คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3
“ไปเถอะบอม!!!...วันนี้ผ.อไปเรียน้วย” ันหันไปหาบอม “ผ.อรับ! พรุ่นี้ไปเรียนับพวผมนะรับ” บาสพู แน่นอน่ะว่าิัน้ออนุมัิ
“เร๊ะ!” ันพู่อนเินไปพร้อมบอม พอถึห้อเรียนนัเรียน็มอมาแปปเียวเพราะมันเป็นเรื่อปิที่ันมาเรียน้วย
‘ผ.อะ! ะัานีฬาับพวโรเรอฟริหรอะ?’
‘ไม่ลัวโนโหรอะ?’
‘ไม่ีมั้รับ’
“ะลัวไปทำไม! โมาโลับสิ๊ะ!...อย่าลืมสิอุปรารโทุสิ่อย่าผ.อสามารถหาให้พวเธอไ้แม้ระทั่อุปรารบินราา100ล้านอัพ!” ันพูนัเรียน็พาันยิ้มหน้าบาน
‘โไ้ให้มันรู้ไป!!!’
‘รู้ัโรเรียนเราน้อยไปะแล้ว!’
“ผ.อรับรู้ัวมั้ยรับว่าผ.อยิ้มน่าลัวมาอนนี้” บอมพู“น่าลัว!? น่าลัวนานั้นเลย!?” ันหนไปถาม “ฮ่าๆ ผมพูเล่นรับ...ผ.อไม่ว่ามุมไหน็ไม่น่าลัวเลยรับสวยะาย” บอมพูทำให้หน้าันแมา.... โอ๊ย อันราย่อใ
.
.
วัน่อมา
วันนี้เป็นวันที่ัน้อไปเรียนับห้ออบาส “ผ.อรับ!!!” บาสโบมือเรีย... “นั่้าๆผมรับ!”
‘ไอ้บาส!!!’
‘ี้โ!!’
เสียเพื่อนๆอบาสร้อ่าบาสมามายแ่เ้าัวเอาแ่ยิ้มให้ันไม่สนใเหมือนไม่ใรอยู่บนโลนี้.....หน้า้านมา “อ้าว! ผ.อมาเรียนับห้อนี้หรอะ?” ไม่นานอาาร็เ้ามาสอน และ....สอนน่านอนมา!!!! “ผ.อรับ...่วหรอรับ?” บาสถามเสียเบาันึพยัหน้าบาสเลยให้ันนอนหนุนับนเ้าอี้....่ว...มา....เห็นหน้าสวยๆแ่วาาือยานอนหลับั้นีเลยอาารนนี้...
.
.
.
.
“ผ.อรับ! ื่นไ้แล้วรับ” บาสเย่าัวันเบาๆ....“อือ....ื่นแล้วๆ” ันพูและลุึ้นพอมอนาฬิา็พบว่าผ่านมาั้1ั่วโมแล้ว....“ผ.อไป่อนนะ...พอีมีเอสาร้อไปเ็นอนบ่ายน่ะ” ันพูพราบอลาบาสแน่นอนำบอลาอบาสมัน้อพิเศษว่านอื่น....
ุ๊บ!
บาส้มลุ๊บหน้าผาันและโบมือลา...โอ๊ย ี่อใ.... พอลับมาห้อทำานเอสารเยอะโร!!!!! ี่โมว่าะเสร็เนี่ย!!!!!!!
.
.
.
.
.
17:45น. 5โม! ...ันทำเอสารถึ5โมโถ่~~~~ แ่พอเปิโทรศัพท์(มีโทรศัพท์แล้วนะอนนั้น) ็พบับรูปเสือโร่ัวสีาว.....เร!!! อยาไ้!!!!!!
“เสือโร่าวัวละี่บาทะ!?” ันเบอร์โทริ่อและถามเรื่อเสือเลย [เอ่อ....เราไม่ายนะรับ]
“ันะื้อ!!!!!!! 10ล้าน100ล้าน็ะื้อ!!!!”
[10ล้าน!!!!!....ัวละ30ล้านรับ]
“อลูเสือโร่1ัว” ันพูและัน็้อับแลมโบสุรัไปรับเ้าเสือาวอัน(เสือโร่ะ้วย) แ่.....แม้อยู่นละฝั่อเมือเลยเว้ย!!!! รถ็ิอี!!!!!!!
“รี๊!!!! ลูแม่!!!!!!” ันลารถพอเห็นรเสือาวัวเล็อยู่้าใน็ร้อออมา้วยวามีใ“เินรับ” เาถามันึยื่นเินสให้เารบ30ล้าน
“ื่ออะไรีนะ~”
Talk:ลน้อยแ่ลนะ:)
ความคิดเห็น