คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 สารและคำเตือน
"ไงเจ้าเหล็กไหล"เสียงดังขึ้นจากด้านหลัง 2 พี่น้องซึ่ง อัลและเอ็ดก็ได้กลับร่างเดิมไปกันเรียบร้อยแล้ว คนที่เดินมาทักนั่นก็คือรอย มัสแตง ซึ่งมีฉายาไว้ว่า นักเล่นแร่แปรธาตุอัคคีเพลิง
"มีธุระอะไรเจ้าผู้พันเฮงซวย (บรรลัย)"เอ็ดตอบด้วยสีหน้าไม่พอใจนัก
"มีงานเข้ามาถึง 2 พี่น้องเอลริค เอ้าใบงาน"รอยพูดจบก็ยื่นแฟ้มใบงาน เมื่อเอ็ดได้ปัดก็เปิดแฟ้มใบงานขึ้นมาทันที
" งานอะไรฮะ"อัลถามขึ้นพร้อมยื่นหน้าเข้าไปดู
"ผู้พันนี่มัน มันหมายความว่ายังไงดันจะให้พวกเราเข้าไปสอดแนมที่ อิชวาล มันหมายความว่ายังไงหาตอบสงครามที่อิชวาลนะมันน่าจะจบไปตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ"เอ็ดตะคอกใส่รอย ซึ่งอัลที่ได้ยินดังนั้นก็ตกใจ
"ขอโทษนะเป็นคำสั่งจากผบ.สูงสุดฉันก็แก้ให้ไม่ได้ด้วยถ้าไม่อยากไปก็ไปบอกเจ้าตัวเข้าละกัน นะ"รอยพูดขึ้น
"ใครจะไปยุ่งกับเจ้าพวกโฮมุนครูสพวกนั้นเล่า"เอ็ดตะคอกใส่รอย
"ก็มันช่วยไม่ได้นี่นาหมอนั่นมันตัดสินใจ ไว้ให้ทุกสิ่งทุกอย่างกระจ่างก่อนแล้วหมอนั่นถึงจะได้ลงจากตำแหน่ง เพราะพวกเราเป็นสุนัขของกองทัพเลยต้องทำตาม ถ้าไม่อยากทำ ทำไมมาเป็นสุนัขของกองทัพทำไมกันเล่า ถ้าเป็นก็ต้องหัดเตรียมใจฉันก็ไม่ได้อยากจะยุ่งกับเรื่องนี้มากนักหรอก"รอยตะคอกใส่เอ็ดทำให้เอ็ดเองก็ทำสีหน้าตกใจไม่น้อยหน้าเลยเช่นกัน
"ช่วยไม่ได้จะรับงานนี้ก็ละกันแค่สอดแนมฉันไม่ทำอะไรเหนือไปกว่านี้นะไอ้ผู้พันเฮงซวยบรรลัย"เอ็ดตอบย้ำรอยพูดคือไม่ยอมเลิกราง่าย แต่ยังไงถึงเขาจะไปก็นำข้อมูลจริงมาเขียนหรอก
"พวกนายพี่น้องเอลริค สินะ"เสียงของคน คน นึงดังขึ้นจากด้านหลังของเอ็ดและอัล เธอใส่เสื้อคลุมปกปิดร่างกายและใบหน้าเอาไว้ไม่ให้ใครเห็น
"ช…..ใช่แล้วละมีธุระอะไรเหรอ"อัลตอบอย่างตะกุกตะกักก่อนที่จะเริ่มถามคำถามขึ้นมา
"นี่เป็นคำเตือนจากฉัน อย่ายุ่งกับชาวอิชวาล ไม่งั้น ฉันจะฆ่าพวกนายให้หมดรวมทั้ง นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งราชอาณาจักรให้หมด"ร่างนั้นพูดอย่างเย็นชา
"หรือว่าเธอเป็นคนที่กำจัดนัดเล่นแร่แปรธาตุแห่งราชอาณาจักรที่เข้าไปสอดแนมที่อิชบาลหมดทุกคน"รอยพูดขึ้นด้วยความตกใจ
"ถ้าฉันบอกว่าใช่ละ"ร่างนั้นตอบ
"เธอมีจุดประสงค์อะไรกันแน่"เอ็ดตะโกนถาม
"ไม่มี แค่ไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย ก็เท่านั้น"ร่างนั้นพูดขึ้น
