คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ศึกที่ชิกันชินะ
ตอนนี้เราติดกับดักของหน่วยสำรวจ ซีคเริ่มขว้างก้อนหินใส่หน่วยสำรวจที่กำลังมาทางนี้ ฉันฮาเวิร์ดซึ่งตอนนี้กำลังอยู่บนหลังของพีค ตอนนี้ฉันสามารถมองเห็นในสนามรบตอนนี้ได้ค่่อนข้างดี เบลทูตเปลี่ยนร่างเป็นไททันมหึมา ตอนนี้ฉันกำลังมองหาพื้นที่ที่สะอาดตาที่ไม่เต็มไปด้วยศพของหน่วยสำรวจที่ถูกคุณซีคฆ่า
ซีค : เฮ้ ฮาเวิร์ด
ฮาเวิร์ด : ว่าไงซีค
ซีค : ฉันว่าฉันว่าปาก้อนหินพวกนี้พลาดไปนิดหน่อยน่าจะปรับการขว้างใหม่
ฮาเวิร์ด : ฉันว่าการขว้างของนายตรงเป้าหมายเเล้วนะ เเละทั้งหมดที่ฉันเห็นตอนนี้คือม้าตัวหนึ่งฉันควรยิงมันดีไหม
ซีค : ไม่ นายไม่จำเป็นต้องเปลืองกระสุนหรอกนะ
ฮาเวิร์ด : โอเคฉันจะมองหาผู้รอดชีวิตเเล้วยิงพวกนั้น ส่วนคุณก็ขว้างหินต่อไป
หลังจากการขว้างอีกหนึ่งหรือสองครั้ง ฉันเห็นทหาร ศัตรูที่เหลือพุ่งเข้าโจมติตำแหน่งของเรา ซีคเปลี่ยนระดับเสียงของเขา และฉันก็ยิงใครก็ตามที่ฉันเห็น ซีคยุ่งเกินกว่าจะดีใจที่เมื่อได้ยินเสียง อุปกรณ์เคลื่อนย้ายสามมิติ มาหาเขา ก่อนที่ฉันจะมีเวลาเตือนซีค บุคคลปริศนาได้โจมตีซีค ฉันเห็นเเล้วว่าเขาเป็นหน่วยสำรวจคนนึงฉันพยายามติดตามเเล้วจัดการหน่วยสำรวจคนนั้น แต่เขา เคลื่อนไหวเร็วมากมันเร็วจนฉันเล็งปืนที่อยู่ในมือไม่ทัน
ฮาเวิร์ด : พีค ฉันมองเห็นไม่ชัด เราต้องไปช่วยซีค หรือเราจะปล่อยให้เขาจัดการเองดีละ
ซีคกำลังถูกจัดการจนสภาพนั้นดูไม่ได้ชายคนนั้นตัดเเล้วจับซีคออกจาก ต้นคอทันทีเเต่อย่างน้อย ฉันบอกให้พีคเร่งมือไททันของพีคขณะที่ เธอวิ่งไปคว้าซีคเเละเธอกระโดดคว้าซีค เธอเริ่มวิ่งไปที่ กำแพงขณะที่ซีคสั่งให้ไททันที่เหลือโจมตีชายคนนั้น เราข้ามกำแพงและเข้าไปในเมืองที่เราหยุดอยู่ตรง หน้าเด็กคนหนึ่งที่จับเบลทรูตเป็นตัวประกัน ฉันเล็ง ปืนไปที่เด็กหนุ่มคนนั้น
ซีค : ลดปืนลงฮาเวิร์ด
ฮาเวิร์ด : ทำไมฉันต้องลดปืนลงมันจับเบลทรูตอยู่นะ!!!
ซีค : คุณได้ยินฉันเเล้วหนิฮาเวิร์ด ซีคหันไปมองฮาเวิร์ดในที่สุดฮาเวิร์ดเขาก็ยอมลดปืนลง ซีคหันกลับไปมองเด็กหนุ่มเเล้วเขาก็พูด สักวันนึงฉันจะกลับมาช่วยคุณเอเรน เยเกอร์
ฮาเวิร์ด : ซีคไอ้บ้าที่จัดการนายมันกำลังมาทางนี้!!!
