ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8 ชีวิตในโรงเรียน เเละ การจู่โจมปริศนา
เ้าวัน่อมา เมไลนาและเรนเรียมัวไปโรเรียน เมไลนารู้สึื่นเ้นและพร้อมที่ะเริ่ม้นวันใหม่ที่เ็มไป้วยารเรียนรู้
เมื่อถึโรเรียน เมไลนาพบับบรรยาาศที่เป็นมิรและเพื่อนใหม่ ๆ ที่้อนรับเธออย่าอบอุ่น เรนยิ้มอย่าภูมิใเมื่อเห็นเมไลนาเริ่มปรับัวไ้ี
เมไลนาใ้เวลาลอวันในารเรียนรู้วิา่า ๆ และทำวามรู้ัับเพื่อนร่วมั้น เธอรู้สึสนุับารเรียนและไ้รับวามรู้ใหม่ ๆ ที่น่าสนใ เมื่อถึเวลาพัลาวัน เธอและเรนพบันที่ลานว้าอโรเรียน
“วันนี้เป็นยัไบ้า?” เรนถาม้วยรอยยิ้ม
“ีมา่ะ ันไ้เอเพื่อนใหม่ ๆ และเรียนรู้สิ่ใหม่ ๆ เยอะเลย” เมไลนาอบ
“ีใที่ไ้ยินแบบนั้น” เรนล่าว “ถ้ามีอะไรที่ไม่เ้าใ หรืออยาไ้วาม่วยเหลือ บอันไ้เสมอนะ”
หลัาเรียนเสร็ เมไลนาและเรน็เินทาลับบ้าน พวเาเินผ่านถนนสายหลัที่เ็มไป้วยผู้นและร้าน้าที่ึั เมไลนามอไปรอบ ๆ ้วยวามสุ ะที่เรนับมือเธอเบา ๆ
เมื่อเินมาถึอยที่เียบสบ ึ่เป็นทาลัลับบ้าน เมไลนาและเรน็หยุพัหายใั่วรู่ ทันในั้น มีายวัยลานปริศนานหนึ่โผล่ออมาาเามื
“เรน ระวั!” เมไลนาะโน
ายนนั้นพุ่เ้าหาเรน้วยท่าทาทีูุ่าม เรนรีบผลัเมไลนาไป้าหลัและเรียมัวป้อันัวเอ ายนนั้นโมีเรน้วยวามเร็วและวามแรที่ไม่ธรรมา เรนพยายามหลบหลีและอบโ้ แ่รั้นี้เาไม่สามารถรับมือไ้ีเท่าที่วร
าร่อสู้ำเนินไปอย่าุเือ แ่เรนเริ่มเสียเปรียบ ายปริศนามีทัษะาร่อสู้ที่เหนือว่าและเ้มแ็ว่า เรนถูโมีนล้มลับพื้น
เมไลนาะโน้วยวามใ “เรน!”
"ไม่เห็นะเ่เหมือนับที่ไ้ยินมาันิ"
"ูเหมือนบอสะประเมินเเสูเินไปน่ะ"
ายปริศนายิ้มเย้ยหยัน ่อนะหยิบอหมายออมาและโยนล้าัวเรน
“นี่สำหรับนาย”
เาพู้วยเสียเย็นา านั้น็หายัวไปในวามมือย่ารวเร็ว
เมไลนารีบวิ่เ้าไปหาเรน เธอ่วยพยุเาึ้นและรวสอบว่าเาไม่ไ้รับบาเ็บหนัเินไป
“เรน ุเป็นยัไบ้า?”
เมไลนาถาม้วยวามห่วใย
“ันไม่เป็นไร แ่บาเ็บเล็น้อย”
เรนอบ พร้อมพยายามยิ้มเพื่อไม่ให้เมไลนาัวล
เมไลนาเ็บอหมายที่ายปริศนาทิ้ไว้มาเปิู ภายในอมี้อวามสั้น ๆ เียนว่า
“อย่าลืมสิ่ที่้อทำ”
“เราะทำยัไ่อไป?” เมไลนาถาม้วยวามัวล
“เราะ้อระวััวมาึ้น และพยายามหาว่าใรเป็นนส่นมาโมีเรา”
เรนล่าว้วยวามมั่นใ
“แ่ไม่้อห่ว ันะปป้อเธอเสมอ”
เรน รู้ในทันทีว่ามันถูส่มาาายวัยลานที่เยลัพาัวเา เเ่้วยวามที่ไม่อยาให้เมไลนารู้เรื่อนั้นเรนเลยทำเป็นไปรู้
ทั้สอนเินลับบ้าน้วยวามระมัระวัมาึ้น เมไลนารู้สึว่าีวิอเธอเริ่มเ็มไป้วยวามท้าทายและวามไม่แน่นอน แ่เธอ็พร้อมที่ะเผิับทุสิ่ทุอย่าที่เ้ามา ้วยวามเื่อมั่นในัวเรนและวามรัที่เธอมีให้ับเา
เรนและเมไลนาลับถึเฟเฮ้าส์ พวเาัสินใที่ะไม่พูเรื่อนี้ับใรนว่าะรู้แน่ัว่าเิอะไรึ้น ในืนนั้นทั้สอนนัุ่ยันถึแผนารและวิธีารป้อันัวเอในอนา
เมไลนานั่ฟัเรนพู้วยวามั้ใ แม้ว่าเธอะลัว แ่เธอ็รู้สึมั่นใว่าพวเาะผ่านพ้นเรื่อนี้ไปไ้้วยัน
ะเียวัน ในมุมมือเมือ ายปริศนาที่โมีเรนยืนอยู่ในห้อที่มีแสสลัว ภายในห้อนั้นมีายวัยลานอีนหนึ่ที่นั่อยู่บนเ้าอี้หรู เามอายปริศนา้วยสายาเย็นา
“ทำภาริเสร็เรียบร้อยหรือไม่?” ายวัยลานถาม
ายปริศนาพยัหน้า “ใ่รับ บอส ้าส่ำเือนให้เาเรียบร้อยแล้ว”
“ี”
ายปริศนาอบ
“ผมะเฝ้าูพวเา่อไป และรายานทุวามเลื่อนไหวให้บอสทราบ”
ายปริศนาโ้ำนับ่อนะหายัวไปในเามื ายวัยลานนั่ลและมอออไปนอหน้า่า้วยสายาที่เ็มไป้วยวามาหวัและวามลึลับ
“อย่าทำให้ันผิหวัสิ”
"หลานาย...."
เาพูับัวเอเบา ๆ ่อนะยิ้มเย้ยหยันแล้วหันลับไปทำานที่โ๊ะทำานอเา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น