คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 6
“อ้าาา”ผมเผลอร้อออมา้วยวามใ...เบื้อหน้าอผมือหิสาวผมสีเียวนเิมที่ำลัสวมุเราะสีเเเ้มในมือถือเียวนาให่สีำมสีเเ...วาอเธอเอ็ำลัเปร่เเสสีเเานออมา...ไม่เพียเท่านั้นร่าายอเธอยัปล่อยอ่อร่าเเปลๆออมา้วย
“เป็นยัไ?”เธอทำน้ำเสียวามา่อนะถามผม้วยน้ำเสียภูมใ
“อืม...็...ะว่าไีหละ...สุยอหละมั้?”เธอทำหน้าใทันที...เเ่ไม่้า็ลับมาเป็นปริ
“ั้นรึเเม้เเ่นี่็ใ้ับเ้าไม่ไ้ผล”เธอยื่นเียวมาทาผม
“หมายวาม--!!!!”ทันในั้นหนามสีเเำนวนมา็พลันพวยพุ่ึ้นาใ้เท้าผมทำารระโึ้นฟ้า...เเ่ว่า
“อุ!!!!!”เธอใ้้ามับเียวฟาเ้าลาหน้าท้ออผม...นร่าอผมอามเเรอเธอ
ู้มมมมมม!!!!
เเล้วระเ็นถอนหลัอย่ารุนเเร
“ะ...ึ.!!”ผมใ้มือยันร่าพร้อมับใ้าันพื้นึนทำให้ร่าผมหยุระเ็น....
“ถุ้ย”ผมถุยเลือที่อยู่ในปาออมา่อนะยืนึ้นเเล้วมอไปที่เธอ....เธอยัยืนอยู่ับที่ไม่ไ้ยับไปาที่ที่ผมโนเียวอเธอ
“เ่ีหนิ...เเ่”พลันทันใหนามเลือ็พลันพวยพุ่ึ้นมาาใ้เท้าอผมอีรั้เเรั้นี้
“ไม่ยอมโนอีหลอน่า!!”ผมระโึ้นฟ้า่อนะใ้ <บลัวิ์> เนื่อาผมไม่เยใ้มันเลยทำไ้เเ่ทรัวอยู่ลาอาาศ
“หึ!”เธอพลันระโนพร้อมับเหวี่ยเรียวมาทาผม...ผมหลี่า่อนะยิ้ม
“<บลัอร์>”ผมเรียาบสีเลือออมารับารู่โมาเียวอเธอ...อาวุธอเราสอนสัมผัสัน เเรอผม็ยัมาว่าทำให้ผมสามารถรับเเรระเเทไ้..เเ่ถึระนั้น
“หึ...เเ่เรียปีไ้เเ่็ทำอะไรไม่ไ้อยู่ี!!”เธอะโนใส่หน้าผม่อนะูมืออี้าึ้นหนือหัว
“<บลัเเลน์>”พลันทันใหอเลือำนวนมา็ปราึ้นหนือหัวอผม
“ใระยอมันหละ!! <บลัเเลน์>”ผมเอ็ปล่อยบลัเเลน์ออมาสวนับบลัเเลน์อเธอส่ผลให้เิเเรระเบินทำให้ร่าอเราระเ็นออห่าันพร้อมับเิวันสีเเำนวนมาึ้น
“ิส์!!”เธอเม้มปาเเน่น่อนะสภบทออมา....อนนี้หละ!!
ผมใ้โอาศที่เธอำลัุนเียวระโนฝ่าวันเ้าไปใ้มือประบเ้าับหน้าท้ออเ้าหล่อน
“อะไร!”
