คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 : มากันทำไม
ตอนที่ 2 : มากันทำไม
“ดูเหมือนเธอจะภูมิใจกับชื่อนั้นจังนะ” เสียงอีกเสียงที่ดูมีอำนาจดังขึ้นและก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมา เธอเหมือนผู้หญิงที่อ่อนแอและน่าปกป้อง แต่นั้นแหละคือนางอสรพิษ
“อ้าว ก็พวกเธอไม่ใช่หรอที่ตั้งให้พวกฉัน ฉันก็น้อมรับไงล่ะ” โรสได้ทีก็เดินออกมายืนข้างหน้า ซีกับไอ้กันกำลังพนันกันว่า ควีนจะมาหรือเปล่า
“แหม ฉันล่ะภูมิใจจริงๆที่พวกเธอยอมรับในชื่อที่พวกฉันและควีนตั้งให้” ทำไมคนในโรงเรียนนี้จะไม่รู้ว่า ผู้หญิงตรงหน้าเป็นนางอสรพิษ เป็นคนที่อันตรายมากๆ แต่ที่พวกเธอไม่กล้าไปอยู่กลุ่ม อินเฟียเรีย ก็เพราะเธอคือ ปริ๊นเซ่นอันดับหนึ่งนะสิ
“ฉันมารับเด็กของฉันคืน ฉันมาแค่นี้” โรสเดินเข้าไปลากน้องคนที่มีเรื่องกับปริ๊นเซ่นอันดับสองออกมา
“พวกฉันไปล่ะ” โรสเดินแหวกผู้คนไป ทำเอาซีกับกันต้องรีบวิ่งตาม ทำให้ปริ๊นเซ่นหน้าเสีย ‘ คอยดูนะ มายคนนี้จะเอาพวกเธอมากราบแทบเท้า ‘ เธอสบถออกมาในใจและเธอก็เดินขึ้นตึกคนละทางกับพวกอินเฟียเรีย
“เธอไปทำอีท่าไหน ถึงไปมีเรื่องกับพวกปริ๊นเซ่นล่ะ” โรสพาเด็กคนนั้นเดินมาที่ตึกของเด็กกลุ่มอินเฟียเรียโดยเฉพาะ เพราะเป็นคำสั่งของควีน ตึกนี้เป็นอาคารเรียนเก่า ครูนานๆจะมาสอนที เพราะพวกครูก็ไม่ชอบพวกอินเฟียเรียเหมือนกัน แต่ถ้ามาทีไร ก็เอาแต่ปัญหามาให้อินเฟียเรียทุกครั้ง
“ก็หนู.../เห็นไหมฉันบอกแล้ว ว่าควีนไม่มา” เสียงดังมาจากข้างหลัง โรสหันไปก็เจอกันที่นั่งคอตก ส่วนไอ้ซีก็ยืนหัวเราะ
“เล่าต่อเถอะ อย่าไปสนใจมันเลย” โรสปลงกับเพื่อนตัวเองที่ไม่ค่อยอายสายตาประชาชี แต่ว่าไปตึกนี้ก็มีแค่ 14 คนถ้ารวมพวกเธอไปอีก
“ก็ตอนเช้า หนูรีบเดินเข้าตึก แต่เผลอไปชนกับไหล่ของแยมนะค่ะ” เรื่องแค่นี้? ให้ตาย โรสอยากตาย
“อืมๆ เธอไปที่ห้องนั่งเล่นก่อนไป” ตึกนี้เป็นตึกขนาดสี่ชั้น แต่นักเรียนมีอยู่แค่ 14 คนทำให้ห้องมันเหลือ พวกเธอเลยทำเป็นห้องนั่งเล่น ห้องอะไรไว้หลายห้อง และก็มีห้องนอนด้วยซ้ำ
“จ่ายมาเลยไอ้กัน อย่าเบี้ยวๆ” เสียงซีดังมาจากหลังห้องที่พวกเธออยู่ ซีกำลังหงุดหงิดกับท่าทางที่เหมือนจะไม่ได้ตังค์มาจากไอ้กัน
“อะไรอ่ะ แกเป็นเพื่อนฉันนะ แกจะเอาจริงเอาจังอะไรนักหนา” แล้วมันเกี่ยวกับเพื่อนตรงไหนว่ะเนี่ย
“ไม่อ่ะๆ แกจ่ายมาเลยนะ ฉันจะเอาไปซื้อสร้อยเงิน เมื่อวานฉันเห็นมา สวยมากๆเลยอ่ะแก” ซีทำหน้าวาดฝันก่อนจะมาทำหน้าเป็นยักษ์เหมือนเดิม
