NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โดนคูมพี่ชายถีบส่งไปเกิดแล้วค๊า(●'▽'●)ゝ

    ลำดับตอนที่ #3 : ระยะการฟื้นฟูที่ยาวนาน? เดือน? ปี?

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ย. 65


    นี่ก็ผ่านมาแล้ว3วัน นับตั้งแต่ยัยอลิซสลบไปเพราะโดนเวทย์ทำร้ายทำให้อยู่ในสภาวะนินทา ดีนะที่มีฉันอยู่ในร่างเธอถึงยังไม่ตายแต่แค่อยู่ในภาวะหลับใหลเท่านั้น เมื่อวานฉันออกไปตรวจสอบดูแล้วดูท่ายัยนี่คงใช้เวลาฟื้นฟูร่างกายสักพักระยะเวลาน่าจะเป็นเดือนหรืออาจจะเป็นปีเพราะว่าร่างกายของเธอเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาไม่ได้มีพลังเวทย์เลยต้องใช้เวลาสักหน่อย

    ป๊อก! อ๊าคิดออกแล้ว เสกบ้านขึ้นมาเลยดีกว่า 

    เฮเลน่าดีดนิ้วทำหน้าดีใจที่จะได้บ้านใหม่สุดอลัง เอาแบบไหนดีน๊า เฮเลน่าเอามือเท้าคางหลับตา มีแบบเยอะเกินไปจนไม่รู้จะเลือกอะไรนี่สิ!? 

    อยากได้แบบ บ้านหลังใหญ่ๆ มีสองชั้น อ๊ามีสวนดอกไม้ด้วยก็ดีดอกกุหลาบสีแดง ดำ ขาว ก็ดีอื้มดอกไม้อื่นๆด้วย อ๊ะได้ล่ะ

    ป๊อก! เฮเลน่าดีดนิ้วอีกครั้ง ครั้งนี้ตรงหน้าเธอปรากฏบ้านหรือคฤหาสน์หลังใหญ่สีขาวภายนอกปกคลุมไปด้วยสวนกุหลาบหลากหลายสี ดอกไม้หลายนานาชนิดแต่ก่อนที่เฮเลน่าจะสำรวจบ้านเธอได้หันไปมองหน้าจอสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ข้างๆไม่รู้จะเอามันไม่ไว้ที่ไหนดี? 

    ถ้าอย่างนั้นใช้เวทย์เคลื่อนย้ายไปในตัวบ้านก่อนแล้วกัน พอเธอคิดได้ดังนั้นจึงดีดนิ้วอีกครั้งแล้วภาพสี่เหลี่ยมตรงหน้าเธอก็หายไป เธอเดินเข้าไปสำรวจในสวน

    ภายในสวนตกแต่งไปด้วยกุหลาบหลากหลายสี เช่น สีดำ สีแดง สีขาว สีม่วงและสีอื่นๆ ดอกกุหลาบที่เธอคิดค้นขึ้นมาพวกนี้มันสามารถเอาไปปรุงยาได้ เช่น สีขาวยาเสริมพลังกายน้ำแต่ถ้าเติมดอกกุหลาบสีดำลงไปด้วยมันจะกลายเป็นเม้นยาอันทรงพลัง สีดำเป็นตัวเสริมที่เอาไว้ใช้กับยาตัวอื่นๆ สีม่วงยาพิษ สีแดงยาเพิ่มเสน่ห์ เป็นต้น

    แต่น่าเสียดายที่ในนี้มีแต่กุหลาบ เธอควรปลูกอะไรเพิ่มเติมดีนะ? เฮเลน่าหลับตาคิด บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ มีความสามารถพิเศษคือ เป็นบ่อน้ำชำระล้างมลทินหรือเรียกง่ายๆก็สิ่งแปลกปลอมในร่างกายนั่นแหละ อีกทั้งบ่อนี้ยังสามารถเอามาทำยาระดับระดับ3ขึ้นไปได้ด้วยแต่เพราะมันเป็นของในตำนานผู้คนธรรมดาจึงไม่ค่อยมีกัน 

