ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ALL GUNNY

    ลำดับตอนที่ #3 : ครูสอนร้องเพลง

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.ค. 53


    มาถึงตอนที่ 3 แล้วไรเตอร์ดีใจ  มาอัพแล้วนะจีะ

    ก่อนอื่นต้องขอพูดถึงคนที่เม้นก่อนสักหน่อยแล้วกันนะค่ะ

    ^^ 2  ; เค้าคือใครไรเตอร์ไม่รู้  รู้แต่ขอบคุณมากที่อุตสาเม้นให้  แถมชมด้วยว่าแต่งสนุก โอ๊ย!  เขิน

    คุณหนูเต้าหู้ ; แหม๊...เม้นซะขนาดนี้เริ่มรู้สึกผิดแล้วสิที่ทำเค้าเลิกกัน  แต่ไม่เป็นไรหรอกไรเตอร์มันชินชากับดราม่ารู้สึกผิดได้ไม่นานหรอก 555+

    ชอบเซน ; ทำไมป๊าม๊าถึงเลิกกัน  เพราะเค้ายังไม่แน่ใจตัวเองไงเค้าเลยเลิกกันเพราะกลัวจะเสียใจมาก  แต่เค้าก้ยังมีเยื่อใยบาง ๆ ระดับขนาดไมโครเชื่อมอยู่นะ  ไม่งั้นไม่มีจูบลาหรอก  ฮือ ๆ เศร้าื  (แล้วแกแต่งทำไม : รีดเดอร์)

    ซันค่ะ ; มีคนสนใจ All Gun  เหมือนกันแล้ว  เย้...เย้....  ขอบคุณที่จะติดตามนะจ๊ะ

    โม้มามากแล้วไปอ่านต่อกันดีกว่า

    .............................................................................................................................................................................................................

    { TONO : TALK }

               

                ตอนนี้ก็ผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้วหลังจากวันนั้น  บางคนอาจจะสงสัยว่าตอนนี้ผมกับริทจะเป็นยังไงกันบ้าง  ผมก็ขอตอบตรง ๆ เลยว่า เราทั้งสองคนกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว คือ คุยกัน  เล่นกันเหมือนเดิมเหมือนที่ผ่านมา  จนหลายคนคิดว่าเราสองคนกลับมาคบกันอีกครั้ง  แต่นั้นมันก็ความคิดของพวกเขา ในเมื่อตอนนี้ผมกับริทเราต่างก็รู้กันดีว่าเราเป็นแค่พี่น้อง

     

    ~อีกนานไหม  เธอจะทำใจได้รึเปล่า  หากว่ามันยืดยาว โว้....โฮ  แล้วฉันต้องทำเช่นไร~

     

                “ฮัลโหล” ผมกรอกเสียงลงในโทรศัพท์ที่กดรับไปโดยลืมดูชื่อว่าไอ้คนที่โทรมามันคือใคร

                เฮียโน่ นี่ไอซ์นะเฮีย

                “อ๋อ...อืม...มีไรหะไอซ์”

                เฮียพอจะรู้จักใครที่ร้องเพลงเพราะ ๆ  แล้วพอจะสอนให้ไอซ์ได้บ้างไหมเฮีย

                “แล้วแกจะเรียนไปทำไมหะไอซ์

                ‘ก็แค่อยากน่าเฮีย

                “บ้านรวยรึไงแก”

                บ้านผมกับเฮียมันก็หลังเดียวกันแหละนา....สรุปว่ามีไหมเนี่ย

                “ไอ้มีอ่ะมันมี  แต่ทำไมแกไม่ไปเรียนในสถาบันที่เขาสอนเอาเล่า”

                คนมันเยออ่ะ  ต้องมีเทสส์เสียงด้วยไม่เอา  ไม่เอา  ยุ่งยาก

                “เออ  จำเริญเถิดน้องกู”

                ก็นะ  น้องเป็นไงพี่มันก็เป็นงั้นแหละ

                “อ่าว...ไอ้นี่จะเอาไหมเนี่ยคนสอนเนี่ยเฮอะ  เดี๊ยวปั๊ด...”

                โอ๊ย!  เอาซิครับเฮีย  ว่าแต่คนสอนที่เฮียว่าเนี่ยคือใครอ่ะ  อยู่ที่ไหน  ติดต่อไว้เลยเดี๊ยวไอซ์จะไปหาวันนี้แหละ

                “โฮย...น้องกูไวไฟ  คนสอนอ่ะรุ่นน้องเฮียเอง  ส่วนจะมาหาก็ได้ที่มหาลัยเฮีย  เดี๊ยวเฮียพาไป”

                อืม ๆ  ขอบคุณนะครับเฮียอีก 30 นาทีเจอกัน หน้าคณะเฮียนะ บาย  ตรู๊ด....

