คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 3 ชาวอิชวาล
"พี่หยุดทีได้ไหม
ผมรำคาญ"อัลเริ่มบ่นออกมาบ้างหลังจากพังพี่ชายตัวเองบ่นยาวเป็นระนาบยาวซะขนาดนั้น"ก็มันย่ำแย่จริงนิอัล
ไหนว่าจะพวกนั้น รู้ไหมกว่าจะมาได้นี่มันก็ยากเหมือนกันนะอัล"เอ็ดว่า"พี่จะบ่นยังไงผมก็ไม่ว่าหรอกแต่นี่มันต่อหน้าคนอื่นนะ"อัลบอก
"ก็ช่างมันสิไปหาคุณยายพินาโกะกับวินรี่เถอะ"เอ็ดพูดตัดบทก่อนที่จะเดินไป
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
"บ้าจริง
ทำไมต้องมาเจอเจ้าพวกนั้นด้วยนะ"ร่างของหญิงสาวที่กำลังนั่งอยู่ในแคมป์อยู่เพียงคนเดียว มีเลือดไหลตามมาที่หัวและแขนเป็นผลมาจากการสู้กับพวกเอ็นวี่"อาเรสมีคนมาหาแนะ"เสียงดูทุ้มคล้ายเสียงคนแก่เรียกเธอ
"ใครเหรอคะท่านยาย"อาเรสถามก่อนที่จะเดินลุกออกไปจากแคมป์เพื่อดูว่ามีใครมาหาเธอ
"ท่านผู้เฒ่านับเป็นเกียรติ
อย่างมากจริงๆที่ท่านมาในที่แบบนี้"อาเรสพูดประชดประชันเล็กน้อยคนที่ไล่"อาเรส
พ่ออยากให้ลูกเลิกต่อสู้ซะทีเถอะเลิกเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุซะทีเถอะ"เสียงทุ้มที่ดูจะอ่อนโยนพยายามช่วยอย่างเต็มที่"แล้วจะให้หนูเลิกไปทำไมกันละ
มันผิดต่ออิชวาลมากรึไงกันยังไงเดิมทีหนูนะก็ไม่ใช่ชาวอิชวาลอยู๋แล้วนี่นา จะพูดให้หนักหัวทำไมกันหึ"อาเรสพูดประชด เพราะเดิมทีพ่อของเธอก็ไม่ใช่ชาวอิชวาลอยู่แล้วนี่ ก็ใครล่ะที่จะมาสนใจคนที่มีคำสาปติดตัวตั้งแต่เกิดอย่างเธอ แล้วจะมาสนใจคนอย่าเธอทำไมกันล่ะ ทั้งๆที่เธอกับเขาก็ไม่ได้เกี่ยวพันธุ์กันเลย"พ่อของหนูจะเสียใจนะ"ชายหนุ่มร่างแก่พูด
"จะเกลี้ยกล่อมให้ข้าออกมาสินะเจ้าผู้เฒ่าหน้าโง่เอย"จู่ๆนิสัยและบุคลิกก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงรวมทั้งดวงตาก็กลายเป็นสีม่วงเข้ม
"ออกมาแล้วรึ
ข้าจะได้จัดการกับเจ้า"ผู้เฒ่าพูด"เจ้าล่อข้าให้ออกมาเพื่อ
จะกำจัดข้ารึน่าขำสิ้นดีเลย อย่างเจ้านะจะมี ปัญญารึ เปล่ายังไงรู้เลย"ร่างนั้นพูดขึ้นเผยแววตาที่ดูเหยีดหยาม กับ เสียงหัวเราะที่ดูเงียบๆ"วันนี้แหละ"ผู้เฒ่าพูดขึ้นพร้อมกับหยิบน้ำมนต์ขึ้นมาแล้วสาดใส่แต่ไม่กระทบกระเทือนอะไรเลย
"มีปัญญาแค่นี้รึไงกับท่านผู้เฒ่า อย่าลืมสิคนที่สร้างข้ามาก็คือเด็กคนนั้นเองนะ"ร่างของหญิงสาวพูดพร้อมยิ้มเยอะ
"อาเรสพ่อเพียง
อยากให้ลูก รู้ว่าในช่วงเวลานี้และตอนนี้ยังมีคนที่ห่วงลูกอยู่เสมอมา"ผู้เฒ่าพูด"ไอ้พ่อจอมโกหกคนนั้นนะเหรอช่างหัวมันปะไรสิ เด็กคนนั้นไม่ได้สร้างข้าขึ้นมา สำหรับข้าก็เป็นได้แค่เงา ซึ่งข้าก็ไม่ได้รังเกียตอะไรกลับดีใจที่เด็กคนนั้นมาชวนข้า"ร่างนั้นพูดปฏิกิริยา
และท่าทีเปลี่ยนไปดวงตาคู่นั้นกลับมาเป็นเหมือนเดิม"แต่ก็ยังมีคนที่ห่วงลูกอยู่อีกนะ"ผู้เฒ่าพูดขึ้นอีกครั้ง
"หุบปากได้แล้ว
ทั้งๆที่คนที่จุดชนวนมันขึ้นมาก็คือพวกชาวอิชวาลหน้าโง่พวกนั้น แล้วก็รวมถึงพวกแกด้วย ถึงจะเป็นแค่เงาแต่ข้าก็มองเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง ทีพวกเจ้ากระทำ"ร่างนั้นตะโกนขึ้นแล้วใช้มือแทงไปที่แขนขวาของผู้เฒ่าแต่มีคนอื่นมาสมทบทำให้ผู้เฒ่าคนนั้นไม่เป็นอะไรมาก"..............."
