ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Devil boy ยัยปากร้ายกับคุณชายคาสโนว่า!!!

    ลำดับตอนที่ #5 : [[Devil BoY]]>>>เจอกันจนได้สินะ...ไรนอซ...?100%

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 50


    "กินเข้าไปยัยเตี้ย"

    นายหัวหลากสียัดเยียดข้าวขาหมูเต็มช้อนเข้ามาจี้ปากฉัน

    "ไม่ฉันบอกแล้วไงยะว่ายังไม่หิว"

    "จะกินไม่กิน!!!....."

    "กินก็ได้"ทำไมต้องตะหวาดด้วยละไอ้หัวหลากสี

    ฉันต้องยอมทนกินเจ้าอาหารที่ทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วอย่างก่ำกลืน

    "ยัยเตี้ยเธอไปซื้อน้ำให้ฉันทีดิ"

    นายเพ้นท์พูดแล้วโยนเหรียญ 5 บาทมาให้ฉัน(งกซะมัด10บาทก็ไม่ได้)

    "เอาน้ำไร"

    ฉันถามหวนๆ กรี๊ดดดดด!! มันจะดีกว่านี้ถ้าฉันอยู่กับะวกเจ้าชายปีศาจอย่างเต็มใจ

    "น้ำเปล่า"

    "งั้นรอแปป"


    ฉันเดินออกจากกลุ่มเจ้าชายปีศาจซะ หงุดหงิดโว้ยยยฉันต้องมานั่งทนกินข้าวขาหมูตัวเพิ่มน้ำหนัก
    แถมยังต้องมาทนฟังเจ้าพวกนั้นล้อฉันอย่างสนุกสนาน แค่ฉันยังไม่พอ เจ้าพวกนั้นใช้ฉันอย่างขี้ข้า
    แล้วยังจะโดนฆ่าทางสายตาจากยัยพวกแฟนคลับบ้าบอของเจ้าพวกฉันด้วย กรี๊ดดดดดดดดดอะไร
    มันจะซวยเท่านี้ด้วย หงุดหงิดโว้ยยยยยยยยยย

    ตุบ

    อ้ากกกก ใครฟะบังอาจมาชนคนน่ารักอย่างฉัน ฉันหันซ้าย หันขวาหันหน้าหันหลัง โอะ!!...ใครฟะฉัน
    คิดว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีเพื่อนน่ารักอย่างยัยนี่นะ ขาว สวย หมวย อึม แต่ขอโทดเถอะ หล่อนมายืน
    เสนอหน้าขวางหน้าสวยๆของฉันทำอาหารกลางวันหรือไงยะ

    "เนียหรอน้ำหน้า milks ของ Devil BoY ความสวยสู้ขี้เล็บของฉันไม่ได้ด้วยซ้ำ"


    กรี๊ดดดดดดดเกินไปแล้วนะยัยหน้างิ้วยัยเครื่องผลิตเครื่องสำอาง ยัย....กรี๊ดดดดดคิดไม่ออก

    "ทำไมเธอคงอิจฉาฉันใช่ไหมละ"ยัยนั่นเริ่มหน้าบูดบึ้งเหมือนนมบูดค้างปี"มันก็คงจะหน้าอิจฉาหน่อย
    นะช่วยไม่ได้นี่หน่า ที่คนสวยน้อยอย่างเธอไม่ใช่เป็นผู้ถูกเลือก แต่กับเป็นคนน่ารัก(หรอ)อย่างฉันต่าง
    หาก"

    ก๊ากกกกกกกกก ยัยหน้างิ้วหน้าบูดบึ้งเข้าไปใหญ่ ฮาๆถึงเธอจะสวย(ไม่ค่อยอยากจะยอมรับ)แต่พอทำ
    หน้าแบบนั้นความสวยเธอเหลือ 0 เลยละรู้รึเปล่า

    "แล้วเราจะได้เห็นดีกัน"

    "ยังดีกว่าเห็นร้ายนะ โอเคฉันจะรอ หึหึ ฉันต้องไปก่อนนะป่านนี้ โซ เฟร์ แล้วก็เพ้นท์คงรอฉันแย่แล้ว โฮๆ ก๊ากๆ ฮิๆ คุๆ คิๆ(สารพัดเสียงหัวเราะ)"

    "กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!............."

    ฉันไม่รอให้ยัยนั่นโวยวายไปมากกว่านี้ เสียเวลากับยัยนั่นเป็นบ้ากลับป่านนี้นายเพ้นท์ต้องเหงือกแห้ง
    ด่าฉันกระจุยเป็นหนนกแน่ๆ(มันเกี่ยวกันไหม)
    หลังจากฉันซื้อน้ำก็รีบออกวิ่งไปหากลุ่มนายปีศาจทันที

    "โมจิ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!..................."

    ใครเรียกฉันฟะ

    "โมจิหันมาทางนี้ทางนี้ ทางนี้โว้ยยัยเตี้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!"