    ว่าแล้วเธอก็ลืมตาขึ้นเสกมันขึ้นมาเลยแล้วกัน? ป๊อก! เฮเลน่าดีดนิ้วอีกครั้งแต่ครั้งนี้แปลกไปคือเธอใส่มานาบริสุทธิ์ระดับ3ลงไปด้วย เพียงแค่นั้นนามาของเธอก็ส่องสว่างเจิดจ้าแสบตาแล้ว มานาบริสุทธิ์ค่อยๆดับแสงลงทีล่ะเล็กล่ะน้อยจนในที่สุดแสงนั้นก็หายไป แล้วภาพตรงหน้าเธอปรากฏบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ระดับ3ขึ้นมา 

    …ครั้งนี้ก็สำเร็จไปได้ด้วยดี

    มันยังไม่หมดแค่นี้ เธอยังเปิดช่องว่างมิติของตนเพียงกระดิกนิ้วสิ่งของที่ต้องการก็ปรากฏ ของนั้นคือ เมล็ดพันธุ์ไม้ระดับ3 เป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เช่นเดียวกับบ่อศักดิ์สิทธิ์ระดับ3นั่น เมล็ด3เม็ดลอยละล่องเข้ามาใกล้เฮเลน่าเพียงสะบัดมือเมล็ดพวกนั้นก็พุ่งเข้าสู่พื้นดิน เธอปล่อยมานาอ่อนๆไปผสมกับพวกมันด้วย 

    เพื่อที่จะให้เกิดเป็นต้นไม้ใหญ่คอยค้ำจุนพวกมัน อีกไม่นานก็น่าจะเป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เต็มตัวแล้ว 

    เท่านี้ก็เสร็จที่เหลือก็แค่สำรวจภายใน เธอเดินเข้ามาในคฤหาสน์ภายในตกแต่งไปด้วยของพอเหมาะไม่ได้หรูหรามาเกินไปจนดูแสบตาเพียงแต่ของที่เธอสร้างขึ้นมานั้นกลับมีแต่ของไฮเทค เช่นประตูอัตโนมัติ ในคฤหาสน์หลังนี้ราวกับมันมีชีวิตแม้มันจะไม่สามารถพูดได้แต่มันมีความรู้สึก ถ้าเธอบอกให้เปิดคือเปิด ปิดคือปิด มันจะทำตามคำสั่งทันที

    ชั้นแรก มีห้องครัวขนาดใหญ่ ห้องนั่งเล่นรับแขก ห้องน้ำส่วนรวมใหญ่1ห้อง ห้องรับประทานอาหารอีก1ห้องขนาดกลาง มีห้องหนังสือทั่วไปขนาดใหญ่1ห้อง ห้องทั้งหมดเป็นสีขาวแซมเทาออกดำเล็กน้อย รวมๆแล้วดูดีมาก สะอาดสะอ้าน แถมภายในบ้านเฮเลน่ายังตกแต่งไปด้วยกลิ่นกุหลาบหอมหวานอันลงตัว จิตใจรู้สึกสดชื่น

    “กลิ่นนี้หอมดีจริงๆ” เธอมองรอบรอบสูดดมกลิ่นอันหอมหวาน

    ต่อไปชั้นสอง ชั้นสองมีเพียงพื้นโล่งๆประดับด้วยแจกันดอกกุหลาบตรงทางเดิน ทางเดินแบ่งออกซ้ายขวาชัดเจน ทางซ้ายมีเพียงห้องเดียวดูท่าน่าจะเป็นห้องของมาสเตอร์ ส่วนทางขวามีสี่ประตูสี่ห้องนอน ห้องแต่ล่ะห้องเหมือนกันหมด 

    ห้องมาสเตอร์

    ห้องนี้ตกแต่งออกโทนขาวดำ เตียงขนาดคิงไซส์นอนได้หลายคน ห้องน้ำส่วนตัว ห้องแต่งตัว โต๊ะทำงาน เริศมากค่ะ แปะๆ เฮเลน่ายิ้มให้กับห้องตัวเอง

    พอสำรวจสิ่งต่างๆจนพอใจแล้ว เฮเลน่าก็ลงมาชั้นล่างเพื่อที่จะทำอาหารกินเอง วันนี้เอาเป็นอะไรดีนะ?

