[FIC SINGULAR ] 65 Days

ลำดับตอนที่ #5 : 65 Days (4 ) I hate you already

65 Days

  (4 )

I hate you already

ประตูห้องหมายเลย909 เปิดออก ชายหนุ่มเจ้าห้องสะพายกระเป๋าเข้ามา เขาหยิบหนังสือกองใหญ่ที่ไปเอามาจากเพื่อนวางไว้บนโต๊ะ ก่อนจะรีบออกไปเรียนต่อ ด้วยความรีบร้อนที่กลัวจะโดนเช็คชื่อว่าเข้าห้องสาย นัทจึงลืมล็อคห้องไปเสียสนิท ร่างสูงรีบวิ่งไปกดลิฟต์ มุ่งลงสู่ชั้นชั้นที่หนึ่ง ในขณะที่คนที่อยู่บนห้องตรงข้ามกันนั้นพึ่งกลับมาจากข้างนอกพอดี ซินกดลิฟต์อีกตัว ก่อนลิฟต์จะค่อยๆมุ่งหน้าไปยังชั้นที่เก้า

ซินไขห้องหมายเลข908 ของตัวเอง ก่อนจะวางขนมที่ซื้อมาเต็มถุงไว้บนโต๊ะ คนหน้าหวานมองดูกระป๋องนมตราหมีสีฟ้าที่ซื้อมาสองกระป๋อง อยากเอาไปให้ดคนห้องตรงข้ามเป็นการขอบคุณที่อุตสาห์ช่วยเหลือกัน แต่กลัวว่าถ้าทำอย่างนั้นไปคนหลงตัวเองอย่างนัทจะต้องหาว่าเขาตกหลุมรักมันแล้วแน่ๆ

คิดไปคิดมาซินก็ได้แต่วางนมกระป๋องนั้นไว้ก่อน แล้วไปจัดขนมที่ซื้อมาตุนใส่ตู้เย็น คนตัวเล็กฮัมเพลงเบาเบาอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างออก มือเรียวหยิบโพสอิทบนโต๊ะทำงานขึ้นมาเขียน

ฉันซื้อมาฝาก เรื่องเมื่อวานกับวันก่อน

…ขอบคุณมากนะ

ไม่ดีๆ คนตัวเล็กคิดพลางสายหัว พลางเอาปากกาขีดฆ่าข้อความทั้งหมดทิ้ง
… โอเค เอาใหม่ๆ

ขอบคุณที่ช่วยเรานะ

กินนมเยอะๆกับสุขภาพ :)

ร่างบางพิจารณาข้อความที่เชียนขึ้นสามวินาทีก่อนจะตัดสินใจขยำทิ้ง

คือมันหวานไปไง....ไม่ๆ ไม่ดีๆ เสียฟอร์มหมด

โอเค ซิน…คิดคำใหม่นะ

ฉันซื้อนมมาเกินกระป๋องนึง …เลยเอามาฝากนาย

ถือเป็นการขอบคุณที่ช่วยฉันไว้แล้วกัน

เอาแบบนี้แหละ …

ซินยิ้มกว้าง ก่อนจะฉีกโพทอิทไปแปะบนกระป๋องนม คนหน้าหวานเปิดประตูออกจากห้องของตัวเอง ตอนแรกซินกะว่าจะเอาถุงใส่นมแขวนไว้ที่ประตูห้องนัท แต่เมื่อซินบิดลูกบิดประตูห้องของอีกฝ่าย เขาก็พบว่ามันไม่ได้ล็อค ซินถือโอกาสเข้ามาในห้องของอีกคน ร่างบางวางกระป๋องนมแปะโพสอิทไว้บนโต๊ะทำงาน ซินเกือบจะหันหลังกลับห้องแล้ว ถ้าไม่ไปสะดุดกับบรรดาเหล่าหนังสือดีไซน์กองใหญ่บนโต๊ะของนัท 

ซินเปิดดูแต่ละเล่มอย่างสนใจ จนมาถึงเล่มหนึ่งที่ทันทีที่เขาเปิดหนังสือดู รูปถ่ายจากกล้องโพลารอยด์สี่ห้าใบที่ถูกคั่นไว้ในหนังสือก็ตกลงมา เขาไม่ได้ตั้งใจจะยุ่งกับเรื่องส่วนตัวนัท แต่เมื่อซินก้มลงไปเก็บ ร่างบางก็ต้องตกใจกับรูปถ่ายที่เขาเห็น

นัทกับผู้หญิงในรูป สนิทสนม...เกินกว่าจะเป็นแค่เพื่อนแน่ๆ

ที่สำคัญกว่านั้นคือ ผู้หญิงในรูปพวกนั้น

ซินรู้จักเธอเป็นอย่างดี...

//////////////

(สี่เดือนก่อน)

'' นี่ …นาย ๆ เราขอถ่ายรูปนายหน่อยสิ ''

''ฮะ ว่าไงนะครับ ? ''

ผมจำได้ว่าผมหันไปตามเสียงเรียกนั้นอย่างงงๆ ก่อนผมจะเจอกับผู้หญิงตัวเล็กๆยิ้มมาให้ผม ในมือของเธอมีกล้องโพลารอยด์ แถมหันเลนส์มาทางผมอีกด้วย เธอยืนยันว่าอยากได้รูปผม ทันทีที่ชัดเตอร์ลั่น แล้วฟิล์มค่อยๆผ่านกระบวนการเขียนด้วยแสงแล้วภาพออกมาจากกล้อง เธอยิ้มกว้างแล้วแนะนำตัวเองกับผมก่อนจะโบกมือลาแล้ววิ่งจากไป

ผู้หญิงนิสัยแปลกๆ คนนั้น เธอชื่อฟ้า...

