ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ~~~~ ไปเที่ยวกับนายเต้อร์ ~~~~
~~~~ ไปเที่ยวกับนายเต้อร์ ~~~~
เช้าวันเสาร์
“ไปแล้วนะคะ” ชั้นวิ่งลงมาตะโกนบอกคนที่บ้าน
“บ้านจะพังแล้วยัยเบ๊อะ” นายดินสอ พี่ชายสุดหล่อของชั้นเองคะ ตอนนี้นายนี่เรียนชั้นปี1แล้วคะ ขี้บ่นสุดๆ
“นั่นดิพี่พู่ เดินไม่เป็นหรอไง” คัลเลอร์ น้องชายสุดกวนของชั้นเสริมทัพทันที
“แม่คะ ดูพี่ดินสอ กับคัลเลอร์ดิ ร่วมด้วยช่วยกันรุมพู่อะ” หาพวกคะกาพวก
“แล้วไม่จริงหรอ เป็นผู้หญิงแต่ไม่มีความเรียบร้อยเลยนะเรา” คุณแม่พูด
“ทำไมแบบนี้ พู่ไม่อยู่แล้ว ไปเที่ยวดีกว่า มีแต่คนทำร้ายจิตใจพู่ ฮือๆๆๆ” ชั้นพูดแล้ววิ่งออกไปก่อนที่จะโดนรุมประชาทันฑ์คะ
ณ เดอะมอลล์
“นายเต้อร์ อยู่ไหนอะ” ชั้นมาถึงห้างก็โทรหานายเตอร์ทันที
“แล้วเจ้คนไหนอะ ผมจำหน้าเจ้ไม่ค่อยจะได้” นายเตอร์พูดมา
“เราก็จำหน้าเตอร์ไม่ได้ นายอยู่ไหนอ่า ยกมือได้มะ” ชั้นพูดขึ้นพร้อมเข้าไปอยู่ข้างๆเสา
“ผมอยู่ตรงเสาอะเจ้” นายเตอร์พูดขึ้นเหมือนมีเสาอันเดียวในเดอะมอลล์
“เราก็อยุ่ตรงเสาอะ มาหาหน่อยดิ” ชั้นพูดกวนกลับไปบ้าง
“เอ๊ เจ้อยู่เฉยๆนะ เดียวเตอร์เดินเอง” นายนั่นพูดจบก็มีมือคนมาแตะที่บ่าของชั้น
“พู่รึป่าวคับ” เจ้าของมือถามขึ้น
“ไม่ใช่คะ” ชั้นแกล้งตอบไป
“งั้นขอโทษครับ” นายนั่นตอบก่อนยิ้ม
“เต้อร์ใช่มะ” ชั้นถามไป
“เจ้พู่อะ ไมทำงี้ ตกใจแทบแย่ คิดว่าหน้าแตกแล้ว” นายเต้อร์พูดก่อนเอามือลูบหัวตัวเอง
“ขอโทษนะ อิอิ เต้อร์หล่อขึ้นเยอะเลยเนอะ” ชั้นพูดก่อนชม
“ขอบคุณครับ เจ้พู่ก็เปลี่ยนไปเยอะเลยเนอะ” นายเตอร์พูดขึ้น แอบหน้าแดงซะด้วย
“หรอ เออนี่ ทำไมต้องเรียกเราว่าเจ้หละ ดูแก่ชะมัดเลย” ชั้นพูดขึ้น
“ก็เพราะเจ้อายุมากกว่าผมนี่” นายเต้อร์พูดขึ้น
“พูดงี้ ต่อยเราเลยดีกว่ามั้ย ถึงเราแก่กว่าก็แค่ไม่นานนี่หน่า เรียกซะ” ชั้นพูดแบบเสียงเคืองๆแล้วหันหน้าไปอีกทาง
“โถ่ ให้ผมเรียกเจ้นะครับ นะครับ นะครับ” นายเต้อร์พูดแบบอ้อน
“เฮ้อ ก็ได้”ชั้นหันหน้ามาพูดแล้วยิ้ม นายเต้อร์ก็ยิ้ม
“งั้นเราไปดูรอบหนังกันเลยนะครับ” นายเต้อร์พูด
“เอาซิ ไปๆๆเดียวอดดู” ชั้นพูดก่อนเดินไปกับนายเต้อร์ ตลอดทางเราเล่าถึงความหลังเก่าๆ จนถึงหน้าโรงหนังนายเต้อร์ก็ไปซื้อตั๋วหนังมาให้
“เอานี่จ๊ะ 120ใช่มะ” ชั้นส่งเงินให้นายเต้อร์
“เจ้ครับ ผมชวนเจ้มานะ ให้ผมเลี้ยงนะ” นายเต้อร์พูดขึ้น
“ได้ไง ต่างคนต่างจ่ายดีกว่านะ” ชั้นพูดขึ้นพร้อมยัดเงินให้นายเต้อร์
“เจ้ครับ ผมเลี้ยงนะ” นายเต้อร์พูดด้วยสายตาอ้อนวอนสุดๆ
“ก็ได้ งั้นเราซื้อ Popcorn ละกันโอเค๊” ชั้นพูดขึ้น
“ก็ได้ครับ” นายเต้อร์พูด ชั้นกับเขาก็เลยเดินไปซื้อ และเมื่อถึงเวลาก็เข้าไปดูหนังกัน และก็ถึงเวลาหนังจบ
