I can see you เมื่อผมเห็นคุณ My sunshine

 มันคงเป็นเวรกรรมที่โดนสาปแช่งให้ชีวิตแม่งโคตรบัดซบ โดนสาปให้มองเห็นผีเนี้ยนะบ้าไปแล้ว เวลาที่ผมมีอะไรกับสาวๆผมก็ต้องเห็นพวกมันมายืนดู โคตรจะซวย หลับตาแล้วก็ยังได้ยินเสียงมันอีก โธ่เอ้ย จะทำยังไงดีว่ะ

แล้วชีวิตยังมาซวยเจอดารานิสัยไม่ดี ทำไมเวลาไปไหนมาไหนก็ต้องเจอมันด้วยแล้วมันยังมา กล่าวหาว่าผมตามมันไปทุกที ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องบังเอิญชัดๆ โคตรจะเซงเลยชีวิต ทำไมต้องเจอคนแบบนี้ด้วยสวรรค์ 

ฝากนิยายเรื่องที่สองของไรท์ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจใครหลายๆคนด้วยนะคะ

แนะนำตัวละคร

​

หมอภิธา อายุ 35 ปี สูง 185 น้ำหนัก 75 ดีกรีศัลยแพทย์ทรวงอกฝีมือดี ความสามารถพิเศษ (หรือความซวย) มองเห็นวิญญาณ 

สถานะภาพ โสด ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีเมีย มีแต่คู่นอน

นิสัย 

-เย็นชา  -ปากร้าย

-ไม่สนโลก -คิดว่าตัวเองเก่ง

-อึน ซึน -รักเมีย**

สีที่ชอบ ไม่มี

อาหารที่ชอบ ไม่มี

เพลงที่ชอบ ไม่มี

หนังที่ชอบ ไม่มี

ดาราคนโปรด พอร์ช

พอร์ช อายุ 27 ส่วนสูง 170 น้ำหนัก 65 ศิลปินเดี่ยวเกาหลีผู้โด่งดัง ความสามารถพิเศษ ร้องเพลง เต้น

สถานะภาพ โสด โสดขั้นสุด โสดๆๆๆๆ โปรดจีบ

นิสัย

-รักสวยรักงาม - เนี๊ยบ 

-เจ้าระเบียบ - ขี้ระแวง

-อบอุ่น -ขี้วีน - งี้เง้านิดๆ

สีที่ชอบ ขาว เขียว

อาหารที่ชอบ ข้าวผัดกระเพราหมูกรอบ

เพลงที่ชอบ  money of Lisa black pink

หนังที่ชอบ  Harry potter

​

..คัทซีน..

"พี่ช่วยไปซื้อถุงยางให้ผมหน่อย"พอร์ชบอกหมอ ภิธา

ภิธามองหน้าพอร์ชอย่างสงสัย ในใจคิดไปไกลถึงเรื่องที่พอร์ชบอกให้ไปซื้อถุงยาง 

"มองผมทำไมพี่ " พอร์ชถามภิธาเมื่อเขารู้สึกว่าตัวเองโดนจ้องอยู่นาน

"จะซื้อมาทำไม" ภิธากอดอกถาม

"ก็จะซื้อมาใส่ขยะไง ไม่เห็นเหรอขยะเต็มบ้าน เป็นหมอประสาอะไรซ๊กม๊กสุดๆเลย " พอร์ชทำความสะอาดไปบ่นไป

"บ่นๆๆอยู่นั่นแหละคิดว่าตัวเองเป็นแม่คนอื่นรึไง ผู้ชายอะไรนิสัยโคตรจะผู้หญิง"ภิธาพรึมพรำกับตัวเอง

"บ่นอะไรพี่ รีบไปซื้อเลย"

"ครับๆไปแล้วครับ"สุดท้ายก็ต้องยอม อุอุ