บ้านนรก 11ยกล้อ

ลำดับตอนที่ #1 : คืนที่ 1 พลพรรค พรรคพวก

          "สเด่ม...สเด่มเฮ้ย....ตื่นเว้ยสเด่ม... ... ..." เสียงของชายวัยหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาในหูของเสด่ม นักซิ่งฉายา 'มะเร็งกินตับ (ก่อนที่จะ) หลับไม่ตื่น' ที่กำลังนอนสลบไสลอยู่... (ไปนอนตอนไหนน่ะ...) แต่ซักพักก็มีน้ำจำนวนมากสาดใส่หน้าที่เขรอะไปด้วยขี้แมลงวัน เขาสะดุ้งตื่นขึ้นแล้วมองไปรอบๆก็เห็นเพื่อนของเขา 'ดิ่ม' สุดยอดนักซิ่งเจ้าของฉายา 'ลูกElvis' ผู้มีผมทรงเดียวกับนักร้องชื่อดังคนหนึ่ง...  สเด่มลุกขึ้นมายืนแล้วมองไปรอบๆก็พบว่า เขาและดิ่มอยู่ภายในบ้านร้างที่มีเถาวัลย์และตะไคร้น้ำเต็มไปหมด "ที่นี่ที่ไหนกันเนี่ย... หรือว่าจะเป็นบ้านผีสิงที่พวกเราพูดกัน" สเด่มพูดก่อนที่จะควักบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ ดิ่มเองก็มองหาเพื่อนรอบข้างอยู่เหมือนกัน แต่ไม่นานนักพวกเขาก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างกำลังใกล้เข้ามา สเด่มกระโดดไปหลบอยู่ใต้พุ่มไม้ใกล้ๆทันที ส่วนดิ่มก็ควักหน้ากาก Spider Man ขึ้นมาใส่แล้วพ่นใยแมงมุมออกมาจากใต้มือไปเกาะอยู่บนเพดานก่อนที่จะไต่ขึ้นไปเกาะอยู่บนนั้น(โดยที่ใยแมงมุมของเขารกรุงรังลงมาจนถึงพื้น) "นี่นะเมื่อวานไปนั่งบนเก้าอี้ตัวนึง ใต้เก้าอี้มีคำขวัญด้วยหว่ะ~" เสียงกวนๆของชายวัยสะรุ่นคนหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับปรากฏร่างของชาย 2 คนเดินเข้ามายังจุดที่สเด่มกับดิ่มซุ่มหลบอยู่ "แล้วเขาเขียนไว้ว่าไงล่ะ" เสียงหล่อๆดังขึ้นถามเจ้าของเสียงกวนๆนั่น "เขาบอกว่าก่อนเด็กเลวจะเรียนจบ ต้องตบหัวครูใหญ่หว่ะ~ เฮ้ยเด๋วก่อนนะ...ชั้นก็รู้สึกว่าได้กลิ่นด้วยแหละ" เสียงกวนๆนั่นดังขึ้นอีกครั้ง "ชั้นได้กลิ่น...อืม...กลิ่นแห่งสวรรค์หว่ะ~" เสียงนั่นดังขึ้น เสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้สเด่มดังขึ้น "อ่าฮ้า!!" พุ่มไม้ที่สเด่มใช้หลบภัยถูกแหวกอย่างรุนแรง เผยให้สเด่มเห็นหน้าวัยสะรุ่น 2 คนนั้น "อ้าว...ยัสซิมกับตะลุมบอนนี่หว่า" ยัสซิมคือชื่อของวัยสะรุ่นเสียงกวนคนนั้น การแต่งกายของเขาค่อนข้างพิลึก... เขาใช้กางเกงในไซส์แม่ของเขาแทนเสื้อกล้ามและตัดขากางเกงยีนส์มาใส่สุดแขนแล้วนำส่วนที่เหลือน้อยนิดของกางเกงยีนส์ตัวนั้นใส่ไว้ที่ขาดังเดิม ส่วนเสื้อนั้น เขาผูกแขนเสื้อไว้ตรงเอวแล้วปล่อยเสื้อลงไปหลังขา ดูแล้วก็ดูมีรสนิยมไปอีกแบบ แต่ไม่ค่อยมีวัยรุ่นคนไหนยอมรับอยู่ดี จึงได้ฉายา 'ไอ้บ้า...' ส่วนตะลุมบอน เป็นสุดยอดนักบิดที่มีความเป็นเลิศทางด้าน...หน้าตา ส่วนฝีมือบิดของเขานั้น... เขายังไม่รู้ว่าฮาเล่ย์ของเขาสตาร์ทยังไง รู้แต่ พรุ่งนี้จะนัดสาวคนไหนไปกินข้าวเที่ยงดี... มีฉายาคือ 'หน้าตาโคตรเท่ บิดฮาเล่ย์ไม่เป็น'

          สเด่ม ดิ่ม ตะลุมบอนและยัสซิม เดินออกไปที่สวนของบ้านหลังนั้นด้วยกันแล้วช่วยกันมองหาเพื่อนๆ "เอาล่ะ ทีนี้ก็รวบรวมได้ 4 คนล่ะ อีก 7 คนอยู่ที่ไหนกัน" ดิ่มพูดขึ้นพลางเสยผม "เด๋วชั้นช่วยหาเอง ไม่ต้องห่วง ชั้นเคยไปเรียนวิชามาจากเขาไถ่ทราม" คำพูดของยัสซิมทำให้ทั้ง 3 คนหันไปมองเขาเป็นตาเดียว ยัสซิมค่อยๆประสานมือเข้าด้วยกันแล้วออกท่าทางต่างๆ "คาถาเนตรทิพย์ กระจ่างแจ้งทุกสิ่งสรรพ์!!" หลังจากการร่ายมนต์คาถาของยัสซิมเสร็จแล้วฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยเมฆสีดำ มีฟ้าผ่าเป็นระยะๆ นัยน์ตาดำของยัสซิมค่อยๆจางหายไป เส้นเลือดต่างเคลื่อนขยับเข้าไปกระจุกกันอยู่ตรงกลาง ยัสซิมมองไปรอบๆด้วยพลังแห่งดวงตาของเขา "ที่ห้องครัว มี 1 คน ห้องน้ำ 1 คน ห้องนอนชั้นล่าง 3 คน บันไดชั้นบน 2 คน" หลังจากยัสซิมพูดจบพลังของเขาก็หายไป ท้องฟ้ากลับไปอยู่ในสภาพเดิม ดวงตาของเขากลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง "เอาล่ะ เริ่มที่ห้องครัวก่อนก็แล้วกัน... วิชาสำนักรมควัน!! คาร์บอนไดย้ายร่าง!!" สเด่มใช้วิชาลับของตนพ่นควันบุหรี่ออกไปจำนวนมากจนปกคลุมกลุ่มผองเพื่อนอีก 3 คนของเขาไว้ทั้งหมด ก่อนที่จะหายไป ร่างของทั้ง 4 คนมากระจุกกันอยู่ในห้องครัวด้วยพลังแห่งคาร์บอนไดออกไซด์ของสเด่ม "เอาล่ะ เริ่มหากันเลย" ดิ่มพูดขึ้นก่อนที่จะเสยผมอีกครั้ง จากนั้น ทั้ง 4 คนก็แยกย้ายกันไป