ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ALL GUNNY

    ลำดับตอนที่ #13 : คืบแคลงใจ

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ค. 53



     อัพให้อ่านในช่วงหยุดยาวกันอีกสักหนึ่งตอนจ้า....

    noo : ไปบอกว่าเค-ทริกซน่ารักสุด  เดี๊ยวพี่กันก็น้อยใจหรอก  

    พลับพลึงหอม : เก่งกัน คู่จิ้นคู่แรกของอิไรเตอร์เอง  ขอบใจที่เม้นนะจ๊ะ

    ซันค่ะ^_^ :  พี่กันเขินตายไม่ได้นะจ๊ะ  เดี๊ยวอิไรเตอร์จะขาดนางเอก 555+

    jinmeaw :  เอ๋...จะมีอีกซักคนดีไหมน้า

    kibgun : จัดให้จ้า  กันริทแบบหวาน ๆ (มั้ง)

    ayahimeko : อิไรเตอร์มันก็ออกแนววางดราม่าอยู่เรื่อย ๆ เพราะมันโรคจิต

    PuPPy_LoVe : โอ๊ะ...โอ  รู้สึกตอนนี้เค-ทริกซจะมาแรงนะเนี่ย  มีแต่คนพูดถึงตอนที่เค-ทริกซท็อค  
    ส่วนเรื่องที่เค-ทริกซเป็นพยานรัก  เค-ทริกซบอกว่าไม่เอา  เพราะเค-ทริกซอยากเป็นคนที่กันรักมากว่า  555+

    ❤ GÜNNN' : อีกไม่นานหรอกจ้า...สำหรับสิ่งที่รออยู่  ส่วนเรื่องสีผิวอย่าพูด  อย่าพูด

    Gaisher : แฮะ ๆ เดี๊ยวมันจะเพิ่มความแอ๊ดว๊านไปเรื่อย ๆ 

    LittlêMemorÿ™ : ไม่มีใครได้มากกว่าใครหรอกจ๊ะ  เพราะไรเตอร์แอบวางสิ่งที่ทดแทนกันให้แล้ว  ต้องอ่านแบบโครตดีถึงจะเจอ  
    เพราะเดีี๊ยวคนหลัง ๆ มันจะได้มากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ใช่ว่าจะเป็นการบอกว่าน้องกันจะชอบใครนะจ๊ะ

    .....................................................................................................................................................................................................

    { RIT : TALK }

     

                เฮ้อ....คิดถึงอีพ่อกับอีแม่จังเลย  ตั้งแต่ย้ายมาเรียนที่นี่ยังไม่ได้กลับไปหาเลยซักครั้ง  โอ๊ย....คิดแล้วนอยด์ไปนอนกับไอ้กันดีกว่า  เผื่อได้กัดกับมันแล้วอารมณ์มันจะดีขึ้นมาบ้าง

     

    ก็อก  ก็อก  ก็อก

     

                มารยาทดีเป็นพื้นสังคมนะครับ  ว่าแต่กันมันจะหลับไปรึยังหว้า....ไอ้นี่ยิ่งซกมก ๆ อยู่  ไม่ใช่ป่านนี้นอนหลับทั้งชุดนั้นไปกับเจ้าเค-ทริกซ์แล้วเหรอ

     

                “เอ้า! ริทมีอะไร” ว้าว....ผิดคาดครับรีดเดอร์  มันอาบน้ำแล้วครับ  ไม่น่าเชื่อ!  อย่าลืมจดเอาไว้เป็นประวัติศาสตร์นะครับ

                “นอนด้วยดิ  หลบด้วยของเต็มมือมันหนัก” 

                “อนุญาติแล้วไง  แถมมาสั่งให้เจ้าของห้องหลบอีก” โอ้โฮ...มาหามึงนี่ไม่ผิดคาดจริงกะว่าจะมาทะเลาะด้วยก้ได้ทะเลาะสมใจ

                “กูรู้ว่ายังไงมึงก็ให้  อ่ะ...ช่วยถือหน่อย”  ผมว่าก่อนจะยัดหมอนกับผ้าห่มใส่มือมัน  แล้วเดินเข้ามาที่เตียง

                “เออ....ใช้กูตลอดเลยนะมึง”  มันว่าก่อนจะปิดประตูแล้วเดินเอาของที่ผมให้มันถือมาทุ่ม เน้นนะครับว่าทุ่มไม่ใช่วางไว้ที่เตียงก่อนจะนอนลงข้าง ๆ ที่ผมนั่ง

                “เอ้า!  ว่ามาคราวนี้เป็นอะไร  หรือนอยด์อะไรมาอีก”

                “โฮ้!  มึงคิดว่ากุจะมาหามึงแค่ตอนอย่างนั้นรึไง” ผมว่าพร้อมหันหน้าไปมองไอ้คนที่นอนข้าง ๆ  คิดกับกูได้แค่นี้เท่านั้นใช่ไหม

