คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ความคิดถึง และของขวัญจากลา
นั้นืออะไร หยนั่เหม่อลอยอยู่ในศาลา้าในสวน
อไม้
หย! หย! อยู่ไหม เสียอผู้พันเอผู้ึ่เป็นพ่อ
อเธอเรีย
พ่อะ มีอะไรหรอะ เออ ือพ่อ้อารให้หนูไป
เยี่ยมยายที่ประเทศีน เพราะแม่อหนูโทรมาหาพ่อ
ว่ายายป่วยึอยาให้หยไปเยี่ยมยายหน่อย
พ่อะหนูะ้อเินทาวันไหนหรอะ หยรีบถาม
พ่ออน ผู้พันเอหรือพ่อนเออบมาว่า "อาทิย์หน้านะ"
หยรู้สึว่าสีหน้าอพ่อนเอนั้นูเร่เรียและมี
วามัวลปนันไป หยึไม่อยารบวนอี
ที่เมือีน เพราะว่าัวหยเอนั้น็ไม่ไ้ไปมาหาสู่ัน
บ่อยนั
อีอย่าหย้อทำานับพ่อและเรียนึไม่ไ้ไป
หาแม่ ยาย า และ เพื่อนอนในสมัยเ็ ๆอนที่เล่น้วยัน
พอถึวันออเินทาพ่อไปส่หยที่สนามบินและ
อ้วยวามเป็นห่ว
"พ่อะหนูะเินทาปลอภัยไม่้อเป็นห่วะ"
เสียอหยที่ล่าวำลาับุพ่ออน
ันเสร็หย็ึ้นเรื่อบินเพื่อที่ะไ้ออเินทา
หยเินทาและลอที่สนามบินสุพรรภูมิ
รึ่แล้วในเวลาที่ีน หย็เินทาไปบ้านอแม่ "แม่ะหนูมาถึแล้วนะะ "
หยโทรหาแม่ให้เปิประูบ้านให้
อ้าว? หยมาถึอนไหนหรอ แม่ถามหย มาถึเมื่อี้
ะ หยเ้ามาในบ้านและ็ส่ระเ้าให้ับ
น้าสาว ึ่เป็นน้ออแม่ื่อว่า
นอนอยู่บนเียเพราะป่วย้วยโรรา
ยายอหยมีอายุ90ปีในวันนี้พอี พอยายมอเห็น
หลานสาวอน็เรียให้ไปหา
เหมยเอ๋อร์มาหายายใล้ๆสิ หยเ้าไปหาุยาย
และสวัสียายอนพร้อมับพูว่า "ยายะหนูมา
เยี่ยมยายแล้วะ ยายสบายีไหมะ "
ยายไ้ยิน็ยิ้มเล็น้อยให้หลานสาว แล้วยาย็ส่
ล่อไม้สี่เหลี่ยมยาวสีำโบรามีรูปอไม้ที่แะ
สลัสวยามวาไว้บนมืออหยแล้วพูึ้นมาว่า
"ยายเห็นเหมยเอ๋อร์็มีวามสุ ยาย็ไม่เป็นห่วและ
อให้เหมยเอ๋อร์มีวามสุมาๆในภพ่าินแนนะ
ยายให้อวัับหลานเพื่อะไ้ใ้ใน ยาม
ำเป็น อให้หลานมีวามสุมาๆนะ"
ยายยิ้มว้าและหลับา แม่ใแล้วร้อไห้้วย
วามเสียใึ้นมา แม่ไปอยู่สรวสวรร์แล้วไม่้อ
ห่วพวหนูนะ บรรยาาศรอบ้านเียบสบและปน
ไป้วยวามเศร้าเสียใ
เพราะมีนสำัอบ้านาไป ถ้าันไม่สัเีๆ็
ไม่เห็นว่าุยายยิ้มและมีหยน้ำาออมาา
หาาเล็น้อย
้าริมน้ำอยู่ๆ ็ิถึำพูบาประโยว่า"อให้มี
วามสุในภพ่าแนนะ"
ันิแล้วิอี็ไม่เ้าใประโยอุยายอยู่ี
ันนั่เหม่อลอยแล้วหยิบล่อไม้ยาวสีำึ้นมาูแล้ว
