คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่5
‘ผ.อ สเป็เลย~'
‘ไออลอหนู!’
เสียอเพื่อนผมและโรสปนันไป เฮ้ย!!! มาทำานนะเว้ย!!! “พวนายเียบๆหน่อย! ้ออแนะนำัวันื่อโรสและนี่ือลุ่มสภานัเรียนอวิอเรีย ะทำหน้าที่แนะนำสถานที่ให้่ะ!” โรสพูอย่ามั่นใ หล่อนเป็นพิธีรประำโรเรียนนี่!!!
“และที่ทุท่านเห็นเมื่อรู่ือ ผ.อที่รัยิ่และสัว์อเธอเพราะะนั้น......ถ้าใรว่าร้ายผ.อในโรเรียนนี้ันไม่รับประันวามปลอภัย! โยเพาะไอ้สอัวนั่น” โรสี้มาที่ผมับไอ้บอม อันราย!? ผมสอนหรอ!? หล่อนน่าลัวว่าอี!!!!!
“อ่อ...ส่วนเสือัวนั้นไม่้อลัวหรอมันื่อพยัาเป็นสัลัษ์ประำโรเรียนไปแล้ว มันไม่เยทำร้ายนอที่นี่แ่นนอไม่แน่หึหึ!” ยัยโรสยิ้มหน้าลัว นทุนนลุไม่แม้แ่พวผม
“บาสนายริหรอวะ!?” เสียนอโรเรอฟัึ้นและเินมาีใหล่ผมเบาๆ ใรวะ?
“เอ่อ....พวนายือใรอะันไม่รู้ั?” ผมอบไปแบบนั้นพวนี้็ุ้นแ่ำไม่ไ้อะ!:(
“นายลืมเพื่อนไ้ลอหรอบาส!!!!” เาพูอีรั้.....โรเรอฟ....อืม....ผมเยเรียนที่นั่นอยู่ปีเียวทนที่นั่นไม่ไ้เลยย้ายออ°-°
“อ่อ....พวนายือเพื่อนที่โรเรอฟสินะ..โทษทีันลืมไปหมเลยอะ” ผมอบามวามริ ือั้แ่มาเรียนที่นี่มัน็ลืมเรื่อที่นั่นหมเลย “ลืมริิ! เออๆันแเนียล! ” เาแนะนำัว “ส่วนันฟิว!” สอนนั้นแนะนำัว มีแ่สอนนี้อะที่ทัผม อ่อ....สายาผมันเหลือบไปเห็นพวที่เยมีเรื่อับผ.อราว่อนผมเลยส่สายาู่ไป ือทุนรู้ใ่มั้ยล่ะว่าผมอบผ.อ-//- แน่นอนใรทำร้ายผ.อผมแ้นฝัใ!!!! แ่ไม่เท่าไอ้บอมที่้อะินหัวพวนั้นลอเวลา
“ถ้ามันทำไรผ.อูไม่เอาไว้แน่!” ใ่!!! ู็ไม่เอาไว้หรอ ไอ้บอมมันอบผ.อไม่น้อยไปว่าผมหรอรับ พวเราเินนำพวโรเรอฟนใล้ถึสนามแ่็มีเสียหวานทีุ่้นหูัึ้น
‘รี๊!!!!!! พยัาลู!!!!!! ลมานะ!!!!!!!’ รับมันเป็นเสียผ.อ ผมและไอ้บอมรีบวิ่มาูพร้อมนอื่นๆ แ่พวโรเรอฟมึมาทำไม!?
“โฮ!!!!!”
“ลมา~ แม่ให้อภัยแล้ว!!!! รี๊!!!!! อย่าระโลมาแบบนั้น!!!!! ” ร่าอเ้าพยัาระโลมาา้นไม้ให่ลมาหาผ.อ เี่ย!!!!!!! รับ! มันลมาทับผ.อพอีผ.อหายหลัึเลยรับ!!!!!!