หลังจากนั้น พีค ก็วิ่งออกจากอาคารหนึ่งไปอีกอาคารหนึ่ง เธอ เห็น ไรเนอร์ เขามีดาบเสียบอยู่ที่คอ เธอกระโดดและคว้าเขาไว้พวกเราได้เดินทางไปที่เรือของเรา (ข้ามเวลาบนเรือกลับไปหามาเลย์) ไรเนอร์กำลังพักผ่อน ซีคพักผ่อนเช่นกัน เหลือเเค่ฉันกับพีคนั่งมองทะเลด้วยกัน
ฮาเวิร์ด : เธอทำให้ฉันส่องสไนเปอร์หาศัตรูได้ดีมากเลยพีค
พีค : ขอบคุณที่ชมฉันนะ วิลกี้ ~~
ฮาเวิร์ด : อย่าฉันเรียกฉันเเบบนั้นนะพีค ( หน้าเเดง)
พีคหัวเราะชอบใจก่อนที่จะเอ่ยถามว่า ตอนนี้ฉันหิวมากเลยนายหิวรึยัง ฮาเวิร์ด
ฮาเวิร์ด : ฉันก็เริ่มหิวขึ้นมาเหมือนกัน ฉันได้หยิบอาหารเเละขนมออกมาจากกระเป๋าเเล้วเเบ่งให้กับพีค
ฮาเวิร์ด : เราไปนั่งบนโต๊ะกันดีกว่าบางทีมันอาจจะสบายกว่าการที่นั่งบนพื้น (ฉันถอดหมวกเเล้วตั้งมันไว้ใกล้ตัวฉัน)
พีค : ขอบคุณวิลกี้ (เธอรับอาหารกับขนมเเล้วนั่งข้างๆคุณ)
เรานั่งคุยกันจนผ่านไปสิบนาที
ฮาเวิร์ด : เอาละมากินอาหารกันเถอะ ( คุณยื่นขนมให้เธอเเล้วเธอก็รีบคว้ามันอย่างรวดเร็วเเละเราสองคนก็เริ่มกินอาหารกัน)
ฮาเวิร์ด : ให้ตายสิ พีค เธอดูหิวจริงๆนะเนี่ยค่อยๆกินไม่ต้องรีบกินขนาดนั้นหรอก
พีค : ขอโทษทีก็ฉันอยู่ในร่างไททันมาตั้งเเต่ทำภารกิจที่เกาะนี่เลยไม่ได้กินอะไรมาหลายวันหนิ~~~
ฮาเวิร์ด : ตอนนี้เธอก็ได้กินอย่างที่เธออยากกินเเล้ว (คุณพยายามที่จะพูดอย่างอื่นต่อเเต่พีคกลับเอาขนมดันเข้าปากคุณ)
ฮาเวิร์ด : นี่เธอทำอะไรพีค (เสียงอู้อี้)
พีค : ฉันเป็นห่วงนายนะเเต่นายก็ต้องกินเหมือนนะกันวิลกี้
ฮาเวิร์ด : ใช่ฉันรู้พีค คุณได้รู้สึกเขินเมื่อพีคได้บอกคุณเเบบนั้น
หลังจากที่พวกฉันได้เเบ่งขนมเเละอาหารให้พีค พีคได้กอดฉันหลังจากนั้นเราสองคนได้กอดกัน หลังจากนั้นพีคก็ได้กลับไปนอนพัก
วันนี้ซีคเเละไรเนอร์ได้หายเป็นปกติเเละตื่นเเล้ว ยังมีเวลาอีกหนึ่งวันที่เราจะถึงบ้านเเต่พีคก็ยังหลับอยู่เหมือนเดิมฉันคิดว่าเธอคงจะเหนื่อย เมื่อฉันเจอซีคกับไรเนอร์ฉันเลยตัดสินใจถามบางอย่างกับซีค
ฮาเวิร์ด : คนที่เขาจัดการนายเขาคือใครหรอซีค ??
ซีค : เขาคือ รีไวล์ เเอคเคอร์เเมน
ฮาเวิร์ด : เเอคเคอร์เเมนงั้นหรอ ไรเนอร์นายเล่ามาสิว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาย
ไรเนอร์ : พวกเขามีอาวุธใหม่ที่สามารถทำลายเกราะของฉันได้
ฮาเวิร์ด : อืม น่าสนใจ
ซีค : ใช่ฮาเวิร์ด ว่าเเต่หมวกของนายอยู่ไหน??
