เจ้าสำนักเทพมารสวรรค์

ลำดับตอนที่ #2 : วัดระดับปราณ

ตึก ตึก ตึก เสียงเท้าเดินช้าดังบนพื้นไม้
"หนุ่มน้อย หน้าตามอมแม่ม ตาโต เดินขึ้นไปบนลานตรวจระดับปราณ

เสี่ยวโม่ เจ้าหนู เจ้ามีชื่อว่าอะไร
เด็กน้อยสีหน้าตื่นเต้น เหงื่อแตกพลั่ก พลั่นตอบชื่ออย่างไว "ข้ามีนามว่า เย่เก่อ
เย่เก่อ นี่คือนามของเจ้าสินะ ช่างเป็นชื่อที่ดูดีเสียจริง

เอาหละ เจ้าจงเอามือ ไปวางบนลูกแก้ว สีขาวใสนั่น
แล้วใส่พลังปราณของเข้าลงไป
ระดับแสง บนลูกแก้ว
ขาว
ฟ้า
เขียว
แดง
ม่วง
ทอง
ทองบริสุทธิ์"



"แต่ละสีจะแบ่งระดับจากต่ำไปสูง"
หลังจากเสี่ยวโม่กล่าวจบ หนุ่มน้อยคนแรกได้เดินขึ้นไปช้าๆ แล้วเอามือวางไปบนลูกแก้ว

สีหน้าของ ศิษย์ราชวังศักดิ์สิทธิ์ ต่างพากันตกตะลึง
โดยเฉพาะ "เสี่ยวโม่"

เสียงพูดดังฟังชัด ได้กล่าวขึ้นอย่างตกตะลึง พร้อมกับหน้าตาที่มึนงง ปากที่ยิ้มค้างไม่หยุด"

"เย่เก่อ นี่เจ้า เป็นไปได้อย่างไร ที่เมืองเล็กๆนี่ จะมีเด็กอัจฉริยะ ที่มีระดับปราณ แสงสีม่วง ขั้นบริสุทธิ์ ที่100ปีจะมีขึ้น1คน"

"_" ชาวเมือง ต่างพากันตกใจ ยินดีให้กับเย่เก่อ พร้อมเสียง ตบมือ
"เสี่ยวโม่" ยินดีด้วยเจ้าหนู เจ้าผ่านการทดสอบ เข้าเป็นศิษย์ ชั้นสูงของ ราชวังศักดิ์สิทธิ์

เด็กน้อย หน้าตายิ้มกว้าง ประหนึ่งว่าโลกได้หยุด
หมุ่นไปชั่วขณะ ที่กำลังมึนงง กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น"
"_" เสี่ยวโม่ เอาหละ คนต่อไป เชิญ เด็กหญิงสาว หน้าตาใส่ซื่อ ดวงตาเป็นประกาย ผมดำสนิท อายุประมาณ14ปี

"ข้า เย่หลิน ขอเป็นคนต่อไปเจ้าคะ
เด็กสาวเดินตรงไป อย่างช้าไปพร้อมสายตาดูมุ่งมั่น ไปตรงหน้าลูกแก้ว วางมือช้าๆ แสงเป็นประกาย
วิบวับ วิบวับ ชวนตะลึง สายตาศิษย์ราชวังต่างพากันมองอย่างไม่ละสายตา

เสี่ยวโม่
นี่สาวน้อย เจ้า เจ้ามีระดับปราณสีทองระดับกลางได้อย่างไร เป็นไปได้อย่างไร ที่เมืองโม่ แห่งนี้จะมีเด็กมาพรสวรรค์ ปรากฏขึ้นมาทีเดียวถึงสองคน แถมสาวน้อยคนนี้ยังเป็นเด็กที่มากพรสวรรค์
1,000ปี จะปรากฏมาสักคนรึเปล่ายังไม่รู้

สายตาของนางตกตะลึง กว่าคนแรกเสียอีก พร้อมตั้งคำถามมากมายในหัว ว่า"
เด็กที่มีสกุลเย่ ทั้งสองนี้ทำไมถึงได้มีพลังปราณระดับสูงขนาดนี้กัน นี่จะต้องทำให้อาจารย์พอใจเป็นแน่

หลังตกอยู่ในผลึกความคิดสักครู่ "เสี่ยวโม่" ก็ได้สติขึ้นมา
"_"ต่อไปถึงเวลาพวกเจ้าที่เหลือแล้ว "เริ่มได้"


"หลังจบการทดสอบพลังปราณ เสี่ยวโม่ ก็ยิ่งตะลึงกับเหตุการณ์ตรงหน้าของเด็กทั้ง6คน ที่มีพลังปราณมหาศาล ส่วนอีก5คนกลับมีพลังปราณธรรมดา ประหนึ่งว่าเรื่องราววันนี้คือความฝัน ที่ได้เห็นศิษย์รุ่นใหม่มากความสามารถในคราวเดียวถึง6คน"


เอาหละพวกเจ้าทั้ง6คน
เย่เก่อ เย่หลิน เย่หม่า เย่หลาง เย่ฟาง
เย่ห่าน
ได้รับเลือกเป็นศิษย์ราชวังศักดิ์สิทธิ์

่"เสี่ยวโม่" ส่วนพวกเจ้าที่เหลือคือ หลินเฟย จางเทียน จางเซียว เหม่าเทียน ไม่ผ่านการรับเลือก กลับบ้านพวกเจ้าได้แล้ว

"_" สีหน้าไม่พอใจ คิ้วขมวดเข้าหากัน หน้าตาผิดหวัง ประดุจดัง ชีวิตนี้ไม่มีความหมาย เกินหันหลังกลับทวงท่าเชื่องช้า หายลับไปพร้อมแสงอาทิต
ยามเย็น"_"

เสี่ยวโม่ เอ่ยถาม พวกเจ้าทั้งหกคนที่ผ่าน มีสกุลว่าเย่เหมือนกัน พวกเจ้าคงเป็นพี่น้องกันสินะ"

สีหน้าเด็กน้อยมึนงงต่างพากัน มองหน้าเข้าหากัน พลั่นพูดโดยไว "พวกเราทั้งหก หาใช่พี่น้องกัน พวกเราแค่มี ผู้อาวุโส เย่เฟ่ย ตั้งชื่อให้ในตอนเด็ก ก็เท่านั่นขอรับ"