    เมื่อฉันหันไปตามเสียงก็เจอกับสาวสวยร่างเตี้ย(แต่ก็ยังสูงกว่าฉัน)เธอหน้าตาสวยหวานที่คว้าใจหนุ่มๆ
    มานัดไม่ถ่วน ยัยไรนอซนั่นเอง

    "หวัดดี"ฉันทันทายอย่างเหนือยอ่อนกับการวิ่งเมื่อครู่

    "แกจะรีบไปไหนหรอ ได้ข่าวมาว่ามีหนุ่มหล่อ ปริ้นโรงเรียนอะไรเนียแหละมาหาแกถึงห้องจริงหรอ
    ฟะ ฉันยังไม่เคยเห็นเลยอะ แต่แค่ได้ยินข่าว ก็อย่างว่านี่นะฉันพึ่งย้ายมาที่นี่เมื่อปีที่แล้วนี่"

    ยัยนี่พูดยาวเยียดเชียวก็จริงอะนะพวกเราไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากนักเนื่องจากฉันและยัยมายองเนสเป็นพวก
    ไม่รับรู้เรื่องชาวบ้านเท่าไร(ตัวเองยังไม่รอดเลย)ส่วนที่ยัยไรนอซไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะยัยนี่พึ่งย้ายมาได้ปีเดี่ยว

    "เธออยากเห็นไหมละ"

    "เธอจะพาฉันไปหรอ กรี๊ดดดดดดดด!!..ฉันอยากรู้จักหนุ่มหล่อสามคนนั้นจัง"

    โรคบ้าผู้ชายของยัยนี่กำเริ่มอีกแล้วสินะ

    "แล้วมายองเนสละ"

    ฉันมองสอดส่องหายัยมายองเนสว่าหายไปไหน

    "อาจารย์ใหญ่เรียกยัยนั่นไปอะ"


    "เหอะๆสงสัยจะเรียกไปใช้งานแน่ๆสงสารยัยนั่นซะมัด ถ้าไม่ทำก็ต้องอดได้ทุนอาจารย์ใจร้ายสุดๆ
    เลยวะ"

    "อืมใช่ แล้วเราจะไปกันได้หรือยังยะ"

    "อ๋อไปสิ"ฉันลืมเรื่องซื้อน้ำให้นายเพ้นท์ซะสนิทเลย

    พูดถึงยัยมายองเนสก็สงสารขึ้นมาแล้วสิ ยัยนั่นทางบ้านฐานะทางบ้านย่ำแย่พอดู พ่อแม่ของเธอแยก
    ทางกันแม่ไปทาง พ่อไปทาง ทิ้งเธอซึ่งอายุพึ่ง15 ทำงานคนเดียวดีที่พ่อและแม่ของเธอยังอุส่าทิ้ง
    เงินจำนวนหนึ่งที่สามารถซื้อคอนโดและตั้งตัวอยู่ได ้เมื่อก่อนบ้านเธอมีฐานะดีมากเธอเป็นคุณหนู
    สุึดแสนจะเพอเฟ็ก เรียนดี สวย และยังรวยเป็นที่หมายปองของหนุ่มมากๆในตอนนั้น แต่มาตอนนี้ เธอคือคุณหนูตกอับ เธอเริ่มทำตัวเป็นเด็กเรียนมาขึ้นและได้ทุ่นเข้าโรงเรียนนี้พร้อมกับฉัน
    เราอยู่โรงเรียนเดียวกันตั้งแต่ประถมและเป็นเพื่อนสนิทกันด้วยเธอเป็นคนร่าเริงมาก และมาถึงม.4  ที่เราได้เข้าโรงเรียนนี้และมาม.5ยัยไรนอซก็ย้ายเข้ามากลางเทอมยัยนี่รวยเรื่องเข้าเรียนที่นี่กลางเทอม
    ไม่ใช่ปัญหาตอนแรกที่ยัยนี้เข้ามาเธอดูเศร้าและเงียบมากฉันและมายองเนสและไรนอซเป็นเพื่อน
    กันตั้งแต่นั้น ยัยไรนอซเริ่มเผยท่าแท้ยัยนี้ปีศาจในร่างนางฟ้านี่เอง

    ในที่สุดเราก็มาหยุดอยู่ที่โตะที่มีสามหนุ่มหล่อนั่งประทับอยู่

    "ขอโทดที่มาช้าแต่พอดีฉันเจอเพื่อนกลางทางอะนี่เพื่อนฉันชะ...(ชื่อ)"


    "เบอรี่..."ยังพูดไม่จบไอ้หัวแดงก็พูดแทรกขึ้นมาตาหมอนั่นเปิกกว้าง มองหน้าเพื่อนสาวฉันอย่าง
    ตกใจสายตาเศร้านั่นคืออะไรนะ เบอรี่...?ใครฟะ

    "เฟร์"ไรนอซพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่ไม่ได้แตกต่างจากไอ้ปีศาจหัวแดงเลยแม้แต่น้อย

    อะไรกัน2คนนี้รู้จักกันงั้นหรออ้ายยยเพื่อนฉันรู้จักหนุ่มหล่อคนนี้โดยไม่บอกฉันงั้นหรอไหนว่า
    ไม่รู้จักไงยะเนีย

    "นอซเธอรู้จักไอ้ปีศาจหัวแดงนี่ด้วยหรอ เฮ!!...นอซเธอจะไปไหน"อยู่ๆยัยนี่ี้ก็วิ่งหนีไปพร้อมๆกับนาย
    เฟร์ที่วิ่งตามไปด้วยฉันจะไม่ตกใจเลยถ้ายัยนั่นวิ่งไปโดยไม่ร้องไห...

    -----------------------------------------------------------------------------------------

    งิงิในที่สุดเค้าก็อัพเสร็จแล้วตอนหนึ่งเม้นด้วยนะคะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×