ฮาเวิร์ด : ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันตอนที่ฉันตื่นมาได้หายไปเเล้ว
ไรเนอร์ : นายรู้มั้ยว่าครั้งล่าสุดนายเอามันไปไว้ตรงไหน
ฮาเวิร์ด : มันก็คงอาจจะอยู่สักที่บนเรือ ถ้าไม่มีฉันยังมีสำรองไว้ที่บ้าน
ซีค : ฮาเวิร์ดนายมีอาหารมั้ย
ฮาเวิร์ด : ฉันไม่มีเเล้วตอนนี้ฉันมีเเค่ขนม เมื่อวันฉันพึ่งนั่งกินกับพีคไปเอง
ไรเนอร์ : ตอนนี้นายเหลืออะไรบ้าง
ฮาเวิร์ด : ก็พวกช็อกโกแลตบาร์ คุกกี้ อมยิ้มลูกกวาด (คุณหยิบอมยิ้มเเท่งกับช็อกโกแลตบาร์ให้ไรเนอร์กับซีคไป)
ซีคเเละไรเนอร์ : ขอบคุณฮาเวิร์ด
ฮาเวิร์ด : ไม่มีปัญหาอยู่เเล้ว ฉันขะออกไปสูดอากาศหน่อย
คุณเดินออกไปเเล้วพบว่าพีคเธอตื่นเเล้วเเล้วพบว่าพีคนั่งเล่นหมวกของคุณอยู่
ฮาเวิร์ด : ฉันทายถูกจริงด้วยว่าเธอเอาไปพีค ฉันก็สงสัยอยู่ว่ามันหายไปไหน
พีค : จะว่ายังไงดีล่ะ ก็มัันใส่เเล้วสบายตัว
ฮาเวิร์ด : ฉันจะไม่โต้เเย้งเธอหรอกพีค เเต่ฉันมีเรื่องจะบอกเธอช่วยเก็บเป็นความลับได้มั้ย
พีค : ได้สิ
ฮาเวิร์ด : ตอนนี้ฉันมีถุงที่ใส่มันฝรั่งติดตัวอยู่ ( คุณกระซิบข้างหูเธอ)
พีค : ขอหน่อยสิ (เธอกระซิบกลับ)
ฮาเวิร์ด : เเน่นอน (คุณเปิดถุงมันฝรั่งออกเเล้วถือไปหาเธอ เธอหยิบออกมาบ้าง)
พีค : ขอบใจนะวิลกี้ ซีคกับไรเนอร์พวกเขาได้กินอะไรบ้างยัง
ฮาเวิร์ด : ฉันให้พวกขนมเเละลูกกวาดกับพวกเขาเเล้ว
พีค : นายรู้ได้ไงว่าฉันจะเก็บหมวกนี้ไว้ (เธอชี้ไปที่หมวกของฉัน)
ฮาเวิร์ด : เอาไปสิ ฉันให้เธอฉันยังเหลือหมวกสำรองไว้อีกที่บ้าน
พีค : โอเค ในที่สุดหมวกนี้ก็เป็นของฉัน~~~ ( เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงคุณเเละพีคได้พูดคุยกันอย่างสนุกสนานเเละตอนนี้ซีคเรียกทุกคนมาประชุม )
ฮาเวิร์ด : ไปกันเถอะพีค ตอนนี้ซีคเรียกประชุมเเล้ว
พีค : โอเค
คุณช่วยพยุงพีคขึ้นมา เธอสวมหมวกของคุณเเล้วเดินไปที่การประชุมเเล้วเคาะประต
ฮาเวิร์ด : ซีคนี้พวกเราเอง
ซีค : เข้ามาเลย
ตอนนี้ฉันเห็นไรเนอร์นั่งอยู่หน้าตาของดูจะไม่ค่อยโอเคสักเท่าไหร่ ก็เขาก็พึ่งเสียเพื่อนไปมั้งคนนี้นะ
ฮาเวิร์ด : ฉันถามซีคว่า การประชุมครั้งนี้มันเกี่ยวกับอะไร
ซีค : เดี๋ยวฉันจะบอก เเต่ตอนนี้ฉันเห็นหมวกของนายเเล้ว
ฮาเวิร์ด : ใช่ ฉันเห็นเธอนั่งเล่นหมวกฉันเเล้วเธออยากจะเก็บมันไว้ ฉันก็เลยให้เธอ ไป เเต่ฉันยังมีอีกเพิ่มด้วย
พีค : อย่าโทษฉันเลยค่ะคุณซีค มันใส่เเล้วสบายมาก
ฮาเวิร์ด : ฉันไม่ว่าเธอหรอกพีค ถ้ามีอะไรที่ฉันเห็นด้วยว่ามันสบาย ฉันก็จะใส่มัน
ซีค : เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า อย่างไรก็ตาม การประชุมครั้งนี้เราต้องรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นในภารกิจนี้ เอาละใครจะเป็นคนรายงาน
พีค : ฉันโหวตคุณซีค
ฮาเวิร์ด : ฉันเห็นด้วย
ไรเนอร์ : ขอโทษด้วย ซีค เเต่ฉันเห็นด้วย
ซีค : เห้ออออ พวกนายนี้นะ
ความคิดเห็น