NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โดนคูมพี่ชายถีบส่งไปเกิดแล้วค๊า(●'▽'●)ゝ

    ลำดับตอนที่ #2 : โซฟาพร้อม ป๊อปคอร์นพร้อม หนังเริ่มได้!!

    • อัปเดตล่าสุด 7 เม.ย. 66


    หว่า ทำไมถูกส่งมาที่นี่ล่ะทีนี้ มืดไปหมดจะมองไปทางไหนก็มีแต่ความมืด เห็นแล้วคิดถึงนรกเลยสยอง

    ….จำเป็นต้องเดินม่ะ?

    เอ๊อ เดินก็ได้

    เฮเลน่ามองรอบๆอย่างสำรวจจะมองไปทางไหนก็มีแต่ความมืด เธอลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วก้าวขาเดินไปข้างหน้าไม่มีความหวาดหวั่นต่อความมืดแต่อย่างใด ความมืดแค่นี้ทำไรเธอไม่ได้หรอก เธอน่ะเจอความมืดมามากกว่านี้อีกเพราะแบบนั้น…เพราะแบบนั้นถึงได้เป็นผู้ปกครองแดนนรก 

    นี่ก็เดินมาได้สักพักแล้วนะรู้สึกขี้เกียจเดินเป็นบ้า

    วิ้ง~

    เฮเลน่ายกมือบังหน้าไว้ไม่ให้แสงสว่างมาโดนตน แสงนั้นราวกับชำระล้างความมืดให้หายไป พอแสงสว่างหายไป ภาพตรงหน้าเธอปรากฏหน้าจอสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่สีฟ้าอ่อน กำลังฉายภาพภาพหนึ่งเหมือนกับเธอกำลังดูใครบางคนผ่านที่ไหนสักแห่ง 

    ***

    กริ๊ดดดด แกนะแก!!! กล้าดียังไงมาแย่งคู่หมั้นของฉันยัยสามัญชนชั้นต่ำ อลิซ โอลิเวียร์มองหน้าด้วยสีหน้าแดงก่ำมือกำแน่นจนเลือดซิบ แต่กับไม่มีใครสนใจ

    หน๋อย!! เป็นเพราะแกคนเดียว เพราะแก!!นางแพศยา ทำไมถึงได้แย่งทุกอย่างไปจากฉันกัน!!! กริ๊ดดด

    โอ้ยแสบแก้วหู เสียดังเป็นบ้า คนบ้าไรวะดีแต่กริ๊ด

    “ฮึก ยะ-อย่าทำอะไรเชอร์เลยนะคะ เชอร์กลัวแล้ว อึก ฮื่อออ” คนที่ได้ชื่อว่าเชอร์ทรุดตัวนั่งกับพื้นร้องห่มร้องไห้ราวกับถูกทำร้าย แต่ในความเป็นจริงแล้วอลิซยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลยแม้แต่น้อย

    “ตอแหล!! เลิกเสแสร้งซะที!!” อลิซทำท่าจะเข้าไปตบ แต่กับมีมือของใครบางคนจับเธอไว้ก่อนซึ่งนั่นก็คือ คู่หมั้นของเธอเอง ลีออน เลโอเน่องค์รัชทายาทของอาณาจักรรีฟส์

    “คิดจะทำอะไรอลิซ!!?” ลีออนตะโกน

    “อลิซยังไม่ได้ทำนะลีออน ยัยนี่มันตอแหล!! ลีออนต้องเชื่ออลิซนะ ยัยนี่มันโกหกมันพยายามใส่ร้ายอลิซ!!” อลิซตัวสั่นเทาหวาดกลัวคนตรงหน้าจะเกลียดตนแม้ภายในจะเจ็บกับภาพตรงหน้าก็ตาม

    ลีออนไม่ได้สนใจอลิซแม้แต่น้อย เขาเดินเข้าไปพยุงเชอร์ให้ลุกขึ้นยืนก่อนจะกอดแน่นราวกับกำลังปกป้องเธอจากอลิซ ถ้าอลิซคิดจะพุ้งเข้ามาเขาก็พร้อมที่จะทำร้ายอลิซ

    อลิซกัดฟันกรอด มือทั้งสองกำเข้าหากัน มองภาพตรงหน้าด้วยใบหน้าโกรธจัด

    “นี่แก!!!กล้าดียังไงคิดมากอดลีออนของอลิซกัน!!!! กริ๊ดดด!!” เธอเริ่มบ้าคลั่งพุ้งเข้าไปหมายจะบีบคอยัยนั่นให้ตายแต่แล้วลีออนกับใช้เวทย์น้ำใส่เธอ ทั้งๆที่เขาไม่เคยทำร้ายเธอมาก่อน เป็นเพราะยัยนั่นเขาถึงได้เปลี่ยนไป เป็นเพราะแก เพราะแกคนเดียว!!!!

    ตุบ

    เชอร์ที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของลีออนแสยะยิ้มมองเธออย่างสมเพช เพียงพริบตาเดียวดวงตานั้นก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมอย่างไม่มีใครสังเกตุเห็น คนที่เห็นมีเพียงสองคนเท่านั้น 

    ลีออนไม่คิดที่จะช่วยเธอเลย เขากลับทำตัวเย็นชาต่อให้ตายก็ไม่เข้ามาช่วย ดวงตาของลีออนมีแต่ความว่างเปล่าที่ส่งตรงมายังเธอ อลิซยังคิดว่าตัวเองมีหวัง หวังที่จะได้ครองรักกับคนคนนี้ไปนานๆ ทั้งๆที่แต่ก่อนเขาเป็นคนอ่อนโยนขนาดนั้นแท้ๆ แต่ตอนนี้ความอ่อนโยนนั้นไม่ได้ส่งมายังเธอเลย

    กริ๊ดดดดดดด ภายในใจของอลิซคร่ำครวญราวกับจะขาดใจตายฉันจะฆ่าแก!!