วันต่อมาผมไปกินข้าวกลางวันกับแป้งเพื่อนสนิท แป้งแนะนำให้ผมรู้้จักกับเมย์โกะที่เป็นรูมเมท เมย์โกะมากับเพื่อนสนิทของเธออีกคนหนึ่งชื่อฟ้า

จากวันนั้น ผมกับฟ้าก็เริ่มสนิทกัน

เป็นครั้งแรกที่ผมตกหลุมรักใครเข้าเต็มๆ ฟ้าเป็นผู้หญิงที่มองโลกในแง่ดี ฉลาด แล้วก็ใจดี ผมคอยไปรับไปส่งฟ้าแม้เราจะเรียนกันคนละสาขา ด้วยความที่นิสัยเราคล้ายๆกันเราเลยจูนกันติดแทบจะทุกเรื่อง ฟ้าชอบบอกกับผมเสมอว่าผมคือคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจที่สุด  เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดจนถูกแซวว่าเป็นแฟนกัน สำหรับผมน่ะคิด … แต่สำหรับฟ้า ผมไม่กล้าแม้แต่จะถามว่าเธอคิดยังไงกับผม 

ในตอนนั้น ผมคิดแค่ว่าแค่ผมกับฟ้าได้ใช้เวลาร่วมกันอยู่อย่างนี้ ไม่เวลาจะเราจะอยู่ในสถานะไหน 

ผมก็พอใจแล้ว

แต่แล้ววันที่ผมกลัวก็มาถึง วันนั้นฟ้าดูมีความสุขเป็นพิเศษ เธอบอกกับผมว่า คนที่เธอแอบชอบมานานบอกว่าเขาก็ชอบเธอเช่นกัน

ผมได้แต่ดีใจที่เห็นฟ้ามีความสุข แม้ลึกๆจะอดไม่ได้ที่จะเสียใจ

ผมรู้สึกเหมือนอกหัก...

จากวันนั้น ฟ้าก็หายไป

จนกระทั่งเดือนที่แล้ว ฟ้าโทรมาร้องไห้กับผม เธอร้องไห้หนักจนผมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บไปด้วย เธอบอกผมว่าเธอโดนทิ้ง และคนคนนั้นไม่เคยรัักเธอเลยตั้งแต่แรก ฟ้าไม่ยอมบอกผมว่าคนๆนั้นเป็นใคร แต่ผมก็ได้แต่สัญญาว่าคนที่ทำให้เธอเจ็บ 

ผมจะทำให้มันเจ็บยิ่งกว่า

//////////////

ซินมองรูปถ่ายอย่างชั่งใจ ร่างบางภาวนาไม่ให้สิ่งที่เขาคิดเป็นความจริง ไม่ปล่อยให้ความสงสัยอยู่กับตัวนาน คนหน้าหวานกดเบอร์โทรไปยังหมายเลขของคนที่จะให้คำตอบกับเขาได้ในทันที

ไม่เคยมีครั้งไหนที่ซินรู้สึกว่าเสียงรอสายน่ารำคาญขนาดนี้มาก่อน

''ฮัลโหล เมย์้เหรอ … นี่ซินเองนะ ''

เขากรอกเสียงใส่ปลายสายแทบจะทันทีที่มีคนรับ

''อ่า จ้ะ…มีอะไรเหรอ?''

''คือ ซินอยากรู้เรื่องแฟนเก่าฟ้า เมย์รู้ใช่ไหมว่าเค้าเป็นใคร''

 ''อือ แต่เมย์ว่าซินไปถามฟ้าเองดีกว่านะ ยังไงมันก็เรื่องส่วนตัวฟ้า เมย์พูดไปคงไม่ดีหรอก''

''เมย์… ซินขอร้อง''

''… ''

'' บอกเราเถอะ ''

'' ก็ได้ แต่ซินสัญญานะว่าจะไม่บอกฟ้าว่ารู้เรื่องนี้จากเรา''

''อืม สัญญา''

'' ผู้ชายคนนั้น … 

 นัท ที่เป็นเดือนคณะเราไง ''

โทรศัพท์ไอโฟนสีขาวในมือถูกมือเรียวบีบเต็มแรง ซินกดตัดสายของอีกฝ่ายไปเสียเฉยๆ ก่อนจะวิ่งกลับห้องตัวเองโดยไม่ลืมที่จะหยิบของที่ตั้งใจเอามาให้นัทออกมาด้วย กระป๋องนมพร้อมโพสอิทถูกร่างบางโยนทิ้งลงถังขยะในห้องของตัวเอง พร้อมกับต้นกุหลาบสีเหลืองอีกคนเคยเอามาให้

นัท…

ฉันเกลียดนายแล้ว

//////////////

เมย์โกะยิ้มมุมปากอย่างสะใจเมื่อปลายสายตัดสายไปเองเสียเฉยๆ หญิงสาวกดพิมพ์ข้อความในมือถือก่อนจะส่งไปให้นัท

อย่าลืมเอาหนังสือมาคืนเรานะ / เมย์โกะ .

เวลาที่เหลือ : 61 วัน

(TBC)