คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 เผชิญหน้า
ฝนที่โปรยปรายช่วยบอกที ข้าเป็นใครกัน
----------------------------------
ท้องฟ้ามืดครึ้มขึ้นเรื่อยๆ ฝนค่อยๆตกลงมาสู่พื้นทีล่ะนิดจนกลายเป็นตกหนักและเสียงฝนที่ประกอบไปด้วยเสียงฟ้าร้องดังขึ้น ณสนามแห่งนี้
"การแอบฟังนี่มันไม่ดีเลยนะค่ะ แต่ในเมื่อคุณรู้แล้วก็ต้องขอกำจัดคุณก่อนะค่ะคุณคุโรโร่ ลูซิเฟอร์"เมื่อฮิคารุพูดจบก็วิ่งเข้าไปหาคุโรโร่ทันที
"เธอคิดเหรอว่าจะกำจัดฉันได้ง่ายๆนะ"คุโรโร่ถาม
"ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้สิค่ะ"หญิงสาวบอก
"งั้นก็ได้"คุโรโร่พูดจบก็พุ่งเข้าหาทันทีพร้อมด้วยเน็นที่แข็งแกร่งแต่ศึกครั้งนี้ใครจะชนะกันแน่
"ฉัวะ"
เสียงของของมีคมบาทแต่ใครโดนล่ะ!! เมื่อทั้ง2ถึงพื้นก็ต้องพบว่าใบหน้าของคุโรโร่ ลูซิเฟอร์ชายหนุ่มผู้มีมาดเข้ม มีบาทแผลที่ใบหน้าเสียแล้ว ส่วนแขนเสื้อของฝ่ายหญิงกับแทนโดยที่ไม่มีแผลหรืออะไรใดๆเลย
"เก่งนิ"คุโรโร่บอก
"นายก็ไม่เลวแต่ฉันไม่ต้องการคำชมจากนาย"ฮิคารุพูดอย่างเย็นชาใส่บุรุษข้างหน้า
"แหมโหดจัง"คุโรโร่บอก
"นายมันก็เศษขยะไม่คนามือฉันหรอก"ว่าแล้วฮิคารุก็กระโจนเข้าไปอีกครั้งหนึ่ง
"เจ๊บตัวเปล่าๆน่า"คุโรโร่บอกก่อนที่หญิงสาวจะไปถึง
"ไม่เสี่ยงดวงดูก็ไม่รู้ ออกมาได้เหล่าบริวาณของข้าแกงการ์"เมื่อพูดจบเงาก็ค่อยกลายเป็นรูปร่างของสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ยักษ์ ใหญ่กว่า3เท่าได้(แกงการ์:ชื่อบริวาณรับใช้ที่เป็นสัตว์ประหลาดซึ่งฮิคารุตั้งให้)
"ใหญ่เหมือนกันนี่"คุโรโร่พูดจบก็วิ่งเข้าไปหาทันทีฝ่ายข้างหน้าไม่คนามือเตรียมตั้งท่าเต็มที่ เมื่อคุโรโร่ซัดหมัดเข้ามาฝ่ายหญิงจะหลบหมัดได้ทุกครั้ง
"หนอย!!"คุโรโร่กระโดดออกมาพร้อมกับเปิดสมุดเล่มแดงทันที เปิดสมุดแล้วใช้เน็นอย่างไม่เลือกหน้าแต่ยังไงก็เป็นทักษะที่ขโมยเขามา
"นั่นคงจะเป็น1ในทักษะที่คุณขโมยมาจากใครสินะค่ะ แต่คนอย่างคุณก็ไม่น่าจะขโมยเน็นแบบนี้มาได้ คงจะมีทักษะพิเศษซ่อนอยู่สินะค่ะ"ฮิคารุพูด(บรรยาย)ถึงทักษะ
"หึ เดาเก่งเหมือนกันนิ"คุโรโร่พูดจบมีดก็ออกมาอยู่ที่มือ แล้ววิ่งไปที่ฝ่ายตรงข้าม ซึ่งฝ่ายหญิงสาวก็หลบได้แต่จู่ๆก็มีลมพัดมาเหมือนคมมีดแล้วเฉี่ยวไปโดนที่แขนเข้า
"คราวหน้าไม่พลาดแน่"คุโรโร่บอกตอนนี้เขาเหมือนกับปีศาจบ้าเลือดที่จ้องจะฆ่าทุกคนที่อยู่ที่นี่ แต่ฝ่ายหญิงสาวไปได้แสดงสีหน้าอะไรแต่กลับยิ้มที่มุมปากอีกด้วย เมื่อคุโรโร่ฟันลงไปอีกครั้งหนึ่ง........