“ไอ้ซี เดี๋ยวฉันซื้อให้แกเอง แต่ไปที่ห้องนั่งเล่นเถอะ” โรสเดินเข้าไปห้ามทัพระหว่างสองคน และลากไปที่ห้องนั่งเล่นบนชั้นสอง
“พี่ว่าพวกนั้นจะมาเอาคืนไหมครับ” เสียงดังมาจากน้องเล็กสุด เพราะเพิ่งเข้ามาใหม่ปีแรก
“ไม่รู้สิ แต่พี่มีลางสังหรณ์ว่าเราจะถูกส่งไปที่ไหนสักแห่ง” โรสทำท่านึกอะไรบ้างอย่าง
“แกอย่าพูดเป็นลางได้ไหม แกยิ่งพูดอะไรยิ่งเป็นจริงอยู่” ไอ้กันตบหัวโรสดัง ปั้ก ก่อนจะหันมาเล่นไผ่ต่อกับพวกอินเฟียเรีย
“พี่ค่ะๆ พวกครู ควีนและปริ๊นเซ่น มาค่ะ” น้องลูกพลับที่มีเรื่องเมื่อเช้า รีบวิ่งกระหืดกระหอบมาบอก
“พลับบอกให้กลับไปก่อน เพราะว่าตานี้พี่ได้ไอ้พวกนี้หมดชัวร์” ซีพูดออกมาพร้อมจดจ่อกับไผ่ของตัวเองที่บอกว่าป็อก 9
“ปั่ก ไปเร็ว ถ้าแกไม่ไป สร้อยเงินอะไรนั้นก็ไม่ต้องได้” โรสเดินมาตบซีที่พูดไม่เข้าเรื่อง ซีลุกขึ้นอย่างแค้นๆ เขาว่าตานี้ต้องได้ชัวร์ๆ
“มากันทำไม” เสียงโรสพูดออกมาอย่างเซ็ง เล่นมากันครบทีมเลย มันต้องมีอะไรแน่ๆ
“ทำไมเธอพูดกับอาจารย์แบบนี้” อาจารย์หญิงแก่ๆ คนหนึ่งเท้าเอวชี้หน้าโรส
“แล้วทำไมอาจารย์ต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะ” ยัยกันก็เลียนแบบท่าทางของอาจารย์คนนั้น ทำเอาพวกอินเฟียเรียขำออกมา
“ฉันมีข่าวดีจะบอกพวกเธอ” ควีนคนปัจจุบันหรือมิ้น คนที่ร้ายมากที่สุดในโรงเรียนได้พูดขึ้น
“ฉันจะบอกเธอว่า พวกเธอจะเป็นนักเรียนที่จะไปอยู่ที่โรงเรียนซานต้า” โรงเรียนอะไรว่ะ ชื่อโรงเรียนว่าซานต้า
“พวกเธอเตรียมตัวไว้ เพราะพรุ่งนี้พวกเธอต้องไปโรงเรียนนั้น เพื่อเป็นการเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างโรงเรียน” ไม่รู้เลยว่าพวกนี้ต้องการไล่พวกเราไปแค่ไหน
“พวกเธอต้องมารอ../ เดี๋ยวพวกฉันจะไปโรงเรียนนั้นเอง พวกอาจารย์และพวกเธอไม่ต้องมายุ่ง” ซีที่อารมณ์เสียที่สุดในกลุ่มได้พูดขึ้น
“ออกไปจากตึกนี้ได้แล้ว อย่าบ่น อย่าด่า อย่าอะไรทั้งสิ้น ช่วยกรุณาเดินออกไปอย่างเงียบๆ” ไอ้กันพูดรวดเดียวจบ และพวกเราก็เดินเข้าตึกกัน
“มันจะดีหรอ ถ้าแม่รู้นะ ฉันตายแน่เลย” เสียงไอ้ต้นเพื่อนรุ่นเดียวกับโรสบ่นออกมา
“แกอย่าบ่นมากไอ้ต้น ฉันไม่อยากฟัง ไปๆ กลับบ้านกัน และเตรียมของล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้โรสจะส่งรถไปรับที่บ้านและไปเจอกันที่โรงเรียนซานต้าครอส” ไอ้ซีพูดจบพร้อมท้ายเสริมชื่อโรงเรียนให้ และพวกเราก็แยกย้ายกลับบ้านกันตั้งแต่ 10 โมงเช้ากันเลย
………………………………………………………………..
ความคิดเห็น