“ผ.อา!!!!!!!” โรสร้อออมาทันทีือโรสมันลั่ไล้ผ.อมารับ-_-
“พะ....พาผ.อ...ไปห้อทำาน่วน~” เสียอผ.อสั่นๆ เพราะหัวระแท...... ผ.ออไอ้บาส!!!!!! ฮื่อ...
“เอ่อ.....ือ” โรสมันำลัหันไปพูับโรเรอฟผมเลยแย้ไปว่า “เี๋ยวันพาผ.อไปเอพวแนำไปเลย” แ่ไม่วายมีปลิเาะมา้วยนั่นือไอ้บอม
“ใรเ้าไว้ใมึให้ไปับผ.อสอนไอ้บาสูไป้วย” นั่นปาหรอ!? ผมเลยมอิมันไป....ิ! อุส่าหา่ออยู่ับผ.อสอนไ้แล้วแท้ๆ มันส่สายาลับมาประมาว่า‘ูรู้ว่ามึิอะไรอยู่ไอ้บาส’
“เอ่อ.....ั้นเราไป่อันเถอะ่ะ! อะ..อ้าวพยัาแะไป้วยหรอ?” โรสมันหันมาเอพยัาามไป้วยเลยให้เ้าเสือัวป่วนไป้วย
“ไอ้บอม...เปิประูิ๊! ูเปิไม่ไ้อุ้มผ.ออยู่” ผมบอมัน “เออ!” มัน็อบผมแบบไม่เ็มใเพราะเราแย้ันว่าใระอุ้มผ.อ ท่าเ้าสาวอะ-///- เลยเป่ายิุ้บสรุปผมไ้^°^
ผมมอผ.อที่สลบเหมือมในอ้อมแน....แม้เินว่ะ!
ือัวผ.อหอมและนุ่มมา(หือ!!) ผมแทบเลิ้มแ่้อั้สิไว้ ไอ้บอมที่มอผมมัน็ทำสายาประมาว่า‘มึรออะไรอมึทำไมไม่เอาผ.แมาวาไว้บนโฟาสัที’ ืออนนี้ผ.อสลบเหมือบไม่ไ้สิแถมยัุไร้หัวมาที่อผมลอ....ฟิน
ผมำลัะวาผ.อลโฟาแ่ผ.อันเาะผมแน้นผมเลยิว่านอนโฟาไม่ไ้แล้ว! เลยไปนั่ที่โ๊ะทำานและให้ผ.อนั่บนัแทนไอ้บอมถึับ็อ... ือมันมอผมที่ทำแบบนั้นแล้ว็็อไม่พูอะไรมอา้าอีาหา
“!!!!!!”
แ่พอมันไ้สิเท่านั้นแหละมอผมนแทบะ่าันาย ูเพื่อนมึนะ!!!!! “ไอ้บาส!!! มึทำเี่ยไรเนี่ย!!!” บอมมันโวยวาย “ผ.อไม่ปล่อยูสัทีู็ทำามผ.อไ ให้นั่ัะเลย!!!” ผมพูและทำหน้าอย่าผู้นะ
“มึำไว้ไอ้บาส!! เี๋ยวูะเอาืน!!” บอมมันพู่อนะนั่ลบนโฟาอย่าหัวเสียและผม็หลับไปไอ้บอม็้วย
.
.
.
.
@ลอเล็้า
ันลืมาึ้นมาในห้อทำานและ...นั่อยู่บนัอบาสที่หลับอยู่... รี๊!!!!!! ันทำอะไรลปาย!!!!!!
“อือ....ผ.อื่นแล้วหรอรับ?” บาสที่สลึมสลือื่นึ้นมา่อนะถามันและาม้วยบอมที่ร้อในลำอเพราะพึ่ื่น
ันมอนาฬิา...เือบไ้เวลาิน้าวแล้วันเลยพูออไปแ่หน้ายัแอยู่.. นมันเินอะ!!!! เิมาไม่เยนั่ัใรนานี้!