“สนุกดีเนอะ อิอิ เออแล้วนี้จะไปไหนต่อจ๊ะ” ชั้นถามขึ้นหลังออกจาโรงหนัง
“เจ้พอมีเวลาซัก2ชั่วโมงมั้ยครับ” นายเต้อร์ถามขึ้น
“ก็มีอะจ๊ะ” ชั้นตอบไป
“ไปช่วยเต้อร์เลือกของหน่อยได้มั้ยครับ พอดีเต้อร์จะให้ของขวัญกับ เอ่อ กับ เพื่อนอะครับ” นายเต้อร์พูดแล้วหน้าแดง
“อะแหนะ ผู้หญิงใช่มะ เพื่อนพิเศษด้วยใช่มะหละ อิอิ”
“เจ้อะ ชอบรู้ทัน”
“แล้วเขาเป็นคนแบบไหนหละ จะได้เลือกถูก”
“น่ารักครับ” นายเต้อร์พูดก่อนหันมายิ้มกับชั้น
“รู้แล้วว่าน่ารัก”
“แบบเจ้อะ” นายนั่นพูดก่อนหันหน้าหนีไปอีกทาง
“ห๋า แล้วนี่ตกลงจะซื้อให้ใคร”
“คือผมอยากซื้อให้เจ้อะครับ”
“เนื่องในโอกาศอะไร”
“เจอกันในรอบ5ปี นะครับ” นายเต้อร์พูด
“เราไม่เอา ไว้วันเกิดค่อยให้ เปลืองเงินป่าวๆ”
“เจ้อะ ผมอยากให้นี่หน่า” นายเต้อร์อ้อน
“เราไม่อยากได้นี่ ไม่งั้นเรากลับนะ” ชั้นพูดท่าทางจริงจัง
“ก็ได้ครับ งั้นไปกินไอติมหรือโยนโบว์หรือร้องเพลงหรือดูหนังอีกรอบดี”
“เราเป็นแฟนกันหรอ” ชั้นถามขึ้นขณะเดิน
“อะไรนะครับ”
“ป่าวหรอกเราพูดเล่น” ชั้นยิ้มก่อนรีบเดินทันที
“แล้วเป็นแฟนกันได้มั้ยหละครับ” นายเต้อร์เดินตามมาพูด
“ไม่ได้ เอ้ย เออคือ อย่านายจะจีบเราติดหรอไง” ชั้นพูดด้วยความตกใจสุดๆ
“ไม่กล้าหรอกครับ ผมดีไม่พอที่จะเป็นแฟนใคร” นายเตอร์พูดก่อนหันหน้าหนีไปอีกทาง
“ดีซิ ต้องดีสำหรับใครบางคนแน่ๆ เชื่อเรา”
“แต่ถ้าเต้อร์ไม่ได้ชอบเขามันก็ไม่มีความหมาย”
“พูดไรกันเนี๊ย ไปกินติมดีกว่าเนอะ เนอะๆ ไป” ชั้นพลักนายเต้อร์ที่เริ่มพูดอะไรก็ไม่รู้
“ครับ” พวกเราเดินไปกินไอติมและก็คุยกันถึงเรื่องอดีตแล้วก็แยกกันกลับบ้าน ก่อนกลับ
“เจ้ครับ ที่ผมพูดเจ้เชื่อรึป่าว”
“พูดอะไรหรอ แหมๆวันนี้พูดกันตั้งหลายเรื่อง” ชั้นกลบเกลือนเต็มที่
“ช่างเหอะครับ ไงผมก็ไม่มีทางเป็นคนที่ดีพอสำหรับเจ้ได้หรอกครับ” นายเต้อร์พูดหน้าเศร้า
“ไม่หรอก เราไม่ได้ดีขนาดนั้น ทำไมถึงคิดว่าจะไม่เหมาะกับเราหละ”
“ป่าวหรอกครับ”
“เต้อร์เป็นน้องชายเราไม่ใช่หรอ น้องชายเราดีที่สุด วันนี้กลับบ้านดีๆดูแลตัวเองนะจ๊ะน้องชาย”
“ผมรักเจ้นะ” นายเต้อร์พูดด้วยหน้าตาจริงจังจนชั้นตกใจ
“รักตั้งแต่ประถมแล้ว และก็ดีใจมากที่ได้เจอกันอีกครั้ง ผมรู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ขอเป็นน้องชายที่ดีที่สุดของเจ้นะครับ” นายเต้อร์พูด ทำชั้นแทบล้ม
“เราจะพยายามเป็นพี่สาวที่ดีที่สุดเหมือนกันนะคะ บายนะจ๊ะ”
“บายครับ หวังว่าเจ้จะยอมมาเที่ยวกับผมอีกนะ”
“แน่นอน” ชั้นพูดก่อนเดินขึ้นรถเมล์ทันที ชั้นหวั่นไหวกับคำพูดของนายเต้อร์ ชั้นรุ้สึกดีที่มีคนรักชั้น เฮ้อ ขอให้ที่นายพูดเป็นความจริง ชั้นคงมีความสุขมากๆแน่เลย อิอิ
จบตอน
~~~~ ไปเที่ยวกับนายเต้อร์ ~~~~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น