    “เชอร์ไม่เป็นไรนะครับ?” ลีออนมองอย่างเป็นห่วงเอามือจับแก้มทั้งสองข้างปลอบประโลมเธออย่างอ่อนโยน เชอร์ยิ้มกว้างเช็ดน้ำตาบนใบหน้าออกแม้จะเช็ดได้ไม่หมดเธอก็ไม่ได้สนใจ ฉีกยิ้มอ่อนโยนก่อนจะบอกว่าไม่เป็นไร

    ลีออนมองเธออย่างหลงใหล

    แล้วภาพก็ตัดไป

    ***

    อื้อหือ!! หนังช่องนี้คือช่องอะไรมิทราบ? น้ำเน่าซะไม่มี หญิงชั่วชายโฉดเหมาะสมกันจริงๆ ตบมือค่ะ แปะๆ

    เฮเลน่าที่กำลังนอนเล่นบนโซฟามองหนังตรงหน้าแล้วทำท่าตบมือแปะๆราวกับชื่นชม แม้ในความเป็นจริงจะมีแต่ความสมเพชก็ตาม 

    หญิงหนึ่งก็เลวแย่งผู้ชายคนอื่น

    ชายหนึ่งก็ชั่วมีคู่หมั้นอยู่แล้วยังไปรักคนอื่น

    อีกคนก็โง่ โง่ให้โดนแย่งไป โง่ยังให้โดนหลอกอีก

    ขอกรอกตาเป็นเลขเรขาคณิตได้ม่ะ? 

    ป๊อปคอร์นหมดล่ะ เสียดายจังกำลังอร่อยเลย ตอนนี้ไม่ต้องงงนะว่าทำไรกำลังวิจารณ์หนังที่พึ่งดูจบไปเมื่อกี้ โซฟานี่นุ่มดีชะมัด ฮ่าๆ พอดูได้สักพักก็เริ่มเหนื่อยแทนยัยคนกรี๊ดกร๊าดนั่นเลยเสกโซฟาสุดหรูมาซะเลยเป็นไง ดีม่ะเสิร์ฟพร้อมอาหารอันน่าทานพวกนี้อื้ม~นี่มันสวรรค์ชัดๆ รอบๆตัวก็มีแต่สีดำราวกับกำลังอยู่ในโรงละครเลย ฮ่าๆว่างๆเสกบ้านสักหลังเลยดีมั้ยเนี่ย หรือว่าจะออกไปทักทายเธอกัน? 

    เอ๋ จะแบบไหนก็น่าสนใจไปหมด ยัยจอมโวยวายนั่นชื่ออลิซ ไอนั่นก็ลีออน และยัยเชอร์

    อื้มๆ เฮเลน่าพยักหน้ากับความคิดตัวเอง ก่อนจะแสยะยิ้มราวกับเจอเรื่องโชดดีเข้า 

    มันจะเป็นเรื่องโชดดีจริงๆรึป่าวนี่สิ

    เห…ฉันอยากรู้จังว่าเธอจะทำยังไงต่อไปเชอร์ ทำลายชีวิตของยัยนี่รึป่าวนะ? หรือว่าจะทรมาน? แล้วเธอล่ะจะทำยังไง หือ แก้แค้นรึป่าว?

    น่าสนใจเป็นบ้า:)

    ***

    ชื่อ: อลิซ โอลิเวอร์

    อายุ: 16

    ลักษณะ: ผมขาว ตาฟ้า

    นิสัย: ขี้โวยวาย ชอบคู่หมั้นตัวเองมากๆถึงมากที่สุด วีนใส่คนอื่น ทำร้ายร่างกายคนอื่น มีอะไรก็ชอบกริ๊ด เรียนไม่เก่ง ไม่ถนัดอะไรเลย ไร้ค่าสุดๆมีดีแค่หน้าตากับฐานะทางบ้าน

    พลังขั้นทั่วไประดับ5: ไม่มี คนธรรมดา

    “กริ๊ดดด อลิซเกลียดทุกคน!!”

    ชื่อ: ลีออน เลโอเน่

    อายุ: 17

    ลักษณะ: ผมทอง ตาเขียว

    นิสัยภายนอก: ใจดี อ่อนโยน เอาอกเอาใจ พูดจาให้อีกฝ่ายหลง

    นิสัยภายใน: เย็นชา ชอบด่าคนอื่น เกลียดคู่หมั้นตัวเอง เกลียดพี่ชายตัวเอง เกลียดคนที่เก่งกว่าตัวเอง ฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็น

    พลังขั้นกลางระดับ6: น้ำ ลม รักษา 

    “หุบปากซะที!”

    ชื่อ: เชอร์ ลิเลียน

    อายุ: 16

    ลักษณะ: ผมน้ำตาล ตาน้ำเงิน

    นิสัยรวม: อ่อนโยน ใจดี มีเมตตา เกลียดคนที่สวยกว่าตัวเอง รักผู้ชายทุกคนที่หล่อรวย เกลียดอลิซเข้าไส้ 

    พลังขั้นกลางระดับ5: แสง รักษา ป้องกัน

    “ฉันจะแย่งทุกอย่างมาจากแก! เป็นแค่คนไร้ค่าแต่กับมีทุกอย่างมากกว่าฉัน ทั้งๆที่ฉันมีธาตุแสง!! ยัยคนไร้ค่า!”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×