“เอาไป<เียวไ!!>”
ู้มมมมม!!!! ผมอัพลัานสอสีระหว่าเียวส้มเ้าที่มือ้านั้นเเละปล่อยมันอนเิเเรอัึ้นทำให้ร่าอเธอปลิวระเ็นสู่เบื้อล่า
ผมเอ็ลมาเหมือนัน
“ฟู่”ผมถอนหายใพลามอรอบ้าน...อาร์เ่ยัอยู่ี...เธอมอผม้วยสายาเป็นห่ว..เวนเียที่อยู่บนบ้านเอ็ำลัมอผมมาเ่นเียวัน
เเ่ยัไ็น่าเเปลที่ไม่มีาวบ้านา่อเปิประูบ้านมา่าหรือส่เสียไม่พอใ....ที่นี่มันเียบเินไปนน่าใหาย
“.....”ผม่อยๆสาวเท้ารไปทา้านร่าอ หิ สาว้วยวามระมัระวัผมำไ้ว่าเธอบอื่อเเ่ผมันลืมไปเสีย่อนนี่สิ
“เเฮ่.....”เธอยัหายใเเ่็ยัรวยริน....ร่าอเธอนั้นเ็มไป้วยราบเลือ...ึ่ผมไม่มีทาเื่อว่าเธอำลัใล้ายเเน่นอน
<อาภรสายฟ้า>สายฟ้าสามสีพลันปราที่มือ้าวา....ผมั้ท่าพลันำลัะลมือ
“<#####>”เธอล่าว้วยน้ำเสียที่เเผ่วเบานผมไม่ไ้ยินทันในั้นเอวันสีเเ้านบน็พลันลับลายเป็นสายฝนสีเลือระทบมาโนร่าอผม
“ไม่ใ่เรื่อเเล้ว!!”ผมหลี่า่อนะระโนเ้าร่าอเธอในอนนั้นฝ่ามืออผม็เเททะลุั่วหัวใอเธอเป็นที่เรียบร้อย....เเ่มันันไม่เป็นเเบบนั้น
“<บลัเฟ>”ในอนที่ำพูนี้ล่าวออมาร่าอเธอ็พลันายเป็นสายโลหินลายเป็นเเอ่ว้า..ผมใ้มือ้ายุ่มเ้าไปที่อเลือ
<ท่ารไ้เรียนรู้บลัเฟ>
“<สเปียร์ออฟเอะบลั>!!”ึๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!
“อ้า!!!!”
““ท่านิน!!””พลันทันใาสายฝนสีเลือเเอ่น้ำสีเลือ็พลันเเปรเปลี่ยนลายเป็นหอเลือำนวนมาเเห่มาทิ่มเเทยัร่าอผม.....ในอนนั้นผมร้อเสียหล...ร่าายยับไม่ไ้...สายามออะไรเเทบไม่เห็นถึอย่านั้นผม็เห็นร่าอเธอที่ำลัถู่อัวึ้น้วยเเอ่เลือเเอ่นี้...เธอเอามือมาับเเ้มอผม่อนะยิ้มึ้น
“ถ้าเราไม่เป็นศัรูัน...บาที้าอาะเลือเ้า็ไ้นะ”เธอ่อยๆยับมามาใล้เเ้มอผม
“ไว้เอันใหม่นะ”เธอลุึ้น่อนะหันหลั.....ร่าอผมล้มล....หน้าอผมุ่มอเลือัวผมนั้นเเทบะไร้ึ่สิสัมปะันยะไปเเล้วเเ่ว่า
<ท่านไ้เรียนรู้ รีเนออฟบลั>
<ท่านไ้รียนรู้ ฮิลลิ่บลั>
<ท่านไ้เรียนรู้ ารฟื้นฟู้>
<เนื่อาร่าายไม่อาฟื้นฟูอัโนมัิไ้...ึทำลายสิลำพว{บลั}ทั้หม...เพื่อ...ใ้านสถานะ[ึ่อัมะ]>ในอนนั้นเอเลือทั้หม็พลันถููมารวมในร่าอผม
“ไม่ำเป็น”ผมลุึ้นยืนพร้อมพู้วยน้ำเสียริั
“บ้าหน่า...”เธอเผลออุทาน้วยใบหน้าใ
“<เียวไ....>”ผมพลันยับร่าที่ถูห่อหุ้ม้วยอาภรสายฟ้า่อนะเ้าประิัวเธอ...พร้อมใ้ำปั้นเะเ้าลาหน้าท้อที่ยัใส่เราะเลือเ็มยศอยู่
<ิ!!!!>พลันทันใร่าอเธอ็พลันัวอระเ็นอะลุอาาศเเหวน้ามหลัาบ้านมามาย......ผมเอ็อยาะามเธอไปนะ...เเ่...ผมหมเเรเเล้ว
ความคิดเห็น