     

                เอิ่ม....นี่น้องผมนี่มันจะไม่เปิดโอกาสให้ผมได้ปฏิเสธเลยใช่ไหม  วาแต่ กัน มันจะยอมมาสอนน้องผมไม่เนี่ย  ไอ้เราก็ไม่ทันได้คิด  รู้แต่ว่ามันร้องเพลงเพราะก็เอามันไว้ก่อน  เอาแล้วไงครับไอ้โน่งานแกงอกแล้ว

     

    { RIT : TALK }

     

    เฮ้...ทำไรอยู่เหอะกัน

    รายงานนะริท ว่าจะทำให้เสร็จ ๆ ไป  จะได้ไม่ต้องกังวลว่ามีงานอะไรค้างรึเปล่า

    โฮ้ย...โครตขยันอ่ะ  ขนาดไอ้ริทมันเรียนหมอเซนยังไม่เห็นมันจะกระตือรือร้นเท่ากันเลย 

                “เอาไอ้นี่! ตัวก็ไม่ได้ติดกันแล้วจะมารู้ได้ไงว่าไอ้ริทคนนี้มันไม่ขยันแหละฮือ...

                ของอย่างนี้เดาเอาก็รู้ใช่ไหม ไอ้กัน  มันจะว่าผมคนเดียวไม่พอยังจะหันไปหากันมาเป้นแนวร่วมอีก  กันจ้าริทว่ากันรักริทจะตายคงจะตอบว่าไม่ใช่ใช่ไหม?

                อืม > <

                “โฮ้ย...กันนะกัน ริทจะ........”

     

    ~ของที่เธอไม่ได้รัก  ซักพักเธอคงจะขว้างทิ้ง  ต่างกับสิ่งที่รักจริง  เธอกับทิ้งไม่ลง...~

     

                “ครับ  พี่โน่”

                “หา...ให้กันสอนน้องพี่ร้องเพลงนี่นะ”

                “ไม่เอาอ่ะ  กันสอนใครไม่เป็นจริง ๆ”

                “โถ่พี่โน่อ่ะ....อืม ๆ ก็ได้  ก็ได้  ให้ไปเจอที่ไหนอ่ะ”

                “อืม ๆ เดี๊ยวไป  กันเอาเซนกับริทไปด้วยนะ...อืม ๆ แค่นี้นะครับ”

     

    {GUN : TALK }

     

    ผมว่าพี่โน่มันต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ เลย  ให้ผมนี่นะไปสอนร้องเพลง  ผมเรียนคณะเศรษฐศาสตร์นะครับพี่  ไม่ใช่ศิลปะศาสตร์ให้มาสอนเด้กร้องเพลงนี่นะ  โอ๊ย! จะบ้า  ว่าแต่ให้มาเจอที่ซุ่มคณะตัวเองแล้วคนมันไปไหนเนี่ย

     

    “เฮ้ย!  กันทางนี้  ทางนี้”  นั่นไงเจอแล้วโบกมือหยอย ๆ อยู่ตรงนั้นนะเอง  ว่าแต่พี่เก่งก้อยู่ด้วย  แอบทำตัวกลมกลืนนะเนี่ยพี่เก่ง

    “นี่ ๆ กันน้องพี่ชื่อไอซ์นะ”

    “อ๋อ  อืมดีไอซ์”

    “ไอซ์ ๆ นี่กันคนที่พี่จะให้มาสอนแก”

    “อ่ะ  ดีครับพี่กัน”

    “ส่วนสองคนที่อยู่ข้างกันนะ ชื่อเซนกับริท”

    “ดีครับ  พี่เซน  พี่ริท”

    “ครับน้องไอซ์” ไอ้สองคนนี้มันพูดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมายก่อนที่เราทั้งหมดจะนั่งเมาทส์กันต่ออีกนาน  เพราะวันนี้เรามีเรียนกันน้อยแถมเลิกพร้อมกันอีกต่างหาก  ว่าแต่ไอ้น้องพี่โน่เนี่ยมันไปรับประทานอะไรเป็นอาหารมาเนี่ย ม.4 ตัวโตยังกับเด็กมหาลัย  แต่นั้นยังไม่น่าเจ็บใจเท่ามันสูงกว่าผมอีอ่ะ  ไอ้น้องของ เ-ป-ร-ต เอ๊ย....
    ..........................................................................................................................................................................................................

    ปล.เม้นสักนิดกำลังใจไรเตอร์นะจ๊ะ  ไปแล้วนะจะไปอ่านของชาวบ้านเขาบ้าง  ใครแต่งเรื่องไรไว้ทิ้งเอาไว้ก็ไดนะเดี๊ยวจะไปอ่าน+เม้นให้นะจ๊ะ
    ปล. ของ ปล. สั้นไปไหมเนี่ย  รุ้สึกตัวว่ายิ่งแต่งยิ่งสั้น


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×