ทว่า!! ฝ่ายหญิงไม่อยู่ตรงหน้ากลับไปอยู่ด้านหลังแล้วกระโดดถีบคุโรโร่จนกระเด็นไป
"ทำให้เลือดของฉันออกได้ก็นับว่าคุณเป็นศัตรูที่ร้ายกาจมากนะค่ะแต่มันไม่คนามือฉันหรอก แกงการ์บุก"เมื่อฮิคารุพูดจบ แกงการ์(กากอยร์)ตัวนั้นก็กระโจนเข้าไปหาคุโรโร่ทันที
"คิดว่าจะทำได้เหรอ"คุโรโร่พูดแล้วเปิดสมุดอย่างรวดเร็วพร้อมกับมีแสงสว่างอย่างแรง แต่เมื่อแสงหายไปแกงการ์ก็หายไปแล้ว ทำเอาฮิคารุตกใจเล็กน้อย
"ไม่นึกว่าคุณจะมีเน็นสายควบคุมเหมือนกันนะค่ะเนี่ย ถึงขนาดทำให้แกงการ์ของฉันหดลงเหมือนตัวอมีบ้าได้ กลับมาแกงการ์"ฮิคารุบอกแล้วเรียกแกงการ์ซึ่งตัวหดเล็กลงอย่างอมีบ้า
"ขอบคุณที่ชมแต่ฉันจะสงบศึกเร็วนี้แหละ"คุโรโร่ตะโกนแล้วพุ่งเข้าไปหาอีกครั้งแต่ฮิคารุกลับยิ้มที่มุมปากแล้วไม่หลบการโจมตีของคุโรโร่จึงทำให้ฟันโดนไปเต็มๆ แต่กลับไม่มีแผลสักนิด
"1ในทักษะที่เขาเรียกกันว่าเกราะเหล็กยังไงล่ะคะ"ฮิคารุพูดจบก็ดีดนิ้วทำให้มีดที่คุโรโร่ใช้อยู่สลายเป็นผุยผงแม้กระทั่งด้ามจับ
"ฮึ่ย~"คุโรโร่กัดฟันด้วยความโมโห
"สายควบคุมที่สามารถทำให้คู่ต่อสู้ขยับไม่ได้ หึเก่งจริงๆๆ แต่ว่าไอ้เน็นบ้าพรรณนั้นน่ะนะ มันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก"ฮิคารุพูดแล้วหันไปหาคุโรโร่
"แต่ฉันก็ทำให้เธอมีแผลได้นิจริงไหม......."คุโรโร่พูด
"จริงด้วย งั้นขอปิดบัญชีแค้นกับคุณหน่อยก็แล้วกันคุโรโร่ ลูซิเฟอร์"เมื่อฮิคารุพูดจบร่างของคุโรโร่ก็มีเส้นเชือกสีขาวพันอยู่รอบๆตัว
"อะ...อะไรกัน"คุโรโร่พูดอย่างตกใจ
"ใยไหมผนึกเน็น ต่อไปนี้คุณจะไม่สามารถที่จะใช้เน็นได้อีกนานเลย"ฮิคารุพูดอย่างยิ้มแย้ม
"เรื่องแค่นี้ฉันเรียกผู้ขจัดเน็นมาก็ได้"คุโรโร่บอก
"คุณคิดเหรอว่าเน็นของฉันมันกำจัดได้ง่ายขนาดนั้นคุณเองก็น่าจะรู้อยู่แล้วตั้งแต่ตอนที่ฉันใช้เน็นว่าฉันมีพลังมากแค่ไหน เห็นเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ก็ใช่ว่าพลังจะอ่อนหัดนะ"ฮิคารุบอกแล้วยิ้มเยาะ
