มากรัก

          “เด็กคลอดเมื่อไหร่พี่จะเลี้ยงเอง ส่วนเหมยพี่จะให้เงินสักก้อนไปเริ่มต้นชีวิตใหม่” อิชย์มั่นใจว่าตัวเองป้องกันและคุมกำเนิดอย่างดีมาโดยตลอด เขาไม่คิดเลยสักนิดว่ามันจะพลาด หนำซ้ำยังพลาดกับผู้หญิงที่ไม่ต้องการจะได้มาเป็นแม่ของลูก

          คณานางพยายามกลั้นน้ำตาที่พร้อมไหลออกมาทุกเมื่อ ความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกอยู่กลางอก อิชย์พูดมาได้ยังไง เขาพูดมันออกมาได้ยังไง! หลายปีที่เราอยู่ด้วยกัน แม้เขาจะย้ำเตือนตลอดว่าเลี้ยงดูเธอในฐานะ ‘เด็ก’ แต่ไม่คิดเลยว่าผู้ชายตรงหน้าจะเห็นแก่ตัวและใจร้ายได้มากขนาดนี้

          “ที่ผ่านมาหนูไม่เคยเรียกร้องอะไรจากพี่ แต่วันนี้หนูขอลูก ลูกที่เป็นของหนู แม้เราสองคนจะไม่ตั้งใจให้เขาเกิดมา แต่หนูจะเป็นคนเลี้ยงเขาเอง”

          อิชย์นึกเย้ยหยันอยู่ในใจลึกๆ ขนาดตัวเธอเองยังเอาไม่รอด แล้วจะเอาปัญญาที่ไหนมาเลี้ยงลูก

          “ทำตามที่พี่บอก ถ้าเหมยรักลูกก็ควรให้ลูกอยู่กับพี่”

          เรียวปากอิ่มยกยิ้มสมเพชเมื่อนึกถึงใบหน้าของผู้หญิงอีกคน “แล้วหมอกุ้งละคะ พี่จะตอบเธอว่ายังไง พี่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นเขาจะรับได้เหรอถ้ารู้ว่าแฟนตัวเองแอบเลี้ยงเมียน้อยไว้ตั้งหลายปี ที่สำคัญคือพี่ทำหนูท้อง” เธอมาก่อนแต่ไม่ได้รับการยกย่องเพราะไม่มีอะไรคู่ควรกับเขา

          อิชย์คิดแค่ว่าเราอยู่ด้วยกันเพราะต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์ เขาได้ปลดปล่อย ส่วนเธอได้ผลตอบแทนเป็นเงินตรา แต่ชายหนุ่มหารู้ไหมว่า.. เธอรักเขา

*****

​สนใจเปย์ E book ของมนต์จันทร์เชิญจิ้มได้เลยจ้า..

(จิ้มตรงนี้เพื่อไปยังหน้าดาวน์โหลด)

ติดตามข่าวสารและพูดคุยกับนักเขียนได้ที่..

Facebook : Mon chan

Fanpage : Monchan มนต์จันทร์