ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [[Devil BoY]]>>>เจอกันจนได้สินะ...ไรนอซ...?100%
"กินเข้าไปยัยเตี้ย"
นายหัวหลากสียัดเยียดข้าวขาหมูเต็มช้อนเข้ามาจี้ปากฉัน
"ไม่ฉันบอกแล้วไงยะว่ายังไม่หิว"
"จะกินไม่กิน!!!....."
"กินก็ได้"ทำไมต้องตะหวาดด้วยละไอ้หัวหลากสี
ฉันต้องยอมทนกินเจ้าอาหารที่ทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วอย่างก่ำกลืน
"ยัยเตี้ยเธอไปซื้อน้ำให้ฉันทีดิ"
นายเพ้นท์พูดแล้วโยนเหรียญ 5 บาทมาให้ฉัน(งกซะมัด10บาทก็ไม่ได้)
"เอาน้ำไร"
ฉันถามหวนๆ กรี๊ดดดดด!! มันจะดีกว่านี้ถ้าฉันอยู่กับะวกเจ้าชายปีศาจอย่างเต็มใจ
"น้ำเปล่า"
"งั้นรอแปป"
ฉันเดินออกจากกลุ่มเจ้าชายปีศาจซะ หงุดหงิดโว้ยยยฉันต้องมานั่งทนกินข้าวขาหมูตัวเพิ่มน้ำหนัก
แถมยังต้องมาทนฟังเจ้าพวกนั้นล้อฉันอย่างสนุกสนาน แค่ฉันยังไม่พอ เจ้าพวกนั้นใช้ฉันอย่างขี้ข้า
แล้วยังจะโดนฆ่าทางสายตาจากยัยพวกแฟนคลับบ้าบอของเจ้าพวกฉันด้วย กรี๊ดดดดดดดดดอะไร
มันจะซวยเท่านี้ด้วย หงุดหงิดโว้ยยยยยยยยยย
ตุบ
อ้ากกกก ใครฟะบังอาจมาชนคนน่ารักอย่างฉัน ฉันหันซ้าย หันขวาหันหน้าหันหลัง โอะ!!...ใครฟะฉัน
คิดว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีเพื่อนน่ารักอย่างยัยนี่นะ ขาว สวย หมวย อึม แต่ขอโทดเถอะ หล่อนมายืน
เสนอหน้าขวางหน้าสวยๆของฉันทำอาหารกลางวันหรือไงยะ
"เนียหรอน้ำหน้า milks ของ Devil BoY ความสวยสู้ขี้เล็บของฉันไม่ได้ด้วยซ้ำ"
กรี๊ดดดดดดดเกินไปแล้วนะยัยหน้างิ้วยัยเครื่องผลิตเครื่องสำอาง ยัย....กรี๊ดดดดดคิดไม่ออก
"ทำไมเธอคงอิจฉาฉันใช่ไหมละ"ยัยนั่นเริ่มหน้าบูดบึ้งเหมือนนมบูดค้างปี"มันก็คงจะหน้าอิจฉาหน่อยนะช่วยไม่ได้นี่หน่า ที่คนสวยน้อยอย่างเธอไม่ใช่เป็นผู้ถูกเลือก แต่กับเป็นคนน่ารัก(หรอ)อย่างฉันต่าง
หาก"
ก๊ากกกกกกกกก ยัยหน้างิ้วหน้าบูดบึ้งเข้าไปใหญ่ ฮาๆถึงเธอจะสวย(ไม่ค่อยอยากจะยอมรับ)แต่พอทำ
หน้าแบบนั้นความสวยเธอเหลือ 0 เลยละรู้รึเปล่า
"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน"
"ยังดีกว่าเห็นร้ายนะ โอเคฉันจะรอ หึหึ ฉันต้องไปก่อนนะป่านนี้ โซ เฟร์ แล้วก็เพ้นท์คงรอฉันแย่แล้ว โฮๆ ก๊ากๆ ฮิๆ คุๆ คิๆ(สารพัดเสียงหัวเราะ)"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!............."
ฉันไม่รอให้ยัยนั่นโวยวายไปมากกว่านี้ เสียเวลากับยัยนั่นเป็นบ้ากลับป่านนี้นายเพ้นท์ต้องเหงือกแห้ง
ด่าฉันกระจุยเป็นหนนกแน่ๆ(มันเกี่ยวกันไหม)
หลังจากฉันซื้อน้ำก็รีบออกวิ่งไปหากลุ่มนายปีศาจทันที
"โมจิ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!..................."
ใครเรียกฉันฟะ
"โมจิหันมาทางนี้ทางนี้ ทางนี้โว้ยยัยเตี้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!"