"ข้า
"พ่ออยากให้ลูกรู้ว่าแท้จริงแล้วยังมีคนห่วงใยลูกอยู่นะ
ถึงแม้ว่าลูกจะทำผิดเท่าใดก็ตาม ถึงลูกจะโกรธเกลียจหมู่บ้านของเราแค่ไหน ก็อย่าโกรธเกลียจ ชาวอิชวาลคนอื่นๆเลยนะ"ผู้เฒ่าคนนั้นพูดก่อนที่จะเดินจากไป"หึ
น่าหัวเราะข้านะถอยกลับไม่ได้อีกแล้วละทั้งที่พวกเจ้าเป็นคนเริ่มแท้ๆ คนที่ห่วงใยข้าในตอนนี้คงไม่มีอีกแล้ว.......ไม่มี......."ร่างนั้นพูดอย่างแผ่วเบาก่อนเดินตรงไปที่ไหนสักแห่ง"จะไปไหนนะอาเรส"ร่างหญิงชราถามขึ้น
"ไปที่ไหนก็ได้ที่
ที่จะให้คนอย่างหนูอยู่ที่ใดก็ได้ ขอบคุณมากคะที่ช่วยดูแลหนูในเวลา1อาทิตย์นี้ลาก่อนคะ"อาเรสพูดก่อนที่เธอจะเดินไปหยิบเสื้อคลุมของเธอ แล้วเดินจากไปอย่างไร้ร่องรอย"จะไปไหนก็ได้ที่
ที่ไม่ต้องการฉันที่ใด ก็ได้ที่ไม่มีแม้แต่ความรู้สึก"ร่างของหญิงสาวลำพึงเบาก่อนที่จะค่อยเดินไป"ป่านนี้คงถอยหลังกลับไม่ได้อีกแล้วละคะถึงท่านจะเคยพูดไว้ก็เถอะ
ก็ฉันนะเป็นคนตัดสินใจเองนี่นาจะมาละทิ้งเอาป่านนี้มันก็สายไปแล้วละ"ร่างนั้นคิดก่อนที่จะยิ้มออกมาเล็กน้อยใช่แล้วคนที่เลือกคือฉันเองไม่ใช่คนอื่น
ฉันเป็นคนตัดสินทุกอย่างเองแต่ว่ารอยยิ้มที่อยากจะในตอนนี้น่ะ มันคงไม่เหลืออยู่แล้วละถ้าจะเลิกตอนนี้มันจะได้ไหม
คนที่ฆ่าไปจะยกโทษให้หนูบ้างรึเปล่า
ถ้าท่านยังมีชีวิตอยู่บนสวรรค์ก็กรุณาช่วยตอบคำถามของหน่อยได้ละไหม
คุณพ่อคะ…
?!"
พ่อนะชอบรอยยิ้มของลูกมากเลยนะอย่าทำให้มันหายไปละ"วันวานหวนคืน เวลาที่เขาคนนั้นยังอยู่ ไม่ว่าเมื่อไรก็จะมีแต่รอยยิ้มให้เสมอ มันทำให้น่าร้องไห้จริงๆเมื่อนึกถึงวันเก่า แต่ว่าเพียงแค่ร้องไห้ยังทำไม่ได้เลยเพราะว่าดวงตาคู่นี้มันไม่มีน้ำตาอีกแล้ว......I am sorry
…..I can
't smile any more…..Father ?!
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ความคิดเห็น