    ห้องครัว อืม เธอมองรอบๆวันนี้ไม่มีวัตถุดิบ….งั้นวันหลังค่อยทำ ไปเสกอาหารกินเองเลยดีกว่า ล่าล้า~วันนี้ก็เอาเป็น อาหารแบบเดิมแล้วกันน๊า~ 

    ***

    อิ่มจังเลย~

    แกร๊ก!

    “หืม” 

    เฮเลน่าหลุดเสียงครางออกมา มองตรงไปยังภาพหน้าจอขนาดใหญ่ที่เธอพึ่งทำการย้ายมันเข้ามาในบ้านนี้ แม้ว่าอลิซจอมโวยวายจะยังคงหลับอยู่แต่เธอก็สามารถมองเห็นภายนอกได้เหมือนเคย ราวกับว่าไม่มีใครสามารถต่อกรกับเธอได้เลย

    “อลิซเมื่อไหร่ลูกจะฟื้นซะที อึก” เสียงของเขาสั่นสะท้าน แม้จะกลั้นน้ำตามากเพียงใดแต่มันไม่สามารถหยุดได้เลย น้ำตาเขาไหลรินระหว่างแก้มทั้งสองข้าง 

    ผู้ชายที่ได้ชื่อว่าพ่อ เขาคือมาเวล โอลิเวอร์ เป็นพ่อแท้ๆของอลิซร่างที่นอนสลบอยู่  นี่ก็ผ่านมา3วันแล้วที่ลูกสาวที่น่ารักของเขาสลบไป เป็นเพราะพวกนั้นอลิซลูกพ่อถึงได้นอนหลับไม่ได้สติแบบนี้  เขาก้มหน้าจับมือลูกสาวแนบใบหน้าไปกับมือข้างนั้น

    มาเวลรู้ถึงการมีอยู่ของพวกเวทมนตร์แถมเขายังเป็น1ในสภาเวทมนตร์อีกด้วย จะเรียกว่ามาเวลเป็นอัจฉริยะด้านเวทมนตร์ก็ได้เพราะเขาอยู่ในระดับขั้นสูง2 แม้จะอยู่ขั้นสูง2 แต่เขากลับแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก

    เมื่อรู้ว่าลูกสาวที่ทั้งรักทั้งหวงโดนทำร้ายก็รีบบึ่งมาเอาตัวไปรักษา โดยไม่สนใจแม้แต่น้อยว่าตอนนั้นตนกำลังประชุมการสำคัญบางอย่างอยู่

    วันนี้เป็นอีกวันที่เขาได้มาเยี่ยมเธอ ยิ่งเห็นว่าเธอเป็นแบบนี้เขายิ่งเจ็บ เจ็บที่ไม่สามารถช่วยลูกสาวไว้ได้ แต่เพียงได้แค่อดกลั้น องค์ราชาเมื่อรู้ว่าลูกชายทำร้ายคู่หมั้นก็สั่งลงโทษหนักไม่เพียงแค่นั้นยังส่งของขวัญปลอบใจมาให้อีกมาก

    “พ่อรักลูกนะ พ่อรอลูกอยู่นะ อลิซ”

    มาเวลลุกขึ้นยืน ยื่นมือมาลูบหัวอลิซแผ่วเบาถึงจะรู้ว่าเธอไม่มีพลังเวทย์เหมือนกับที่เขามี เขาก็ไม่ได้โกรธหรือเกลียดแต่อย่างใด มาเวลหันหลังเดินออกไปตรวจดูความเรียบร้อยว่าไม่มีอะไรแล้วเขาก็ปิดประตู

    แกร็ก!

    “อลิซเธอมีพ่อที่ดีนะ” เฮเลน่าที่นั่งมองอยู่ภายในตัวของอลิซพูดขึ้นอย่างปลื้มปิติมองลงมาที่อลิซ 

    …หรือว่าเธอจะช่วยเด็กคนนี้ให้ฟื้นเร็วๆดีนะ

    ***

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×