ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF Singular [รวมเรื่องสั้นตามอารมณ์]

    ลำดับตอนที่ #8 : huit : Tell me I’m handsome! (l)

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.ค. 55


    SF Singular

    huit : Tell me I’m handsome! (l)

     

                    ผมชื่อทศพร ...ทศพร อาชวานันทกุล  ป๊าตั้งชื่อเล่นให้เรียกง่ายๆว่าซินเซียร์ แต่คนส่วนใหญ่มักเรียกสั้นๆว่าซินเท่านั้น  อายุเป็นเพียงตัวเลข ปัจจุบันหาเลี้ยงชีพด้วยการเป็นศิลปินในนามวงซิงกูล่า เพศที่ถูกต้อง เพศชายครับ ขอย้ำคำว่าเพศชายแรงๆหนึ่งหน หรือจะให้ดีกลับไปขีดเส้นใหญ่หนาๆตรงตัวอักษรบอกเพศเลยก็ได้  

     

                    ที่ต้องขอเน้นตรงคำว่าเพศชายเหตุผลก็ไม่ใช่อะไร แค่ผมคิดว่าคนรอบข้างผมตอนนี้อาจลืมไปกันหมดแล้วว่าผมเป็นผู้ชาย ทั้งๆที่ผมมั่นใจว่าหน้าตาของผมก็หล่อละลายใจสาวไม่น้อย ทุกครั้งที่ผมส่องกระจกทีไรเทพบุตรก็มาปรากฎกายให้เห็นตลอดเวลา แต่ไม่รู้ทำไม ทุกวันนี้เวลาเดินผ่านกลุ่มผู้ชายทีไรแว่วเสียงโห่แซวตามมาตลอด แถมออกงานทีไรก็รู้สึกว่ามีแฟนคลับผู้ชายมาขอถ่ายรูปเยอะกว่าแฟนคลับผู้หญิงที่วิ่งไปรุมไอ้มือกีตาร์กันจนแน่น ยังไม่พอ งานที่ศิลปกรช่วงก่อนโน้น เด็กวิศวะผู้ชายมันก็เดินเข้ามาชมว่าผมน่ารัก

     

                    ซินเซียร์คนนี้ฟังแล้วปวดตับ แทนที่ไอ้เด็กคนนั้นมันจะชมผมว่าหล่อ เท่ห์ หรืออะไรก็ได้ที่มันดูมาดแมนสมเป็นชายชาตรีให้เข้ากับหน้าหล่อๆของนักร้องนำวงซิงกูล่าอย่างผม

     

                   

    ผมหมุนตัวหน้ากระจกห้องแต่งตัวมาประมาณแปดรอบ ยื่นหน้าตัวเองซ้ายทีขวาทีเข้าหากระจก ก่อนจะลองเปลี่ยนมุมดูบ้าง เอาใหม่ๆ มุมเอียง มุมตรง มุมเฉียง เออว่ะ... ยังไงก็ยังหล่อเหมือนเดิม....สงสัยไอ้เด็กวิศวะคนนั้นสมองจะมีปัญหา ซินเซียร์กลุ้มใจ!

     

                    “ทำเชี่ยอะไรมึงนัทที่แต่งตัวเสร็จแล้วเดินมาหยุดอยู่ข้างผมที่หน้ากระจก นัทเป็นมือกีตาร์ของผมเองครับ ถึงมันจะดูหล่อน้อยกว่าผมไปนิดหน่อย แต่หน้าตามันก็ถือว่าจัดอยู่ในเกณฑ์ดี แถมช่วงนี้ยังมีแฟนคลับสาวๆหลายคนบอกว่ามันหล่อขึ้น อืม...นัทน่าจะให้คำปรึกษาผมได้

     

                    “นัท...มึงว่ากูไม่หล่อตรงไหนผมสะกิดแขนมันน้อยๆก่อนจะส่งคำถามที่แสนคับข้องใจมากนานแสนนานไปให้นัท ไอ้คนหน้ามึนได้ยินคำถามก็เปลื่ยนไปทำหน้าเผวอ ก่อนจะหัวเราะอย่างหนักจนผมที่รอคำตอบหางคิ้วกระตุกด้วยความหงุดหงิด

                   

                    “ฮะฮะ โอ้ย ฮ่าฮ่า แม่ง...ขำว่ะ ฮ่าๆโอ้ย  นัทที่หัวเราะจะเป็นจะตายก็หยุดเสียงลงมือเรียวๆของผมกระแทกกับหลังของมันดังพลั่ก ผมเปล่าใช้กำลังนะครับ...ก็แค่เห็นมันหยุดหัวเราะไม่ได้เลยจะช่วยหยุดให้เท่านั้นเอง จริงๆนะ

                   

                    “เร็วดิ๊...ตอบ! ตกลงซินไม่หล่อตรงไหนวะนัท” 

     

                    มึงยังจะถามอีกเหรอ นัททำหน้าเซ็งก่อนจะคว้าไหล่ของผมให้ไปยืนใกล้ๆ พร้อมกับผลักเพยิดให้ผมมองไปที่กระจกบานใหญ่ข้างหน้า ก่อนนิ้วยาวจะเริ่มจิ้มๆร่างกายของผมไล่ไปทีละส่วนๆ

     

                    มึงดู...คิ้ว จมูก ตา หน้ามึง รับกันหมดเลยเห็นไหม? แถมหน้าก็เนียนด้วย ขาวด้วย  

     

                    “...”

