เจ้าสำนักเทพมารสวรรค์

ลำดับตอนที่ #14 : กระบี่มาร

พวกท่าน ข้ามาแล้ว ข้าหาตั้งนานกว่าจะเจอกระบี่เก่าเล่มนี้
 

เสียงตะโกนดังมาแต่ไกล พร้อมกระบี่หอด้วยผ้าขาว แฝงไปด้วยไอมารที่น่าสยอง "หยางไห่" ท่านเจ้าสำนักเย่ นั่นมันอะไรกันกระบี่เล่มนั่น ที่หอผ้าขาว ทำไมมันถึงได้สกปรกขนาดนี้

 "เสี่ยวโม่ ได้กล่าวขึ้นมาว่า 

    หยางไห่นี่เจ้า กล้าพูดดูถูกกระบี่ขอท่านเจ้าสำนักเย่ได้เยี่ยงไร?

สีหน้าดูจริงจัง ของเสี่ยวโม่ กลับคิดว่าเจ้าสำนัก จะพิโรธเพราะปากของหยางไห่
 

 "_" มือทั้งสองข้างประกบกัน พร้อมโค้งหัวคำนับ 

ข้าหยางไห่ ขออภัยท่านเจ้าสำนักเย่ด้วย ข้าแค่เพียงส่งสัยว่ากระบี่ที่ท่านจะมอบ ให้พวกข้าคืออะไร ทำไม่ถึงได้ดูเก่าขนาดนี้ขอรับ

  "กระบี่เล่มนี้ละหรอ เป็นของที่ข้าใช้แล้วทิ้งนะ อล้วเก็บเอาไว้ ข้าคิดว่ามอบให้พวกเจ้าไปคงจะเหมาะกว่า ข้าเก็บไว้ก็มิได้ใช้ประโยชน์อันใด "เย่เฟ่ยได้พูดพร้อมสีหน้าดูจริงจัง"

    "เสี่ยวโม่ พวกเราราชวังศักดิ์สิทธิ์ ขอขอบคุณในความมีน้ำใจของท่านเจ้าสำนักทลายสวรรค์อย่างยิ่งเจ้าคะ?

   "หาได้เป็นไรไม่ อย่าได้แกร่งใจข้าเลย เย่เฟ่ยพูด

นี่สินะคือยอดยุทธ์ขั้นสูง

จิตใจของท่านเจ้าสำนักช่างยิ่งใหญ่เหลือ

"หลังจากกล่าวคำชมในห่วงความคิดเสร็จ เสี่ยวโม่ได้กล่าวขึ้น

  "ท่านเจ้าสำนักเย่ ข้าขอดูกระบี่เล่นนี้ได้หรือไม่

 "เย่เฟ่ย" ได้สิรับไป

      ไม่รอช้ารีบหยิบกระบี่ไปแล้วเปิดผ้าขาวออก ปราณกระบี่จำนวนนับไม่ถ้วนได้หลอมรวมเข้ากับกระบี่เล่มนั่น เหล่ายุทธของราชวังศักดิ์สิทธิ์ ต่างพากันตกใจกับสิ่งที่เกิด

"เสี่ยวโม่" ท่านเจ้าสำนักเย่อาวุธชิ้นนี้มันเหลือเชื่อยิ่ง ระดับเทวะ แค่ฟาดฟันลงทีเดียวก็สามารถทำลายเมืองหนึ่งได้ในทีเดียว แถมปราณขอลมันยังต่างจากกระบี่เล่มอื่น ข้าขอถามได้รึไม่ว่าชื่อของมันคือกระบี่อะไร?

  " สีหน้ายิ้มแย้ม ดูมีความสุข ที่ได้อาวุธเทพมาอยุ่ในมือ "

เย่เฟ่ยคิดในใจขึ้นว่า" อาวุธชิ้นนี้นะเหรอ. ชื่อของมันคือ กระบี่อัพเวล ขื่นบอกแบบนี้ไปได้งงแถมยังหัวเราะกันอีกแน่

  "ชื่อของมันคือ กระบี่มาร

 "ถึงว่าละทำไมพลังของกระบี่เล่มนี้ ถึงเต็มไปด้วยไอมารมากมายมหาศาล ท่านเจ้าสำนักกล้ามอบสิ่งนี้ให้พวกเรา มันคงเป็นของไร้ค่าอย่างที่ท่านว่าจริงๆ" เสี่ยวโม่คิด

"เสี่ยวโม่" ท่านเข้าสำนักจ้าขอบคุณท่านมากสำหรับกระบี่มารเล่มนี่ ข้าจะรีบนำมันกลับไปราชวังเพื่อมอบให้ท่านอาจารย์"