Maid of love องค์ชายขี้อ่อยกับสาวใช้สุดมึน

-------------------------------------------------

อะไรคือการเกิดใหม่มาอยู่ในโลกเกมจีบสาว!? แถมยังเกิดไหม่มาเป็นสาวใช้ส่วนตัวของคุณพระเอกอีก!? ไม่พอ...ยังจะมีเหตุการณ์โดนคอรัปชั่นจากดยุคคนสนิทผู้หนึ่งจนต้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนมาสร้างอาณาจักรใหม่!? ไม่มีทาง...ฉันจะเป็นคนเปลี่ยนเรื่องบ้าๆนี่ให้เอง!!

-------------------------------------------------

เจ้าชายที่รัก...ท่านอยากจะเลือกจีบรูทสาวสักคนหรือรูทฮาเร็ม สาวใช้ส่วนตัวคนนี้จะคอยช่วยสนับสนุนอย่างเต็มที่...หากแต่ถ้าท่านดันมารุกใส่หม่อมฉันหม่อมฉันก็คงไม่รู้จะช่วยท่านอย่างไรดีแล้วล่ะเพคะ!!?

-------------------------------------------------

"เคย์..."

"เพคะองค์ชาย?"เคย์หรือเคลล่าหันไปตามเสียงเรียกของคนที่เพิ่งตื่นนอนด้วยความสงสัย

"ผมรู้สึกร้อนไปทั้งตัวเลย...ช่วยปรนบัติผมหน่อย นะ?"องค์ชายเฟรวัสพูดพลางเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนเองออกทีละเม็ดๆ

"อ..เอ๊ะ? ด..เดี๋ยวก่อนเพคะองค์ชาย0///0! ม...หม่อมฉันจะไปตามหมอหลวงมาได้โปร-"

"ไม่อาวว...ผมอยากให้เคย์เป็นคนช่วยรักษาผมมม!"องค์ชายเฟรวัสพูดด้วยน้ำเสียงเอาแต่ใจ

แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ลอดผ่านบานหน้าต่างขนาดใหญ่เข้ามาในห้องสะท้อนโดนเส้นผมสีบลอนด์ทองขององค์ชายเฟรวัสโดยที่เจ้าตัวยังแทบจะเปลือยท่อนบนทำให้ตัวเขาดูสว่างไสวมีออร่ามากกว่าปกตินั้นทำเอาเคลล่าแทบลมจับกับความงดงามที่อยู่ในระยะเผาขนนี้ 

ทำไมท่านต้องทำหน้าออดอ้อนขนาดนั้นด้วย! ถ้าไม่ใช่เจ้านายละก็จับกดไปนานแล้ว!

เคลล่าได้แต่คิดในใจด้วยใบหน้าขึ้นสี

"ต..แต่หม่อมฉันไม่มีความรู้เรื่องพวกนี้หรอกนะเพคะ ม..ไม่ทราบว่าจะช่วยองค์ชายได้หรือเปล่า"เคลล่าแก้ตัวด้วยน้ำเสียงถ่อมตน

"ง่ายมาก! เคย์แค่เข้ามาใกล้ๆผมทุกอย่างก็จะ...กลับมาเป็นปกติ!"

"ค..แค่นั้นใช่ไหมเพคะ? แต่ไม่ใช้ว่าจะทำให้ท่านอบอ้าวมากขึ้นไปอีกหรอกหรือเพคะ?"เคลล่าถามด้วยน้ำเสียงลังเล

"ไม่หรอกน่า...เชื่อผมสิ น้าาาา?"อีกฝ่ายยังคงทำสายตาออดอ้อนไม่เลิก

"ก...ก็ได้เพคะ"เคลล่าได้แต่เดินเข้าไปใกล้กับเจ้านายของตนที่กำลังนอนเชื้อเชิญ(?)อยู่บนเตียงคิงไซต์สุดหรูอย่างงงๆ

พรวด!

"กรี๊ด!?"

ตุบ!

เมื่อเดินไปหยุดถึงริมเตียงจู่ๆเคลล่าก็ถูกองค์ชายเฟรวัสดึงตัวเข้าไปอยู่ใต้ร่างของเขา

"อ..เอ่อ องค์ชายเพคะ?"

"หืม?"อีกฝ่ายยิ้มรับอย่างไม่รู้สึกรู้สา

"ทำแบบนี้มันจะช่วยได้จริงๆงั้นหรือเพคะ?"เคลล่าถามพลางมองหน้าองค์ชายจอมเจ้าเล่ห์แสนขี้อ้อนด้วยใบหน้าแดงเถือก

"แน่นอนสิ...ยิ่งถ้า..."

"เพคะ?"

"เคย์มอบจุมพิตแสนหวานให้ผมน่ะ!"

"หืม? อะ...อื้มมม!!?"

-ฉับ-

-------------------------------------------------

"เคย์ฮะ..."องค์ชายเฟรวัสเรียกสาวใช้ส่วนตัวเสียงหวานพลางหันไปมองเจ้าตัวยิ้มๆซึ่งตอนนี้ยืนอยู่ข้างหลังของเขา

"เพคะองค์ชาย?"เคลล่าหันไปมองเจ้านายของตนที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้โต๊ะทำงานซึ่งเต็มไปด้วยกองเอกสาร

"ผมหิวแล้ว..."อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน เคลล่าจึงเหลือบไปมองนาฬิกาเรือนใหญ่ที่ตั้งวางอยู่ด้านข้างประตู

"จริงด้วย...เที่ยงแล้วนี่นา...หม่อมฉันขอตัวไปเอาอาหารกลางวันมาให้ก่อนนะเพคะ"เคลล่ายิ้มใสซื่อก่อนจะเตรียมเดินออกไปหากแต่...

"เดี๋ยวก่อนฮะ!"องค์ชายเฟรวัสเรียกพร้อมกับดึงตัวเคลล่าให้มานั่งตักหันหน้าเข้าหาตน

"อ..องค์ชายเฟรวัสเพคะ?"เคลล่าเรียกองค์ชายเฟรวัสด้วยความสงสัยไปพร้อมๆกับการพยายามดันตัวเองออกจากอ้อมอกคนเจ้าเล่ห์ตรงหน้า

"ผมหิว"เจ้าของชื่อยังคงยิ้มออดอ้อนต่อไปอย่างไม่รู้สึกรู้สาเล่นเอาสาวใช้ตัวน้อยๆเสียวสันหลัง นี่เธออายุมากกว่าเขาตั้ง4ปีเลยไม่ใช่เรอะ! ทำไมขนาดต่างกันขนาดนี่้เนี่ย!?

"อ...อาหารเที่ยงสินะเพคะ?"เคลล่ายังคงถามออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือทั้งๆที่น่าจะทราบคำตอบอยู่แล้ว

"อืม...ถ้าผมตอบว่า..."สาวใช้ในอ้อมอกหยุดหายใจ

"ไม่..ล่ะ?"

-ฉับ-

-------------------------------------------------

Q : ช่วยบอกความรู้สึกของคุณหลังจากการกินสาวใช้ส่วนตัวของตัวเองตั้งแต่ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องทีค่ะ?

องค์ชาย : " ...เคย์...หวาน...ผมอยากกินอีก คราวหน้า...จะกินทั้งตัวให้ขยับไปไหนไม่ได้เลย หึ...ได้ใช่ไหม?"

เด็กหญิงปริศนา: "แน่นอนตราบเท่าที่ต้องการเลยค่ะ!"

สาวใช้ : "ถ...ถามความเห็นของหม่อมฉันก่อนสิเพคะO///O!!"

-------------------------------------------------