별이 되다 Become a Star

ในตอนแรก พระเจ้า ได้สร้างสิ่งมีชีวิตหลายอย่างและปล่อยให้พวกมันท่องไปในโลกที่พระองค์สร้าง ในบรรดาสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด พระองค์ทรงรักมนุษย์มากที่สุด โดยเฉพาะเมื่อมันถูกสร้างตามแบบพระฉายาของพระองค์ ความฉลาดที่เหนือชั้นและความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้ พวกเขาสามารถครอบครองทุกส่วนของโลกได้เป็นระยะเวลาหนึ่ง ทำให้เกิดวัฒนธรรมและสังคมที่หลากหลาย มันทำให้พระองค์ภาคภูมิใจ

          อยู่มาวันหนึ่งพระองค์สงสัยว่ามนุษย์จะพัฒนาไปได้ไกลแค่ไหน และพวกเขาจะเปลี่ยนแปลงโลกและมิติอื่นๆได้อย่างไร  พระองค์จึงสั่งให้ลูกที่เกิดจากเลือดเนื้อเชื้อไขทั้งสิบสองคนของพระองค์เอง เดินทางข้ามไปยังโลกมนุษย์เพื่อช่วยเหลือและสังเกตว่ามนุษย์จะพัฒนาโลกใบนั้นไปได้ไกลแค่ไหน

          ลูกทั้งสิบสองคนเข้าใจเจตนารมณ์ของผู้เป็นพ่อ พวกเขาเดินทางข้ามโลกและข้ามมิติไปเพื่อถ่ายทอดความรู้ทุกรูปแบบแก่มนุษย์ ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็กระตุ้นความปรารถนาของมนุษย์ และก่อให้เกิดความขัดแย้งหลายครั้ง 

          แต่มีลูกชายคนเดียวที่สงสัยเกี่ยวกับภารกิจของพวกเขา เขาสอนศิลปะให้กับมนุษย์ภายใต้คำสั่งของพระบิดาบนสวรรค์ แต่เขาก็สงสัยในความหมายเบื้องหลัง

          " พวกมนุษย์ไม่มีอารยธรรม อีกทั้งยังโง่เขลา และมีความโลภ สำหรับพวกเขาศิลปะเป็นเพียงความหรูหราที่เกินความสามารถ " เขากล่าวกับผู้เป็นพ่อ

          " ลูกชายของข้า มนุษย์แตกต่างจากเจ้าซึ่งสมบูรณ์แบบมาตั้งแต่แรกเริ่ม แต่พวกเขามีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เจ้าไม่สงสัยหรือว่าพวกเขาจะเติบโตไปอย่างไร ถ้าเจ้าแสดงให้พวกเขาเห็น " พระเจ้าตอบกลับ

          " ข้าไม่อยากรู้  มนุษย์ต่ำต้อยและโง่เขลา พวกมันเป็นสายพันธุ์ที่ไม่มีการพัฒนา " ลูกชายยืนยัน

          มันเป็นคำสั่งของพระเจ้า ให้พัฒนาความสามารถที่ไม่สำคัญของพวกเขาต่อไป แต่ลูกชายที่รักความงามและศิลปะของเขาตัวสั่น เมื่อเห็นธรรมชาติที่ป่าเถื่อนและน่ารังเกียจของมนุษย์ แม้ว่าพระเจ้าจะพยายามเกลี้ยกล่อมทำให้เขาสงบและตำหนิเขาอย่างรุนแรง หัวใจของเขาก็ไม่หวั่นไหว ในท้ายที่สุดมันทำให้พระเจ้าโกรธ

          " ดีมาก ถ้าเป็นอย่างที่เจ้าคิดจริงๆ ข้าจะให้เจ้าดำเนินชีวิตนับพันชีวิตโดยปราศจากอำนาจจากสวรรค์  ในโลกของมนุษย์ที่เจ้าดูถูกเหยียดหยาม  เจ้าจงเป็นหนึ่งในมนุษย์และพิสูจน์ให้เข้าเห็นว่าเจ้าแตกต่างจากพวกเขา หากเจ้าสามารถบรรลุสิ่งใดในโลกมนุษย์ได้โดยปราศจากอำนาจ และทั้งที่ไม่มีความทรงจำของการเป็นลูกของข้า ข้าจะยอมรับความตั้งใจของเจ้า "

          เมื่อเป็นดังนั้น พระองค์จึงส่งบุตรชายลงไปเกิดยังโลกมนุษย์ ด้วยความหวังว่าเขาจะรู้สึกถึงบางอย่างตลอดหนึ่งพันชีวิต ถึงอย่างนั้นเขาก็ตระหนักดีถึงบุคลิกของลูกชาย พระองค์ไม่ได้คาดหวังสูงมากนัก เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ทำอะไรกับมัน   ลูกชายของเขาจะไม่ได้อะไรเลยและมันจะเสียเวลาเปล่าโดยสิ้นเชิง

          ' การใช้ชีวิตในโลกมนุษย์พันครั้งก็เหมือนกับเกมสำหรับเด็กคนนั้น '

          ลูกสาวฝาแฝดของเขายังทำหน้าที่ของพี่ชายต่อไป และสอนศิลปะให้กับมนุษย์  แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็หมดความสนใจในงานนี้ เนื่องจากมันไม่ใช่หน้าที่ของพวกเขาตั้งแต่เริ่มต้น พวกเขาละเลยงานศิลปะ เมื่อถึงจุดหนึ่ง มนุษย์จึงต้องเรียนรู้และเชี่ยวชาญศิลปะด้วยตนเอง

*************

นิยายต้นฉบับ : 별이 되다

ผู้แต่ง : 바람꽃잎

นิยายเรื่องนี้เราไปอ่านมา เห็นว่าสนุกเลยอยากเอามาแบ่งปัน เรื่องภาษาและก็สำนวนในการแปล ติชมได้ ด่าได้แต่อย่าแรงมากนะ เราจิตใจอ่อนแอ555

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราแปล ภาษาและสํานวนในเรื่องอาจจะไม่ดีเท่าไหร่ รบกวนผู้อ่านใจเย็นหน่อยนะคะ