ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 : วาคีน
" เอร์เบ อาารย์วาีนเรียน่ะ " ร่าบาที่ไ้ยินื่ออัวเอเยหน้าึ้นาสมุ ที่ำลัเียนานามที่อาาร์สั่ไว้ เธอพยัหน้าให้เพื่อนหัวหน้าห้อ่อนะลุออาเ้าอี้ เพื่อเินไปพบอาารย์ามที่เพื่อนบอ
ในหัวิไม่ เพราะปิอาารย์วาีนะไม่ยุ่ันนัเรียนนอเวลาสอนอเา เธอไ้แ่บอัวเอว่าไม่มีอะไรร้ายแร เพราะเธอทำานส่อาารย์ลอ
๊อๆๆ
" ออนุา่ะ " ใบหน้าหล่อเหลาเยหน้าาเอสารรหน้า ่อนะเห็นร่าเล็เปิประูเ้ามาอย่าถือวิสาสะ เาถอนหายใเบาๆเมื่อรู้สึว่าเธอเ้ามารบวนเา ทั้ๆที่เายัไม่ไ้อนุาให้เธอเ้ามา
" อาารย์ยัไม่ไ้อนุาเลยนะ เอร์-เบ " สายาำหนิถูส่มายันัวเล็นิ่ ื่ออเธอถูเรีย้วยน้ำเสียุัน เอร์เบ้มหัวเล็น้อยเพื่อเป็นารอโทษ ่อนะปิประูห้อทำานอวาีนเบาๆ เธอไม่เรลัวสายาที่ำลั้อมาที่เธออย่าุันสันิ เหมือนแ๊ี้อเธอไม่มีผิ แ๊อบุเธอแบบไม่ริั เมื่อิถึอีน เธอ็อไม่ไ้ที่ะยิ้มออมาับัวเอ
" อาารย์ระ..
" เ้ามาทำไม " เอร์เบในิหน่อย ่อนะเอียอมอนรหน้าอย่าสสัย ็ในเมื่อนที่เรียเธอมาือเา แ่เาลับถามว่าเธอเ้ามาทำไมเนี่ยนะ เธอยับเ้าไปใล้โ๊ะทำานอเา ่อนะยยิ้มออมาเพราะิว่าเาแล้เธอเล่นแน่นอน
" อาารย์เป็นนเรียเอร์มาเอ อาารย์แล้เอร์เหรอะ " เธอโน้มัวลไปใล้นที่ำลั้มหน้าเ็นเอสารอยู่ ามประสานี้เล่น โยไม่รู้ัเรลัวอันรายที่อยู่รหน้าเลยสันิ เาเรียมัวะเอ่ยว่านัวเล็เ็มที่ เาไม่มีเวลาะมาหยอล้อเล่นับเธอหรอนะ ในะที่ใบหน้ามายเยึ้นเพื่อเรียมะ่อว่านัเรียนนสวย เานิ่้าไปั่วะเมื่อริมฝีปาเล็สีมพูหวาน อยู่ในระับเียวับสายาอเา ำพูถูลืนหายลไปในลำอ
เาเอนหลัพิพนัเ้าอี้่อนะหันหน้ามอไปทาอื่นอย่าแนบเนียน เวลานี้เป็น่วพัลาวัน นัเรียนและอาารย์ส่วนมาะออไปรับประทานอาหารัน้านนอ เพราะโรเรียนนี้่อน้าฟรีสไล์อยู่แล้ว มีเพียเาที่ี้เียะออไป้านนอ เลยนั่ทำานนเียวไม่ออไปไหน ใรันนะที่แล้เา โยารส่เธอมาวนใเ้าถึในห้อทำาน
" ไม่มีอะไรแล้วออไปเถอะ " เมื่อรู้แน่ัแล้วว่าเาโนใรสันแล้แน่ๆ เาึเลี่ยที่ะพูุยับเธอ่อ ้มหน้าลเ็นเอสารามเิม โยไม่สนใอีนที่ยืนนิ่ไม่ไหวิอยู่หน้าโ๊ะทำานอเา เอร์เบทำหน้ามุ่ยอย่าไม่พอใ ่อนะสะบัหน้าเินรไปที่ประูทันทีอย่านเอาแ่ใ วาีนทำแ่ปลายสายามอเท่านั้น ่อนะส่ายหน้าให้ับวามเอาแ่ใอเธอ
หน้าา็หล่อเหลาเอาาร ไ้แ่ีหน้ารึมวาท่าับนัเรียน ไม่อ่อนโยนเลย ไม่เหมือนันแ๊ี้อเธอสันิ ร่าเล็ไ้แ่่อนแะอาารย์อเธอในใ ่อนะยับลูบิประูสุแร้วยวามโมโห
ึ
" โอ๊ย " วามเ็บปววิ่ผล่านไปทั่ว้อมือบา เธอุมมันไว้้วยวามเ็บปว่อนะทรุัวนั่ลบนพื้นหน้าประู วาีนใ ลุึ้นาเ้าอี้ทันที่อนะเร่เินมาูนที่ทรุัวนั่ลบนพื้นหน้าประูบานให่
ึๆๆ ึ!