เมื่อฉันหันไปตามเสียงก็เจอกับสาวสวยร่างเตี้ย(แต่ก็ยังสูงกว่าฉัน)เธอหน้าตาสวยหวานที่คว้าใจหนุ่มๆ
มานัดไม่ถ่วน ยัยไรนอซนั่นเอง
"หวัดดี"ฉันทันทายอย่างเหนือยอ่อนกับการวิ่งเมื่อครู่
"แกจะรีบไปไหนหรอ ได้ข่าวมาว่ามีหนุ่มหล่อ ปริ้นโรงเรียนอะไรเนียแหละมาหาแกถึงห้องจริงหรอ
ฟะ ฉันยังไม่เคยเห็นเลยอะ แต่แค่ได้ยินข่าว ก็อย่างว่านี่นะฉันพึ่งย้ายมาที่นี่เมื่อปีที่แล้วนี่"
ยัยนี่พูดยาวเยียดเชียวก็จริงอะนะพวกเราไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากนักเนื่องจากฉันและยัยมายองเนสเป็นพวก
ไม่รับรู้เรื่องชาวบ้านเท่าไร(ตัวเองยังไม่รอดเลย)ส่วนที่ยัยไรนอซไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะยัยนี่พึ่งย้ายมาได้ปีเดี่ยว
"เธออยากเห็นไหมละ"
"เธอจะพาฉันไปหรอ กรี๊ดดดดดดดด!!..ฉันอยากรู้จักหนุ่มหล่อสามคนนั้นจัง"
โรคบ้าผู้ชายของยัยนี่กำเริ่มอีกแล้วสินะ
"แล้วมายองเนสละ"
ฉันมองสอดส่องหายัยมายองเนสว่าหายไปไหน
"อาจารย์ใหญ่เรียกยัยนั่นไปอะ"
"เหอะๆสงสัยจะเรียกไปใช้งานแน่ๆสงสารยัยนั่นซะมัด ถ้าไม่ทำก็ต้องอดได้ทุนอาจารย์ใจร้ายสุดๆ
เลยวะ"
"อืมใช่ แล้วเราจะไปกันได้หรือยังยะ"
"อ๋อไปสิ"ฉันลืมเรื่องซื้อน้ำให้นายเพ้นท์ซะสนิทเลย
พูดถึงยัยมายองเนสก็สงสารขึ้นมาแล้วสิ ยัยนั่นทางบ้านฐานะทางบ้านย่ำแย่พอดู พ่อแม่ของเธอแยก
ทางกันแม่ไปทาง พ่อไปทาง ทิ้งเธอซึ่งอายุพึ่ง15 ทำงานคนเดียวดีที่พ่อและแม่ของเธอยังอุส่าทิ้ง
เงินจำนวนหนึ่งที่สามารถซื้อคอนโดและตั้งตัวอยู่ได ้เมื่อก่อนบ้านเธอมีฐานะดีมากเธอเป็นคุณหนู
สุึดแสนจะเพอเฟ็ก เรียนดี สวย และยังรวยเป็นที่หมายปองของหนุ่มมากๆในตอนนั้น แต่มาตอนนี้ เธอคือคุณหนูตกอับ เธอเริ่มทำตัวเป็นเด็กเรียนมาขึ้นและได้ทุ่นเข้าโรงเรียนนี้พร้อมกับฉัน
เราอยู่โรงเรียนเดียวกันตั้งแต่ประถมและเป็นเพื่อนสนิทกันด้วยเธอเป็นคนร่าเริงมาก และมาถึงม.4 ที่เราได้เข้าโรงเรียนนี้และมาม.5ยัยไรนอซก็ย้ายเข้ามากลางเทอมยัยนี่รวยเรื่องเข้าเรียนที่นี่กลางเทอม
ไม่ใช่ปัญหาตอนแรกที่ยัยนี้เข้ามาเธอดูเศร้าและเงียบมากฉันและมายองเนสและไรนอซเป็นเพื่อน
กันตั้งแต่นั้น ยัยไรนอซเริ่มเผยท่าแท้ยัยนี้ปีศาจในร่างนางฟ้านี่เอง
ในที่สุดเราก็มาหยุดอยู่ที่โตะที่มีสามหนุ่มหล่อนั่งประทับอยู่
"ขอโทดที่มาช้าแต่พอดีฉันเจอเพื่อนกลางทางอะนี่เพื่อนฉันชะ...(ชื่อ)"
"เบอรี่..."ยังพูดไม่จบไอ้หัวแดงก็พูดแทรกขึ้นมาตาหมอนั่นเปิกกว้าง มองหน้าเพื่อนสาวฉันอย่าง
ตกใจสายตาเศร้านั่นคืออะไรนะ เบอรี่...?ใครฟะ
"เฟร์"ไรนอซพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่ไม่ได้แตกต่างจากไอ้ปีศาจหัวแดงเลยแม้แต่น้อย
อะไรกัน2คนนี้รู้จักกันงั้นหรออ้ายยยเพื่อนฉันรู้จักหนุ่มหล่อคนนี้โดยไม่บอกฉันงั้นหรอไหนว่าไม่รู้จักไงยะเนีย
"นอซเธอรู้จักไอ้ปีศาจหัวแดงนี่ด้วยหรอ เฮ!!...นอซเธอจะไปไหน"อยู่ๆยัยนี่ี้ก็วิ่งหนีไปพร้อมๆกับนาย
เฟร์ที่วิ่งตามไปด้วยฉันจะไม่ตกใจเลยถ้ายัยนั่นวิ่งไปโดยไม่ร้องไห...
-----------------------------------------------------------------------------------------
งิงิในที่สุดเค้าก็อัพเสร็จแล้วตอนหนึ่งเม้นด้วยนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น