหยื่อแผ่นดินไหวของมัน



อสูรแปดหาง ยามาตะ อสูรแปดหัวแปดหาง แผดเสียงคำรามราวแตรศึก บัญชาเหล่าปีศาจร้ายให้ปรากฎขึ้นบนผืนโลกไล่เข่นฆ่ามนุษย์

อสูรเก้าหาง คิวบิ ปีศาจจิ้งจอกมีหางเก้าหาง สะบัดหางจนเกิดลมพายุ และสะบัดขนเพลิงบัลดาลให้เกิดพายุไฟแผดเผาทำลายทุกอย่างที่อยู่รอบๆตัวของมันจนไม่เหลือซาก

สัตว์หางทั้งเก้าตัวจุติลงมาสู่โลกมนุษย์ ก็ลงมือออกอาละวาดทำลายล้งทุกอย่างจนพินาศ เหล่านักรบผู้กล้ารวมตัวกันออกปราบปรามปีศาจทั้งเก้าตัว แต่ท้ายที่สุดไม่เพียงทำอะไรพวกมันไม่ได้พวกเขายังต้องตกเป็นเหยื่อจ้าวอสูรทั้งเก้าตัว

และเมื่อสัตว์หางทั้งเก้าทันทีที่มาพบกัน พวกมันก็เปิดฉากการต่อสู้กันเองขึ้น เพื่อแย่งชิงความเป็นจ้าวแห่งสัตว์ปีศาจ การต่อสู้ระหว่างสัตว์หางทั้งเก้าเป็นไปอย่างดุเดือด จนผืนดินพังทะลาย ท้องฟ้าแปรปรวณ ทะเลไหลวนอย่างบ้าคลั่งจนเกิดคลื่นยักษ์ถาโถม ผู้คนล้มตายนับแสน แต่อสูรทั้งเก้าก็ยังต่อสู้กันอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยนานถึงสี่สิบวันสี่สิบคืน จนในที่สุดเหล่าทวยเทพมิอาจทนให้เหตุการณ์นี้ดำเนินต่อไปได้จึงส่งเทพทั้งแปดองค์ ลงมาจุติยังโลกมนุษย์เพื่อหยุดยั้งภัยพิบัติจากปีศาจทั้งเก้าตัว

ปีศาจทั้งเก้าหลังจากสู้กันนานหลายวันหลายคืน ปีศาจทั้งเก้าก็เริ่มเหน็ดเหนื่อย พลังต่อสู้ก็เริ่มถดถอย เทพทั้งแปดเห็นโอกาสก็เปิดฉากต่อสู้กับปีศาจทั้งเก้าขึ้น ไม่นานสัตว์หางทั้งเก้าก็พ่ายแพ้และถูกเทพทั้งแปดสะกดไว้ในเครื่องรางทั้งแปดชิ้น การต่อสู้ของเหล่าสัตว์หางจึงได้ปิดฉากลงในที่สุด

แต่เพราะต่อสู้อย่างดุเดือดของสัตว์หางทั้งเก้าก็ได้ทำให้ผืนดินส่วนใหญ่จมลงสู่ก้นมหาสมุทร ดินแดนที่เคยเจริญรุ่งเรืองล่มสลายกลายเป็นเกาะโดดเดี่ยวทางตะวันออกนับแต่นั้น

ส่วนบรรดามนุษย์ที่รอดชีวิตจากการต่อสู้ของเหล่าสัตว์หางก็ได้นำเครื่องรางที่ใช้สะกดสัตว์หางไปเก็บรักษายังที่ต่างๆ และได้สร้างศาลเจ้าขึ้นเก้าแห่งเพื่อสะกดวิญญาณสัตว์หางเหล่านั้นไม่ให้อาละวาดขึ้นมาอีก โลกจึงสงบสุขนับแต่นั้น

แต่ทว่าเวลาผ่านไปนานนับพันปี เรื่องราวการต่อสู้เหล่านั้นได้ถูกลืมเลือนหายไปเหลือเพียงตำนานบอกเล่าปากต่อปากเท่านั้น

----------------------------------------------------

ในคืนเดือนเต็ม ท้องฟ้าเปิดโล่งไร้หมู่เมฆมาบดบัง ทำให้เห็นดวงดาวกระจ่างและพระจันทร์เต็มดวงที่ลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้ายามค่ำ

เรือใบลำหนึ่งแล่นอยู่กลางทะเลอย่างสงบ บนดาดฟ้าเรือมีคนลึกลับห้าคนยืนอยู่ซักพัก ชายสามคนก็เดินออกมา

"พวกข้ายินดีที่ได้พบท่าน"ชายลึกลับทั้งห้าคนโค้งแสดงความเคารพ

"ได้ของมามั้ย"ชายที่ยืนอยู่ตรงกลางเอ่ยหันไปมองลูกน้องที่ยืนอยู่ด้านหลัง ลูกน้องทั้งสองก็นำหีบไม้เล็กๆใบหนึ่งออกมาแล้วเปิดให้ดู

ชายทั้งสามเมื่อเห็นของที่บรรจุอยู่ในหีบไม้ดังกล่าวชายสองคนซ้ายขวาก็แสดงสีหน้าตะลึง ขณะที่คนกลางเห็นและก็เกิดความรู้สึกตื่นเต้นทันทีที่ได้เห็นมัน ซักพักหีบไม่ก็ถูกปิดลง