เายับลูบิประูสอสามรั้เบาๆ็รู้ไ้ทันทีว่ามันโนล็อา้านนอ เาิว่าเธอะบิมันเ็มแร้วยวามโมโห ทำให้้อมืออเธอบาเ็บ เาับ้อมืออเธอึ้นมาู บริเว้อมือบวมึ้นมานิหน่อย ใรันที่พยายามัเาับเอร์เบไว้้วยันแบบนี้
" อะ อาารย์ เอร์เ็บ " เธอพูพร้อมับแสสีหน้าเ็บปวเ็มที่ให้นรหน้าู พร้อมับน้ำาที่่อยๆไหลแหมะลมา้าๆ วาีนเห็นันั้น็ถอนหายใออมาเบาๆ ่อนะพยุเธอให้ลุใปนั่โฟาลาห้อแทน ผ้าเ็หน้าสีเ้มถูึออมาาาเที่เาำลัใส่อยู่ เารีบเินไปเอาน้ำแ็ในฟรีมาประบที่้อมืออเธอ
" ับไว้นะ " เธอส่ายหน้าพรื้วยท่าทีเรลัว วาีนมอใบหน้าสวยที่เปื้อนไป้วยราบน้ำาอเธอ อนนี้เธอไม่่าอะไราเ็สามวบเลยสันิ " ับไว้่อนนะรับ... เ็ี "
ร่าบา้อเาไม่ระพริบา ่อนะยอมพยัหน้าเบาๆและรับผ้าเ็หน้าที่มีน้ำแ็อยู่้านในมาวาทาบไว้บน้อมือัวเอเบาๆ วาีนลูบหัวเธอย่าเบามือ ่อนะล้วโทรศัพท์โทรออหาใรสัน
" ประูโนล็อ อืม อย่าถามมาึ้นมาเปิให้ไว " พูบ มือหนาถอแว่นาออ ่อนะนวบริเวหัวาเบาๆ ารระทำอนรหน้าอยู่ในสายาอเอร์เบ เธอแอบื่นมหน้าามเ้มนั้นอยู่ในในเียว ่อนวาีนะหันไปสบาับเธอที่ำลัแอบมอเาอยู่เ้าอย่าั
" อะ อาารย์โทรหาใรเหรอะ " เธอพูิัเหมือนเ็โนับไ้ ่อนะเไพูไปถึเรื่ออื่น ท่าทาแบบนั้น ทำให้เานึเอ็นูเธอไม่น้อย มุมปาหนายึ้นราวับเออที่ถูใ เาเินไปทิ้ัวลนั่้าน้าอเธอ ่อนะับ้อมือบามาูใล้ๆ
ฟูวววว
ไอร้อนแผ่วเบาาปาอวาีนทำให้หัวใวน้อยอเธอเ้นไม่เป็นัหวะ ารระทำที่อ่อนโยนแบบนี้ เธอพึ่เยไ้รับมัน เธอมอริมฝีปานั้นเหมือนโนมน์สะ ่อนมือเล็ะเอื้อมไปับใบหน้าอเาให้หันมาสบาับเธอ
เธอเลื่อนใบหน้าเ้าไปใล้นรหน้า ่อนะประบริมฝีปาบาไ้รูปไปบนริมฝีปาอเา เธอเพียแ่แะมันลไปเบาๆเท่านั้น ่อนที่ะไ้ผละออ มือแร่ลับใ้มือศีรษะอเธอเอาไว้ ่อนะส่ลิ้นร้อนป้อนเ้าไปในปาอเธออย่าุัน ลิ้นหนาสำรวหาวามหวานทั่วโพรปา พร้อมับูุนลิ้นเล็อย่าเอาแ่ใ
เาถอนูบอออย่าอ้อยอิ่ ่อนะเลียริมฝีปาสวยเบาๆบท้าย
" เ็น้อย เธอรับผิอบันไม่ไหวหรอ "
__________________________________________
อ้าเียนเอเิลเอ รับอาารย์วาีนหรือแ๊ี้ธีโอีะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น