“เอ่อ....ผ.อว่าใล้เวลาทาน้าวแล้วเราไปันเถอะ” ันพูบาส็ส่เสีย “หึ!” พร้อมยิ้มมุมปา... บาสลูศิษย์ที่รัันหายไปไหน!? นี่ใรายบาสออมาเี๋ยวนี้!!!!
ันเินไปผ่านสนามแ่เห็นพวโรเิฟำลัฝึอย่าะมัเม้น...ฝึันเ้าไป! และพอมอีๆเห็นนัเรียนอันำลัามรี๊พวัวเอ.... อย่าเอานิสัยเ่าผ.อไปใ้สิ!!!!!
“อะแฮม!!!!!! นัเรียนะ! ผ.อไม่เยบอให้ามรี๊ผู้ายโรเรียนอื่นแบบนี้!!” ันพูพวนัเรีนน็้มหน้าสำนึผิ่อนะมีเสียนินทาัึ้น‘ัวเอเยทำแท้ สอนนอื่นบอัวเอเถอะ!’ พวนั้นเป็นพวปลาิวสร้อยอโรเรอฟ
“พะ....พวเราอโทษ่ะผ.อ!!! ือพวเาหน้าาี็เลย....” เ็สาวนนึใล้าพูออมาันอบให็เ็อัวเอพูวามริ ันมอัวเอเหยียๆ่อนะพูว่า....
“หน้าาแบบนี้โรเรียนเรา็มี....บาส บอม!”
ันพู่อนบาสบอมะเินมาา้าหลัและไปหาผู้หิลุ่มนั้น “ุรี๊เามาว่าผมอีหรอรับ?” บาสถาม
“เฮอ...ันหล่อสู้ไม่ไ้หรือไ?” บอมเสริม
เ็สาวพวนั้น็็อ่อนะ....“รี๊!!!!!!!!/อ้า!!!!!!!” ่ะสอนนี้ือัวท็อปอั้นปี แ่ั้นปีอื่นๆใ่ว่าะน้อยหน้าหล่อเทียบเท่าันหม
“ท่านบอมา!!!!!!”
“ไม่่ะๆ พวเาหล่อสู้ท่านบอมท่านบาสไม่ไ้เลยสันิ!!!!”
พวนั้นอบพวโรเรอฟผู้หิบานยั็อ้าอยู่เลย“อย่าให้ผ.อเห็นอีนะะ” ันพูเสียนิ่ๆนัเรียนลุ่มนั้น็บอว่า...
“แน่นอน่ะ! สิ่ไหนผ.อห้ามพวเราะไม่ยุ่เ็า!” ันยิ้มให้พวนั้น็เินาไปันเลยหันไปถามพวัวเอที่เป็นสภาว่า....
“โรเรียนอิันเป็นยัไบ้าะ? นัเรียนอที่นี่ไม่ไ้สร้าปัหาให้ใ่มั้ย?” ันถามพวเาส่วนให่็ส่ายหน้า “โรเรียนอผ.อ้อนรับีมารับ นัเรียนเป็นระเบียบเรียบร้อยมา” อาัมผู้ายผมน้ำเินสวมแว่นรู้สึะเอาารเอาานที่สุแล้วในลุ่มอบ
“่ะ....ถ้ามีปัหาอะไรแ้ิันไ้เลยนะะ! อ่อ สนามนี้อนเที่ยนัเรียนอิันะมา้อม้วยไม่มีปัหาใ่มั้ยะ?” ันถามไม่มีแน่นอนสนามโรเรียนันนี่!!!!!
“มะ..ไม่มีรับ!” เาอบและัน็รไปที่โรอาหารสั่อาหารมาทาน... หยิ่เหมือนเิม! เหอะ! ระวัหน้าาหลุสัวัน!!!!!! พูแล้วมันศูนย์!!
Talk:มาน้อยแ่มานะ เป็นไบ้าเปลี่ยนวิธีเียนใหม่ีหรือให้ปรับปรุยัไ็บอนะ~
ความคิดเห็น