     

                    “แถมปากมึงก็เป็นสีชมพูโครตน่าจูบ...ไอ้หน้ามึนยังคงบรรยายต่อไป มือสากๆไล้เบาๆไปริมฝีปากผม ก่อนมือจะลูบไล้ลงไปที่คอต่อ

     

                    “คอขาวๆนี่ก็น่าฝากรอยไว้ชะมัด  มือมันยังลูบๆอยู่ที่คอของผม ก่อนมือหนานั่นจะจับหมับเข้าที่เอว พลางลูบไล้ขึ้นลงๆ

     

                    เชี่ยนัท กูคนไม่ใช่ต้นสักทอง ลูบขนาดนี้ไม่เอาแป้งมาขูดเลยล่ะ-___-?”              ผมประชด ก่อนจะเอามือฟาดแขนมันเป็นเชิงให้ปล่อย

                   

                    เออ แหะๆ โทษที กูเผลอไปนิด... ก็มึงสวย”  

     

                    บอกแล้วไงว่าไม่ให้ชมว่าสวย  ผมด่านัทกลับพร้อมตบหัวโตๆของมันหนึ่งทีโทษฐานพูดไม่ถูกหูก่อนจะเดินหนีลิ่วๆปล่อยให้มันยืนงงหน้ากระจกคนเดียวต่อไป เสียเซลฟ์กับคำว่าสวย อุตสาห์บอกมันไปเป็นรอบที่สามร้อยแปดเจ็ดแล้วว่าผมไม่ชอบ แม่งเอ้ย~ อารมณ์เสีย!

                   

     

    ……………………………………….

                    “หลบดิ๊ ซินจะนั่งผมสะบัดมือไล่นัทให้ไปนั่งอีกฝากของโฟซาก่อนจะทิ้งตัวลงตามไป นัทมองผมแล้วทำหน้างงใส่ ก่อนจะเอ่ยปากถาม นัยย์ตามันมีประกายวิ้งๆอย่างน่าสงสัย

     

                    “หายงอนกูละเหรอ?

     

                    กูไปงอนมึงตอนไหน- -” ผมงง  เลยถามกลับ

     

                    “ก็ที่กูว่ามึงสวย  

     

                    อ่อออ ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง ผมส่ายหัวเป็นเชิงบอกว่าไม่ได้งอนอะไรมัน ก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะระบายความทุกข์ในใจ(?)ให้เพื่อนสนิทฟังแบบเซ็งๆ

     

                    กูผิดเหรอที่กูหน้าเหมือนม๊า เฮ้อออออ เมื่อไหร่แฟนคลับจะชมกูว่าสวยมั่งอ้ะผมทำปากยื่นปากยาวเป็นเด็กอยากได้ของเล่น ไม่นานนัทก็ยื่นมือมาลูบหัวปลอบผม แรกๆมันก็เคลิ้มดีอยู่หรอกนะ แต่ไปๆมาผมเริ่มรู้สึกคุ้นๆแปลกๆ =__=

                   

                    “เชี่ยน้าทททททท กูไม่ใช่บอสซ่า~” แล้วไอ้งอกลามปามก็โดนผมเบิ๊ดกระโหลกไปอีกหนึ่งทีเต็ม สมน้ำหน้า!

     

                    “โอ้ย ใช้แต่กำลังว่ะ ชาตินี้หาเมียไม่ได้หรอกมึงอ่ะ ไอ้ไม่หล่อ”   นัทเถียงกลับ เล่นเอาปมด้อยผมมาพูดจะจนผมเจ็บจึ้กเหมือนโดนเอามีดมาแทงใจดำยังไงอย่างงั้น ผมสะบัดหน้าออกจากมันอย่างงอนๆ ก่อนจะยกนิ้วโป้งให้มันเหมือนที่เด็กอนุบาลชอบเล่นกัน

     

                    “กูงอนมึงแล้ว โป้ง=3=”  

     

                    โอ๋ ~~ ก้อยน๊า ก้อยกันนัทยื่นนิ้วก้อยมาแล้วทำท่าเกี่ยวก้อยตรงหน้าผม เออ...เอากับมันสิ! ผมว่าผมเล่นมุกปัญญาอ่อนแล้วนะ ไอ้บ้านี่ก็ดันมาขยี้ต่ออีก

     

                    เอางี้ สรุปมึงอยากหล่อ อยากแมน อยากให้สาวกรี๊ดว่างั้น? ผมพยักหน้าตามคำถามของนัทหงึกๆ ก่อนจะเกาะแขนของมันแน่น แล้วพยายามทำตาเป็นประกายอ้อนมันเข้าไว้ ปิ๊งๆ * *

     

                    นัทจะช่วยเราเหรอสรรพนามในการเรียกมือกีตาร์เปลี่ยนไปอย่างไวว่อง

                    ไปนอนบ้านกูสักสามสี่คืนดิ เดี๋ยวกูจัดให้มึงหล่อกลับมาเลย รับรอง...สาวกรี๊ดตรึม หึหึ

    สิ้นเสียงของนัทผมแทบจะร้องเยสด้วยความดีใจ จนลืมคิดถึงสีหน้าเจ้าเล่ห์ของมันตอนชวนผมไปนอนบ้านไปซะแล้ว ผมขอบคุณมันก่อนที่จะโทรขออณุญาติป๊าม๊าไปนอนบ้านมันสักสามคืนซึ่งป๊าม๊าก็อนุญาติเต็มที่

     

    คราวนี้แหละ ซินเซียร์จะหล่อซะที วะฮะฮ่า จะหล่อให้สาวกรี๊ดเยอะกว่าพี่โดมเลย คอยดูเถอะ!!=..=

     

    TBC.

    talk  : มันมาอีกแล้ว ฟิคป่วงๆ 55
    พี่ซินโดนหลอกเข้าถ้ำถั่วงอก เฮ้ย เสือไปซะแล้ว-0- 
    ตกลงคุณเค้าจะได้หล่อสมใจไหม? โปรดติดตามXD
    ขอบคุณที่ให้ความสนใจค่ะ~


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×