็สำรวทรอล่อไม้ เห็นเป็นลายอไม้แะ
สลั มีเพรพลอยประับเป็นบ้าุ มันูแปลา
แ่็ไม่ไ้สสัยอะไรแ่พอะเปิล่อไม้็เปิไม่
ออและ็ไ้ยินเสียึ้นมาว่า
เหมยหย มาหาแม่หน่อย แม่อยู่ในห้อนอนอหนูนะ
มือ เพราะมันเปิไม่ออ ันเปลี่ยนใ
ไว้่อยหาทาเปิออทีหลั็แล้วัน ันพูและถือ
ล่อไม้แล้วเินไปหาแม่อนในห้อนอนอัวเอ
ันเินเ้าไปในห้อ็เห็นแม่ำลััที่นอนอ
นเอ ันวาล่อไม้ไว้บนโ๊ะอ่านหนัสือ
แล้วเินไปหาแม่ "แม่ะเรียหนูทำไมหรอะ"
แม่หันหน้ามาแล้วยิ้มให้ัน พร้อมพูึ้นมาว่า
"หย ือแม่อยาให้หยเ็บล่อไม้ที่ยายให้ไว้ให้ี
เพราะว่าเป็นสิ่เียวที่รทอมานานั้แ่่อน
บรรพบุรุษอระูลเรา"
ะ ันพยัหน้าเพื่ออบรับำ ันเินออมาาห้อ
แล้วเินรไปหาน้าหลานฮวาที่อยู่ในสวนหลับ้าน
เพราะะอออไป้านอ ันไ้โทรหาเพื่อนทุน
มีัประมา 7-8 น ึ่เป็นเพื่อนในสมัยประถม
อนที่เรียน้วยัน ว่าะไปเที่ยวที่ในันีเพราะไม่ไ้
ันเอหลายปีและไม่ไ้วนันไปเที่ยวบ่อยนั
มีเพื่อนในลุ่มนหนึ่ ื่อ หลิน เสนอสถานที่ท่อ
เที่ยว และ้อนอน้าแรม
หลิน ไ้วนันและเพื่อนๆไปเที่ยว้าแรมในป่า แ่
ไม่รู้ว่าื่อป่าื่ออะไร สอสามืน ันเรียม้าวอ
และอุปร์สำหรับ้าืนในป่า
***************
วัน่อมา
ันและเพื่อนๆ ออเินันั้แ่เ้าแล้วมารอยัุ
นัพบเอัน
หลินบอว่าสถานที่ที่เราำลัะไปเที่ยวและ้าืนัน
ือ ป่าสนพัน้น ที่นั้นมี้นสนึ้นเ็มบริเวหุบเา
มี ถ้ำ ลำธารและมีสัว์ป่าเป็นำนวนมา
ัน, หลิน , เพื่อนๆ เ้าไปในป่าสนและหาพื้นที่สำหรับ
ั้แมป์ " หย พวเราไปถ่ายวิวในป่าสนไหม และ
ไปหาไม้มาทำฝืนใุ้ไฟ้วย"
ปะ ไปัน ผู้ายและผู้หิไปนละทา
ลุ่มเพื่อนายไปหาไม้ ส่วนลุ่มอหยนั้นไปถ่าย
ภาพและเล่นน้ำในลำธารใล้ๆที่ั้แมป์
ในลุ่มอันมีอยู่สี่น ไ้แ่ ัน หลิน อันี หลี่น่า
ันถ่ายภาพ้นสนและวิวในธรรมาิไปเรื่อยๆอยู่ๆมี
ลมพัมาเบาๆ็ไ้ยินเสียเรียอใร็ไม่รู้มา
ับลมเมื้อี้
ว่า "เหมยเอ๋อร์ เหมยเอ๋อร์ มาทานี้"
ันไ้ยินในิหน่อย แล้ว็ิว่าหูฝาไปเอ แล้ว
เินไปหาหลิน "หลิน! หลิน! รอ้วย"
ภายในถ้ำมีแสสว่าออมาาวัถุประหลาเล็น้อย
และแสารสั่นเพื่อยืนยันว่านบุลสำัที่มันรออยใล้มาหามันแล้ว
###
- _ -
ล้อไม้สีำโบราที่ยายมอบให้หย
(Ián huā) หลานฮวา หรือ หลันฮวา
แปลว่า อล้วยไม้
ความคิดเห็น