"เก่งจริงๆ แต่ยังไงแกก็ยังเหมือนปีศาจอยู่ดีอะ....."คุโรโร่บอกด้วยความโมโหแต่ยังไม่ทันพูบจบดาบที่ไม่รู้ออกมาตั้งแต่เมื่อไรก็เฉี่ยวไปโดนหน้าคุโรโร่แล้ว
".........ไหน....ลองพูดใหม่อีกทีสิฉันเป็นตัวอะไรนะ"หญิงสาวมองคุโรโร่ด้วยความโกรธและเย็นชา และเสียงฟ้าร้องที่เป็นตัวประกอบเพิ่มความน่ากลัวให้กับคนที่ผวาอยู่
"รู้สึกว่านี่จะเป็นต่อมกระตุ้นความโมโหของแกสินะ ไอ้ปีศาจแต่ยังไงแกก็ยังเป็นปีศาจอยู่วันยังค่ำอยูดี แกก็เหมือนกับแกงการ์ที่แกเรียกออกมานั่นแหละไอ้สัตว์ประหลาด"คุโรโร่เติมคำด่าเป็นชุดโดยไม่นึกถึงอารมณ์ของคนที่กำลังฟังอยู่
"ขี้แพ้ชวนตีนนี่หว่าคุโรโร่"คุราปิก้าที่ยืนมองอย่างอึ้งทึ่งและเงียบไปนานเริ่มเปิดฉากด่า
"หนวกหูโว้ย แกก็ อึก!!....."คุโรโร่หันมาด่าแต่ก็ต้องพบกับดาบที่จ่ออยู่ที่คอของตน
"อย่าพูดคำนั้นให้ฉันได้ยินอีกเป็นครั้งที่2ไม่งั้นหัวนายได้หลุดจากบ่าแน่ คุโรโร่ ลูซิเฟอร์"เสียงของฮิคารุที่ประกอบไปด้วยความโมโหและความเย็นชา พร้อมกับเสียงฟ้าผ่าที่ดังเป็นช่วงๆ คุโรโร่ที่หันมาเห็นประกายสีแดงที่ดวงแป็บนึงก่อนที่มันจะหายไป แต่ก็ต้องหวาดกลัวเพราะรังสีอาคาตของคนที่หมายจะฟันคอของตนนั้นน่ากลัวมาก ซึ่งคุราปิก้าก็รู้สึกได้เช่นเดียวกัน
"พอเถอะน่าฮิคารุไอ้ขี้หดตดเหม็นอย่างหมอนั่นนน่ะไม่จำเป็นต้องฆ่าให้เสียเวลาหรอก"คุราปิก้าตะโกนขึ้น
"ว่าไงนะ !!"คโรโร่พูดด้วยความเดือด โดนด่าซะเสียหายเลย
"นั่นสินะ ถือว่าเห็นแก่คุราปิก้าฉันจะยังไว้ชีวิตแกไว้ก่อน แต่คราวนายไม่มีทางรอดไปได้แน่......"ฮิคารุพูดแล้วมีดที่อยู่ที่มือก็หายไปพร้อมประโยคสุดท้ายที่เน้นไว้อย่างชัดเจนและแฝงความเย็นชาแต่จากคำพูดนั่น ก็รู้ว่าหล่อนทำจริงแน่ ทำให้คุราปิก้าผวาแต่ต้องตั้วสติให้หญิงสาวหันมาก่อน
"ฮิคารุ......ไปกันเถอะ"คุราปิก้าเอยชื่อของหญิงสาวด้วยความดีใจเล็กน้อยก่อนที่หญิงสาวจะเดินไปหาฝ่ายชาย ทำให้ฝ่ายหญิงหันมาหาคุราปิก้า
"ไปกันเถอะนะ"คุราปิก้าเอยอีกครั้งซึ่งฮิคารุก็ยิ้มให้อย่างอ่อนโยนต่างกับตอนเมื่อกี้อย่างลิบลับเลยทีเดียว
"อืม"
ความคิดเห็น