                “ไม่ใช่  ก็ตามึงมันฟ้องนี่หว้า  ไหน ๆ มีไรว่ามา  กูพร้อมรับฟังมึงเสมอ”  มันว่าพร้อมลืมตาขึ้นมามองผมที่กำลังมองมันอยู่

                “ก็ไม่มีอะไรหรอก  ว่าแต่เค-ทริกซไปไหนล่ะ”  ผมตัดสินใจหันกลับมา  เพราะไอ้ตาหวาน ๆ ของมันทำผมหวั่นไหวซะทุกที่ที่มอง

                “อย่าเปลี่ยนเรื่องดิมึง  มีไรก็ว่ามาอย่าให้กูต้องคาดคั้น” มันลุกขึ้นมาก่อนจะจับตัวผมให้หันไปทางมัน

                “ไม่ได้เปลี่ยนเรื่อง  แค่อยากรู้ว่าเค-ทริกซอยู่ไหน”

                “อยู่นั่นไง  พี่เก่งซื้อที่นอนสำหรับหมามาให้แล้ว”

                “แล้วทำไมต้องเอาไปไว้ไกลเตียงขนาดนั้น”  เอาไปไว้ซะแถวโต๊ะหนังสือเลยนะมึง

                “ก็เดี๊ยวลืมตัวไม่ระวังแล้วไปเหยียบมัน  เฮ้ย! ชักออกนอกเรื่องไปไกลแล้ว  สรุปมึงเป็นอะไร”  โฮ้....อีกนิดเดียวจะดึงออกนอกเรื่องสำเร็จอยู่แล้วเชียว

                “ก็ไม่มีอะไรมากหรอก  แค่คิดถึงอีพ่อกับอีแม่แค่นั้นเอง” ผมว่าเสร็จแล้วก็ล้มตัวนอนลงบนหมอนที่เอามา  พร้อมห่มผ้าเส็จสรรพเตรียมนอนเพื่อหนีปัญหา

                “แล้ว?” แต่ผมก็หนีมันไม่พ้นเพราะก่อนผมจะหลับตาไอ้คนข้าง ๆ ก็ลงมานอนตะแครงหันหน้าใส่ถามด้วยตาหวานแบ๊ว ๆ ของมัน

                “ก็ไม่แล้วไงหรอก  แค่คิดแล้วมันนอยด์คิดถึงบ้านเฉย ๆ”

                “อ๋อ....บอกมางี้ตั้งนานก็จบแล้ว  อ่ะ......”

                “เฮ้ย!  ทำไรของแกว่ะไอ้กัน”  อยู่ดี ๆ ก็มาจุ๊บหน้าผากชาวบ้านเค้าเนี่ย  เขินนะเฟ้ย >//<

                Goodnight kiss ไง แม่ริทไม่เคยทำให้เหรอ”

                “ไอ้เคยอ่ะเคย  แต่ใครจะไปคิดล่ะว่ามึงจะเล่นพิเรนมาทำอะไรแบบนี้”

                “เขินอ่ะดิมึง  หน้าแดงเลยมึง”

                “เขินบ้าอะไร  มีไรหน้าเขิน  นอนไปเลยมึง  ไม่งั้นมึงจะได้มากกว่า Goodnight kiss  จากกูแน่” ผมว่าก่อนจะแสยะยิ้มออกมาน้อย ๆ

                “โถ่....อย่างมึงจะทำอะไรกูไอ้ริท  ตัวก็เล็ก”

                “เดี๊ยวได้รู้กัน  ไม่นอนใช่ไหม?” ผมว่าก่อนค่อย ๆ เคลื่อนตัวเข้าไปไกล ๆ คนที่นอนตะแครงแล้วผลักให้นอนหงายแล้วขึ้นคร่อมร่างนั้น  แล้วค่อย ๆ โน้มหน้าเข้าไปใกล้เรื่อย ๆ

                “เฮ้ย!  ไอ้ริทเล่นอะไรบ้า ๆ ออกไปโว้ย....ออกไป  ไปไกล ๆ”

                555+...  หน้าแกโคตรตลกเลยว่ะไอ้กัน  ตอนกูโน้นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ เนี่ยหน้างี้แดงเลยมึง”

                “ตลกมากไหมมึง  เล่นเชี่ยไรไม่รู้เรื่อง”  เอ้า!  เอาแล้วไงไอ้ริทมันโกรธแล้ว

                “โอ้....โอ้....ริทขอโทษ  มาม่ะมากอดปลอบขวัญ”  พูดเสร็จผมก็ไม่คอยให้คนตรงหน้าได้ปฏิเสธ  แต่คว้าเอามากอดเลยเพราะถ้าขืนรอคงไม่ได้กอดหรอก

                “อย่างนี้ตลอดอ่ะมึง  ปล่อยเลย ปล่อย”  เรื่องอะไรจะปล่อยกอดไปแล้วอ่ะ

                “ขอกอดนอนแทนความคิดถึงพ่อแม่หน่อยได้ป่ะล่ะ”