"ทำไมต้องฆ่าพวกเขา"อัลถามขึ้นด้วยความตกใจหลังเงียบมานาน
"ฉันเตือนพวกเขาแล้วหลายต่อหลายครั้งแต่ก็ไม่ยอมทำตาม....."ร่างนั้นไม่ทันพูดจบเอ็ดก็แทรกขึ้นมา
"ก็เลยฆ่าพวกเขางั้นสินะ ทำแบบนั้นมันได้อะไรขึ้นมา จะมีแต่ฆ่ากับถูกฆ่าไม่ใช่เหรอ"เอ็ดตะโกนถามแล้วค่อยเดินเข้าใกล้ตัวมากขึ้น
"ถ้านายไม่หุบปากของนายซะฉันจะฆ่านายอีกคนฉันฆ่าคนมามากมายแล้วจะฆ่าคนอีกสัก 2 หรือ 3 คนจะเป็นอะไรไปเล่า"ร่างนั้นพูด ดวงตาที่เผยให้เห็นดวงตาสีแดงเพลิงข้างหนึ่งที่ซึ่งปฏิกิริยาใดๆมีแต่ความเฉยชาเท่านั้น
"งั้นก็ลองฆ่าฉันให้ดูหน่อยสิ"เอ็ดตะคอดใส่พร้อมเอามือไปกระชากที่คอเสื้อของหญิงสาว
"พี่ฮะพอเถอะ"อัลรีบวิ่งมาห้ามปรามเอาไว้
"ถ้าฉันบอกว่าไม่ละ"ร่างนั้นถามดวงตาไม่บ่งบอกว่ากลัวแม้แต่ใด
"มันไม่มีความจำเป็นสำหรับฉันในตอนนี้ไว้นายรับงานนั้นเมื่อไรฉันจะฆ่านาย แต่ว่าถึงยังไงก็ตามถึงนายไม่รับงานฉันก็จะมาฆ่านายสักวันหนึ่ง เพราะฉะนั้นจะรับงานนี้หรือไม่รับงานนี้ มันก็มีค่าเท่ากัน"คน คนนั้นพูดก่อนเอามือของเอ็ดออกไปจากคอเสื้อ
"ทำไมละ"เอ็ดตะโกนถามดวงตาบอกว่าตั้งใจจะถาม
"สักวันนายจะรู้เอง"คนใส่เสื้อคลุมบอกแล้วเดินจากไปรอยก็กำลังจะวิ่งตามโดนเอ็ดห้ามเอาไว้ก่อน รอยจึงไม่ได้ตามไป
"ผู้พันงานนี้ผมรับเอง"เอ็ดพูด
"นายอยากตายรึไงกัน"รอยถาม
"ผมจะไปพบผู้หญิงคนนั้นแล้วถามให้แน่ใจเพราะฉะนั้นผมมั่นใจว่าจะต้องรอดกลับมาอย่างแน่นอน"เอ็ดพูดแล้วหันไปหาอัล อัลก็พยักหน้าให้
"หึ ตามใจนายละกัน"รอยพูดแล้วก็เดินจากไปแล้วนึกอะไรบางอย่างออกจึงหัวมาบอก"อย่าลืมส่งใบงานละส่งแบบไม่เป็นชาวบ้างเขาก็ได้นะ"รอยพูดทำให้เอ็ดเข้าใจความหมายนั่นทันทีแล้วยิ้มตอบให้ไป
"เข้าใจแล้ว"เอ็ดบอก
"งั้นก็ลาละ"รอยพูดจบก็เดินจากไป
"พี่ฮะรับจริงๆเหรอฮะ"อัลถามเอ็ด
"แน่นอนฉันจะไปถามให้แน่ใจ"เอ็ดพูด
"งั้นก็ดีฮะ ไปกันเถอะ"อัลพูดจบก็เดินไปพร้อมเอ็ดโดยไม่รู้ว่ามีคนคอยฟังอยู่
"ไปหาอะไรกินกันก่อนไหม อัลแล้วพรุ่งนี้ค่อยไป"เอ็ดถาม อัลซึ่งท้องกำลังร้องอยู่
"งั้นก็ดีฮะ"อัลตอบ พวกเขาเดินไปโดยไม่สนใจอะไรแต่ก็ต้องมาเจอกับ คนที่อยากจะเจอ(มากๆๆ) เมื่อกี้นี้ยืนกอดอกอยู่ คนที่เดินเข้ามาคุยกับพวกเขา ยืนพิงกำแพงอยู่ที่ซอยที่ซึ่งคาดว่าจะไม่มีใครและไม่มีที่ให้หนีด้วย เอ็ดกับ อัลซึ่งเห็นดังนั้นก็รีบตั้งท่าเตรียมสู้