"ข้าต้องลำบากไม่น้อยกว่าจะได้มา หวังว่าท่านจะทำตามข้อตกลง"

ชายลึกลับพูด ชายลึกลับอีกคนหยิบถุงออกมาห้าถุงแล้วโยนออกไป ชายคนหนึ่งเดินไปเก็บขึ้นมาแล้วเปิดออกดูก็พบเหรียญทองจำนวนมากบรรจุอยู่ข้างใน

"ถ้ายังไม่พอจะขอเพิ่มอีกก็ได้นะ"ชายลึกลับบอก ชายอีกคนหันมา

"ท่านเอาของไปได้"ชายคนนั้นพูดขณะนับเหรียญที่ใส่อยู่ในถุง ชายลึกลับอีกสอนคนเดินไปหาหีบไม้

ตูม..!!

จู่ๆ กราบเรือก็เกิดระเบิดขึ้น แรงระเบิดทำให้เรือโคลงเครงจนเกือบล่ม จนชายทั้งแปดแทบทรงตัวไม่อยู่

"เกิดอะไรขึ้น !?"ชายคนหนึ่งอุทานเสียงดัง

ระหว่างที่กำลังตกตะลึงอยู่นั้น บริเวณกราบเรือทั้งสองด้านก็ปรากฎเงาคนแปดคนกระโดดขึ้นมาบนเรือ ชายลึกลับมองไปที่ตรารูปดวงตาที่ติดอยู่บนเสื้อคลุมของคนเหล่านั้นก็รู้ทันที

"พวกยางิว !?"
 
ชายลึกลับเรียกคนเหล่านั้น

"รีบส่งของนั่นมาซะไม่งั้นตาย"นินจายางิวคนหนึ่งพูดขึ้น ชายลึกลับทั้งแปดไม่พูดพร่ำทำเพลงหยิบอาวุธออกมาและวิ่งเข้าปะทะ

เคร้งๆๆ

การต่อสู้ระหว่างกลุ่มคนลึกลับ กับเหล่านินจายางิวเปิดฉากขึ้นท่ามกลางเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ เสียงต่อสู้ดังขึ้นไปทั่วดาดฟ้าเรือ

ตูม..!!

ระเบิดอีกลูกทำงานทำให้เรือใบโคลงอีก ผู้ที่อยู่บนดาดฟ้าเรือรีบหาที่รั้งตัว ขณะที่คนที่หาไม่ได้ก็ต้องมีอันต้องตกทะเลไป

"นั่น..!!"

ชายคนหนึ่งร้องขึ้นเมื่อเห็นหีบไม้กำลังไหลไปตามกราบเรือ เขาก็รีบวิ่งไปหามัน

"ไม่มีทาง"นินจายางิวคนหนึ่งเห็นก็รีบวิ่งตามไป ทั้งสองฝ่ายยื้อแย่งเพื่อไม่ให้ของในหีบตกอยู่ในกำมือของอีกฝ่าย ระหว่างที่ยื้อแย่งกันอยู่นั้น

ตูม..!!

ระเบิดลูกที่สามก็ทำงาน ทำให้ทั้งสองฝ่ายล้มลง ส่วนหีบไหลกระแทกกราบเรือและตกทะเล

"ม่ายยยยย..!!"

ชายลึกลับกรีดร้องทันทีที่เห็นมันตกลงจากเรือ เมื่อเขาวิ่งออกไป หีบก็ลอยไปไกลเสียแล้ว

"นายท่านรีบหนีเถอะ"ลูกน้องคนหนึ่งตะโกนแล้วรีบวิ่งไปที่เรือเล็ก ชายลึกลับมองหีบที่ลอยหายไปในทะเลก่อนจะรีบวิ่งไปที่เรือเล็กด้วยความเจ็บใจ

"รีบถอยก่อนเร็ว"หัวหน้านินจายางิวออกคำสั่ง บรรดานินจาทั้งหมดรีบกระโดดลงจากเรือ

ตูม...!!

--------------------------------------------------------------------

หนึ่งเดือนต่อมาบนเกาะแห่งหนึ่ง

ซ่าๆๆ

เสียงคลื่นที่กระทบกับหาดทรายสีขาวซึ่งเต็มไปด้วยเปลือกหอย และบรรดาปูที่เคลื่อนที่ไปทั่วหาด ซักพักก็ต้องรีบหนีลงรูทันทีที่เห็นเท้าข้างหนึ่งย่ำลงมาบนหาด

"หืม...!!"

นัยน์ตาสีฟ้าของเด็กหนุ่มคนหนึ่งเหลือบไปเห็นบางอย่างที่ลอยมาติดอยู่บนหาด เมื่อเขารีบไปดูก็พบว่ามันคือหีบไม้ใบหนึ่งซึ่งมีสาหร่ายสีเขียวลอยมาติดอยู่ด้วย เมื่อเขาหยิบสาหร่ายนั้นออกแล้วเปิดหีบใบนั้นดู

"นี่มัน ?"

เด็กหนุ่มมองของที่อยู่ข้างในก็ต้องตะลึงเมื่อพบว่ามันคือกระจกซึ่งทำจากโลหะสำริด ลักษณะกลมเหมือนจานอยู่ข้างในหีบ เด็กหนุ่มมองกระจกบานนั้นซักพักก่อนจะหยิบขึ้นมาดูด้วยความตื่นเต้น