                “เออ....ก็ได้คืนเดียวนะมึง”

                “เออ”  แหม๊...ตะเองหลวมตัวให้เค้ากอดแล้วคิดเหรอว่าเค้าจะยอมแค่คืนนี้คืนเดียว  เค้ายิ่งเป็นคนนอนละเมออยู่นะ  ถ้าละเมอถอดเสื้อตะเองขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ  แต่คืนนี้ขออยู่กับไออุ่นของคนในอ้อมกอดก่อนแล้วกัน

     

    { ZEN : TALK }

     

                ฮาว...เฮ้อ  โคตรง่วงเลยครับรีดเดอร์  เมื่อคืนผมหลับเป็นตายเลยแหละครับ  คงเป็นเพราะเมื่อวานเกิดเรื่องราวต่าง ๆ ขึ้นมากมาย  วันนี้ผม  กัน  และก็ไอ้ริทมีเรียนตอนเช้าครับ  ผมเลยต้องรีบตื่นว่าแต่พวกมันสองตัวจะตื่นกันยังหว้า...

     

                แต่มันยังเช้ามากอยู่เลยเดี๊ยวค่อยปลุกหลังจากผมทำอาหารเสร็จแล้วกัน  พอพวกมันอาบเสร็จจะได้กินได้เลยไม่ต้องเสียเวลา  ว่าแต่เช้านนี้เอาเป็น Breakfast แบบฝรั่งและกัน  ง่ายดี  เอ๋?  แต่เช้านี้ต้องมีอาหารของเจ้าเค-ทริกซด้วยนี่หว้า....เมื่อวานเอาไปเก็บไว้ไหนว่ะเนี่ยครับ

     

    ~~ 45 นาทีผ่านไป ~~

     

                เสร็จแล้วครับทั้งอาหารคนแล้วก็อาหารหมา  ภาระกิจต่อไปก็คือต้องไปปลุกเจ้า 2 คน  กับอีก 1 ตัว  ว่าแต่วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านเลยมันจะอยู่ตัวเดียวได้ไหมเนี่ยครับ?

     

    แอ๊ด......ปัง

     

                ผมเดินเข้ามาในห้องกันเป็นห้องแรก  และมันก็ทำให้ผมเห็นว่าไอ้ริทมันนอนกอดกันอยู่  มันเกิดอะไรขึ้นว่ะครับรีดเดอร์  ทำไมเค้าสองคนมานอนกอดกันอย่างนี้  หรือว่าไอ้ริทมันจะชอบกันอยู่เหมือนกัน  ไม่หรอกมั้งครับอาจเป็นเพราะไอ้ริทมันนอนละเมอเหมือนทุกทีก็ได้ เนอะ

     

                “กัน  กันตื่นได้แล้ววันนี้มีเรียนเช้านะ”

                “ฮะ  อืม ๆ เซนเดี๊ยวกันตามลงไป”  คนที่อยุ่ในอ้อมกอดไอ้ริทค่อย ๆ เบือนกายหันมาตอบผมก่อนจะเอามือไอ้ริทที่พาดอยู่บนตัวเองออกแล้วเดินไปหาเจ้าเค-ทริกซก่อนจะอุ้มเข้าห้องน้ำไปด้วย

                “ริท ริทตื่น ๆ วันนี้มีเรียนเช้า”

                “อืม  ขออีก 5 นาทีนะเซน”

                “ไม่ได้โว้ย...  เดี๊ยวสาย  ลุกเดี๊ยวนี้”  ผมว่าพลางฉุด  กระชาก  ลาก  ถู มันขึ้นมาจากเตียง  เพื่อให้มันไปอาบน้ำ  ปลุกยากเย็นจริงคนอะไรเนี่ยครับ

                “โฮ้ย...เซนอ่ะ ใจร้ายไปก็ได้  ฮึ่ม!  เอ้า!  มีงอนกันอีก  จำเริญเถอะมึง  ว่าแต่ทำไมมันถึงมานอนด้วยกันว่ะเนี่ยครับ  ไอ้นอนด้วยกันเนี่ยไม่เท่าไรแต่ที่ริทกอดกันเนี่ยมันยังไง  ยังไงอยู่นา...  หรือผมอาจจะคิดมากไปเองก็ได้  ริทมันก้อย่างงี้แหละ(มั้ง)
    .......................................................................................................................................................
    ปล.วันนี้ไรเตอร์ไรซึ่งสิ่งใด ๆ จะฝากขอให้อ่านสนุก ๆ กันน้า
    ปล.2 เกือบลืมบอกวันนี้ เดี๊ยวอัพ SF ป๊าม๊า ตอน 2 ให้
    ปล.สุดท้าย  เม้นสักนิดกำลังใจไรเตอร์จ้า.....



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×