"ฉันไม่มาเพื่อสู้ พวกนายรับงานนี้สินะเอ็ดขอคุยด้วยหน่อยฉันมีเรื่องจะบอกนาย"คน คนนั้นถามก่อนที่จะเดินออกมาคุยกับเอ็ด อัล
"ได้"เอ็ดตอบแล้วเดินเข้าไปหา
"หวังว่านายคงจะรู้อยู่แล้วสินะว่า คิงก์แบรดลี่ย์ เป็นโฮมุนครูสที่เขาทำแบบนี้เพื่อจะกำจัดชาวอิชวาล เพื่อตามหาใครบางคน"ร่างนั้นพูด
"ทำไมละ"เอ็ดถามด้วยสีหน้าตื่นตะหนัก
"ศิลานักปราชญ์ ฉันคงบอกนายได้แค่นี้"คน คนนั้นบอก เอ็ดซึ่งที่ได้ยินดังนั้นก็ทำหน้าตาตกใจสุดๆ
"ไว้พบกันใหม่ในสนามรบนะเอ็ดเวิรด์ เอลริค"เมื่อร่างนั้นพูดจบ ก็เดินเข้าไปในความมืดแล้วก็หายไป
"พี่ฮะ"อัลซึ่งวิ่งเข้ามาหาเอ็ดก็เห็นว่าพี่ตัวเองทำหน้าตกใจสุด พร้อมกับรู้จุดประสงค์นั้น ศิลานักปราชญ์ที่ชาวอิชวาล เคยสร้างขึ้นมาทำให้ชาวอิชบาลถูกฆ่ายกเผ่าพันธุ์แต่ก็ยังมีบางคนที่รอดมาได้ หลังจากไม่พบว่ามีศิลานักปราชญ์จึงเลิกราไป
แต่ว่าสงครามนะมันยังไม่จบเพียงแค่นี้หรอก ตราบใดที่หมดนั่นยังเป็น ผอ.สูงสุดของนักเล่นแร่แปรธาตุ จนกว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะเปิดเผย "หึๆๆเจ้านักเล่นแร่แปรธาตุผู้โง่เขลาจงเข้ามาใน สมรภูมิที่ฉันได้ตั้งเอาไว้เถอะ คงจะได้สนุกกันแน่ๆเลย ก็ครั้งนี้หาใครไม่ได้ เลยอุตสาห์ส่งเด็กมาแทน ทหารงี่เง่า คงจะได้พบกันสินะเอ็ด อัล"เสียงของหญิงสาวปริศนาที่นั่งอยู่บนต้นไม้ยิ้มร่าอย่างสนุกสนานพร้อมกับดวงตาสีแดงเลือดที่ส่องสว่างในที่มืด
"แต่.....ก็ใช่ว่าพวกนายฆ๋าคิงแบรด์ลี่ย์ได้แล้วพวกนายจะยุติสงครามได้นะพี่น้องเอลริค แล้วฉันจะคอยดูผลงานนะหึๆๆๆๆ..............."
ดวงจันทร์ที่อยู่ในความมืดแห่งรัตติกาลเอย
จงบอกข้าเถิดความจริงที่อยู่เบื้องหลังความจริง ของทุกสิ่งทุกอย่าง
สิ่งที่ข้ากระทำอยู่นี้คือความจริงหรือความฝัน
ถ้าเป็นความฝันข้าขอให้ข้าตื่นขึ้นมาเถิด แล้วไม่หลับไหลอีกชั่วกลับ ชั่วกาล
ถ้ามันเป็นความจริงขอจงทำให้ข้าหลับไหลโดยไม่ฝันอะไรไปตลอดกาลเถิด
...........................................................................
จันทราเอยจงช่วยล้างบาปที่ข้านี้เคยทำขึ้นทำให้มันหายไป
บาปที่ข้าเคยก่อเอาไว้ จงทำให้มันหลับไหลไปในความมืดมิด
ตลอดกาล..........
ในยามค่ำคืนที่มีแต่ดวงจันทร์สีแดงฉาน
ราวกับเลือดที่ไหลออกมา เป็นน้ำตาของคนบาป แห่งข้า
...........................................................................
ความคิดเห็น